Esther Verhoef: 'De urgentie lees ik in elke zin terug'
Welk literair genre je ook beoefent, je debuut blijft een bijzonder iets. Vrij van de druk van uitgevers, recensenten en lezers is ineens jouw eerste proeve van bekwaamheid daar. De Spanningsblog vroeg thrillerauteurs met een aantal boeken op hun naam een 'trip down memory lane' te maken en hun debuut met de kennis van nu eens tegen het licht te houden. Vandaag: Esther Verhoef. 'Het thema raakt hier en daar wat ondergesneeuwd onder het wapengekletter.'
Wanneer heb jij voor het laatst een blik geworpen in jouw thrillerdebuut Onrust?
Esther Verhoef: 'Onrust staat in diverse uitvoeringen in mijn schrijfhuisje in de kast, dus ik zie hem regelmatig, maar ik heb er al jaren niet meer ingekeken. Als ik hem nu weer vast heb, word ik weer ongemakkelijk van die eerste cover. Bij de latere covers had ik inspraak.'
Hoe verliep destijds de reis van de eerste woorden op papier naar daadwerkelijke publicatie?
'Toen Onrust zich aandiende werkte ik tachtig uur in de week en zat ik tot over mijn oren in de deadlines. Ik was hoofdredacteur/bladmanager van een magazine over dieren, dierenfotograaf, schreef boeken over dieren en runde een fotostock. ’s Nachts schreef ik als tegenhanger vrij werk: losse scènes, thrillerachtige dialogen en fragmenten. Ik las toen vooral thrillers, met name de op waarheid gebaseerde soldatenromans van Chris Ryan en Andy McNab, maar ook Greg Iles en Felix Thijssen. Ik miste in elk boek iets anders.'
'Zoals ik in 1994 ben begonnen met informatieve dierenboeken te schrijven omdat ik geen boeken kon vinden met antwoorden op de vragen die ik destijds had, schreef ik met Onrust de thriller die ik zelf graag zou willen lezen. Ik heb uiteindelijk anderhalf jaar aan Onrust geschreven, voornamelijk ’s nachts.'
Was het moeilijk om een uitgever te vinden of was het bij de eerste aanbiedingsbrief al raak?
'Dat laatste. Binnen een week nadat ik mijn manuscript had verstuurd, tekende ik het contract.'
Weet je nog hoeveel je van je eersteling hebt verkocht?
'Niet precies. Onrust heeft diverse covers gehad en verschillende consumentenprijzen en uitvoeringen, en is ook nog bij twee verschillende uitgevers uitgegeven. In totaal, dus met e-books, buitenlandse uitgaven en luisterboeken erbij, zal het inmiddels wel een mooi aantal zijn, maar in die eerste jaren zijn er hooguit tweeduizend van verkocht. Dat was toen al goed, want Nederlandse thrillers verkochten voor geen meter.'
 |
| Esther Verhoef in 2003 |
'Positief. Onrust kreeg 4 sterren in de VN Thrillergids, de Volkskrant was enthousiast, NRC ook. Mijn debuut werd genomineerd voor de Gouden Strop en vertaald naar het Duits.
Met wat voor gevoel kijk je naar jouw eerste thriller? Wat vind jij de pluspunten van het boek?
'Onrust is het eerste deel van de Sil Maier-trilogie (Onrust, Onder Druk en Ongenade), inmiddels heruitgegeven onder pseudoniem Escober. Ik vind Onrust nog steeds een lekkere thriller, en als ik afga op berichtjes van lezers is Sil Maier nog steeds een geliefd personage. Hij is ook een interessant personage; een soort Dexter, terwijl die serie pas jaren later is gemaakt. Inhoudelijk zou ik nu wel andere keuzes maken, er is sociaal-maatschappelijk veel veranderd en ik heb me als mens ook ontwikkeld. Maar de intensiteit, de urgentie, het concessieloze, en zeker ook het schrijfplezier lees ik in elke zin terug.
Zou je, met de inmiddels opgedane kennis en schrijfervaring, nu een ander debuut hebben geschreven? Zo ja, wat zou je er aan veranderen?
'Ja, dus. Ik las toen vooral thrillers en dus was het logisch dat ik zelf ook een thriller ging schrijven. Later heb ik ook romans geschreven (Tegenlicht en Nazomer), met evenveel plezier. Misschien was het thema van een man die in oorlog is met zichzelf en in het geheim extreme thrills opzoekt in romanvorm beter tot zijn recht gekomen, want het thema raakt hier en daar wel ondergesneeuwd door al het wapengekletter en de plotlijnen. Maar het is gegaan zoals het is gegaan, en al die stappen en keuzes hebben mijn werk gebracht tot waar het vandaag staat. Een positie waarvan ik in 2003 alleen nog maar droomde.'
