Moordzaak met verrassingen
(Door Mieske van Eck)
Seriemoordenaars vormen een onuitputtelijke inspiratiebron voor schrijvers van misdaadromans. Maar wie honderden pagina's wil blijven boeien met dit thema, moet wel van goeden huize komen. Dat doet de Britse Elena Forbes, die vorig jaar verrassend debuteerde met Sterf met mij, in Onze Lieve Vrouwe van de pijn. Rachel Tenison is in alle opzichten bewonderenswaardig en ook nog mooi. Als in een park haar lijk wordt gevonden, snapt niemand waarom zij moest sterven. Bovendien zit zij in een merkwaardige houding en met gebonden handen geknield in de sneeuw. In haar mond is een gedicht gestopt.
De rechercheurs die de moord onderzoeken kunnen nauwelijks greep krijgen op de zaak en het leven dat Tenison heeft geleid. Steeds duidelijker wordt dat zij nogal extreme seksuele voorkeuren had en bepaald geen lieverdje was. Als dan een oude moordzaak opduikt, die verdacht veel overeenkomsten vertoont met de moord op Tenison, rijst het vermoeden dat hier een seriemoordenaar aan het werk is.
Dat zou een tamelijk saai boek opleveren, ware het niet dat Forbes enkele rechercheurs opvoert, die stuk voor stuk zo hun eigen problemen hebben. Inspecteur Mark Tartaglia heeft bijvoorbeeld moeite zich aan vrouwen te binden en hoofdagente Sam Donovan is heimelijk verliefd op hem. En dan is daar nog hun drankzuchtige collega Simon Turner, die tobt over een mislukt huwelijk, maar ook nauwelijks weerstand kan bieden aan andere vrouwen. Hun persoonlijke levens raken nauw verweven met de moordzaak, die een paar keer een verrassende wending neemt. Als iets duidelijk wordt in dit boek is het wel dat het verschil tussen daders, slachtoffers en handhavers niet zo groot is.
Uiteindelijk rondt Forbes haar roman af met een sterke ontknoping, waarin alles op zijn plaats valt.
Elena Forbes – Onze Lieve Vrouwe van de pijn. Vertaling Titia Ram. Uitgeverij Cargo, 393 pag.
Bron: Brabants Dagblad
Geen opmerkingen:
Een reactie posten