Alexander van Ketwich geeft zijn tekstverwerker de sporen. Acht maanden na zijn tweede thriller Het Pact ligt zijn nieuwste al weer in de winkel, Titanium. Een thriller met een internationale setting, waarin hebzucht de overhand heeft.
In de tuin van een prachtige villa aan het Italiaanse Comomeer wordt een man op gruwelijke wijze vermoord. Zijn lichaam verdwijnt spoorloos. De keurige eigenaar van de paleisachtige villa blijkt een gewetenloze oplichter ze zijn: Emilio Dragos. De man lokt rijke investeerders door ze een geweldig rendement voor te spiegelen. Bij een titaniummijn in een Afrikaans land ligt het goud bij wijze van spreken voor het opscheppen. Talloze goedgelovige miljonairs investeren miljoenen in hun 'eigen goudmijn'. Maar daarna horen ze niets meer en lijkt het of hun belegging weggegooid geld is.
Ook de Engelse multimiljonair Peter Lewis investeert in het project. Maar als hij een bezoek aan de mijn in Afrika wil brengen, ontsnapt hij ternauwernood aan de dood. Het was de bedoeling van de oplichters hem te vermoorden.
Terug in Engeland schakelt Lewis zijn vriend en advocaat Harry Gibson in om Dragos te ontmaskeren en voor het gerecht te brengen. Tijdens zijn onderzoek ontdekt Gibson dat de Oekraïense onderwereld bij de zaak betrokken is. En moet hij een onmenselijk hoge prijs betalen voor zijn betrokkenheid. Uiteindelijk sluit Harry Gibson een verbond met de duivel om het recht toch te laten zegevieren.
Alexander van Ketwich Verschuur, zoals zijn volledige naam luidt, heeft een loopbaan in de bankierswereld achter de rug. Zo was hij werkzaam voor Veer Palthe Voute NV, Generale Bank Nederland en Credit Lyonnais. Ook was hij korte tijd de rechter hand van oud-minister Rita Verdonk in haar pogingen om de politieke partij Trots op Nederland van de grond te krijgen. Tegenwoordig woont de schrijver annex consultant op Malta, waar hij een financieel adviesbedrijf runt. Volgens de uitgever 'bestuurt hij regelmatig zijn vliegtuig over het Europese continent'.
'De nieuwe Van Ketwich: on-Nederlands goed!', stelt uitgeverij Gopher. Wat natuurlijk een opmerkelijke maar ook merkwaardige uitspraak is. Het impliceert indirect dat er van Hollandse bodem niets goeds kan komen. 'Het gebruik van het woord `on-Nederlands’ houdt over het algemeen een diskwalificatie in van een gebeurtenis of eigenschap, die zodoende wordt uitgesloten van het Nederlands-zijn', schreef Nelleke Noordervliet veertien jaar geleden. 'Het wordt heden ten dage vooral gebezigd bij nare dingen als onverdraagzaamheid, geweld en opwinding.' En dat kan toch niet de bedoeling zijn geweest van Van Ketwichs uitgever.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten