DRUK
(Door Simon de Waal)
Op voorhand wist ik wel dat ik mijn goede voornemen waarschijnlijk niet vol zou houden. Natuurlijk, het is een eer om een jaar lang columns te mogen schrijven op de prachtige en zo accuraat bijgehouden en ververste website van de Vlaamse Misdaadauteurs.
Maar: iedere twee weken? Ik vroeg het al vol ongeloof. Echt, iedere twee weken een nieuwe? De webmaster was onverbiddelijk. Ja, iedere twee weken. Ik hield het maar op een lafjes 'ik zal mijn best doen...'.
Kijk, er zijn natuurlijk omstandigheden buiten de verantwoordelijkheid van de schrijver. Pure overmacht, zeg maar. Ik ben er niet. Of: ik had een zware zaak als rechercheur waar ik al mijn tijd aan moest besteden. En dat is dan nog waar ook. En het wordt nog geaccepteerd ook. Dus als ik eens wat te laat ben, mea culpa, maar vergeef het mij op voorhand. Ik had ongetwijfeld een goed excuus.
Druk, druk... Ook zo'n goed excuus. Wat heb ik afgelopen weken gedaan? Overleg met de uitgever over een geweldig mooi project, waar de leukste Nederlandse en Vlaamse schrijvers aan meedoen. Het herschrijven van een filmscript, waar zulke leuke mensen aan meedoen. Hoofdstuk 2 geschreven van het boek van Baantjer & de Waal. Ook zo'n geweldig project, waar ik nu graag iets meer over wil vertellen, zo leuk en mooi is het....
Een jaar of wat geleden opperde ik het idee tegen Appie Baantjer om samen iets te doen. Allebei rechercheur in Amsterdam, allebei schrijver, we kenden elkaar bijna dertig jaar... het leek een leuk idee. Ook Appie was enthousiast, maar het kwam er nooit van. Te druk. Appie had zijn De Cock, ik de vele tv-series. Toch hadden we het er steeds over. Een paar maanden geleden ook weer. Appie was gestopt met De Cock, maar helaas, helaas... groot verdriet voor hem, want zijn vrouw overleed onverwacht. En hij wilde niets meer. Ik bleef hem af en toe zien, praten, herinneringen ophalen. Dat boek samen, ach dat komt wel een keer, zeiden we. Voorlopig wilde hij even niks.
Maar plotseling, een paar weken geleden, stond Appie Baantjer op mijn antwoordapparaat. ,,Met Baantjer. Ik heb een hoofdstuk klaar!''
Ik naar zijn huis, en daar lag het op tafel. Keurig uitgeprint, in een plastic mapje. Tien bladzijden. Ik ging een kopje thee zetten voor ons, hij had een kerstkrans en hond Appie (ja, zo heet de hond) snoepte van het bladerdeeg.
Ik nam het verhaal in mijn handen. Appie keek voorzichtig naar me, om te zien hoe ik zou reageren. Daar zat hij, de 85-jarige man die 7 miljoen boeken had verkocht. De man die eigenlijk geen zin meer had om te schrijven, zat nu met twinkelende pretlichtjes in zijn ogen af te wachten wat ik er van vond.
We hadden hele gesprekken gehad over waar we het boek over zouden laten gaan. Het mocht geen De Cock-boek worden, geen boek dat iedereen al kende. We wilden 'dieper', meer. Totdat Appie ineens met het voorstel kwam om het verhaal over een rechercheur te laten gaan, die geen zin meer in het werk en het leven heeft, omdat hij zijn vrouw net heeft verloren.
En ik begon te lezen.
En ik werd ontroerd.
Het was op en top Baantjer. De mooie verteltrant, de omschrijvingen, het woordgebruik. En toch... het was ook meer dan dat. Emotioneler. Ontroerend. Ik snap dat het een jaar geduurd heeft voordat Appie weer kon schrijven. En wilde schrijven. Maar wat een mooi verhaal gaat dit worden...
Dit is een licht ingekorte versie van de met toestemming overgenomen column die Simon de Waal (1961) schreef voor de website van het Genootschap van Vlaamse Misdaadauteurs (GVM). De Waal won dit jaar met zijn thriller 'Pentito' De Diamanten Kogel, de Vlaamse prijs voor het beste Nederlandstalige spannende boek. Sindsdien schrijft De Waal op uitnodiging van het GVM elke twee weken een column voor de site. Tenminste, dat probeert hij.
Simon de Waal, werkzaam als rechercheur in de Amsterdamse binnenstad met als specialiteit zware criminaliteit, werd met 'Pentito' dit jaar ook genomineerd voor de Gouden Strop. Zijn debuut 'Cop vs Killer' uit 2005 bereikte de shortlist van zowel de Gouden Strop als De Diamanten Kogel. Samen met Appie Baantjer brengt De Waal in april 2009 een misdaadroman uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten