(Door Hans Knegtmans)
Het verhaal wordt verteld door de fictieve Carlo Alberto Gavazzi, directeur van het Instituto Italiano di Cultura van Argentinië. Aan het begin van het van het boek ontfermt hij zich over de jonge historicus Efrem Parodi. Die heeft een leerstoel aangeboden gekregen door de Italiaanse gemeenschap in Argentinië. Dat de universiteit van het provinciestadje weinig voorstelt, deert de nieuweling niet. Alles is beter dan zijn dagen te moeten slijten in een land 'dat zangeressen en danseressen delegeert om zijn toekomst te behartigen'. En nu kan hij naar hartenlust zijn denkbeelden etaleren in de cursus 'Het Italië van de twintigste eeuw: van de economische ontwikkeling tot het morele verval'.
Parodi's eerste college is een doorslaand succes. De studenten herkennen de parallel tussen Italië aan het eind van de negentiende eeuw en Argentinië onder het gehate regime van Videla. Zijn grootste fan is de beeldschone Alicia. Parodi is te naïef om de femme fatale in haar te herkennen. Voor hij het goed en wel beseft, zijn ze samen op zoek naar de getuige van de laatste dagen van haar moeders grote liefde Raúl. Die is lang geleden ter dood gebracht, maar de precieze omstandigheden heeft de moeder nooit gekend. Doordat verteller Gavazzi al meermalen heeft gehint op een 'akelige affaire' weten we dat hun expeditie dramatisch zal eindigen, maar we hebben nog geen idee hoe.
De vondst om het verhaal te laten vertellen door iemand die er slechts een marginale rol in speelde, pakt goed uit. Garvazzi kan Parodi's groeiende obsessie met zijn nieuwe levenstaak helderder vertellen dan hijzelf, laat staan zijn fanatieke geliefde. In zijn capabele handen worden Parodi's aantekeningen omgezet in een indringende schets van de broederlijke samenwerking tussen een corrupte overheid en de minstens zo perfide rooms-katholieke kerk.
Alessandro Perissinotto - Wraak. Vertaling: Aafke van der Made. Uitgeverij Serena Libri, 293 pag.
(Bron: Het Parool)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten