'Geen P.C. Hooft-prijs, maar wel een vorm van erkenning'
Thrillerauteur René Appel ontvangt vandaag de Meesterprijs uit handen van het bestuur van de Misdaadauteurs van de Auteursbond. Appel is de vierde winnaar van deze prijs voor auteurs die een belangrijke bijdrage hebben geleverd aan de ontwikkeling van het thrillergenre in het Nederlands taalgebied. Vijf vragen aan de godfather van de psychologische thriller. 'Het zegt iets over mijn positie.'
Het bestuur van de Misdaadauteurs prijst René Appel vanwege de hoge en constante kwaliteit van zijn misdaadromans, zijn kraakheldere stijl, zijn levensechte dialogen en zijn relevante verhalen, zo laat het in een persbericht weten. Michael Berg (voorzitter van de Misdaadauteurs van de Auteursbond): ‘René Appel is de ware meester van de psychologische thriller in Nederland. Hij is nog steeds een inspiratiebron voor veel misdaadauteurs en voor zijn lezers is het te hopen dat hij nog lang niet zijn laatste boek heeft geschreven.’
Allereerst de sportvraag: wat ging er door je heen toen je hoorde dat je de Meesterprijs krijgt?
'Ik dacht: 'Wat zal ik antwoorden als een journalist me vraagt wat er door me heen ging toen ik hoorde dat ik de Meesterprijs zou krijgen?' Nee, zonder gekheid. Ik was verrast, blij verrast, vooral ook omdat ik zo in het nog korte, maar toch al illustere rijtje terechtkom van eerder winnaars: Appie Baantjer (2003), Saskia Noort (2013) en Tomas Ross (2018).'
Er hangt geen geldbedrag aan de Meesterprijs. Wat is volgens jou de betekenis van deze prijs?
'Zoals bij andere prijzen is het een vorm van erkenning, die des te sterker is vanwege het feit dat de prijs maar één keer in de vier jaar wordt toegekend. Dat is de betekenis die de prijs voor mijzelf heeft. Of de prijs een bredere betekenis heeft, zou ik niet kunnen zeggen. In ieder geval heeft hij helaas niet de betekenis die bijvoorbeeld de PC Hooftprijs heeft, ook een oeuvreprijs.'
In 2015 ontving je de oeuvreprijs De Gouden Vleermuis op het Nederlands Thrillerfestival. Nu krijg je de prijs van je eigen vakgenoten. Is dat niet een grotere eer?
'Grotere eer zou ik zelf niet direct zeggen, maar het telt wel mee in het gevoel van erkenning dat ik ervaar. Het zegt iets over mijn positie in het veld van de Nederlandse misdaadliteratuur.'
Je wordt bekroond vanwege jouw rijke oeuvre. Het is als kiezen tussen je kinderen, maar wat vind jij het beste boek dat je geschreven hebt? Kun je ook aangeven waarom?
'Dat voorbeeld van 'kiezen tussen je kinderen' (wie je het liefste vindt, het meeste waardeert, enz.) gebruik ik zelf ook wel eens als me gevraagd wordt wat mijn beste boek is. Maar goed, over het algemeen beschouw ik mijn laatst verschenen boek, in dit geval Overschot, als mijn beste boek, omdat het als het ware nog het dichtste bij me ligt, het zit nog het meest vers in mijn geheugen.'
'Verder is het zo dat ik met verschillende boeken een verschillende 'band' heb, die vooral te maken heeft met hun ontstaansgeschiedenis, met het eerste idee dat ik had voor de plot, of in feite voor het conflict of het probleem dat het uitgangspunt is voor de uiteindelijke plot. Zo kom ik toch weer bij Overschot terecht; het conflict waar dat boek mee begint, deed zich geruime tijd geleden voor in mijn persoonlijke leefomgeving.'
'Ik wil nog wel een boek(je) noemen waar ik zelf zeer tevreden over was en nog steeds ben, weliswaar geen thriller, maar wel passend bij ons 'vakgebied'. Het gaat om mijn everseller Spannende verhalen schrijven uit 2007. Dit jaar verscheen de tiende druk.'
Je bent na Appie Baantjer, Saskia Noort en Tomas Ross de vierde auteur die de Meesterprijs krijgt. Als jij het alleen voor het zeggen zou hebben, wie zou dan ná jou de Meesterprijs moeten krijgen? En waarom?
'Ik ben blij dat ik het niet alleen voor het zeggen heb. Het is trouwens überhaupt geen goed idee als mensen het alleen voor het zeggen hebben. Misschien dat aan mij (en aan anderen uiteraard) ooit gevraagd wordt wie ik zou voordragen als volgende winnaar van deze prijs en dan zal ik zeker iemand nomineren, maar voor nu houd ik me het liefst op de vlakte.'
Paspoort
René Appel (Hoogkarspel, 1945) werkte als bijzonder hoogleraar verwerving en didactiek van Nederlands als tweede taal aan de Universiteit van Amsterdam. Als student schreef hij korte verhalen voor o.a. Propria Cures, Hollands Maandblad en Maatstaf. Van 1976 tot 1986 recenseerde hij misdaadromans voor NRC. In 1987 debuteerde hij als thrillerauteur. Appel won met De derde persoon en Zinloos geweld tweemaal de Gouden Strop, de prijs voor het beste spannende oorspronkelijk Nederlandstalige boek van het jaar. Zijn 32e thriller Overschot haalde dit jaar de shortlist.
Thrillerauteur René Appel ontvangt vandaag de Meesterprijs uit handen van het bestuur van de Misdaadauteurs van de Auteursbond. Appel is de vierde winnaar van deze prijs voor auteurs die een belangrijke bijdrage hebben geleverd aan de ontwikkeling van het thrillergenre in het Nederlands taalgebied. Vijf vragen aan de godfather van de psychologische thriller. 'Het zegt iets over mijn positie.'
Het bestuur van de Misdaadauteurs prijst René Appel vanwege de hoge en constante kwaliteit van zijn misdaadromans, zijn kraakheldere stijl, zijn levensechte dialogen en zijn relevante verhalen, zo laat het in een persbericht weten. Michael Berg (voorzitter van de Misdaadauteurs van de Auteursbond): ‘René Appel is de ware meester van de psychologische thriller in Nederland. Hij is nog steeds een inspiratiebron voor veel misdaadauteurs en voor zijn lezers is het te hopen dat hij nog lang niet zijn laatste boek heeft geschreven.’
 |
| René Appel (foto: Danny Schwarz) |
'Ik dacht: 'Wat zal ik antwoorden als een journalist me vraagt wat er door me heen ging toen ik hoorde dat ik de Meesterprijs zou krijgen?' Nee, zonder gekheid. Ik was verrast, blij verrast, vooral ook omdat ik zo in het nog korte, maar toch al illustere rijtje terechtkom van eerder winnaars: Appie Baantjer (2003), Saskia Noort (2013) en Tomas Ross (2018).'
Er hangt geen geldbedrag aan de Meesterprijs. Wat is volgens jou de betekenis van deze prijs?
'Zoals bij andere prijzen is het een vorm van erkenning, die des te sterker is vanwege het feit dat de prijs maar één keer in de vier jaar wordt toegekend. Dat is de betekenis die de prijs voor mijzelf heeft. Of de prijs een bredere betekenis heeft, zou ik niet kunnen zeggen. In ieder geval heeft hij helaas niet de betekenis die bijvoorbeeld de PC Hooftprijs heeft, ook een oeuvreprijs.'
In 2015 ontving je de oeuvreprijs De Gouden Vleermuis op het Nederlands Thrillerfestival. Nu krijg je de prijs van je eigen vakgenoten. Is dat niet een grotere eer?
'Grotere eer zou ik zelf niet direct zeggen, maar het telt wel mee in het gevoel van erkenning dat ik ervaar. Het zegt iets over mijn positie in het veld van de Nederlandse misdaadliteratuur.'
Je wordt bekroond vanwege jouw rijke oeuvre. Het is als kiezen tussen je kinderen, maar wat vind jij het beste boek dat je geschreven hebt? Kun je ook aangeven waarom?
'Dat voorbeeld van 'kiezen tussen je kinderen' (wie je het liefste vindt, het meeste waardeert, enz.) gebruik ik zelf ook wel eens als me gevraagd wordt wat mijn beste boek is. Maar goed, over het algemeen beschouw ik mijn laatst verschenen boek, in dit geval Overschot, als mijn beste boek, omdat het als het ware nog het dichtste bij me ligt, het zit nog het meest vers in mijn geheugen.'
'Verder is het zo dat ik met verschillende boeken een verschillende 'band' heb, die vooral te maken heeft met hun ontstaansgeschiedenis, met het eerste idee dat ik had voor de plot, of in feite voor het conflict of het probleem dat het uitgangspunt is voor de uiteindelijke plot. Zo kom ik toch weer bij Overschot terecht; het conflict waar dat boek mee begint, deed zich geruime tijd geleden voor in mijn persoonlijke leefomgeving.'
'Ik wil nog wel een boek(je) noemen waar ik zelf zeer tevreden over was en nog steeds ben, weliswaar geen thriller, maar wel passend bij ons 'vakgebied'. Het gaat om mijn everseller Spannende verhalen schrijven uit 2007. Dit jaar verscheen de tiende druk.'
Je bent na Appie Baantjer, Saskia Noort en Tomas Ross de vierde auteur die de Meesterprijs krijgt. Als jij het alleen voor het zeggen zou hebben, wie zou dan ná jou de Meesterprijs moeten krijgen? En waarom?
'Ik ben blij dat ik het niet alleen voor het zeggen heb. Het is trouwens überhaupt geen goed idee als mensen het alleen voor het zeggen hebben. Misschien dat aan mij (en aan anderen uiteraard) ooit gevraagd wordt wie ik zou voordragen als volgende winnaar van deze prijs en dan zal ik zeker iemand nomineren, maar voor nu houd ik me het liefst op de vlakte.'
Paspoort
René Appel (Hoogkarspel, 1945) werkte als bijzonder hoogleraar verwerving en didactiek van Nederlands als tweede taal aan de Universiteit van Amsterdam. Als student schreef hij korte verhalen voor o.a. Propria Cures, Hollands Maandblad en Maatstaf. Van 1976 tot 1986 recenseerde hij misdaadromans voor NRC. In 1987 debuteerde hij als thrillerauteur. Appel won met De derde persoon en Zinloos geweld tweemaal de Gouden Strop, de prijs voor het beste spannende oorspronkelijk Nederlandstalige boek van het jaar. Zijn 32e thriller Overschot haalde dit jaar de shortlist.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten