(Door Peter Kuijt)
La Bella Bettien luidde de bijnaam van de in Haarlem geboren Bettien Martens, die voor Colombiaanse drugsbazen als 'go between' werkte en voor hen 'lijntjes' uitzette en afzetmarkten creëerde in Europa. In 1992 werd ze in Rome gearresteerd. Nog geen twee jaar later volgde haar vrijlating, als premie voor de getuigenis tegen haar opdrachtgevers. Voorzien van een nieuwe identiteit en een nieuw uiterlijk verdween ze met de noorderzon.
Criminoloog Frank Bovenkerk schreef het boek La Bella Bettien over haar duistere carrière. Dat boek was voor regisseur Hans Pos weer de basis om de film Bella Bettien te maken. Negen jaar later gaat Pos met zijn eerste thriller EXIT verder waar de film ophoudt: het tweede leven van de kroongetuige.
Bettien heet in EXIT Cecilia. Ze is zowel charmant als keihard, spreekt haar talen vloeiend en windt de ene drugsbaron na de andere crimineel om haar vinger. Met haar getuigenis weet ze de Colombiaanse cocaïnebaas Ricardo Morales voor lange tijd achter de Italiaanse tralies te krijgen. Maar de tentakels van Morales reiken zelfs als hij in de cel zit ver. Net als Cecilia gewend begint te raken aan haar tamelijk onzichtbare leven als bibliotheekmedewerkster Rebecca in Seattle, weet Morales de boel zodanig te manipuleren dat zij gedwongen wordt zich bekend te maken en terug te keren naar Amsterdam.
Pos, die dezer dagen druk doende is met de verfilming van Cop vs Killer, een thriller van Simon de Waal, is overduidelijk een man van het beeld. Bijkans elk hoofdstuk begint met uitgebreide, fraaie beschrijvingen van ter zake doende locaties. Maar daardoor raakt nogal eens de vaart uit het verhaal. Ook maakt Pos soms te veel werk van het introduceren van bijfiguren. Het valt de lezer moeilijk om zich met de belangrijkste karakters te kunnen identificeren. Niettemin weet hij de spanning behoorlijk lang vast te houden. Een tikkeltje tegenvallend is de piefpafpoeffinale die het eerder in de bioscoop dan op papier goed doet.
Dialogen zijn bij Pos in goede handen. Soms verliest hij zich in een wat archaïsch taalgebruik. Waarom niet 'gebarend' gebruikt in plaats van meerdere keren 'gesticulerend'? En als synoniem voor 'het liefdesspel' is het werkwoord 'neuken' tegenwoordig ook heel gewoon. Toch is EXIT interessant genoeg om naar Pos' tweede boek, De tranen van Tamara uit te kijken.
Hans Pos - EXIT. Uitgeverij Q, 285 pag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten