Peter Römer: 'Je moet altijd veel meters maken om ergens te komen'
Welk literair genre je ook beoefent, je debuut blijft een bijzonder iets. Vrij van de druk van uitgevers, recensenten en lezers is ineens jouw eerste proeve van bekwaamheid daar. De Spanningsblog vroeg thrillerauteurs met een aantal boeken op hun naam een 'trip down memory lane' te maken en hun debuut met de kennis van nu eens tegen het licht te houden. Vandaag: Peter Römer. 'Mijn boeken worden veelal als 'filmisch' ervaren en dat had Chantage ook al.'
Wanneer heb jij voor het laatst een blik geworpen in jouw debuut, de moordroman Chantage?
Peter Römer: 'Net, voor ik begon met het beantwoorden van deze vraag. Voor mij is een boek af als ik besloten heb dat de laatste versie ook echt de laatste versie is. Dan moet ik het loslaten. Ik heb al moeite met het zorgvuldig nalezen van de proefdrukken, omdat ik de neiging niet kan onderdrukken om woordjes om te zetten, te vervangen, weg te laten, etcetera. Daar word ik niet per se gelukkiger van.'
Hoe verliep destijds de reis van de eerste woorden op papier naar daadwerkelijke publicatie?
'Ik werkte in die tijd als dramaproducent bij Endemol en had besloten bij het bedrijf weg te gaan. Ik wilde gaan schrijven. Spannende boeken schrijven. Toine Akveld, de uitgever van Baantjer die ik kende vanwege de televisieserie die ik had geproduceerd, had mij al eens gevraagd een thriller voor zijn uitgeverij te schrijven en aan dat verzoek wilde ik nu graag opvolging geven.
In diezelfde tijd vroeg zijn opvolger bij Fontein, Jeannette Ploeger, of ik niet eens wilde proberen een nieuw deel in de Baantjerreeks te schrijven. Dat leek mij een goed idee, want ik ben altijd uitgegaan van de gedachte dat je veel meters moet maken om ergens te komen.
Zo kon het gebeuren dat ik in de herfst van 2012 debuteerde met Chantage en een week daarna mijn eerste Baantjer (De Cock en de onzichtbare moordenaar) verscheen.'
Weet je nog hoeveel je van je eersteling hebt verkocht?
'Wat ik mij herinner zo’n vierduizend stuks. Wat iedereen een beetje tegenviel, geloof ik… Gelukkig werd dat gecompenseerd door de verkopen van het Baantjer-boek!'
Wat waren destijds de reacties van pers en publiek?
'Het werd op zich goed ontvangen, maar de aandacht was beperkt. Er was heel weinig belangstelling voor het spannende boek van eigen bodem.'
Met wat voor gevoel kijk je naar jouw eerste thriller? Wat vind jij de pluspunten van het boek?
'Ik kijk met veel liefde terug op dat eerste boek. Het betekende het begin van een nieuwe carrière! Ik heb daarna elke dag met heel veel plezier geschreven.
Natuurlijk zie je onvolkomenheden bij zo’n eersteling, in stijl en opbouw, maar ik denk dat ik veel gemak heb gehad van mijn verleden als scenarioschrijver. Mijn boeken worden veelal als ‘filmisch’ ervaren, en dat had Chantage ook al.'
Zou je, met de inmiddels opgedane kennis en schrijfervaring, nu een ander debuut hebben geschreven? Zo ja, wat zou je eraan veranderen?
'Een debuut is een debuut, dat verschijnt per definitie zonder ervaringen vooraf. Het debuut is als eersteling belangrijk voor de boeken die daarna zijn gevolgd en dient als zodanig te worden gekoesterd. Met andere woorden: als ik het nu zou schrijven zou het een geheel ander boek worden.'
De Amsterdamse acteur, tv-producent en -regisseur Peter Römer, telg uit een beroemde acteursfamilie, debuteerde in juni 2012 met Chantage, door de uitgeverij bestempeld als 'moordroman'.
De uitgever beloofde in een persbericht 'entertainment van de bovenste plank'. Het verhaal: Actrice Karina wordt dood aangetroffen in bed. Rechercheur Hannah Vermeer wordt op de zaak gezet en ziet de lijst van mogelijke daders snel groeien. Was het Addy Lust, gevierd roddeljournalist met wie Karina jarenlang een haat-liefde-verhouding had? Of Miepie, de interieurverzorgster van Karina en van vele andere BN'ers? Of toch haar stiefvader Willem Anker, zelf een bejubeld acteur. De relatie tussen de twee was immers al jaren bekoeld.
De zaak komt in een stroomversnelling wanneer Hannah erachter komt dat Karina aan haar memoires werkte. Er komen dreigbrieven over belastende feiten die in haar memoires zouden staan, maar waar is het manuscript gebleven? Wie heeft er belang bij dat dit verdwijnt en wie chanteert nu eigenlijk wie?
Peter Römer (15 september 1952) speelde onder andere vele rollen op televisie, waaronder de serie Dagboek van een herdershond. Ook speelde hij in de films Pastorale 1943 en Dokter Pulder zaait papavers. Na 1985 speelde, schreef en regisseerde hij voornamelijk voor televisie. Hij schreef onder andere het scenario van de televisieseries De Brekers, De kip en het ei en Baantjer, waar hij ook twaalf jaar de producent van was. Met Chantage werd Römer genomineerd voor de Schaduwprijs 2013, de prijs voor het beste Nederlandstalige spannende debuut.
Van 1990 tot 2010 was hij als Hoofd Drama en Creative Director verbonden aan achtereenvolgens John de Mol Producties en Endemol Nederland. Peter Römer is de zoon van acteur Piet Römer. Recent gaf hij de voorzittershamer van het Genootschap van Nederlandstalige Misdaadauteurs (een sectie van de Auteursbond) over aan thrillerschrijver Michael Berg.
Lees ook:
René Appel vertelt hier over zijn debuut Handicap
Loes den Hollander vertelt hier over haar debuut Vrijdag
Corine Hartman vertelt hier over haar debuut Schone kunsten
Peter de Zwaan vertelt hier over zijn debuut Dietz
Lieneke Dijkzeul vertelt hier over haar debuut De stille zonde
Bavo Dhooge vertelt hier over zijn debuut Spaghetti
Michael Berg vertelt hier over zijn debuut Twee zomers
Almar Otten vertelt hier over zijn debuut Verdwenen chemie
Charles den Tex vertelt hier over zijn debuut Dump
Rudy Soetewey vertelt hier over zijn debuut Inbraak
Jacob Vis vertelt hier over zijn debuut Prins Desi
Elvin Post vertelt hier over zijn debuut Groene vrijdag
Tomas Ross vertelt hier over zijn debuut De honden van het verraad
Marelle Boersma vertelt hier over haar debuut Nephila's netwerk
Saskia Noort vertelt hier over haar debuut Terug naar de kust
Roel Janssen vertelt hier over zijn debuut De Struisvogelcode
Jac. Toes vertelt hier over zijn debuut Dubbelspoor
Simon de Waal vertelt hier over zijn debuut Cop vs Killer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten