Klaas Bond - Veroordeel me (2008)

Schuld en boete in de polder

(Door Mieske van Eck)

Klaas Bond (Volendam, 1959) debuteerde in 2001 met de jeugdroman Gevoelige snaren. Nu ligt zijn eerste thriller voor volwassenen in de winkel, Veroordeel me. Daarin focust hij op Anne. Zij is herintreedster, niet alleen als lerares op de middelbare school, maar ook als deelneemster aan het leven. Na een lange periode van rouw om haar gestorven autistische zoon Chris probeert ze met haar gezin een nieuwe start te maken in een ander huis in een andere stad.

Al snel blijkt dat Anne helemaal niet is uitgerouwd. Zij kan haar gestorven kind niet van zich afzetten, tot ergernis van echtgenoot Steven, een succesvolle advocaat die zich steeds meer op zijn werk stort, en haar zoon Lars, die zich voor haar afsluit. In de klas loopt het allemaal ook niet op rolletjes. Vooral Abdel, een leerling van Marokkaanse afkomst, maakt haar het leven zuur. Een lichtpuntje is er ook, want er groeit iets moois tussen Anne en haar jongere collega Arend.

Dat alles draagt er toe bij dat Steven en Anne steeds verder uit elkaar groeien. Anne begint zelfs te veronderstellen dat Steven zijn oudste zoon een handje heeft geholpen bij het sterven. Zij raakt in een maalstroom van verdriet, twijfel, haat, liefde en angst. Tegen de tijd dat de lugubere waarheid tot haar doordringt, valt het onheil niet meer te keren.

Bijzonder aan Veroordeel me is dat het begint met Anne die in een kleine kamer wacht op haar verhoor door de politie. In deze zogenaamde 'ophoudkamer' overdenkt zij de gebeurtenissen, die haar daar deden belanden. Vanaf dat punt komt de schrijver tot zijn variatie op het thema schuld en boete.

Veroordeel me is typisch een boek voor de liefhebber van Hollands binnenhuisdrama, met veel psychologie van de koude grond en gevoel voor eigentijdse problematiek. Het boek zit op zich goed in elkaar, maar toont weinig vernieuwends na Saskia Noort, Simone van der Vlugt en andere beoefenaars van de polderthriller.

Klaas Bond - Veroordeel me. Uitgeverij Truth & Dare. 220 pag.

Bron: Brabants Dagblad