Urban Waite - Bloedrood is de nacht (2011)

Nogal inferieur


(Door Guido Huisintveld)

Wanneer een boek een quote van Stephen King nodig heeft, dan is er stront aan de knikker. Vaak blijkt de desbetreffende auteur de middelmatigheid niet te overtreffen, waardoor de marketingafdeling eens flink de handjes laat wapperen. Debutant Urban Waite kan het goed gebruiken, want zijn eerste boek is inhoudelijk gezien nogal inferieur.

De paardenranch van Hunt brengt niet genoeg op, dus klust hij wat bij door drugs te smokkelen. Wanneer hulpsheriff Drake hem betrapt, weet hij te ontkomen. Zonder de partij drugs. Dat vindt de eigenaar van deze troep weer niet zo leuk. Huurmoordenaar Grady verschijnt op het toneel. Met zijn messenset en psychopathisch gedrag zou hij een lugubere indruk moeten maken, maar het personage komt eerder lachwekkend over.

Het hele kat-en-muisspel dat volgt, is op geen enkel moment spannend. Onverwachte plotwendingen? U kunt erop wachten totdat u een ons weegt. Je ziet als het ware Urban Waite tevergeefs aan zijn dikke duim zuigen en zich afvragen wat hij op de volgende bladzijde gaat schrijven.

Wat de schrijfstijl betreft gaan de wervende teksten op de cover echt te ver. 'Subliem, prachtig, authentiek.' Jongens, mag het iets minder! Acceptabele adjectieven zijn: slaapverwekkend, onsamenhangend, zielloos en banaal. Maar dat verkoopt natuurlijk voor geen meter.

Utban Waite - Bloedrood is de nacht. Vertaling: Riek Borgers & Laura van Campenhout. Uitgeverij A.W. Bruna, 280 pag.