(Door Guido Huisintveld)
Leighton Gage excelleert in het schrijven van spannende thrillers tegen de achtergrond van een mensonterende harde realiteit. Dit komt niet helemaal goed uit de verf in het derde deel uit de serie met inspecteur Mario Silva.
Het vergrootglas van Gage richt zich ditmaal op de kinderprostitutie in Brazilië. Er verdwijnen aan de lopende band jonge kinderen, maar wanneer een van hen de kleindochter van een belangrijk politicus is, wordt Silva op de zaak gezet. Met zijn vaste krachten Hector en Arnaldo komt hij op het spoor van mensenhandel en snuffmovies. Deze films leiden naar een distributiekanaal in Amsterdam, maar dit is een te verwaarlozen plotlijntje.
Op bladzijde 200 staat: 'Er zat niet echt schot in het onderzoek.' Het is alsof de auteur zichzelf wakker schudt, want daarna komt er pas vaart in het verhaal. Gage vermijdt overdreven engagement door niet te veel te hameren op de misstanden en corruptieschandalen.
Desalniettemin is ook dit deel weer een interessante mix van boeiende fictie en gruwelijke feiten. Leighton Gage mept keer op keer de roze bril van ons gezicht en laat het echte Brazilië zien.
Leighton Gage - Stervende adem. Vertaling: Peter de Rijk. Uitgeverij Karakter, 275 pag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten