Alafair Burke - De echtgenote (2018)

Van halfbakken seksisme tot erger



(Door Hans Knegtmans)

Angela Powell heeft een succesvolle echtgenoot: Jason. Hij is hoogleraar economie aan de Universiteit van New York, en zijn populairwetenschappelijke boek Equalonomics staat al anderhalf jaar in de hitlijsten. Ook leidt hij een succesvol adviesbureau, en sinds kort koestert hij politieke ambities.

Angela zelf kwam nooit verder dan high school, waardoor het op feestjes vaak moeizaam converseren is. Haar sociale leven houdt dan ook niet over. Gelukkig kan ze altijd rekenen op haar dertienjarige zoon Spencer, geboren uit een eerdere relatie.

Tijdens een restaurantmaaltijd vertelt Jason haar over 'iets geks' op zijn werk. Hij kreeg ruzie met de studente Rachel Sutton. En dat alleen maar omdat hij tijdens een intermezzo over haar recente verloving gekscherend had gevraagd 'of zij er al aan toe was' zich op die manier vast te leggen. Tot zijn verbijstering beschuldigde zij hem prompt van seksisme. En, als een #MeToo-sympathisant avant la lettre, diende zij bij de politie een klacht tegen hem in.

Alafair Burke - de dochter van James Lee Burke, een van de grootste thrillerschrijvers ooit - voert een tweede vrouw op die Jason beticht van wangedrag. Dit keer gaat het niet om halfbakken seksisme, maar om een onvervalste verkrachting. Het slachtoffer, Kelly Lynch, is topvrouw bij een van de bedrijven die mede door Jasons adviesbureau een hoge positie op de markt hebben kunnen veroveren.

Wanneer Kelly Lynch ook nog eens van de aardbodem verdwijnt, is de chaos in huize Powell compleet. Verkrachting? Ontvoering? Moord? De zwarte rechercheur Corrine Duncan houdt als enige het hoofd koel.

Tussen de bedrijven door vernemen we bij monde van Angela dat zij en een vriendin - ruim voordat Jason in haar leven kwam - een ingrijpend incident hebben meegemaakt. De lezer heeft geen uitputtende thrillerkennis nodig om te vermoeden dat deze gebeurtenis zijn sporen heeft achtergelaten.

Tegenwoordig is het gebruikelijk iedere auteur die een of meer personages opvoert die een loopje met de waarheid nemen, tot 'de nieuwe Gillian Flynn' of 'de nieuwe Paula Hawkins' te promoveren. Burke maakt die vergelijking zeker waar, zowel compositorisch als stilistisch.

Alafair Burke - De echtgenote. Uitgeverij Xander, 350 pag.

Deze recensie, met toestemming van de auteur overgenomen, verscheen eerder in Het Parool.