In het grote landhuis (nieuws, 2021)

John Banville schrijft ook thrillers  



John Banville geldt als de ongekroonde koning van de hedendaagse Ierse literatuur. Hij veroorlooft zich uitstapjes naar het thrillergenre, maar dat doet hij onder het pseudoniem Benjamin Black. Met die tweedeling in genres breekt de schrijver nu. Op 20 april verschijnt bij de zeer literaire uitgeverij Querido een thriller onder zijn eigen naam, getiteld Sneeuw.

'Sneeuw is een klassieke thriller: intelligent, ontregelend en nostalgisch', aldus de uitgeverij. 'John Banville schrijft, als altijd, onberispelijk en scherpzinnig proza.'

In Sneeuw wordt het lijk ontdekt van een zeer gerespecteerde pastoor in Ballyglass House. In dat grote landhuis woont de geheimzinnige, aristocratische familie Osborne woont. 

Vanuit Dublin wordt inspecteur St John Strafford er heen gestuurd om de zaak uit te zoeken. Van alle kanten wordt Strafford tegengewerkt, maar vastberaden zet hij de jacht op de moordenaar voort.

Terwijl de sneeuw blijft vallen over dit steeds groter wordende mysterie, zijn de mensen van Ballyglass vastberaden om hun geheimen te bewaren.

John Banville (Wexford, 1945) publiceerde zeventien romans, waaronder Het boek der getuigenis en De zee, waarvoor hij in 2005 de Man Booker Prize ontving. Onder de naam Benjamin Black schreef hij de bestsellerreeks over rechercheur Quirke, in de traditie van Georges Simenon en Raymond Chandler. 

Verbazingwekkende sprongkracht (nieuws, 2021)

Grisham in Afrika  



De Amerikaanse bestsellerauteur John Grisham houdt het in zijn boeken doorgaans bij huis, dat wil zeggen in de Verenigde Staten. Soms veroorlooft hij zich een uitstapje naar Zuid-Amerika of Europa (lees: Italië). En vlak voor de uitbraak van het coronavirus was hij zelfs in fysieke toestand in Nederland, op de praatstoel bij Twan Huys. In zijn nieuwe roman Sterspeler, die 3 juni bij uitgeverij A.W. Bruna verschijnt, verkent Grisham het Afrikaanse continent.  

Sterspeler is een roman over een groot Zuid-Soedanees basketbaltalent.

Eén man. Eén droom. Eén kans om de allerbeste te worden.

De zeventienjarige Samuel Sooleyman groeit op in een dorp in de Republiek Zuid-Soedan, een land dat verscheurd wordt door een burgeroorlog. Zijn grote passie is basketbal en zijn verbazingwekkende sprongkracht en snelheid maken hem tot een bijzondere speler.

Wanneer hij wordt geselecteerd voor het nationale jeugdteam dat een toernooi zal spelen in Amerika, beseffen Samuel en zijn familie dat dit zijn leven voorgoed kan veranderen. De scouts van alle belangrijke universiteiten zijn aanwezig – een studiebeurs en een plek in een van de collegeteams liggen in het verschiet.

Maar zal hij opvallen tussen al die andere getalenteerde spelers? Jongemannen die al jaren gevolgd worden door de experts, terwijl niemand ooit van Samuel heeft gehoord?

Tegen alle verwachtingen in weet Samuel de aandacht op zich te vestigen. Maar dan bereikt hem het vreselijke nieuws dat het oorlogsgeweld zijn dorp heeft bereikt, met fatale gevolgen.

Wanneer duidelijk wordt dat hij niet meer terug kan naar huis, blijft er nog maar één manier over om zijn familie ooit weer terug te zien: zij moeten naar Amerika komen. Om dat voor elkaar te krijgen, zal Samuel echter iets moeten presteren wat nog niemand in de geschiedenis van het basketbal is gelukt: binnen één enkel seizoen de absolute top bereiken.

