Gesignaleerd 520 (nieuws, 2021)

Luisteren naar Suzanne Vermeer  



Het is het best bewaarde geheim in de uitgeverswereld. Zo goed als niemand weet welke schrijver of schrijvers achter het pseudoniem Suzanne Vermeer zit(ten). Ook niet of achter deze bestsellerformule een man of vrouw schuilgaat. Maar we kunnen vanaf vandaag wel haar stem horen. 

Bij de dienst Storytel is nu de nieuwe thriller Mayday van Suzanne Vermeer te beluisteren. De thriller is 'audio-only' en verschijnt dus niet in print. 

In Mayday raakt Charlie Mullers broer onder verdachte omstandigheden vermist, waarna ze zelf op onderzoek uitgaat om de waarheid te achterhalen. Een voicemail die Charlie de avond voor de vermissing ontvangt, speelt hierbij een belangrijke rol.

A.W. Bruna, de uitgeverij van Suzanne Vermeer, noemt de samenwerking met de luisterboekproducent zeer prettig. 'Ook redactioneel was het een fijne uitdaging om een Original met onderscheidende audio-elementen van een van onze grootste auteurs te produceren', zegt redacteur Anna Jansen. 'Bij A.W. Bruna zijn we heel blij met het resultaat: een meeslepende Suzanne Vermeer in een unieke vorm die zowel de trouwe fan als de nieuwe luisteraar zal verrassen.’ Storytel bestempelt de rol van audio in het luisterboek Mayday als 'cruciaal'. 

Suzanne Vermeer, de volgens A.W. Bruna bestverkopende Nederlandse thrillerauteur van de afgelopen jaren, is het pseudoniem van de in juni 2011 overleden auteur Paul Goeken. In overleg met zijn familie is besloten om de boeken van Suzanne Vermeer voort te zetten. Alle titels van Vermeer zijn in de bestsellerlijst verschenen en twee titels werden genomineerd voor de NS Publieksprijs.

Hoewel de huidige auteur achter Suzanne Vermeer nog (steeds) een groot geheim is, zijn de acteurs die het luisterboek Mayday inspreken wel bekend. Actrice Jamie Grant en acteur en schrijver Lykele Muus zetten hun stem aan het werk voor deze thriller. 

Tegen een dikke spar (nieuws, 2021)

Reclamemaker debuteert met alpenthriller  



De Vlaamse reclamemaker Dirk Debeys zet zijn eerste stappen op de spannendeboekenmarkt met de publicatie van zijn boek Sneeuwrood. Uitgeverij Pelckmans lanceert de thriller op 8 september. Het boek gaat over twee moorden die worden gepleegd in het Zwiterse berglandschap. Toeval? Of zijn ze aan elkaar gelinkt? 

Ervaren rot Serge Ruffieux en jonge hond Tony Hänggi van de Zwitserse politie staan voor een raadsel nadat er kort na elkaar twee moorden worden gepleegd. Samen storten ze zich op deze mysterieuze zaak.

De Belgische zakenman René Dumont wordt dood teruggevonden in Zwitserland, onder aan de bergkam. Voerstappen in de sneeuw verraden dat hij daar niet alleen was, maar niemand heeft iets gezien.

Niet veel later wordt in hetzelfde dorp Karel Essink neergeschoten tijdens het skiën. Zijn collega's, met wie Karel op jaarlijkse skitrip was, blijven vol ongeloof achter en wassen hun handen in onschuld.

Zijn de moorden aan elkaar gelinkt? Waarom gedragen de collega's van Karel zich zo verdacht? En wie is die mysterieuze jongeman die plots in de Zwitserse bergen opdruikt?

Fragment uit Sneeuwrood:

'De kogel trof hem in de nek. Zijn lichaam werd uit zijn ski's getild, maakte een zijdelingse draaibeweging en sloeg met een doffe smak tegen een dikke spar aan. De besneeuwde toppen losten hun lading en bedolven zijn roerloze lichaam bijna voor de helft. Een paar seonden later kwam de tweede ski tot stilstand in een hoop sneeuw.'

Dirk Debeys is partner bij het reclamebureau Mortierbrigade.

