KATER
(Door Peter de Zwaan)
Ik noem hem Eddie, de man die de pakketten komt afleveren waar boeken in zitten. Op zijn auto staat Eddie de Rijk en daar komt het Eddie vandaan. Hij heet niet zo, maar ik streef ernaar de wereld overzichtelijk te houden.
Meestal komt Eddie met boeken aanzetten waar ik part noch deel aan heb. In die gevallen ontvang ik hem met een blije blik. 'Ha, Eddie, heb je weer wat voor me.' Dan tikt hij tegen het pak: 'Boeken zeker?'
'Ben ik weer een poosje onder de pannen. Dank je.'
Soms komt Eddie met een pak waarin boeken zitten die ik zelf heb geschreven, deze week met 'Voortvluchtig', de vijfde of zesde Meeksroman, elke keer als ik wil weten hoeveel Meeksen ik heb bedacht moet ik tellen en dat ergert me dan zo dat ik daar geen zin in heb.
'Voortvluchtig' is de beste Meeks, maar toch voelde ik geen spoor van vreugde. Dat overkomt me elke keer als ik voor het eerst zie wat er is gekomen van maanden hard werken, en het gevoel wordt steeds sterker.
Het heeft iets van een kater, en ook van: is dat het nou?
Je weet dat het dat is, maar je denkt het toch.
Is dat het nou?
Ik heb wel eens met een collega gesproken over het gevoel, maar hij herkende het niet. Als zijn nieuwste er is springt hij een gaatje in de lucht en belt hij een restaurant: 'We komen eraan, tafel bij het raam graag.'
Ik krijg de kater als ik de doos openmaak, de boeken pak en ze, altijd hetzelfde, op de tafel leg in twee stapels van tien.
Twintig 'Voortvluchtigs'. Twintig mooie omslagen. Twintig keer 300 pagina’s vol letters die nooit eerder door iemand in die volgorde zijn gezet.
Nou, en.
Eigenlijk moet ik er tegen niemand iets over zeggen, want ik weet dat de reacties zullen variƫren van: 'Wees toch blij', tot: 'Jij bent hartstikke gek'.
Dat moet mijn redactrice van Cargo ook hebben gedacht. Ze belde met dat blije in de stem dat mensen hebben bij een mooie boodschap.
'Ik heb je nieuwe boek.'
'Ik heb er twintig.'
'Hoe vind je ze?'
'Prachtig.'
'Waarom klink je dan zoals je klinkt?'
Ik wist het precies, maar ik zei dat ik geen idee had.
(Deze column is ook te lezen op www.peterdezwaan.nl)
Peter de Zwaan (1944, Meppel) heeft tientallen publicaties op zijn naam staan, misdaadromans en jeugdboeken. Voor zeven van zijn thrillers werd hij genomineerd voor de Gouden Strop, de prijs voor het beste Nederlandstalige spannende boek. Met 'Het Alibibureau' won hij in 2000 de Gouden Strop. Zijn nieuwste Jeff Meeks-thriller heet 'Voortvluchtig'.(Foto Peter de Zwaan: Bob Bronshoff)
1 opmerking:
Volgens mij een teken dat Voortvluchtig weer een erg goed boek gaat worden.
Ik ben geen auteur, maar ben als vertaler toch intensief genoeg met een boek bezig om het gevoel te herkennen.
Als ik na twee a drie maanden, zeven dagen per week, een vertaling klaar heb, voel ik me heel leeg, mat en doodmoe, een gevoel dat voor een auteur ongetwijfeld vele malen sterker is.
Voor mij duurt het meestal maar een paar dagen.
En dan, vol goede moed en met een brede glimlach, op naar het volgende project. :)
Succes Peter!
Een reactie posten