John Grisham is auteur van meer dan dertig thrillers en romans, waarvan er vele zijn verfilmd. Hij is de afgelopen decennia uitgegroeid tot een van de succesvolste thrillerschrijvers aller tijden. In zowel zijn boeken als in zijn eigen leven voert hij strijd tegen onrecht en trekt hij zich het lot aan van diegenen in de samenleving die er alleen voor staan of niet de middelen hebben om voor zichzelf op te komen.

Met de kennis van nu #19 (interview, 2021)

Peter Römer: 'Je moet altijd veel meters maken om ergens te komen'

Welk literair genre je ook beoefent, je debuut blijft een bijzonder iets. Vrij van de druk van uitgevers, recensenten en lezers is ineens jouw eerste proeve van bekwaamheid daar. De Spanningsblog vroeg thrillerauteurs met een aantal boeken op hun naam een 'trip down memory lane' te maken en hun debuut met de kennis van nu eens tegen het licht te houden. Vandaag: Peter Römer. 'Mijn boeken worden veelal als 'filmisch' ervaren en dat had Chantage ook al.'

Wanneer heb jij voor het laatst een blik geworpen in jouw debuut, de moordroman Chantage?
Peter Römer: 'Net, voor ik begon met het beantwoorden van deze vraag. Voor mij is een boek af als ik besloten heb dat de laatste versie ook echt de laatste versie is. Dan moet ik het loslaten. Ik heb al moeite met het zorgvuldig nalezen van de proefdrukken, omdat ik de neiging niet kan onderdrukken om woordjes om te zetten, te vervangen, weg te laten, etcetera. Daar word ik niet per se gelukkiger van.'

Hoe verliep destijds de reis van de eerste woorden op papier naar daadwerkelijke publicatie?
'Ik werkte in die tijd als dramaproducent bij Endemol en had besloten bij het bedrijf weg te gaan. Ik wilde gaan schrijven. Spannende boeken schrijven. Toine Akveld, de uitgever van Baantjer die ik kende vanwege de televisieserie die ik had geproduceerd, had mij al eens gevraagd een thriller voor zijn uitgeverij te schrijven en aan dat verzoek wilde ik nu graag opvolging geven.

In diezelfde tijd vroeg zijn opvolger bij Fontein, Jeannette Ploeger, of ik niet eens wilde proberen een nieuw deel in de Baantjerreeks te schrijven. Dat leek mij een goed idee, want ik ben altijd uitgegaan van de gedachte dat je veel meters moet maken om ergens te komen.

Zo kon het gebeuren dat ik in de herfst van 2012 debuteerde met Chantage en een week daarna mijn eerste Baantjer (De Cock en de onzichtbare moordenaar) verscheen.'

Weet je nog hoeveel je van je eersteling hebt verkocht?
'Wat ik mij herinner zo’n vierduizend stuks. Wat iedereen een beetje tegenviel, geloof ik… Gelukkig werd dat gecompenseerd door de verkopen van het Baantjer-boek!'

Wat waren destijds de reacties van pers en publiek?
'Het werd op zich goed ontvangen, maar de aandacht was beperkt. Er was heel weinig belangstelling voor het spannende boek van eigen bodem.'

Met wat voor gevoel kijk je naar jouw eerste thriller? Wat vind jij de pluspunten van het boek?
'Ik kijk met veel liefde terug op dat eerste boek. Het betekende het begin van een nieuwe carrière! Ik heb daarna elke dag met heel veel plezier geschreven.

Natuurlijk zie je onvolkomenheden bij zo’n eersteling, in stijl en opbouw, maar ik denk dat ik veel gemak heb gehad van mijn verleden als scenarioschrijver. Mijn boeken worden veelal als ‘filmisch’ ervaren, en dat had Chantage ook al.'

Zou je, met de inmiddels opgedane kennis en schrijfervaring, nu een ander debuut hebben geschreven? Zo ja, wat zou je eraan veranderen?
'Een debuut is een debuut, dat verschijnt per definitie zonder ervaringen vooraf. Het debuut is als eersteling belangrijk voor de boeken die daarna zijn gevolgd en dient als zodanig te worden gekoesterd. Met andere woorden: als ik het nu zou schrijven zou het een geheel ander boek worden.'

Over Chantage: 

De Amsterdamse acteur, tv-producent en -regisseur Peter Römer, telg uit een beroemde acteursfamilie, debuteerde in juni 2012 met Chantage, door de uitgeverij bestempeld als 'moordroman'.

De uitgever beloofde in een persbericht 'entertainment van de bovenste plank'. Het verhaal: Actrice Karina wordt dood aangetroffen in bed. Rechercheur Hannah Vermeer wordt op de zaak gezet en ziet de lijst van mogelijke daders snel groeien. Was het Addy Lust, gevierd roddeljournalist met wie Karina jarenlang een haat-liefde-verhouding had? Of Miepie, de interieurverzorgster van Karina en van vele andere BN'ers? Of toch haar stiefvader Willem Anker, zelf een bejubeld acteur. De relatie tussen de twee was immers al jaren bekoeld.

De zaak komt in een stroomversnelling wanneer Hannah erachter komt dat Karina aan haar memoires werkte. Er komen dreigbrieven over belastende feiten die in haar memoires zouden staan, maar waar is het manuscript gebleven? Wie heeft er belang bij dat dit verdwijnt en wie chanteert nu eigenlijk wie?

Peter Römer (15 september 1952) speelde onder andere vele rollen op televisie, waaronder de serie Dagboek van een herdershond. Ook speelde hij in de films Pastorale 1943 en Dokter Pulder zaait papavers. Na 1985 speelde, schreef en regisseerde hij voornamelijk voor televisie. Hij schreef onder andere het scenario van de televisieseries De Brekers, De kip en het ei en Baantjer, waar hij ook twaalf jaar de producent van was. Met Chantage werd Römer genomineerd voor de Schaduwprijs 2013, de prijs voor het beste Nederlandstalige spannende debuut.

Van 1990 tot 2010 was hij als Hoofd Drama en Creative Director verbonden aan achtereenvolgens John de Mol Producties en Endemol Nederland. Peter Römer is de zoon van acteur Piet Römer. Recent gaf hij de voorzittershamer van het Genootschap van Nederlandstalige Misdaadauteurs (een sectie van de Auteursbond) over aan thrillerschrijver Michael Berg. 

Lees ook: 

René Appel vertelt hier over zijn debuut Handicap
Loes den Hollander vertelt hier over haar debuut Vrijdag
Corine Hartman vertelt hier over haar debuut Schone kunsten
Peter de Zwaan vertelt hier over zijn debuut Dietz
Lieneke Dijkzeul vertelt hier over haar debuut De stille zonde
Bavo Dhooge vertelt hier over zijn debuut Spaghetti
Michael Berg vertelt hier over zijn debuut Twee zomers
Almar Otten vertelt hier over zijn debuut Verdwenen chemie
Charles den Tex vertelt hier over zijn debuut Dump
Rudy Soetewey vertelt hier over zijn debuut Inbraak
Jacob Vis vertelt hier over zijn debuut Prins Desi
Elvin Post vertelt hier over zijn debuut Groene vrijdag
Tomas Ross vertelt hier over zijn debuut De honden van het verraad
Marelle Boersma vertelt hier over haar debuut Nephila's netwerk
Saskia Noort vertelt hier over haar debuut Terug naar de kust
Roel Janssen vertelt hier over zijn debuut De Struisvogelcode
Jac. Toes vertelt hier over zijn debuut Dubbelspoor
Simon de Waal vertelt hier over zijn debuut Cop vs Killer

 Moorden en mindfulness  



Er bestaat een briljante mix van mindfulness, maffia, meditatie en moord en die is te vinden in het thrillerdebuut van Karsten Dusse. Dat schrijft althans de Duitse pers over Mindful moorden, het boek van de advocaat dat in mei bij uitgeverij A.W. Bruna verschijnt. 'Voor fans van Killing Eve, Dexter of Tarantino', meldt de uitgever erbij. 

‘Ik wil graag iets vooropstellen. Ik ben geen gewelddadig persoon. Integendeel. Ik heb nog nooit in mijn leven gevochten. En ik heb nooit iemand vermoord. Tenminste, tot mijn achtenveertigste. In mijn huidige werkomgeving is dat dus behoorlijk laat. Oké, een week erna had ik misschien een half dozijn moorden op mijn geweten. Ik snap dat dat niet erg vredelievend overkomt. Maar: alles wat ik deed, deed ik met de beste bedoelingen. Het was het logische gevolg van mijn keuze voor een meer mindful leven, zoekend naar een betere balans tussen mijn werk en gezin.’

Aldus een paragraaf uit Mindful moorden, waarin het huwelijk van strafrechtadvocaat Björn Diemel op instorten staat. Zijn vrouw staat erop dat hij een mindfulness-seminar volgt om zijn leven beter in balans te krijgen en zo hopelijk een betere vader en echtgenoot te worden.

Voor wie onbekend is met het begrip mindfulness, dit is wat Wikipedia ons erover leert: 'Mindfulness is een aandachtstraining, waarmee een houding van alertheid getraind wordt. Beoefenaars leren om de aandacht te vestigen op het moment, aan alles wat zich aan hen voordoet. Dit kan van het lichaam, emoties of gedachten zijn, maar ook zintuigelijke ervaringen door de omgeving. Hiermee leert men om (negatieve) gedachten en gevoelens te beschouwen als voorbijgaande gebeurtenissen in plaats van feiten, zodat zij hier gemakkelijker afstand van kunnen nemen.'

Björn volgt het mindfulness-seminar. Hij had alleen niet kunnen vermoeden dat hij al snel op een heel andere manier gebruik zou maken van wat hij er leert. Wanneer een van zijn cliënten, een zware en overduidelijk schuldige crimineel, voor problemen begint te zorgen besluit Björn heel kalm om hem uit de weg te ruimen, precies volgens de mindfulnessprincipes zoals hij die inmiddels kent…

Karsten Dusse is een advocaat die sinds een aantal jaar ook voor tv schrijft. Hij won de Duitse Televisie Award, de Duitse Comedy Award en werd genomineerd voor de prestigieuze Grimme Award. Hij heeft drie non-fictietitels op zijn naam staan en Mindful moorden is zijn thrillerdebuut. Het werd direct een bestseller in Duitsland.

Met de kennis van nu #18 (interview, 2021)

Simon de Waal: 'Ook mijn scripts werden er beter door'

Welk literair genre je ook beoefent, je debuut blijft een bijzonder iets. Vrij van de druk van uitgevers, recensenten en lezers is ineens jouw eerste proeve van bekwaamheid daar. De Spanningsblog vroeg thrillerauteurs met een aantal boeken op hun naam een 'trip down memory lane' te maken en hun debuut met de kennis van nu eens tegen het licht te houden. Vandaag: Simon de Waal. 'Ik zal vermoedelijk een hoop mensen jaloers maken, maar ik ben gevraagd om het boek te schrijven.'

Wanneer heb jij voor het laatst een blik geworpen in jouw thrillerdebuut Cop vs Killer?
Simon de Waal: 'Ik denk een jaar of 8 geleden, toen het boek verfilmd werd. Het zou geregisseerd worden door Hans Pos, maar die werd helaas erg naar ziek, waarna ik het van hem overnam. Dus ik stond met het script op de set. De twee fantastische hoofdrolspeler Jeroen Willems (killer) en Marcel Hensema (cop) waren er helemaal ingedoken, want ze kwamen ook allebei met het boek op de set. Af en toe kwamen ze dan naar me toe. ‘Hier staat een zinnetje in het boek, maar niet in het script. Zo’n heerlijk zinnetje, mag ik dat gebruiken?’ Dus ik werd er elke keer weer mee verrast, wat er in stond. Prachtige momenten, ondanks de ontzettend trieste aanleiding dat ik de regisseur werd.'

Hoe verliep destijds de reis van de eerste woorden op papier naar daadwerkelijke publicatie? 
'Ik zal vermoedelijk een hoop mensen jaloers maken, maar ik ben gevraagd om het boek te schrijven. Ik kwam Oscar van Gelderen, destijds uitgever bij Vassalluci, tegen bij een etentje van een gezamenlijke vriend. Ik kende hem niet, hij sprak me aan met de woorden ‘Ik wil dat je een boek voor me schrijft.’ Volgens hem zijn goede scenarioschrijvers (wat ik volgens hem was) ook goede boekenschrijvers. Ik wist dat niet zo zeker, dus aarzelde. Maar toen Oscar me vervolgens een jaar lang iedere maand een sms stuurde met een zin: “Is je boek al af?”, ben ik er uiteindelijk maar aan begonnen. En toen was het snel klaar.'

Weet je nog hoeveel je van je eersteling hebt verkocht?
'Nee, geen idee. Maar het liep best goed volgens mij. Ik heb de uitgever niet horen klagen.'

Wat waren destijds de reacties van pers en publiek?
'Fantastisch. Het boek kreeg hele fijne recensies, en werd genomineerd voor beste thriller in Nederland en in België. Ik was dus best een blije eikel, eigenlijk.'

Met wat voor gevoel kijk je naar jouw eerste thriller? Wat vind jij de pluspunten van het boek?
'De eerstgeborene natuurlijk. Erg fijn boek, waar ik voor het eerst dieper op een karakter - of eigenlijk twee karakters - kon ingaan. Het legde de absolute basis voor alle andere boeken die ik daarna schreef, maar ook de scripts werden er beter door.'

Zou je, met de inmiddels opgedane kennis en schrijfervaring, nu een ander debuut hebben geschreven? Zo ja, wat zou je er aan veranderen?
'Nee, dat denk ik niet. Dit was wel het boek wat ik wilde schrijven, met het verhaal en de karakters waar ik van ben gaan houden. Ook de manier van schrijven, extreem korte hoofdstukken, een steeds wisselend perspectief, was een nieuwe en leuke manier van schrijven. Daar komt nog bij dat het verfilmd is, en genomineerd, dus eigenlijk was het wel een soort droomdebuut voor mij. En het heeft een fijne samenwerking en vriendschap met Oscar opgeleverd, die daarna altijd mijn uitgever is gebleven.'

Over Cop vs Killer: 

Cop vs Killer vertelt over vier dagen en nachten uit het leven van een meedogenloze crimineel, op wie door iedereen jacht wordt gemaakt. Mirko Narain moet anderen vermoorden om zelf in leven te blijven. Hij leeft in een wereld van ‘hij of ik’.

Cop vs Killer vertelt ook over vier dagen en nachten uit het leven van een rechercheur, die jaagt op een keiharde crimineel. Frank Spinola werkt met zijn rechercheteam aan een onmogelijke opdracht: pak Mirko en zijn groep. Maar Frank heeft een verrader in zijn team, die alle informatie doorgeeft aan Mirko. Er is maar een manier waarop Frank Mirko kan pakken.

Simon de Waal (1961) werkt sinds 1979 bij de politie. In 1986 werd hij aan het rechercheteam dat zich met de zware criminaliteit in de Amsterdamse binnenstad bezighoudt, toegevoegd. De combinatie rechercheur-(scenario)schrijver vindt hij perfect. 'Ik voel me nu toch wel in de eerste plaats schrijver', zei hij in een interview uit 2005. 'Dat is sinds ik parttime ben gaan werken, gekanteld. Maar het recherchewerk zou ik niet willen missen.'

Naast talloze scenario’s schrijft De Waal dus ook thrillers: Cop vs Killer (2004) en Pentito (2008) werden beide genomineerd voor De Gouden Strop. Pentito won in België de Diamanten Kogel (2008). De verfilming van Cop vs Killer won een Gouden Kalf voor de hoofdrolspeler Jeroen Willems. In 2009 startte De Waal een reeks policiers met Baantjer, die tijdens het schrijven van deel drie overleed. In 2014 werd de serie Bureau Raampoort, gebaseerd op deze reeks van De Waal, uitgezonden bij SBS6. In 2016 schreef De Waal het geschenkboekje voor de Maand van het Spannende Boek.

Lees ook: 

René Appel vertelt hier over zijn debuut Handicap
Loes den Hollander vertelt hier over haar debuut Vrijdag
Corine Hartman vertelt hier over haar debuut Schone kunsten
Peter de Zwaan vertelt hier over zijn debuut Dietz
Lieneke Dijkzeul vertelt hier over haar debuut De stille zonde
Bavo Dhooge vertelt hier over zijn debuut Spaghetti
Michael Berg vertelt hier over zijn debuut Twee zomers
Almar Otten vertelt hier over zijn debuut Verdwenen chemie
Charles den Tex vertelt hier over zijn debuut Dump
Rudy Soetewey vertelt hier over zijn debuut Inbraak
Jacob Vis vertelt hier over zijn debuut Prins Desi
Elvin Post vertelt hier over zijn debuut Groene vrijdag
Tomas Ross vertelt hier over zijn debuut De honden van het verraad
Marelle Boersma vertelt hier over haar debuut Nephila's netwerk
Saskia Noort vertelt hier over haar debuut Terug naar de kust
Roel Janssen vertelt hier over zijn debuut De Struisvogelcode
Jac. Toes vertelt hier over zijn debuut Dubbelspoor

De hongerige man (nieuws, 2021)

Maatschappelijk werker scoort met thriller over vermiste meisjes   



De Australische Kyle Perry is maatschappelijk werker en werkt op middelbare scholen, in afkickklinieken en in de jeugdopvang. In zijn werk komt hij zoveel bijzondere verhalen tegen, dat hij er meerdere boeken mee zou kunnen vullen. In ieder geval heeft hij er al eentje af. Het is een thriller die in Nederlandse vertaling de titel De vermiste meisjes krijgt en op 18 mei bij uitgeverij HarperCollins Holland verschijnt. 

De vermiste meisjes is een groot verkoopsucces gebleken in Australië. Perry's thrillerdebuut werd met loftuitingen overladen in de media. De Sydney Morning Herald schreef:‘Kyle Perry, een thrillertalent dat je niet mag missen!’ En The Sunday Examiner oordeelde: ‘De plot zorgt ervoor dat je op hoge snelheid door de bladzijdes racet, je kunt pas stoppen als het boek uit is!’ 

Het verhaal speelt zich af in de Great Western Tiers, volgens Wikipedia een verzameling bergruggen die de noordelijke rand van het Central Highlands-plateau in Tasmanië. Schrijver Kyle Perry kwam er in zijn jeugd regelmatig. En hij verdwaalde er ook. 

Maar in zijn boek raken enkele tienermeisjes vermist in de Great Western Tiers. En dan gaan bij de bevolking van Limestone Creek alle alarmbellen af. Dertig jaar geleden verdwenen er ook vijf jonge meisjes rond de gevaarlijke kliffen en de legende van ‘de Hongerige Man’ wordt nog steeds verteld.

Rechercheur Con Badenhorst onderzoekt de zaak. Als outsider komt hij terecht in een omgeving vol corruptie, politieke spelletjes en gespannen relaties. Bestaat ‘de Hongerige Man’ echt of bevindt er zich een moordenaar in Limestone Creek?