Wordt verwacht 497 (nieuws, 2021)

Bankier met een onfris netwerk  



Vier jaar na zijn overtuigende politieke thriller Alles verloren publiceert financieel journalist Roel Janssen in oktober een nieuwe spannende roman, De witwasser genaamd. Zijn uitgeverij Cargo bestempelt het boek als 'een thriller over witwaspraktijken, politieke infiltratie en een omstreden Italiaans klooster'.

Roel Janssen toonde zich vorig jaar april nog sceptisch over het uitkomen van een nieuw boek. Alles staat on hold vanwege corona, liet hij in een interview met De Spanningsblog weten.' Voor zover ik lopende afspraken had, zijn die vervallen. Ik ben begonnen aan een nieuw spannend boek, ik weet niet of het zal uitkomen.' Research is lastig, zeker voor onderzoek ter plaatse, ondervond Janssen. 'Voor een deel kunnen Google, Wikipedia en Google Earth dat oplossen, maar ik maak (voor non-fictie) altijd graag gebruik van de Koninklijke Bibliotheek en die is gesloten. Afspraken met informanten zou online kunnen, maar dat haalt het niet bij een persoonlijk gesprek of een bezoek ter plekke.'

Maar De witwasser komt er toch en het belooft weer een actuele thriller te worden. Het verhaal: Rhonda Zander wordt naar Frankrijk gestuurd om onderzoek te doen naar de dood van een Nederlandse bankier en oud-minister. Zijn lichaam werd gevonden in het zwembad van zijn Zuid-Franse villa. De jonge, ambitieuze officier van justitie stuit op steeds meer ongerijmdheden, maar de Franse politie sluit al snel het dossier.

De onverschrokken Zander ontdekt dat de bankier betrokken is bij een instituut dat rechts-radicale jongeren opleidt om te strijden voor het behoud van traditionele Europese waarden. Het Instituut voor het Avondland is gevestigd in een klooster in Italië.

Dan ontmoet Zander Ebbe Wolfswinkel, een advocaat die ook interesse heeft in hetzelfde instituut. Hij werkt als curator aan het faillissement van een bedrijf dat religieuze beelden leverde aan het instituut.

Gedreven door hun onderzoek treffen Zander en Wolfswinkel elkaar in het Italiaanse klooster. Daar ontdekken ze dat het instituut een dekmantel is van een sinister netwerk van geweld en witwasserij met vertakkingen tot in de hoogste kringen.

Roel Janssen (1947) is financieel-economisch journalist, voormalig redacteur van NRC Handelsblad en fervent zeezeiler. In uiteenlopende functies heeft hij de afgelopen dertig jaar verslag gedaan van grote economische gebeurtenissen en financiële crises. Daarnaast schrijft hij thrillers en werkte hij als scenarist mee aan de serie De fractie. Met zijn thriller De tiende vrouw won Janssen in 2007 De Gouden Strop. Als we goed geteld hebben is De witwasser zijn negende thriller. 

Wassen neus (nieuws, 2021)

Ook misdaadauteurs moeten testen voor toegang  

Volgende maand houdt de sectie misdaadauteurs van de Auteursbond haar jaarvergadering. Maar omdat corona nog steeds onder ons is, volgt het bestuur de regels voor Testen voor Toegang. En dat schiet bij sommige leden in het verkeerde keelgat.

Op de jaarvergadering van de sectie misdaadauteurs (voorheen het Genootschap van Nederlandstalige Misdaadauteurs, GNM) wordt afscheid genomen van het oude bestuur en worden nieuwe bestuursleden verwelkomd. Daarnaast interviewt schrijfster Joyce Spijker haar collega en oud-voorzitter Peter Römer over de fijne kneepjes van scenario's en thrillers schrijven. En als klap op de vuurpijl is er de uitreiking van de Meesterprijs aan René Appel. De jaarvergadering is op 18 september in Amsterdam. 

In de uitnodiging aan de leden staat dat de sectie misdaadauteurs de regels voor Testen voor Toegang volgt. Dat betekent dat de jaarvergadering een activiteit is waar een coronatoegangsbewijs voor nodig is. Degenen die geen vaccinatiebewijs of herstelbewijs hebben, dienen zich 24 uur voor het evenement te testen op het coronavirus bij een testaanbieder. Met een geldige negatieve testuitslag krijgen ze dan toch toegang.

Theo van Rijn, directeur van uitgeverij LetterRijn, zou best willen komen, maar bedankt nu er voor de jaarvergadering een coronatoegangsbewijs geldt. Dat heeft hij op Twitter laten weten. Hij spreekt van 'medische apartheid'. Hij is niet bang, zegt hij. 'Maar ik wens niet deel te nemen aan testen voor toegang. Het is mijns inziens een wassen neus en bedoeld om mensen min of meer tot vaccineren te dwingen.'

Van Rijn vindt een medestander in schrijfster en 'Moordwijf' Isa Maron, bovendien lid van het bestuur van de sectie misdaadauteurs. Zij schrijft op Twitter: 'Ik ga niet. Ik ben het niet een met het testbeleid. Het zou moeten zijn: of allemaal testen, want gevaccineerden kunnen net zo makkelijk besmet en besmettelijk zijn. Of gewoon opengooien.'

Belangrijke bijdrage (nieuws, 2021)

Meesterprijs voor René Appel

René Appel, de godfather van de Nederlandse psychologische thriller, krijgt dit jaar de Meesterprijs van de sectie Misdaadauteurs van de Auteursbond. De prijs is een eerbetoon aan een thrillerauteur die een belangrijke bijdrage heeft geleverd aan de ontwikkeling van het genre in het Nederlands taalgebied. Appel krijgt de prijs overhandigd na de jaarvergadering van de sectie Misdaadauteurs op zaterdag 18 september in Amsterdam.

Appel is de vierde winnaar van de Meesterprijs. Eerdere winnaars zijn Appie Baantjer (2003), Saskia Noort (2013) en Tomas Ross (2018). Toen heette de sectie Misdaadauteurs trouwens nog gewoon Genootschap van Nederlandstalige Misdaadauteurs. De Meesterprijs wordt niet vaker dan eenmaal in de drie jaar  uitgereikt. 

René Appel (Hoogkarspel, 1945) behoort al meer dan 25 jaar bij de top van de Nederlandse thrillerauteurs. Hij won de Gouden Strop twee keer – met De derde persoon en Zinloos geweld. Volgens zijn website heeft René Appel bijna een kwart miljoen exemplaren van zijn boeken verkocht in Nederland. Hij heeft ruim dertig spannende boeken op zij naam staan. 

Appel is cum laude gepromoveerd op Nederlands als tweede taal en heeft ook verschillende wetenschappelijke publicaties op zijn naam staan. Van 1994 tot 2003 was hij bijzonder hoogleraar Verwerving en didactiek van het Nederlands als tweede taal.

Sinds 2003 is hij (bijna) fulltime schrijver. Daarnaast was hij voorzitter van de Vereniging van Letterkundigen (van 2004 tot 2008), de beroepsvereniging van schrijvers en vertalers in Nederland. Ook was hij 2010 tot 2014 voorzitter van PEN Nederland, de Nederlandse afdeling van de internationale schrijversorganisatie PEN. Hij is lid van het bestuur van de Stichting Libris Literatuur Prijs.

Appel debuteerde in 1987 met de thriller Handicap. 'In eerste instantie was Handicap een kort verhaal, en toen ik dat af had, bedacht ik dat er voldoende stof was voor een roman. Die ben ik dus gaan schrijven', aldus de schrijver eerder dit jaar in een interview met De Spanningsblog. 'Ik ben ongeveer januari 1985 met de roman begonnen (gewoon met de hand geschreven), midden 1986 was hij af in eerste versie. De tweede uitgever waar ik het manuscript heen stuurde (Bert Bakker) wilde het boek wel publiceren, maar de redacteur vond het einde niet goed. Dat was ik wel met hem eens. En in een 'diep gesprek' met mijn vrouw heb ik toen een ander einde bedacht. The rest is history, is dan het cliché.'

Wordt verwacht 496 (nieuws, 2021)

Profiler met mening   



Op 6 oktober verschijnt bij uitgeverij HarperCollins Holland de thriller Gezicht van het kwaad van Chris Carter. Deze forensisch psycholoog schreef een nagelbijtend spannende pageturner, aldus de uitgeverij. 

Op de traptreden van een kerkaltaar wordt het bloederige lichaam van een priester gevonden. Forensisch rechercheurs ontdekken dat in het bovenlijf van het slachtoffer het cijfer drie is gekerfd.

Eerst denkt profiler Robert Hunter dat het om een rituele moord gaat, maar als er meer lichamen worden gevonden, moet hij zijn mening bijstellen.

Ieder slachtoffer blijkt geconfronteerd met zijn of haar ergste nachtmerrie, die werkelijkheid is geworden. Hoe kan de moordenaar dit zo precies weten?

Chris Carter heeft een veelzijdig leven gehad. Na zijn verhuizing van Brazilië naar Amerika volgde hij een studie om forensisch psycholoog te worden. Hij kroop in het hoofd van criminelen om er achter te komen hoe ze werken.

Nadat dit hem allemaal te veel werd besloot Chris Carter een carrière in de muziek te beginnen. Jarenlang toerde hij door Amerika en speelde hij voor vele grote bands. Maar toen dat tijdperk eindig bleek, ontdekte hij opeens een nieuwe liefde: schrijven. Zijn reeks rondom profiler Robert Hunter wordt in meer dan twintig landen uitgegeven.

Met de kennis van nu #29 (interview, 2021)

Nathalie Pagie: 'Ik schrijf met vaart'

Welk literair genre je ook beoefent, je debuut blijft een bijzonder iets. Vrij van de druk van uitgevers, recensenten en lezers is ineens jouw eerste proeve van bekwaamheid daar. De Spanningsblog vroeg thrillerauteurs met een aantal boeken op hun naam een 'trip down memory lane' te maken en hun debuut met de kennis van nu eens tegen het licht te houden. Vandaag: Nathalie Pagie. 'Ik heb wat nare ervaringen uit het verleden van me af kunnen schrijven, dat gaf een goed gevoel.'

Na de presentatie van De Toneelclub

Wanneer heb jij voor het laatst een blik geworpen in jouw debuut De toneelclub?
Nathalie Pagie: 'Nog niet zo lang geleden. De negen thrillers die ik tot nu toe schreef, liggen op een stapel naast mijn computer. Regelmatig blader ik er doorheen. Om te kijken hoe iets genoteerd is, welke uiterlijkheden een personage ook alweer had, welke namen ik gebruikt heb. Vaak blijf ik hangen en lees ik een paar hoofdstukken, nog steeds met plezier.'

Hoe verliep de reis van de eerste woorden op papier naar daadwerkelijke publicatie?
'Over mijn eerste boek heb ik het langst gedaan. Er was nog geen deadline, geen druk. Bovendien was ik tijdens het tweede deel van dat schrijfproces zwanger van mijn zoon Matz. Toen ik het manuscript af had, heb ik het naar zes uitgeverijen toegestuurd. Op goed geluk. Ik geloof dat ik twee of drie afwijzingen kreeg (‘past niet in ons fonds’), van twee uitgeverijen heb ik nooit een reactie ontvangen, maar Meulenhoff-Boekerij hapte toe. Ze vonden het een origineel, spannend verhaal met mooi uitgewerkte personages. Of ik niet eens langs wilde komen in Amsterdam om erover te praten. Je begrijpt dat ik een gat in de lucht sprong. Mijn man was toen op wandelvakantie in Ierland en had net een lastige berg beklommen toen ik hem belde. Allebei enthousiast en gelukkig. Dat gesprekje zullen we allebei nooit vergeten.'

De Toneelclub kwam in 2013 uit. The rest is history. Ik ben bij Meulenhoff-Boekerij gebleven, het is een fantastische uitgeverij. Deze maand komt mijn tiende thriller uit: Camping Oosthoek. De contracten voor drie volgende boeken zijn al getekend.'

Weet je nog hoeveel je van je eersteling hebt verkocht?
'Niet precies. De eerste oplage was 4.000 stuks, maar hij is ook als bookazine verspreid bij Libelle, hij verscheen als special bij Kruidvat en er is een Vlaamse editie (met eigen cover) gedrukt voor lezers van dagblad De Standaard.'

Wat waren destijds de reacties van pers en publiek?"
'Ik kreeg goede reacties en dat was lekker, maar het legde ook een druk op het tweede boek (De Campus), dat ik zelf minder geslaagd vind. Bij elk boek zijn er fijne en minder fijne recensies, dat blijft. Bij je eerste boeken moet je daar nog echt aan wennen, een olifantenhuid ontwikkelen, weten dat smaken verschillen en blijven geloven in je eigen kunnen. Wat dat betreft had ik geluk, mijn eerste werd over het algemeen goed ontvangen, een positieve start voor mijn schrijverscarrière. Met mijn baan als communicatieadviseur ben ik vijf jaar geleden gestopt. Ik ben fulltime schrijver.'

