Een schrijnend boek
(Door Hans Knegtmans)
Onder zijn eigen naam legde de Ierse schrijver John Banville beslag op de Man Booker Prize, met de roman The sea. Als zo iemand zich vervolgens op het misdaadgenre stort, is het resultaat van een ander slag dan 'de literaire thrillers' die prominent in de AKO-kiosken liggen uitgestald.
Banvilles thrillerschrijvende alter ego heet Benjamin Black. Christine Falls (vertaald als Neergang) speelt zich af in het Dublin van de vroege jaren vijftig, met een uitstapje naar Boston. Patholoog Quirke treft na een feestje zijn zwager, de kinderarts Malachy Griffin, aan in het lijkenhuis. Quirke mag dan zoals vaker te diep in het glaasje hebben gekeken, hij is helder genoeg om te beseffen dat Griffin daar op dit nachtelijke uur niets te zoeken heeft.
De volgende dag ontdekt hij dat zijn zwager het overlijdensbericht heeft vervalst van Christine Falls. Zij is in het kraambed gestorven, maar Griffin heeft de doodsoorzaak veranderd in longembolie.
Quirke was al niet zo'n fan van Griffin. Die heeft lang geleden Quirkes jeugdliefde, Sarah, voor zijn neus weggekaapt, waarna Quirke bij wijze van tweede keus trouwde met haar (inmiddels overleden) zuster. Hij moet grinniken bij het idee dat de altijd correcte Griffin, idool van menige jonge moeder, misschien eenmalig van het rechte pad is afgeweken.
Buiten werktijd gaat Quirke op onderzoek uit, voor zover hij tenminste de verleiding van zijn stamkroeg kan weerstaan. Of het beroep dat Phoebe, dochter van Sarah en Malachy Griffin, op hem doet wanneer ze het met haar ouders aan de stok heeft.
Het blijkt dat het dochtertje van Christine Falls naar een klooster in Amerika is ontvoerd om daar te worden opgevoed tot steunpilaar van de katholieke kerk. Als Griffin daar serieus bij betrokken zou zijn, is er minder aanleiding tot vrijblijvend leedvermaak.
Christine Falls is een schrijnend boek. Anders dan bij bijvoorbeeld de romanfiguren van Michael Connelly en James Lee Burke spat Quirkes woede bepaald niet van de pagina's. Sterker nog, op twee derde van het verhaal beseft de hoofdpersoon wat een lafhartige buitenstaander hij altijd is geweest, en wie hij in zijn alcoholische inertie zoal in de kou heeft laten staan. Hij heeft nog maar honderd pagina's de tijd om iets recht te zetten.
Nee, dat laatste klopt niet. Christine Falls is slechts Quirkes eerste avontuur in zijn nieuwe hoedanigheid. Dat is heuglijk nieuws, maar het zal Black grote moeite kosten in latere delen het niveau van dit debuut te evenaren.
Benjamin Black - Neergang. Vertaling: Arie Storm. Uitgeverij Mynx, 252 pag.
(Bron: Het Parool)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten