20 april 2019

De Thriller Twaalfdaagse! #10 (column, 2019)




Het betere soort 




(Door Gerard Nanne)


Thrillers schrijven, ik doe het al achttien jaar. ACHTTIEN JAAR!! Belachelijk lang eigenlijk. In die jaren heb ik veel in het thrillerwereldje zien veranderen. Hard zien veranderen.

Ik debuteerde in 2002, naar wat later bleek een beroerde timing. Het was het jaar waarin een vrouwelijke misdaadauteur het thrillerlandschap voorgoed zou veranderen. Het mannenbolwerk in de Nederlandse misdaadliteratuur behoorde vanaf dat gedenkwaardige jaar voorgoed tot het verleden.

Een ontwikkeling die niet door al mijn mannelijke collega’s werd omarmd. En waar nu, anno 2019, nog steeds met enige scepsis over wordt geschreven.

Rumoer in thrillerland. Het is er altijd geweest. Zo ook over de zin en onzin van het predicaat literair of psychologisch als aanvulling op de aanduiding thriller of misdaadroman. Het volstond niet meer, was de gedachte. Deed geen recht meer aan de diepgang van de nieuwe generatie misdaadromans. Een terechte constatering? Of gewoon een kutsmoes om deze slimme marketingtruc te verdoezelen.

De meningen hierover zijn nog steeds verdeeld. Zoals er ook nog steeds verschil van mening bestaat over de kwaliteit van de Nederlandse misdaadroman. En dan niet te vergeten over het wel of niet handhaven van de Gouden Strop. Over de zin en onzin van deze prestigieuze prijs.

Rumoer in thrillerland. Het is er altijd geweest en zal er altijd blijven. Is dat erg? Welnee. Niets lijkt erg genoeg om thrillerschrijvend Nederland bij de les te houden.

Een man die dat als geen ander kan, is de beheerder van de site waar ik deze column voor in elkaar tik. De Spanningsblog, beheerd door Peter Kuijt, bestaat inmiddels alweer twaalf jaar. Binnen de wildgroei van gelijkgestemde sites geldt hij nog steeds als de meest stabiele factor in het rumoerige thrillerwereldje. Een plek waar alle ins en outs over het genre wordt besproken. Zonder voorbehoud. Uitvoerig. Kritisch. Streng, maar rechtvaardig. Waar nodig met enige kanttekeningen. Scherp. Soms op het randje. Maar nooit eroverheen.

Valt er dan niets op deze man aan te merken? Oh, jawel. Soms is hij ook gewoon een eikel, maar dan wel een van het betere soort. Je hoeft niet altijd vrienden te zijn om van elkaar te houden, leerde mijn moeder me ooit.

De Spanningsblog - I love it! Ga zo door, Peter. Ik zal je blijven volgen.

++++++++++++

Gerard Nanne (Velsen, 1949) verhuisde in 1972 met zijn vrouw naar Bovenkarspel, West-Friesland. Vanwege zijn kennis van de streek is West-Friesland dan ook vaak het decor van zijn verhalen. Na een aannemersstudie werkte hij zestien jaar als zelfstandig ondernemer. Vanaf 1998 is hij zich gaan toeleggen op zijn grote passie: het schrijven van misdaadverhalen, waarvoor hij een opleiding volgde bij Script+ in Amsterdam.

In 2002 debuteerde hij met Het lied van de Lijster, dat zo goed werd ontvangen dat hij besloot om het schrijven door te zetten. In zijn debuut en een aantal boeken daaropvolgend, speelt het politieduo Benders & Van Es de hoofdrol. In Nannes zevende thriller, Het stille kwaad (2008), introduceerde hij een nieuwe protagonist, de vrouwelijke rechercheur Jillian Blom. Buitenspel (2010), is zijn negende boek en een voetbalthriller. Hij schreef het samen met co-auteur Connie Harkema onder het pseudoniem Harkema Nanne.

Gerard Nanne heeft inmiddels bij uitgeverij Ellessy Crime zeventien misdaadromans gepubliceerd. De jongste dateert uit 2018 en is getiteld Vergelding.

Geen opmerkingen: