Qua quarantaine 22 (nieuws, 2020)

Hilde Vandermeeren: 'Het meest angstaanjagende vind ik het stolpgevoel' 





Thuisisolatie, ‘social distance’. Schrijvers zijn wel gewend om in afzondering creatief te zijn. Maar we maken nu wel erg bizarre tijden mee. Life during wartime. Hoe is het om als auteur te werken in tijden van corona, te pennen tijdens een pandemie? De Spanningsblog vroeg een aantal thrillerschrijvers naar hun ervaringen. Een Q&A qua quarantaine. De Vlaamse schrijfster Hilde Vandermeeren: 'Wordt iemand die niest in de supermarkt nu de nieuwe melaatse?'

Hoe sla je je door deze coronacrisis heen? Volg je trouw de richtlijnen van de overheid)?
Hilde Vandermeeren: 'Zoals de meeste Belgen volg ik de richtlijnen van de overheid goed op. Ik vind dat niet meer dan normaal. Dit gaat niet alleen over je eigen gezondheid of die van je gezinsleden, maar over de hele maatschappij. Die maatregelen doen beroep op je burgerzin en je verantwoordelijkheidsgevoel. Je gedrag heeft invloed op het leven van anderen. Toch zijn er mensen die dat allemaal aan hun laars lappen. Het zou interessant zijn om eens uit te zoeken hoe dat komt: gebrek aan burgerzin, verantwoordelijkheidsgevoel en empathie? Of misschien hebben die overtreders sowieso lak aan regels en zijn dat dezelfden die met een zware voet door een rood licht rijden? Dat zijn vragen die mij bezighouden, omdat ik me van jongsaf aan heb afgevraagd: waarom doet iemand wat hij doet op dat moment?'

Hilde Vandermeeren (foto: Florian Van Eenoo)

Valt het thuiswerken je zwaar?
'Totaal niet. Zoals bij de meeste auteurs lukt dat vlot, omdat we gewoon zijn om in afzondering te werken. Het enige verschil is dat het nu afgedwongen is, terwijl het daarvoor een vrije keuze was.'

'Ik combineer het schrijven al een tijdje met lesgeven in het volwassenenonderwijs. Daar ondervind ik wel de gevolgen: we moeten ons als leerkrachten anders gaan organiseren. We houden live-sessies met de cursisten, vergaderen via videochat en ontwerpen nieuwe lessen voor afstandsonderwijs. Daar komt - net zoals bij schrijven - ook creativiteit aan te pas.'

Maakt deze tijd je angstig of geeft het je extra zorgen? Wat doet het met jou persoonlijk? 
'Ondanks het feit dat ik van nature sensitief en empathisch in het leven sta - en bijgevolg soms bezorgd of angstig ben - sla ik me er nu al weken goed doorheen. Ik eet goed (te goed), raak vlot in slaap en voel me globaal vrij rustig. Ik bekijk het als iets wat ons overkomt, maar wat ik zelf niet veroorzaakt heb of niet in de hand heb. Ik ben wel bezorgd voor de gevolgen op gezondheidsvlak en op psychosociaal, maatschappelijk en economisch gebied. Niet alleen voor mezelf maar voor iedereen die hierdoor getroffen wordt. Zelfs al wordt het aantal besmettingen minder, dan begint het pas echt. Wordt degene die niest in de supermarkt de nieuwe melaatse? Zal de verhoogde stress in de maatschappij tot meer verzuring en agressie leiden? Dat zijn zaken die we echt goed zullen moeten opvolgen. We mogen ook de impact van dit alles op kinderen niet vergeten. Die zijn op zich wel vrij weerbaar, maar ze moeten omgaan met ouders en leerkrachten die het zelf moeilijk kunnen hebben. Ik denk dat 'zorgzaamheid' het sleutelwoord is voor het huidige en het postcoronatijdperk.'

Heeft deze crisis effect op jouw werkzaamheden als schrijver? Worden er bijvoorbeeld projecten uitgesteld, vervallen er wellicht boekpresentaties. Hoe zit het met het doen van research?
'Ik heb deze extra tijd gebruikt om hard door te werken aan mijn volgende thriller. Die is zo goed als af. Voor de rest valt het mee: er waren geen lezingen of boekpresentaties gepland. En veel van mijn research was al gebeurd of verloopt nu via bellen of mailen naar mijn co-auteur Walter Damen.'

De Auteursbond vindt dat de overheid zelfstandige schrijvers die door deze crisis financieel worden geraakt, zou moeten steunen. Wat vind jij hiervan?
'Ik ga daar volledig mee akkoord. De boekensector - en auteurs in het bijzonder - zijn momenteel heel kwetsbaar. Dat was al voor de coronacrisis het geval. Ik houd mijn hart vast voor iedereen in de boekensector (en de culturele sector als geheel). Het is niet alleen belangrijk dat mensen meer gaan lezen, maar vooral dat ze boeken blijven kopen, bij voorkeur lokaal. Alleen dan kan het boekenvak standhouden.'

Slaat deze crisis je lam of maakt het je juist creatiever?
'Geen van beide. Ik probeer er zo goed mogelijk mee om te gaan, maar ik vind het vooral onwezenlijk. Het lijkt wel of ik elke dag ontwaak in een scenario van een post-apocalyptische film. En toch zullen we met deze nieuwe realiteit moeten leren omgaan. Deze crisis houdt ons een spiegel voor van de maatschappij: ze brengt zowel het goede als het slechte in de mens naar boven. Ik houd me vast aan de gedachte en tevens boektitel: De meeste mensen deugen (Rutger Bregman).'

Zou de coronacrisis een onderwerp/thema kunnen zijn dat je verwerkt in een volgend boek? Zo ja, zou je daarover iets met de lezer willen delen?
'Zelf ben ik dat niet van plan, maar ik vermoed dat het thema heel wat schrijvers zal inspireren. Het is ook een manier om alles te verwerken. Deze crisis zal een langdurige impact hebben op onze persoonlijke levensstijl en op wereldvlak.'

'Wat ik als misdaadauteur eigenlijk het meest angstaanjagend vind aan de coronacrisis, is niet zozeer de angst voor besmetting, maar wel het 'stolpgevoel'. Mensen worden nu gedwongen om in een geïsoleerde situatie samen te leven met anderen. Wat als je een gezinslid hebt dat het niet goed met je voorheeft? Wat als je ergens opgesloten raakt (de trein, de supermarkt) en iedereen zijn eigen hachje wil redden? Daar zijn al heel wat spannende verhalen over geschreven, onder meer door Stephen King.'

Hoe staat het trouwens met een volgend boek? Kun je hierover een update geven?
'Ik heb de afgelopen weken goed kunnen doorwerken aan Meedogenloos. Deze thriller is het derde deel van de spannende trilogie met strafpleiter Walter Damen, met een jonge, gedreven advocate in de hoofdrol. De eerste twee boeken, Rusteloos en Bodemloos,  spelen zich af in Lissabon. Voor het sluitstuk keert ons hoofdpersonage terug naar België. Er zal heel wat op haar afkomen, maar de coronacrisis zal daar niet bij zijn.

Lees ook het interview met Simon de Waal
Lees ook het interview met René Appel
Lees ook het interview met Michael Berg
Lees ook het interview met Gerard Nanne
Lees ook het interview met Charles den Tex 
Lees ook het interview met Ingrid Oonincx
Lees ook het interview met Simone van der Vlugt
Lees ook het interview met Loes den Hollander
Lees ook het interview met Bram Dehouck
Lees ook het interview met Peter de Zwaan
Lees ook het interview met Jac. Toes

Lees ook het interview met Samantha Stroombergen
Lees ook het interview met Jeroen Windmeijer
Lees ook het interview met Elvin Post
Lees ook het interview met Lieneke Dijkzeul
Lees ook het interview met Willem Asman
Lees ook het interview met Marlen Visser
Lees ook het interview met René van Rijckevorsel
Lees ook het interview met Jacob Vis 
Lees ook het interview met Peter Römer
Lees ook het interview met Tomas Ross