Karin Slaughter schreef thriller over corona
De Spanningsblog vroeg vorig jaar aan ruim twintig Nederlandstalige thrillerschrijvers hoe zij zich door de coronacrisis heen worstelden en of de pandemie de basis zou kunnen vormen van een nieuw boek. Niemand had vastomlijnde plannen voor een coronathriller. Maar hun Amerikaanse collega, bestsellerauteur Karin Slaughter verwerkte corona in haar nieuwe thriller.
Niet alleen schreef Karin Slaughter haar nieuwe boek Valse getuige tíjdens de pandemie, maar ze situeerde haar verhaal ook in de pandemie. Dat maakt het een van de eerste boeken ooit waarin corona onderdeel van het verhaal is. Valse Getuige vertelt het verhaal van de zussen Leigh en Callie die vanwege vanwege een vreselijke gebeurtenis in hun jeugd voor eeuwig aan elkaar verbonden zijn.
Tijdens de eerste lockdown was Slaughter allesbehalve productief, vertelt ze in Opzij. 'Toen de eerste lockdown vorig jaar begon had iedereen denk ik het idee dat we heel veel gedaan zouden krijgen, maar iedereen keek alleen maar Netflix en bakte brood. Ik vond het ook heel erg lastig om wat uit mijn vingers te krijgen. Ik dacht dat het makkelijk zou zijn nu ik zoveel tijd om handen had, maar dat viel tegen.'
Slaughter kent ook eigenlijk geen enkele schrijver die wel direct heel productief was. We waren allemaal niet in staat om creatief te zijn omdat wat er gebeurde, vooral in de Verenigde Staten, verschrikkelijk was. Er was een constante verontwaardiging toen er mensen begonnen te sterven. Ik denk ook niet dat dat grote verlies iets is dat we ooit echt zullen begrijpen. Het was daarom ook wel een lastig om een boek te schrijven tijdens de pandemie dat zich ook afspeelt in deze tijd.'
'Alles veranderde ook constant. Eerst werd ons gezegd geen mondkapjes te dragen en het volgende moment droeg iedereen ze. Iedereen was natuurlijk nog alles aan het uitvogelen omdat alles zo onbekend was. Dus bij het schrijven van het boek moest ik continu teruggaan om dingen te veranderen. En toen kwamen er ook nog vaccins! Ik denk dat ik de enige ben die dacht fuck.'
De schrijfster erkent dat er wel eens momenten waren dat ze dacht dat zij besmet was met het virus. 'Ik denk dat we dat we allemaal wel een moment hebben gehad waarbij we dachten van: o God, ik ben aan het hoesten. Heb ik Covid? Wie heb ik blootgesteld? Heel vroeg in de pandemie, nog voor de eerste lockdown, kreeg mijn zus corona. Dat was behoorlijk beangstigend. Iedereen was ook een beetje bang voor haar in het ziekenhuis omdat het nog allemaal zo nieuw was en mensen niet zo goed wisten wat het nu precies was.'
(Bron: Opzij)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten