Jens Vern - De macht van K. (2020)

Zesde zintuig voor plot 



(Door Hans Knegtmans)

De macht van K. is het romandebuut van thrillerjournalist Sander Verheijen. Voor deze gelegenheid noemt hij zich Jens Vern. Mijn pseudoniem zou het niet zijn, maar ieder zijn meug. De titel verwijst naar het romanpersonage Frank Keeler, die aan het hoofd staat van IT-bedrijf The Keeler Company in Washington.

De kersvers afgestudeerde Tim Turner wordt - tot zijn eigen verbazing, want zo riant waren zijn studieresultaten niet - aangenomen als veiligheidsexpert. Keeler heeft kennelijk een hoge pet van hem op. Misschien komt dat door de reputatie van zijn universiteit - de George Washington University School of Media and Public Affairs - maar iets zegt hem dat er meer voor nodig is om de IT-gigant te imponeren.

Hoe dan ook, de nieuwe functie biedt hem een astronomisch salaris en een riante huisvesting. Tim weet niet hoe hij het heeft. Is dit wel zuivere koffie? Het duurt even voordat hij beseft in welk wespennest hij terechtgekomen is.

Vern bouwt zijn verhaal uitstekend op, geholpen door een zesde zintuig voor welke plotwending optimale spanning creëert. Daarbij houdt hij de lezer op het goede spoor door met bewonderenswaardige regelmaat de datum van handeling te vermelden, evenals wiens perspectief in de desbetreffende paragraaf het duidelijkst doorklinkt. Dat is geen luxe: het verhaal is dermate complex dat verwarring op de loer ligt.

In de beste traditie van de actiethriller heeft de auteur de thema's geweld en seks hoog in het vaandel. De personages snijden en knallen er ongegeneerd op los, en met hun vleselijke lusten is het ook dik in orde. Wel moet de lezer erop bedacht zijn dat de schrijver zich verre houdt van platvloerse seks: 'Ze ziet er verbluffend goed uit in een zwart jurkje, extreem hoge hakken en met prachtig opgestoken haar, alsof ze op weg zijn naar een gala.'

Gegeven de ernst van de thematiek was het boek gebaat geweest bij wat humor hier en daar. Maar dat heeft duidelijk geen prioriteit. De kleine grapjes van de hoofdpersoon zijn meestentijds bijzonder flauw. Het aantal keren dat ik hartelijk moest lachen, bedroeg welgeteld één.

Jens Vern - De macht van K., uitgeverij Volt, 383 pag.

Deze recensie, met toestemming van de auteur overgenomen, verscheen eerder in Het Parool.