Nathalie Pagie (foto: Toof Producties)

Met wat voor gevoel kijk je naar jouw eersteling? Wat vind jij de pluspunten van het boek?
'Met trots. Met De Toneelclub is alles begonnen. Bovendien heb ik wat nare ervaringen uit het verleden van me af kunnen schrijven, dat gaf een goed gevoel. De eerste versie van het boek was overigens te kort, zo’n 55.000 woorden. Met hulp van mijn redacteur destijds, Paloma Sanchez, heb ik het verhaal uitgebreid naar, ik geloof, zo’n 65.000 woorden. Pluspunten vind ik de opbouw en de stijl, die herkenbaar is in al mijn boeken; ik schrijf ‘met vaart’, korte hoofdstukken, toegankelijk en lekker leesbaar.'

Zou je, met de inmiddels opgedane kennis en schrijfervaring, nu een ander debuut hebben geschreven? Zo ja, wat zou je er aan veranderen?
'Natuurlijk. Met elk boek leer je bij. Met de kennis van nu zou De Toneelclub een dikker boek zijn geworden. Ik zou meer tijd hebben genomen om de personages te leren kennen, ik zou uitgebreider zijn in mijn opbouw, zodat het einde (dat in de proloog deels voorspeld wordt) minder pats-boem zou aanvoelen. Maar het verhaal blijft het verhaal, dat staat.'

'Ik denk dat je de ontwikkeling en groei in mijn boeken kunt zien. Mijn serie over journalistenduo Tara Linders & Diego Martinez is van een andere orde dan mijn eerste twee boeken. Dat geldt ook voor mijn Scandi-thrillers (IJsengel, Noordkaap en Helsinki). In schrijfstijl verschillen ze misschien niet zozeer, maar in plot, geloofwaardigheid en gelaagdheid van de personages zeker.'

'Nu ik de opleiding scenarioschrijven volg aan Scriptacademy – ik start in september met het tweede en laatste jaar – kijk ik anders naar de structuur van een verhaal. Schrijven voor film en series is een andere tak van sport, die het schrijven van boeken ongetwijfeld zal beïnvloeden. Het is strenger, dwingender en veel meer gericht op actie en dialoog. Pittig, maar ook ontzettend leuk. Boeken schrijven blijf ik doen, maar ik hoop ook films en series aan mijn oeuvre toe te voegen.'

Over De Toneelclub: 

Nathalie Pagie (1974) debuteerde in 2013 bij uitgeverij Meulenhoff-Boekerij met De Toneelclub, waarna vele thrillers volgden. Haar serie over journalistenduo Tara Linders & Diego Martinez speelt zich af in zonnige oorden (Aruba, Andalusië, Mexico, Hawaï), terwijl ze in haar Scandinavische thrillers juist de kou opzoekt.

Casa Familia en IJsengel wonnen ieder een Thrillzone Award voor Beste Nederlandstalige Thriller (2017 en 2018) en Helsinki was genomineerd voor de Hebban Thrillerprijs 2021.

Begin september verschijnt Camping Oosthoek, Pagies tiende thriller. De mogelijkheden voor verfilming van dit verhaal, maar ook van IJsengel en Noordkaap worden onderzocht.

'Schrijven is een vak dat ik met hart en ziel uitoefen', aldus Pagie op haar website. 'Elk boek is als een reis. De bestemming staat vast, maar hoe ik er kom, weet ik niet en mijn reisgenoten leer ik gaandeweg pas kennen. Ik stap in en laat me graag verrassen en hoop dat de lezer dat na mij ook doet, met minstens evenveel plezier.'

In De Toneelclub zoekt Elin na een verbroken traumatische relatie haar heil in een nieuwe stad en een nieuwe baan. Ze wil helemaal opnieuw beginnen en haar verleden achter zich laten. Vooral Daniël, haar charmante maar ook gewelddadige ex, wil ze vergeten. Het lijkt haar aardig te lukken: haar baan is uitdagend, en ze besluit haar oude liefde voor toneel nieuw leven in te blazen door zich bij een toneelclub aan te sluiten. Als ze daar echter een oude bekende tegenkomt, wordt ze geconfronteerd met herinneringen die ze liever zou vergeten.

