Ellen den Hollander - De primeur (2012)

De dood van een sterverslaggever



(Door Peter Kuijt)

In Door het vuur, het thrillerdebuut van AD-journalist Ellen den Hollander, was Evelien Bos nog een zwaarlijvige verslaggeefster en vertolkte ze een bijrol. In Den Hollanders tweede boek De primeur speelt Bos, getrouwd en moeder van twee kinderen, een van de hoofdrollen. Bovendien is ze een mannenmagneet. Haar mannelijke collega's verrekken hun nek als ze voorbijroetsjt over de redactie van het hoofdstedelijke dagblad. Vooral de adjunct-hoofdredacteur ziet zich in zijn dromen heel wat ondeugende dingen met haar doen.

Maar Bos heeft daar geen tijd voor. Zij moet achterhalen wat haar collega Timo Klein Bennink in de laatste weken van zijn leven allemaal uitspookte. Deze sterverslaggever werd dood aangetroffen op het platte dak van een winkel. Overleden na een val van de vijfde verdieping van zijn flat, zoveel was duidelijk. Maar werd hij hierbij een handje geholpen?

Een andere verhaallijn volgt de wederwaardigheden van de Roemeense homo Dumitro. Hij heeft in Amsterdam de liefde van z'n leven gevonden en ontdekt dat de hoofdstad toch niet zo gayfriendly is als vroeger. Ondertussen werkt hij voor een klusbedrijf en verdient hij in zijn vrije tijd nog veel meer met skimmen van bankpasjes, een typisch Roemeens ambacht.

Den Hollander weet gaandeweg deze verhaallijnen knap met elkaar te verweven. Maar ze heeft daar wel een ontzettend lange aanloop voor nodig. Tot pakweg de helft van het boek gebeurt er niets noemenswaardigs. Ze vertelt met realiteitszin over de mores op een krantenredactie en poneert nog even de gouden regel dat een adverteerder niet een verhaal uit de krant kan houden, dan wel een artikel kan 'kopen'. Ondertussen toont ze aan dat Bos verre van onbelezen is. Die citeert de 'past integration theory' van psycholoog Ingeborg Bosch: pijnlijke gevoelens die je als kind hebt gehad, kunnen gevolgen hebben in je latere leven.

Daarna gooit Den Hollander de turbo er vol op en trakteert ze de lezer op een spectaculair verhaal, met een flinke dosis spanning en verrassende wendingen en een apotheose in de vorm van een fraaie snoekduik van verslaggeefster Bos. Hier en daar stuit de lezer nog wel op clichématig taalgebruik en overbodigheden. Zo lezen we herhaaldelijk dat de adjunct-hoofdredacteur de directeur van de krant een lichtgewicht vindt en dat Bos het programma Picasa gebruikt voor vakantiefoto's. Een nog strakkere eindredactie had geen kwaad gekund.

Ellen den Hollander - De primeur. Uitgeverij Q, 288 pag.