Harlan Coben - Vals spel & Tegenwerking (2011)

Een meester in het verzinnen van complexe intriges

(Door Hans Knegtmans)

Harlan Coben wordt door velen gezien als een van de beste thrillerschrijvers van dit moment. Geen wonder dat zijn Nederlandse uitgever jaren na dato alsnog de twee eerste avonturen van sportmakelaar Myron Bolitar uitbrengt, Vals spel (1995) en Tegenwerking (1996). Najaar 2011 verschijnen de delen Vermist en Ontwricht.

Bolitar kent de sportwereld op zijn duimpje. Zelf was hij ooit een basketbalster in de Amerikaanse universiteitscompetitie NCAA. Zo goed zelfs dat hij een contract kreeg aangeboden bij de vermaarde Boston Celtics. Nog voor het seizoen begonnen was, liep hij in een oefenwedstrijd een ernstige knieblessure op. Weg carrière.

Na een tijdje voor de FBI te hebben gewerkt, werd Myron sportmakelaar. Dat lag ook meer voor de hand, gegeven zijn sportverleden en zijn studie in de rechten. In 'Vals spel' heeft hij footballsupertalent Christian Steele onder zijn hoede, tot chagrijn van een clubeigenaar die meende Steele al half en half onder contract te hebben. Dat is niet Milo's enige zorg: zijn klant krijgt een onthutsend telefoontje van zijn vroegere, doodgewaande vriendin. Ongewild bevindt Myron zich plotseling in de rol van amateur-detective.

De volgende delen volgen een vergelijkbaar patroon. In 'Tegenwerking' wordt op de US Open, terwijl Milo's beschermeling Duane Richwood gehakt maakt van zijn tegenstander, buiten het stadion een jonge vrouw vermoord. Het is een kleine wereld: het slachtoffer, de voormalige topspeelster Valerie Simpson, was onder Milo's begeleiding net begonnen aan een comeback. Als ook nog blijkt dat Valerie en Duane elkaar kenden, staat Milo in de schijnwerper van het politieonderzoek.

Vergeleken met Cobens latere succesromans knarsen en piepen deze jeugdwerken aan alle kanten. Net als andere privédetectives uit die tijd heeft Myron een sidekick. Windsor Horne Lockwood III is de rotte appel in een steenrijke patriciërsfamilie. Hij praat in archaïstische zinnen, kleedt zich fatterig, en heeft een zwarte band in taekwondo. Bovenal is hij een psychotische moordenaar. Myron heeft leren leven met die hebbelijkheid, omdat zijn vriend uitsluitend slechteriken vermoordt. Irritanter nog dan Windsor is Myrons onbedwingbare drang naar grappen en grollen. Anders dan Raymond Chandler, het boegbeeld van dit subgenre, heeft Coben weinig tot geen gevoel voor humor: 'Wit truitje. Myron zag dat het een beetje doorzichtig was. Wat een opmerkingsvermogen; het kenmerk van de meesterspeurder.' En dat maal honderdvijftig.

De vroege Coben mag dan een stijl van likmevestje hanteren, hij toont zich hier al een meester in het verzinnen van complexe intriges en een onverwachte ontknoping. Daardoor zal de lezer die literair geen hoge eisen stelt en het thrillergenre alleen leest voor de spanning, zich ook met deze delen volop amuseren.

Harlan Coben - Vals spel. Vertaling: Martin Jansen in de Wal. Uitgeverij Boekerij, 352 pag.
Harlan coben - Tegenwerking. Vertaling: Martin Jansen in de Wal. Uitgeverij Boekerij, 336 pag.

(Bron: Het Parool)