Mark Gimenez - De ontvoering (2007)

Zwart scenario met zwarte humor

(Door Arno Ruitenbeek)

Het is al zeventien jaar geleden, dat een van de beste thrillers ooit uitkwam. Een beklemmender verhaal over de kidnapping van een kind dan Billy van Whitley Strieber (man achter het filmsucces The day after tomorrow) verscheen niet weer. Tot nu. Mark Gimenez lijkt dan ook te gaan strijken met de prijs 'thriller van het jaar' voor De ontvoering.

Net als aardig wat (ex-)collega's beproefde de Amerikaanse advocaat Gimenez ook zijn geluk in de schrijverij. Dat pakte voortreffelijk uit, begin vorig jaar met De kleur van de wet, een rechtbankroman met als vraagstelling 'Wil je goed doen of het goed hebben?'. Ik had destijds als kritiek dat de dialogen somtijds houterig waren en de auteur zich bezondigde aan overdadige beschrijving. Gimenez is dit keer niet op één foutje te betrappen. Waarbij de karakters de slagroom op de taart vormen.

In De ontvoering maken we kennis met de leden van het gezin van de verstrooide miljardair John Brice. Terwijl de hyperintelligente computerdeskundige in zijn mobiele telefoon tettert, wordt enkele meters verder zijn tienjarige dochter Gracie ontvoerd. Moeder Elizabeth is een bikkelharde advocate met een duister verleden, die haar echtgenoot in het openbaar de schuld en klappen geeft. Ze looft 25 miljoen dollar uit voor degene die Gracie heelhuids terugbrengt naar huis. Dat geldt ook voor de dader, maar die stelt ze een ultimatum. Als dat verstreken is, staat dat enorme bedrag op zijn hoofd.

Grootvader Ben is een oorlogsheld, die de verschrikkingen van Vietnam jarenlang heeft weggezopen. Als enige blijft hij letterlijk en figuurlijk nuchter bij de jacht op de ontvoerders. John, die zijn vader nooit heeft begrepen, sluit zich bij de kolonel buiten dienst aan. De FBI en de plaatselijke koddebeiers zijn allang blij dat ze een verdachte (zij het de verkeerde) hebben: een zedendelinquent die zijn schuld erkent door in de nor zelfmoord te plegen.

Als Ben en John op pad zijn om Gracie te redden, komt Gimenez ook met haar lotgevallen. De wijze waarop ze praat met haar plaaggeesten, is hilarisch. Want dat heeft Gimenez van meet af aan prima gedaan: zelfs het zwartste scenario kan (zwarte) humor aan.

Mark Gimenez - De ontvoering. Vertaling: Wim Holleman. Uitgeverij De Boekerij, 388 pag.