'Ik heb gejongleerd met uitersten'
(Door Peter Kuijt)
Onregelmatig verschijnende rubriek waarin thrillerschrijvers zichzelf en hun werk presenteren aan de hand van de vijf journalistieke W's: Wie, Wat, Waar, Wanneer en Waarom. In deze aflevering Felicita Vos (Arnhem, 1972), auteur van de zojuist verschenen spannende roman Ravage.
- Wie denkt Felicita Vos wel dat zij is?
Felicita Vos: ‘Ik ben een dromer, heb een rijke verbeeldingskracht, ben gepassioneerd, wat eigenzinnig en vrijheidslievend. Ik heb een open en onbevangen houding, kijk met een gezonde dosis nieuwsgierigheid naar de wereld om mij heen en schuw het voor mijn schrijverschap niet om taboes te doorbreken.'
'En verder ben ik een enorme dierenvriend en houd ik van de natuur. Ik heb twee Cornish Rex katten en twee Whippets (windhonden). Ik trek er dagelijks met mijn honden op uit om lange wandelingen te maken en zoek daarbij steeds andere natuurgebieden op. Schrijven vind ik het fijnste wat er is. Ik heb Culturele en Maatschappelijke Vorming gestudeerd en daarna Communicatie, maar eigenlijk wist ik altijd al dat ik in dit leven alleen wilde schrijven, werelden wilde scheppen waarin ik mensen kan laten verdwijnen.'
'Als dochter van een vader met Roma-wortels en een Nederlandse moeder groeide ik op in twee totaal verschillende culturen. Aanvankelijk heb ik daar flink mee geworsteld. Want waar hoor je nu echt bij? Het ontheemd voelen en tegelijkertijd ruimte willen geven aan een cultuur waar een maatschappelijk stigma op rust en die beter voor de buitenwereld verzwegen kon worden, was niet makkelijk. Het was een zoektocht waarin ik jongleerde met uitersten. Dat heeft me als mens gesterkt om mijn eigen plek in de wereld te vinden.’
- Wat heb je met het fenomeen familie? Ravage gaat bijvoorbeeld over een familiecrisis en in je vorige boeken stonden een familieschandaal en een bizarre familiegeschiedenis centraal.
‘Ach, families… het zijn net ministaten met helden, antihelden, leiders, meelopers, daders, medeplichtigen, engelen en sneaky figuren. Iedere familie heeft zo zijn geheimen en duistere kanten die verzwegen worden en juist dat zwijgen intrigeert mij, roept het verlangen in mij op om het mysterie erachter te willen ontrafelen. Het komt ook in Ravage aan de orde. Het is een psychologisch drama waarin de zoektocht naar een verdwenen hond de familieverhoudingen op scherp zet en de plot je als een mokerslag raakt.’
- Waarom koos je de bossen van Doorwerth als decor voor Ravage? Wat maakt deze omgeving zo speciaal?
‘Wat de omgeving speciaal maakt is dat de bossen van Doorwerth in feite een luguber landschap vormen ondanks de lieflijkheid die op dit moment door de herinrichting wordt teruggebracht. Los van de gebeurtenissen in de Tweede Wereldoorlog, is Gerrit Jan Heijn daar vermoord en begraven en er zijn meer moorden gepleegd. Maar ook de daadwerkelijke zoektocht naar de weggevluchte hond die in Ravage als een rode draad door mijn roman loopt, heeft in werkelijkheid daar plaatsgevonden al heb ik er als schrijver natuurlijk wel mijn eigen draai aan gegeven en is Ravage pure fictie.’
- Waar gaat jouw schrijvershart sneller van kloppen?
‘Mijn schrijvershart gaat op meerdere momenten sneller kloppen. Dat kan zijn als ik middenin een scèene zit die ik zelf zo levensecht beleef dat ik het bij wijze van spreken zelf uitschreeuw. Het kunnen ook onverwachte invallen zijn die mij een zekere koortsachtigheid bezorgen en mijn verhaal ineens een andere wending geven waardoor het in stroomversnelling komt. Maar ook door personages als bijvoorbeeld tante Pilar uit Spaans Bloed die het vleesgeworden kwaad is en waarop ik mij volledig op kan uitleven.’
- Wanneer voldoet een boek aan de Felicita Vos-normen?
‘Ha ha ha. Dat is nogal een vraag, de Felicita Vos-normen, maar vooruit, ik doe een poging. Een boek moet authentiek en origineel zijn, gelaagdheid hebben, mij vastpakken en niet meer loslaten. Ik wil verdwijnen in een andere wereld die mijn eigen blik op de wereld verandert en verrijkt. Ik wil meegesleept en geraakt worden, emoties voelen en wil een boek nog een paar dagen voelen nasudderen als ik het uitgelezen heb. Verder voldoet een boek aan de Felicita Vos-normen als ik het herlees en dan nog steeds even goed of zelfs nog beter vind.’
Over Ravage: Om haar zwangere zus te ontlasten én om het gemis aan kinderen te compenseren, neemt Charlotte Zwanenburg de hond van haar zus in huis. Direct na aankomst neemt de hond de benen. Het is het startsein van een koortsachtige zoektocht. Gaandeweg zoekt de hele familie mee. De tocht maakt pijnlijk duidelijk hoe er werkelijk over elkaar gedacht wordt. De verhoudingen komen onder hoogspanning te staan, irritaties worden ruzies en verzwegen waarheden komen aan het licht. Voor Charlotte hebben die verstrekkende gevolgen.
Ravage is in maart 2019 verschenen bij uitgeverij De Kring.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten