Overdadig hard slotakkoord
(Door Hans Knegtmans)
Eenzame prooi is het laatste boek over politieduo Carol Jordan en Tony White. Schrijfster Val McDermid vond het na tien delen wel goed zo. Hoofdinspecteur Jordan had eigenlijk al ontslag genomen, maar de korpsleiding van het Engelse plaatsje Bradfield kwam op het slimme idee haar de leiding te geven over het nieuwe Regionaal Team Zware Misdrijven. Daartoe verdonkeremaande men het vernietigende resultaat van een blaastest, waardoor de chantabele Jordan tegen heug en meug de nieuwe post moest aanvaarden. Het zal de kenners niet verbazen dat ook haar vaste werkpartner en praatpaal, profiler Tony White, de overstap naar de nieuwe dienst maakte.
De plot in engere zin is nogal mager. Een producent van reclametijdschriften kan het niet verwerken als zijn rechterhand en liefje Tricia er plotseling vandoor gaat. Hij voelt zich terecht bedrogen, en zou bij voorkeur zijn geliefde aan het mes rijgen. Waar vindt hij zo gauw een ander slachtoffer?
De oplossing is simpel. Op bruiloften zijn tal van vrouwelijke singles aanwezig van wie er toch minimaal één aan eenzaamheid en onvervulde verlangens zal lijden. De eerste de beste kandidaat slikt zijn lulpraat voor zoete koek - vooral het 'feit' dat ze hem zo doet denken aan zijn aan kanker gestorven echtgenote. Daarna is het een kwestie van een gezellig restaurantbezoek, een glaasje na, en tot besluit de moord die ceremonieel wordt afgesloten met een uitgebrande auto met het lijk er nog in.
Dat ging lekker! Tricia mag dan het beoogde slachtoffer zijn, zo'n onbekende troel vermoorden heeft ook zijn charmes voor de bedrogen echtgenoot.
Het team dat de moord onderzoekt, zit met de handen in het haar. Werkelijk aan alles heeft de dader gedacht. Zelfs alleskunner Tony White moet erkennen hij er met zijn gebruikelijke inventiviteit niet komt. Eerlijk gezegd zou een volgende moord het team goed uitkomen.
McDermid zorgt voor extra variatie door - naast Jordans permanente strijd tegen de alcohol - een aantal zijsporen in het verhaal te vervlechten. Zo wordt de adoptiezoon van rechercheur Paula gechanteerd met seksfoto's waarvan zijn klasgenoten ongetwijfeld zouden genieten. En de plaatselijke roddeljournaliste krijgt van een politieman vertrouwelijke informatie toegespeeld die Jordans positie en zelfs het voortbestaan van het onderzoeksteam in gevaar kan brengen.
Het boek eindigt zo dramatisch dat de lezer even van de schrik moet bekomen voor hij beseft dat de schrijfster zojuist met een kanon op een mug heeft geschoten. Indrukwekkend, maar het was nergens voor nodig.
Omgekeerd verandert de overspelige Tricia in een goedwillende getuige, en het voornemen haar te vermoorden komt niet meer ter
Val McDermid - Eenzame prooi. Uitgeverij Luitingh-Sijthoff, 368 pag.
Deze recensie, met toestemming van de auteur overgenomen, verscheen eerder in Het Parool
Geen opmerkingen:
Een reactie posten