Met Jeroen Windmeijer hebben we een 'Nederlandse Dan Brown' in huis. Maar er is ook een Hollandse evenknie van de Britse Robert Harris in aantocht. Het is regisseur Chris Houtman, sinds vorig jaar fulltime schrijver en auteur van de Vaticaan-thriller Akte van berouw.
'Akte van berouw is een thriller van eigen bodem met grote internationale allure die verder durft te kijken dan onze landsgrenzen.' Dat schrijft uitgeverij Karakter over het in oktober te verschijnen boek van Chris Houtman. 'Een auteur waar u de komende jaren nog veel van zult horen', roeptoetert de meer dan enthousiaste uitgever.De lat ligt dus hoog voor Houtman die met een 'op waarheid gebaseerde thriller' komt. En die waarheid is onder meer de onverwachte dood van 'de lachende paus' Johannes Paulus I in 1978, wiens pontificaat slechts 33 dagen duurde.
Het verhaal: Als Jaap Hofhuis, pastor in de Nederlandstalige Kerk der Friezen in Rome, verneemt dat zijn vader op sterven ligt, begeeft hij zich halsoverkop naar zijn geboortedorp Castricum in de hoop dat hij nog op tijd is. Groot is de schok als hij het geheim ontdekt waaronder zijn vader zijn hele leven gebukt is gegaan: hij is een van de vele misbruikslachtoffers binnen de rooms-katholieke kerk. .
Gezeten aan het sterfbed belooft Hofhuis op zoek te gaan naar de inmiddels hoogbejaarde dader, die vermoedelijk door zijn kloosterorde naar het buitenland is weggepromoveerd. Ondertussen ontvouwt zich in het Vaticaan een sinister complot van Opus Dei dat de veiligheid van de Heilige Vader in gevaar brengt. Martin Hochstettler, commandant van de Zwitserse Garde, herinnert zich maar al te goed de dramatische nacht in augustus 1978, toen hij als jonge onervaren gardist dienst had en paus Johannes Paulus I onder verdachte omstandigheden overleed.
Er ontspint zich een intrige waarin Jaap Hofhuis en de in Rome woonachtige Nederlandse culinair journaliste Margriet Schreiner, ongewild betrokken lijken te raken bij een moordaanslag op de paus, die met zijn pleidooi voor nederigheid en steun aan de armen binnen conservatieve kringen in het Vaticaan en bij dubieuze financiële instellingen in Italië en de Verenigde Staten veel vijanden heeft gemaakt. Schrijver van Akte van berouw is de in 1955 in Den Haag geboren scenarioschrijver en regisseur Chris Houtman, die in 1977 het Camaretten Festival won met zijn Het Lagelandencabaret. Hij werkte als staflid bij theater De Engelenbak in Amsterdam, waarna hij voor diverse omroepen programma's bedacht als Cijfers en Letters, Applaus, Finals, Taxi en Spanjer in therapie. Hij schreef ook enkele toneelstukken.
2 opmerkingen:
Hoi iedereen, even een kleine reactie mijnerzijds. Ik ben niet de bedenker van de programma's die worden genoemd, ik was erbij betrokken als eindredacteur of scenarist. Met vriendelijke groet, Chris Houtman
Akte van Berouw
Het is een uiterst leesbare debuutroman. Dat Houtman ideeën op papier kon krijgen bewees hij al met zijn cabaret, televisiescripts en theaterproducties in Bergen NH en dit bewijst hij nogmaals met dit boek. Hij houdt de spanning er voortdurend in en gebruikt geen doorzichtige trucjes om je in zijn verhaal mee te krijgen. “Akte van Berouw” boeit vanaf de eerste pagina, en geeft je het gevoel of je er ook werkelijk zelf bij bent. Houtman beschrijft soms anekdotisch, soms wat meer uitgebreid de lotgevallen van de diverse personages. Ook verweeft hij de verhaallijnen uiteindelijk kundig tot één. Trauma’s uit het verleden spelen een grote rol, waarbij dat verleden op overtuigende wijze wordt verweven met trauma’s uit het heden.
Houtman trekt, met zijn lezers, door het huidige Rome. Als iemand die Rome als een soort tweede ‘thuis’ ervaart. Mensen die Rome kennen kunnen delen met de personages ‘meelopen’, en veel herkennen.
Creativiteit en verbeelding geven dit boek een extra dimensie: iedere keer dat je denkt het nu wel te snappen, komt een volgende stap toch min of meer onverwacht.
Het is niet bedoeld als Literatuur (met een hoofdletter!), maar het boek laat je wel nadenken over dingen waar je misschien voor die tijd niet bij stilstond.
Doordat de gemiddelde Nederlander steeds minder kerkelijk is geworden, weten er niet veel mensen meer hoe de R.K. Kerk precies in elkaar zit. Herkenning voor mensen die in die kerk zijn grootgebracht, informatief voor anderen, of je nu christelijk bent of niet.
Een paar opmerkingen (±)
De gemoedsgesteldheid van Hofhuis, is voor de onbevangen (of misschien juist bevooroor-deelde?) lezer niet altijd invoelbaar.
Dat het boek niet bepaald positief staat tegenover het Instituut van de Rooms Katholieke Kerk en de mensen die dat -letterlijk- koste wat kost overeind willen houden, moge uit de korte beschrijving al wel duidelijk zijn. Dat het tegelijker¬tijd tegenover veel mensen binnen dat instituut, waaronder de huidige Paus Franciscus, juist positief staat maakt toch dat het een evenwichtig en juist niet anti-paaps geheel is.
Ik miste het recept, waaraan in het boek wordt gerefereerd, dat vind je op: https://koksland.nl/risotto-cacio-e-pepe-van-massimo-bottura.
Op bladzijde 12 ontbreekt het woord ‘karmelieten’ achter ‘ongeschoeide’, dat is hiermee gerectificeerd.
Om kort te gaan: een prima boek om in de komende donkere dagen te lezen, en dus een uitstekend cadeau-idee.
Een reactie posten