Elin komt voor een drastische keuze te staan: als ze niet weer het slachtoffer wil worden, zal ze het heft in eigen handen moeten nemen. Lukt het haar voor eens en voor altijd af te rekenen met haar verleden?

Lees ook: 

René Appel vertelt hier over zijn debuut Handicap
Willem Asman vertelt hier over zijn debuut De Cassandra Paradox
Michael Berg vertelt hier over zijn debuut Twee zomers
Marelle Boersma vertelt hier over haar debuut Nephila's netwerk
Bram Dehouck vertelt hier over zijn debuut De minzame moordenaar
Bavo Dhooge vertelt hier over zijn debuut Spaghetti
Lieneke Dijkzeul vertelt hier over haar debuut De stille zonde
Corine Hartman vertelt hier over haar debuut Schone kunsten
Loes den Hollander vertelt hier over haar debuut Vrijdag
Roel Janssen vertelt hier over zijn debuut De Struisvogelcode
Isa Maron vertelt hier over haar debuut Passiespel
Gerard Nanne vertelt hier over zijn debuut Lied van de lijster
Saskia Noort vertelt hier over haar debuut Terug naar de kust
Ingrid Oonincx vertelt hier over haar debuut Nickname
Almar Otten vertelt hier over zijn debuut Verdwenen chemie
Marion Pauw vertelt hier over haar debuut Villa Serena
Elvin Post vertelt hier over zijn debuut Groene vrijdag
Peter Römer vertelt hier over zijn debuut Chantage
Tomas Ross vertelt hier over zijn debuut De honden van het verraad
Rudy Soetewey vertelt hier over zijn debuut Inbraak
Anita Terpstra vertelt hier over haar debuut Nachtvlucht
Charles den Tex vertelt hier over zijn debuut Dump
Jac. Toes vertelt hier over zijn debuut Dubbelspoor
Esther Verhoef vertelt hier over haar debuut Onrust
Jacob Vis vertelt hier over zijn debuut Prins Desi
Simon de Waal vertelt hier over zijn debuut Cop vs Killer
Jeroen Windmeijer vertelt hier over zijn debuut Het Petrusmysterie
Peter de Zwaan vertelt hier over zijn debuut Dietz

Bomvol inside information (nieuws, 2021)

Hillary klapt uit de control room  



Bill Clinton heeft het al twee keer gedaan: een thriller schrijven. Zijn liefhebbende echtgenote Hillary wilde koste wat kost niet achterblijven: ook van haar hand verschijnt binnenkort een spannend boek. En waar Bill samenwerkte met thrillerfabriek James Patterson, gaat ook de voormalige First Lady in zee met een ervaren auteur: Louise Penny. Hun coproductie Staat van Terreur verschijnt op 12 oktober. Wereldwijd. 

Uitgeverij A.W. Bruna spreekt van 'een baanbrekende thriller bomvol inside information'. Uitgever Steven Maat is in alle staten van opwinding. ‘Hillary Rodham Clinton en Louise Penny bieden in Staat van terreur een unieke blik achter de schermen van de wereldpolitiek', meldt hij in een persbericht. 'Van ontmoetingen tussen aartsvijanden die in het diepste geheim plaatsvinden, tot het live vanuit een control room in het Witte Huis getuige zijn van een illegale militaire operatie in vijandelijk gebied.'

Kortom, bij voorbaat al spraakmakend.

Maar wat deze thriller voor Maat extra bijzonder maakt, is dat het de rol laat zien die vrouwen spelen in de eerste lijn van terreurbestrijding en oorlogvoering, wat niet vaak gebeurt in dit genre. 'Als field agents binnen agentschappen als de FBI en de NSA, maar ook als gevechtspiloten bij de luchtmacht en bevelhebbers van gevechtseenheden van het leger. Niet dat hier de nadruk op wordt gelegd, maar het geeft het verhaal een realistische laag mee die bij heel veel andere thrillers ontbreekt.’

Genoeg getrompetter. Waar gaat het verhaal over?

