Gevestigde namen (nieuws, 2018)

Uitgevers houden deur dicht voor beginnende auteurs



De aandacht van de boekverkopers verflauwt en die van de media ook. Daarom neemt A.W. Bruna geen Nederlandstalige manuscripten meer in ontvangst. Ook andere uitgevers gooien ongevraagd toegestuurde manuscripten in de kliko. Schrijfster Esther Boek is 'not amused'.


Het staat er echt op de pagina 'Veelgestelde vragen' op de website van uitgeverij A.W. Bruna: Op dit moment nemen we bij AW Bruna, op de afdeling fictie, geen nieuw Nederlands materiaal in overweging. We zullen manuscripten daarom niet beoordelen. Singel Uitgeverijen (waaronder De Geus en Q vallen, met thrillerauteurs als Charles den Tex, Annet de Jong en Ellen den Hollander) laat ongevraagd toegezonden manuscripten ongeopend. Hetzelfde geldt voor uitgeverij HarperCollins Holland.

Esther Boek

Het is een beleid dat schrijfster Esther Boek, die vorig jaar met Geen kind meer debuteerde bij uitgeverij De Crime Compagnie ernstig tegen de borst stuit. Op Facebook liet ze deze week duidelijk haar ongenoegen merken. Boek: 'Een onbekende auteur heeft dus 0 kans!'

Boek kreeg eerder ook nul op het rekest toen zij haar manuscript op de post deed. Een uitgever schreef haar: 'Laat ik gelijk eerlijk zijn: ... zal niet jouw manuscript uitgeven. De hoofdreden hiervoor is dat wij in de afgelopen anderhalf jaar steeds selectiever zijn geworden waar het oorspronkelijk Nederlandse auteurs betreft. De markt (lees: de inkopers, de boekhandels) is steeds kritischer geworden bij hun inkoop en helaas is het zo dat veel oorspronkelijk Nederlands werk daar de dupe van is; er wordt maar moeizaam en mondjesmaat ingekocht.'

De uitgever noemde het frustrerend voor zijn/haar bedrijf én voor de auteurs. 'Temeer daar het níets met kwaliteit te maken heeft. Jouw manuscript is qua genre weliswaar precies wat wij doen maar wij kunnen jou niet de beste kans bieden te midden van het ‘geweld’ van nieuw werk van gevestigde buitenlandse namen die wij per aanbiedingsronde aanbieden.'

Het is oneerlijk en onterecht beleid waar de schrijver uit het Nederlandse taalgebied de dupe van is, stelt Boek. 'De boekhandel wil vertalingen op de schappen. En de lezer wil daarom deze vertalingen lezen. Want die zien ze op reclame, in bushokjes, in folders.' Ze vindt dat heel raar. 'Voor al dat geld dat wordt uitgeven aan het aankopen en verkopen van een vertaling, kunnen prachtige Nederlandse auteurs kansen krijgen.'

Saskia Hausel van A.W. Bruna Uitgevers bevestigt dat er geen nieuw Nederlands materiaal 'in overweging' wordt genomen. Maar de soep wordt nooit zo heet gegeten als zij wordt opgediend, relativeert ze.  'De focus ligt bij het thrillerfonds van A.W. Bruna inderdaad op vertaalde fictie, dat is eigenlijk altijd zo geweest. Maar we beoordelen wel degelijk Nederlandstalige manuscripten die onder andere via agenten binnenkomen. We geven ook gewoon oorspronkelijk Nederlandstalig werk uit, bijvoorbeeld van Peter Römer en Annet Hock, die in 2017 bij ons debuteerden en van wie in 2019 een tweede boek verschijnt.'

Voor goede Nederlandstalige fictie staat haar uitgeverij nog steeds open, stelt Hausel. 'Ik helemaal. Er is niets leukers dan met Nederlandse auteurs te werken. Maar het is wel steeds moeilijker omdat de aandacht er ook vaak niet is. Het kost mij steeds meer moeite om interviews te regelen dan bijvoorbeeld vijf à acht jaar geleden. Maar we werken echt al jaren zo, er is helemaal niks veranderd in ons beleid.'

Overigens zijn er tal van uitgeverijen die wel graag Nederlandstalige manuscripten in hun brievenbus zien ploffen. Een rondje langs wat grotere uitgeverijen leert dat wat dat betreft onder andere Ambo|Anthos, Luitingh-Sijthoff, Cargo, Xander Uitgevers, Prometheus geen beletsels opwerpen.