Over Onrust:
Bekendheid verwierf zij toen zij thrillers begon te schrijven. In 2003 debuteerde ze met de thriller Onrust, die in 2004 werd genomineerd voor de Gouden Strop. De opvolger Onder druk werd genomineerd voor de Gouden Strop 2005. Op 22 september 2005 won Verhoef met Onder Druk de Diamanten Kogel, de Vlaamse prijs voor de beste oorspronkelijk Nederlandstalige thriller van het afgelopen jaar. Verhoef is de eerste Nederlander die deze prijs won.
In juni 2006 kwam haar eerste literaire thriller Rendez-vous uit, die vrijwel meteen in de bestsellerlijsten belandde. In september 2006 werd het boek genomineerd voor de NS Publieksprijs 2006. Rendez-vous werd in juni 2015 verfilmd door Millstreet Films. De regie was in handen van Antoinette Beumer.
Esther Verhoef schreef het cadeauboek voor De Maand van het Spannende Boek 2009, Erken mij, dat in een oplage van 833.500 exemplaren werd verspreid. Tot dusver zijn ruim 2,6 miljoen thrillers en romans van haar verkocht. In 2016 won ze de Gouden Strop met haar thriller Lieve mama. Komende maand verschijnt haar nieuwe thriller De nachtdienst. Centraal in het boek staat dierenarts Emma van Eerd die met haar veertienjarige dochter boven de praktijk woont. Tijdens haar nachtdienst wordt zij gedwongen om een levensreddende operatie uit te voeren op een zwaargewonde man.
In Onrust spelen diverse personages belangijkre rollen. Een succesvol zakenman die ogenschijnlijk alles heeft, maar niets meer voelt. Een fotografe die een heftige verhouding met een getrouwde man aangaat. Een arts die voor het moeilijkste dilemma in zijn carrière wordt gesteld. Een eenzame overvaller die puur voor de kick leden van een criminele organisatie afslacht. Hun levens en belangen komen met elkaar in botsing. Met dodelijke gevolgen. Iedereen verlegt zijn grenzen. Iedereen gaat de confrontatie aan. Iedereen worstelt met zijn doelen, wensen en verlangens. Maar niet iedereen ontspringt de dans.
Lees ook:
René Appel vertelt hier over zijn debuut Handicap
Willem Asman vertelt hier over zijn debuut De Cassandra Paradox
Michael Berg vertelt hier over zijn debuut Twee zomers
Marelle Boersma vertelt hier over haar debuut Nephila's netwerk
Bram Dehouck vertelt hier over zijn debuut De minzame moordenaar
Bavo Dhooge vertelt hier over zijn debuut Spaghetti
Lieneke Dijkzeul vertelt hier over haar debuut De stille zonde
Corine Hartman vertelt hier over haar debuut Schone kunsten
Loes den Hollander vertelt hier over haar debuut Vrijdag
Roel Janssen vertelt hier over zijn debuut De Struisvogelcode
Isa Maron vertelt hier over haar debuut Passiespel
Gerard Nanne vertelt hier over zijn debuut Lied van de lijster
Saskia Noort vertelt hier over haar debuut Terug naar de kust
Ingrid Oonincx vertelt hier over haar debuut Nickname
Almar Otten vertelt hier over zijn debuut Verdwenen chemie
Marion Pauw vertelt hier over haar debuut Villa Serena
Elvin Post vertelt hier over zijn debuut Groene vrijdag
Peter Römer vertelt hier over zijn debuut Chantage
Tomas Ross vertelt hier over zijn debuut De honden van het verraad
Rudy Soetewey vertelt hier over zijn debuut Inbraak
Anita Terpstra vertelt hier over haar debuut Nachtvlucht
Charles den Tex vertelt hier over zijn debuut Dump
Jac. Toes vertelt hier over zijn debuut Dubbelspoor
Jacob Vis vertelt hier over zijn debuut Prins Desi
Simon de Waal vertelt hier over zijn debuut Cop vs Killer
Jeroen Windmeijer vertelt hier over zijn debuut Het Petrusmysterie
Peter de Zwaan vertelt hier over zijn debuut Dietz
Geen opmerkingen:
Een reactie posten