De nieuwe minister van Buitenlandse Zaken, Ellen Adams, wordt geconfronteerd met terroristische dreigingen en een verzwakte natie, na vier jaar leiderschap van een president die de positie van Amerika op het politieke wereldtoneel ernstige schade toebracht. Je zou bijna denken dat hier Donald Trump mee wordt bedoeld...

De aanslagen zorgen voor wereldwijde chaos en verwarring, en de minister en haar team moeten erachter komen wie er achter de dodelijke samenzwering zit, die zorgvuldig lijkt ontworpen om te profiteren van een Amerikaanse regering die er internationaal zwakker voor staat dan ooit.

Voor wie haar niet kent: Louise Penny is een internationaal bekroonde bestsellerauteur. Haar boeken staan in de hoog in de bestsellerlijsten van The New York Times, USA TODAY en The Globe and Mail (Toronto) en zijn vertaald in 31 talen. In 2017 ontving ze de Order of Canada voor haar bijdragen aan de Canadese cultuur. Louise Penny woont in een dorp ten zuiden van Montréal.

Hillary Rodham Clinton is de eerste vrouw in de Amerikaanse geschiedenis die presidentskandidaat werd van een grote politieke partij. Ze diende als 67ste minister van Buitenlandse Zaken na bijna vier decennia als advocaat, first lady en senator te hebben gewerkt. Ze is de auteur van zeven eerdere boeken.

Optima forma (nieuws, 2021)

Loes den Hollander: 'Ik red het wel'  



Op 20 juni beleefde Loes den Hollander haar grootste nachtmerrie. Haar man Harry overleed aan de gevolgen van een hartinfarct. Nu, ruim een maand later, wil de bestsellerauteur laten weten dat het goed met haar gaat. Sterker nog, er komt in november een nieuwe thriller aan en de plot voor een andere ligt al te rijpen.

'Ik krijg veel vragen of het wel goed met me gaat en ik wil graag iedereen geruststellen', schrijft Loes den Hollander op haar Facebookpagina. 'Ik red het wel, dat heb ik ook aan Har beloofd.' Op aanraden van een vriendin heeft ze een filmabonnement genomen. 

'Er komen nieuwe ideeën voor verhalen binnen en die omarm ik, al valt het me zwaar dat ik ze niet meer kan delen met mijn maatje. Maar ik denk dat hij nog wel meekijkt en meeleest en ik kan me goed voorstellen welke opmerkingen hij zal maken.'

Half november verschijnt een nieuwe thriller van haar hand met de titel Je bent aan de beurt. 'Ik schaaf nog aan de tekst en ik ben ook begonnen aan een nieuw schrijfavontuur', aldus de schrijfster.

Loes den Hollander heeft opnieuw een actueel thema gekozen voor haar nieuwe thriller, meldt haar uitgeverij De Crime Compagnie. Het is '#Metoo in optima forma.'

De flaptekst laat wel iets te raden over. Maar als je goed leest doet het denken aan enkele wraakgodinnen die 'mannen die vrouwen haten' te grazen nemen. 

De flaptekst: 

Het kan met elke vrouw gebeuren, ongeacht leeftijd, huidskleur, sociale achtergrond of intelligentie. Denk nooit dat het jou niet treft.

Wij kregen er ook mee te maken en zwegen erover. We leden in stilte tot de schreeuw diep in onszelf een uitweg zocht. Nu is de tijd gekomen om actie te ondernemen. De namen zijn bekend, de locaties worden voorbereid, de data staan in onze agenda’s.

Er lopen een paar mannen rond voor wie het leven binnenkort drastisch gaat veranderen. Ze zijn aan de beurt.

Het is een thema dat al voor #Metoo in een Nederlandse thriller ter sprake kwam. Zoals in Met zachte hand (2013) van Siska Mulder. Daarin wil een kwartet vrouwen mannen die vrouwen vernederen, slaan en verkrachten, een lesje leren. In plaats van de autoriteiten hun werk te laten doen, plegen ze eigenrichting. Daarbij gaan ze creatief en intelligent te werk. 

Loes den Hollander is een echte thrillerkoningin, aldus haar uitgeverij. Ze schreef zesentwintig thrillers en is al jaren een bestsellerauteur. Van haar boeken zijn ruim 1 miljoen exemplaren verkocht.