97 procent
(Door Peter de Zwaan)
De directeur van de Stadsschouwburg in Amsterdam vond dat hij te weinig naamsbekendheid had en hij belde een krant. De krant wilde wel, want de directeur zei dat hij tegen het kunstenbestel zou gaan schoppen. De vaderlandse kunstwereld is te groot en als er ballet moet komen dan bellen we wel met Sint-Petersburg.
Goed zo. Daar haal je Pauw & Witteman mee en dat is de top van wat je als schouwburgdirecteur kunt bereiken.
Ik moest denken aan een andere directeur, die van de bibliotheek in Almelo. Het is al een tijd geleden, maar ik zal hem niet vergeten. Hij wilde voornamelijk boeken in zijn bibliotheek die bestsellers waren. Want een bestseller werd veel gelezen en wat had hij aan boeken waar bijna niemand belangstelling voor had?
In Almelo waren ze in die tijd erg aardig en mijn voorstel om de man geboeid naar de markt te slepen en daar met stukgelezen boeken te begooien, werd afgewezen. Hij werd zelfs niet ontslagen. Terwijl hij er toch blijk van had gegeven dat hij geen idee had van wat de bedoeling van een bibliotheek is geweest en moet zijn. Hij was overigens niet de enige. Niet lang geleden hoorde ik iemand die last van dezelfde gekte had. Ook een directeur, maar ik ben helaas vergeten in welk onzalig oord hij de bibliotheek bestierde. Het zal toch, bedenk ik nu, niet de man uit Almelo zijn geweest die het elders opnieuw probeerde?
Bestsellers zijn boeken die, om een reden die niet altijd duidelijk is, door Jan en Alleman worden gekocht. Er gaat dan iets door het land wat vergelijkbaar is met een griepvirus en de drang tot touwtje springen. Opeens heeft iedereen griep en zie je op alle schoolpleinen touw ronddraaien. Door hetzelfde soort virus zijn niet lang geleden 50 miljoen tinten grijs verspreid.
Een bibliotheek vol grijs, Dan Brown en nog zo wat. Ik zie het voor me. En niemand die er naartoe gaat, want iedereen heeft zijn eigen tinten onderin de leesmand liggen, afgedekt met een oude krant, anders komen de kinderen op verkeerde gedachten.
In de bibliotheek hoor je juist boeken te hebben waar in de winkels weinig belangstelling voor is, boeken die tot de 97 procent behoren. 97 Procent? Ja, als het waar is. Het schijnt dat 97 procent van alle boeken een oplage heeft van minder dan 1000. Het kan niet anders of daar zitten heel mooie tussen. Het zal wat moeite kosten en een directeur van een bibliotheek zal misschien moeten lezen... Wat? Lezen? Een directeur? Daar is hij geen directeur voor geworden, lezen doen anderen maar. Hij zal dus moeten lezen om daarna van de mooie boeken veel exemplaren te bestellen. ‘Mevrouw, u vraagt naar Dan Brown, maar hier heb ik een boek van een onbekende schrijver, lees dat nou eens, u zult er plezier aan beleven.’ Zo bouw je liefde voor het boek op en hou je je bibliotheek in stand.
En Nederlandse dansers horen in de Nederlandse schouwburgen. En Jeroen van Merwijk hoort in elke grote zaal van elke schouwburg.
Zo, laat Pauw & Witteman nou maar bellen. Ik leg het graag voor de televisie nog een keer uit.
Ik moest denken aan een andere directeur, die van de bibliotheek in Almelo. Het is al een tijd geleden, maar ik zal hem niet vergeten. Hij wilde voornamelijk boeken in zijn bibliotheek die bestsellers waren. Want een bestseller werd veel gelezen en wat had hij aan boeken waar bijna niemand belangstelling voor had?
In Almelo waren ze in die tijd erg aardig en mijn voorstel om de man geboeid naar de markt te slepen en daar met stukgelezen boeken te begooien, werd afgewezen. Hij werd zelfs niet ontslagen. Terwijl hij er toch blijk van had gegeven dat hij geen idee had van wat de bedoeling van een bibliotheek is geweest en moet zijn. Hij was overigens niet de enige. Niet lang geleden hoorde ik iemand die last van dezelfde gekte had. Ook een directeur, maar ik ben helaas vergeten in welk onzalig oord hij de bibliotheek bestierde. Het zal toch, bedenk ik nu, niet de man uit Almelo zijn geweest die het elders opnieuw probeerde?
Bestsellers zijn boeken die, om een reden die niet altijd duidelijk is, door Jan en Alleman worden gekocht. Er gaat dan iets door het land wat vergelijkbaar is met een griepvirus en de drang tot touwtje springen. Opeens heeft iedereen griep en zie je op alle schoolpleinen touw ronddraaien. Door hetzelfde soort virus zijn niet lang geleden 50 miljoen tinten grijs verspreid.
Een bibliotheek vol grijs, Dan Brown en nog zo wat. Ik zie het voor me. En niemand die er naartoe gaat, want iedereen heeft zijn eigen tinten onderin de leesmand liggen, afgedekt met een oude krant, anders komen de kinderen op verkeerde gedachten.
In de bibliotheek hoor je juist boeken te hebben waar in de winkels weinig belangstelling voor is, boeken die tot de 97 procent behoren. 97 Procent? Ja, als het waar is. Het schijnt dat 97 procent van alle boeken een oplage heeft van minder dan 1000. Het kan niet anders of daar zitten heel mooie tussen. Het zal wat moeite kosten en een directeur van een bibliotheek zal misschien moeten lezen... Wat? Lezen? Een directeur? Daar is hij geen directeur voor geworden, lezen doen anderen maar. Hij zal dus moeten lezen om daarna van de mooie boeken veel exemplaren te bestellen. ‘Mevrouw, u vraagt naar Dan Brown, maar hier heb ik een boek van een onbekende schrijver, lees dat nou eens, u zult er plezier aan beleven.’ Zo bouw je liefde voor het boek op en hou je je bibliotheek in stand.
En Nederlandse dansers horen in de Nederlandse schouwburgen. En Jeroen van Merwijk hoort in elke grote zaal van elke schouwburg.
Zo, laat Pauw & Witteman nou maar bellen. Ik leg het graag voor de televisie nog een keer uit.
++++++++++++++++
Geen opmerkingen:
Een reactie posten