28 juni 2009

Heilige huisjes (column, 2009)

TWENTSE DA VINCI CODE

(Door Peter de Zwaan)

Een thema waar ik al eens een paar zinnen aan heb gewijd is dat van de schrijver die door mensen zonder schaamtegevoel wordt gevraagd om zich voor een habbekrats het schompes te werken.

U kent dat wel: 'We weten dat het een heel werk is, maar we hebben helaas weinig geld tot onze beschikking, dus u begrijpt...'

Onlangs kreeg ik te maken met een barre variant, die van de schrijver die geacht wordt gratis aan de slag te gaan.

In Twente is een Twents Bureau voor Toerisme. Ik wist het niet, u wist het niet, maar het is er en heeft een project en een plan.

Het project heet 'heilige huisjes' en heeft te maken met alles waar je het woord religie tegenaan kunt plakken: kerken, Mariakapelletjes, begraafplaatsen, relikwieën, etc.

Het plan heet boek.

Niet zomaar een boek, een Twentse 'Da Vinci Code'.

Of ik het wilde schrijven.

Ik zei dat ik erover na wilde denken, want denken kan zelden kwaad. In dit geval wel. Er moest niet gedacht worden, maar gehandeld en mijn suggestie om het boek van Dan Brown te nemen en van Rome Ootmarsum te maken en van die plaats in Frankrijk waar ook iets aan de hand is Tilligte werd weggelachen.

Het was serieus.

Oké, zei ik, geef me een jaar of vijf om, tegen betaling, research te doen en we komen een eind.

Dat was ook de bedoeling niet. Het boek moest er over ruim een jaar zijn. Of ik wilde blijven denken, ze zouden me informatie sturen.

Die informatie kwam niet en toen wist ik het al. Als u schrijver bent dan weet u het ook, want we hebben het allemaal eerder meegemaakt. Komt de informatie niet dan is er a. een commissie die het anders wil, b. iemand van de organisatie die een kennis heeft die een vriend heeft met een oom die altijd al had willen schrijven en de 'Da Vinci Code' bovendien in zijn slaap kan opzeggen.

Na een paar weken kwam er een verzoek. Of ik een plot wilde maken en op wilde sturen naar een commissie die andere schrijvers had gevraagd hetzelfde te doen. Ik ken in Twente nog een andere schrijver die zich met misdaadromans bezighoudt en die woont in de Achterhoek dus ik dacht meteen aan de persoon die een kennis heeft die een vriend heeft met een oom die altijd al had willen schrijven.

Persoonlijk was ik dus niet verbaasd (je kunt de gekste gekkigheden verwachten als je schrijver bent), maar ik was wel een tikkeltje pissig.

Een schrijver vragen of hij een plot cadeau geeft.

Maffer kun je het moeilijk bedenken.

(Deze column is ook te lezen op www.peterdezwaan.nl)

Peter de Zwaan (1944, Meppel) heeft tientallen publicaties op zijn naam staan, misdaadromans en jeugdboeken. Voor zeven van zijn thrillers werd hij genomineerd voor de Gouden Strop, de prijs voor het beste Nederlandstalige spannende boek. Met 'Het Alibibureau' won hij in 2000 de Gouden Strop. In 2006 werd 'De Voeder', de eerste misdaadroman met Jeff Meeks als hoofdpersoon, genomineerd voor de Diamanten Kogel. De tweede Jeff Meeks-thriller, 'Duivelsrug', kreeg in 2007 zowel een nominatie voor de Gouden Strop als voor de Diamanten Kogel. In september verschijnt zijn nieuwe thriller 'Een zaak van vrouwen'. En 'ergens in 2010' staat een volgende thriller op stapel die de - voorlopige - titel 'De mooiste meid van Oregon' heeft meegekregen. Kijk op de site van Peter de Zwaan voor een fragment. Maar op zijn website staan ook nog meer columns, korte verhalen en de Bob Evers-feuilleton 'Clandestiene streken op een cruiseschip'. (Foto Peter de Zwaan: Bob Bronshoff)

Geen opmerkingen: