Na een hardnekkige strijd (nieuws, 2021)

Thrillerschrijfster Mo Hayder overleden   



De Britse thrillerschrijfster Mo Hayder is dinsdag 27 juli overleden aan de gevolgen van de dodelijke zenuwziekte ALS. Mo Hayder, pseudoniem van misdaadauteur Clare Dunkel is 59 jaar oud geworden. 

Mo Hayde in 2000

Hayders uitgever Century maakte vandaag melding van haar overlijden. 'Clare kreeg op 22 december de diagnose ALS. Ze voerde een hardnekkige strijd, maar de ziekte verergerde in een alarmerende snelheid.' Hayder laat een man en dochter achter. 

Het nieuws komt vier maanden na de aankondiging dat zij haar koers verlegde van misdaadromans naar speculatieve thrillers, spannende boeken met een vleugje sciencefiction of fantasy. Haar uitgeverij liet weten dat Clare Dunkel begonnen was met een nieuwe serie boeken in dit genre, waarvoor ze het pseudoniem Theo Clare gebruikte. Haar nieuwe boek The Book of Sand zal begin 2022 worden gepubliceerd. Volgens de uitgever speelt het verhaal zich af in een ander universum waarin niets is wat het lijkt.  'Het kostte me vier jaar om dit boek af te ronden',  zei Dunkel eerder. 'Ik ben zo gelukkig dat ik fictie kan schrijven dat een geheel door mij verzonnen universum als decor heeft.'

Over de afgelopen 21 jaar heeft Mo Hayder tien thrillers gepubliceerd. Haar vijfde boek Ritual werd genomineerd voor de Barry Award 2009, haar zevende boek Gone won de Edgar Allan Poe Award en haar boek Wolf belandde op de shortlist van de Edgar Awards 2015. In 2011 ontving Hayder de Crime Writers' Association Dagger in the Library Award. Alleen al in het Verenigd Koninkrijk verkocht ze 1,2 miljoen boeken. 

Zebravinkjes
Mo Hayder debuteerde in 2000 met de ongemeen ruwe thriller Vogelman, over een seriemoordenaar die levende zebravinkjes achterlaat in de stoffelijke overschotten van zijn slachtoffers. Mo Hayder liet niets onbesproken en schreef bijvoorbeeld over lijken, 'opengesneden van schaamhaar tot schouder, met de huid los gepeld zodat je rauwe ribben met vet en spiermassa zag'. 

Hayder heeft een opmerkelijk cv. Op haar veertiende had ze al een strafblad, op haar vijftiende hield ze de school voor gezien en op haar zestiende verliet ze het ouderlijk huis. Mo Hayder blonk in haar tienerjaren uit in rebellie. 'Mijn ouders hebben een academische achtergrond', zei ze in een interview met De Spanningsblog, 'en mijn instinct gaf me in om daartegen te rebelleren. Alles wat ook maar een beetje de geur had van opleiding, vond ik vergif.'

Het strafblad werd opgemaakt nadat ze betrokken was geraakt bij een vechtpartij. Hoogoplopende conflicten met haar ouders volgden. Uiteindelijk liep ze weg. 'Daarna sloeg ik min of meer op drift. Nam elk baantje aan dat ik kon krijgen, kreeg een vriendje dat in de muziek zat. Het werd een tijd vol seks, drugs en rock-'n-roll. Dat ging lange tijd door totdat ik op een dag wakker werd en tegen mezelf zei: 'Je vergooit je leven'. Dat was het einde van mijn rock-'n-rolldagen.'

Slang

Nadat ze alsnog haar opleiding had afgerond, ging Mo Hayder reizen. Ze belandde in Japan, waar ze in haar onderhoud voorzag door Engelse les te geven aan personeel van grote ondernemingen. 'Veel westerse meisjes verdienden ook bij als model of hostess. Ik werkte in een nachtclub in Tokyo. Ik stak de sigaretten aan van klanten, bestelde hun whisky, meer moet je er niet bij denken. Ik stond er verbaasd van hoe snel ik verveeld raakte.'

In die periode werd een collega van haar verkracht in haar appartement en zag ze korte tijd daarna zes mensen voortijdig het tijdelijke met het eeuwige verwisselen. 'In een koffieshop kreeg een man die een tafel verderop zat een hartaanval. Toen ik in Tokio in een park wandelde, zag ik een arbeider van een steiger vallen en een paar weken later zag ik een jongetje gebeten worden door een slang. Het leek wel of ik overal ongeluk bracht.' Hayder besloot daarop die ervaringen te verwerken in een boek.

Vogelman werkte als een therapeut voor Hayder, zei ze. 'Mijn moeder vertelde me dat ze niet in staat was mijn boek te lezen, omdat het zo duister is. Ze zei: 'Toen jij klein was probeerde ik je altijd af te schermen van de donkere kanten van de samenleving'. Misschien was die bescherming te benauwend en word ik daarom zo gefascineerd en aangetrokken door het gewelddadige.'

(Bron: The Bookseller, De Spanningsblog)

Klik hier en hier voor interviews met Mo Hayder

Wordt verwacht 495 (nieuws, 2021)

In Ödesmark vergeet niemand ooit iets 

Uitgeverij De Geus brengt op 7 september de thriller De laatste sneeuw op de markt. Het is de tweede thriller van de Zweedse schrijfster Stina Jackson.

In een afgelegen dorp in Lapland vergeet men geen enkele misstap… De winter weigert zijn ijzige greep op Ödesmark, een afgelegen dorp in Lapland, los te laten.

Vele huizen zijn er langzaam in verval geraakt.

Maar Liv Björnlund is nooit weggegaan. Ze woont er samen met haar tienerzoon Simon en haar bejaarde vader Vidar.

Liv voelt de blikken van hun weinige buren. Iedereen lijkt zich af te vragen of het waar is dat Vidar op een klein fortuin zit. Zijn twijfelachtige zaakjes hebben hem veel vijanden opgeleverd en in Ödesmark vergeet niemand ooit iets.

Nu wil iemand terug wat rechtmatig van hem is. Niets zal hem stoppen, ongeacht wie hem in de weg staat…

Stina Jackson (Zweden, 1983) groeide op in het noorden van Zweden. Ze vertrok in 2006 naar Denver, Colorado. Daar schreef ze haar debuut, De Zilverweg, dat een verkoopsucces werd en bekroond werd als beste Zweedse thriller van het jaar. Jacksons eersteling is verschenen in meer dan 25 landen. Ook de filmrechten zijn verkocht. 

Omgedraaide piramide (nieuws, 2021)

Thrillerauteur Walter Lucius overleden  

Thrillerauteur Walter Lucius is donderdag 22 juli overleden, meldt het Noordhollands Dagblad. De schrijver, scenarist, producent en regisseur is 67 jaar geworden. Volgens de krant leed de auteur al enige tijd aan ernstige depressies.

Walter Lucius is het pseudoniem van Walter Goverde. Hij werkte als regisseur voor theater. Voor televisie maakte hij dramaproducties, documentaires en items. Met Odyssee Producties, zijn audiovisuele bedrijf, realiseerde hij projecten voor een aantal ministeries, zoals de inburgeringsfilm Naar Nederland. 'Ik was de drummer van een band die daarna regisseur werd van theater en televisie, toen zijn eigen scripts begon te schrijven en eindigde als auteur van spannende boeken' meldde hij op zijn website. 'De dingen konden heel wat minder verrassend lopen.'

Onder de naam Walter Lucius schreef hij zijn thrillerdebuut De vlinder en de storm. Het zou het eerste deel worden van de Hartland-trilogie. Centraal in de boeken staan de belevenissen van twee onderzoeksjournalisten: de van oorsprong Afghaanse Farah Hafez en de Nederlands-Amerikaanse Paul Chapelle. In de thrillers zijn meerdere verhaallijnen en maatschappelijke thema’s als asielbeleid en integratie verwerkt.

Met zijn debuut won Lucius in 2013 de Schaduwprijs, de prijs voor het beste Nederlandstalige spannende debuut. Sinds 2012 was Lucius fulltime schrijver. In De vlinder en de storm wordt een Afghaans misbruikt jongetje in het Amsterdamse Bos. Er blijkt een wereld van kindersmokkel en machtsmisbruik schuil te gaan. Journalisten Farah Hafez en Paul Chapelle krijgen te maken met Farah de roddelpers en de invloed van het Nederlandse bedrijfsleven.

In 2016 verscheen zijn nieuwe thriller Schaduwvechters. In dit tweede deel van de Hartland-trilogie komen Farah Hafez en Paul Chapelle terecht in de wereld van kindersmokkel en machtsmisbruik. Bij hun onderzoek raken ze verstrikt in een internationaal crimineel netwerk en een levensgevaarlijk politiek spel rondom de Russische gasleveranties. Bij het netwerk is ook een hooggeplaatst Nederlands politicus betrokken. 

In september 2019 verscheen het derde deel, De stad en het vuur. Het boek kreeg vijf sterren in de VN Detective- en Thrillergids en belandde op de shortlist voor de titel Thriller van het Jaar. De Hartland-trilogie viel ook internationaal in de smaak. De rechten van de boeken zijn aan ten minste zeven landen verkocht. Lucius was in Frankrijk een Bekende Nederlander: hij gaf er regelmatig lezingen over zijn boeken. 

'Ik was scenarioschrijver, maar een trilogie – een verhaal in drie boeken die ook afzonderlijk van elkaar te lezen moeten zijn – is echt even different cake' zei Lucius in een interview met Het Parool na het uitkomen van De stad en het vuur. 'Maar goed dat ik dat niet wist. Ik had de hele plot wel van tevoren uitgedacht, met in het derde deel het ‘grote geheim’ dat wordt onthuld. Als je een afzonderlijk boek schrijft, werk je naar de plot; je zet het boek op en gaat dan als een piramide naar de top. Ik heb de piramide noodzakelijkerwijs omgedraaid.'

Lucius erkende dat het een nadeel is om het eerste deel al gepubliceerd te hebben als je de rest nog moest schrijven. 'Want ik kon niets daaruit meer ongedaan maken, terwijl dat soms voor de plot wel handiger was geweest. Toen ik het tweede deel aan het schrijven was, waren er desperate momenten waarin ik dacht: o nee, wat heb ik het mezelf moeilijk gemaakt. Ik had het beter kunnen doen zoals mijn grote voorbeeld Stieg Larsson, die zijn drie Millennium-boeken al af had voor ze werden gepubliceerd.'

'Maar dát gebeurde pas na Larssons dood', merkte de interviewer op.

Lucius: 'Dát deel wil ik dan graag overslaan.'

(Bron: Noordhollands Dagblad, Het Parool)

Als een molensteen (nieuws, 2021)

Vijftig jaar na de Jakhals

Het is de 'all time favourite' van Tomas Ross. Maar ook Lee Child loopt weg met De Dag van de Jakhals van Frederick Forsyth. Hij noemt het boek een 'game-changing thriller, een van de meest veelbetekenende ooit'.

Het is vijftig jaar geleden dat de thriller over een aanslag op president Charles de Gaulle op de markt kwam. En ook al is het boek een halve eeuw oud, Lee Child vindt dat de thriller nog steeds een frisse en nieuwe indruk achterlaat. Niemand is meer verbaasd over de loftuitingen dan Frederick Forsyth zelf. Het was niet alleen zijn eerste boek, hij had nog nooit eerder fictie geschreven, zegt hij in een interview met de BBC. 

De voormalige RAF-piloot en oorlogscorrespondent zat in 1970 zonder werk. 'Ik had schulden, geen woning, geen auto. Ik vroeg me in wanhoop af hoe ik uit deze misère kon komen. En toen kwam ik met de meest vreemde oplossing: ik ga een roman schrijven.'

In 35 dagen ramde hij The Day of the Jackal uit een oude typemachine. Het is een aangrijpend verhaal dat zich afspeelt in 1963 over een Brit die wordt ingehuurd om de toenmalige Franse president te vermoorden. 

Maar uitgevers waren niet geinteresseerd. De Gaulle was toen alive and kicking, de aanslag was dus duidelijk mislukt, dus waar was de spanning? 'En dat', zegt Child, 'is de sleutel tot het succes. Het was een hele andere benadering. Het boek ging meer over hoe de poging werd voorbereid dan of zij zou slagen of niet.' Het verhaal gaat over het verloop van het proces. 'Een compleet radicale ommezwaai', aldus Child. 'Niemand had dat eerder gedaan.'

Forsyth zegt dat het boek in korte tijd is geschreven, maar er ging tijdrovende research aan vooraf. Hij legde contact met een professionele vervalser om uit te vinden hoe hij aan een vervalst Brits paspoort kon komen. Een wapensmid vertelde hem hoe hij een zo klein geweer kon maken, dat hij kon worden verstopt in een kruk. 

Lee Child zegt dat Forsyths thriller een molensteen werd om de nek van andere thrillerauteurs. 'We moesten ook presteren op dat niveau. Het leidde tot verandering in het schrijven van thrillers. Auteurs gingen zich meer en meer concentreren op het detail.' 

(Bron: BBC)

Enorm trauma (nieuws, 2021)

Netflix verfilmt opnieuw Coben-thriller  



De Amerikaanse thrillerschrijver Harlan Coben en Netflix kunnen het goed met elkaar vinden. Het ene na het andere boek van de bestsellerauteur wordt door de streamingsdienst op het scherm gebracht. In augustus start de serie Gone For Good, naar de gelijknamige thriller uit 2002.

Eerder werden door Harlan Coben geschreven boeken als The Woods en The Stranger al door Netflix verfilmd. Ook de door hem bedachte dramaserie Safe (met in de hoofdrol Dexter-acteur Michael C. Hall) is er te zien. 

Na het Spaanse El Inocente verschijnt er dit jaar nog een andere tv-verfilming van een boek van Harlan Coben. In de Franstalige serie Gone for Good (Spoorloos in Nederlandse vertaling) volgen we Guillaume Lucchesi. Hij is een dertiger die een enorm trauma te verwerken krijgt wanneer zijn eerste liefde Sonia en zijn broer Fred om het leven komen.

Tien jaar later verdwijnt zijn nieuwe liefde Judith, die hem destijds uit zijn depressie wist te halen, waarna hij wordt geconfronteerd met zaken die zijn familie en vrienden voor hem verborgen hielden.

Coben treedt opnieuw aan als producent van de serie. De schrijver staat bij Netflix onder contract om in totaal veertien van zijn boeken te verfilmen. 

Bekijk hier de trailer van Gone for Good: 



(Bron: Delagarde.nl )

Gesignaleerd 519 (nieuws, 2021)

Steve Frech - Wat je ons hebt afgenomen   



Bij uitgeverij Volt is de thriller Wat je ons hebt afgenomen van Steve Frech. Een ronduit onheilspellende thriller met een adembenemende twist, aldus de uitgever, die direct na verschijnen in de Verenigde Staten een bestseller werd. 

Hoofdpersoon Jacob Reese geniet van zijn rustige leven in het pittoreske dorpje The Hollows, in Vermont. Hij runt een koffietentje en heeft de vervallen cottage die bij zijn huis hoort omgebouwd tot een vakantiehuisje, dat hij nu online verhuurt.

Maar de rust wordt verstoord wanneer zijn volgende gast een vrouw is die griezelig veel op zijn ex-vriendin Laura lijkt, en die een onheilspellend bericht achterlaat in het gastenboek.

Nu ziet hij ineens overal dingen die hem aan Laura doen denken: hij vindt haar muziekdoos en een geschenk dat hij haar jaren geleden gaf in het bos achter zijn huis en denkt haar zelfs een keer op straat te zien.

Maar het kan Laura helemaal niet zijn. Want Laura is dood. Er is maar één verklaring mogelijk: iemand weet wat er gebeurde op de avond dat Laura stierf en is uit op wraak…


De Amerikaanse auteur Steve Frech schreef, produceerde en presenteerde de razendpopulaire podcastserie Random Awesomeness en schrijft mee aan het programma Sports? voor Comedy Central. Zijn thrillerdebuut Wat je ons hebt afgenomen verscheen twee jaar geleden in de VS.

Tijdens de koffiepauze (nieuws, 2021)

 Esther Verhoef: Verdrietig om moeilijke tijd  



Ze denderde deze week met haar nieuwe thriller De nachtdienst de Bestseller 60 binnen om pas halt te houden op de eerste plaats. En toch is Esther Verhoef niet honderd procent happy. 'We leven in een moeilijke tijd, ik word er verdrietig van.'

In Nederland alleen al verkocht ze 2,6 miljoen exemplaren van haar thrillers. Maar Esther Verhoef leest zelf nauwelijks fictie, laat staan thrillers. Dat zegt ze in een interview met De Volkskrant. 'Ik lees weinig fictie, bijna alleen non-fictie. Het is een cliché, maar bij de geboorte van een schrijver sterft de lezer. Ik verbeter mijn eigen teksten tot in den treure: ik redigeer, schrap, maandenlang ben ik technisch met zo’n tekst bezig. Op het moment dat ik een boek opensla van een collega, komt onwillekeurig die redacteur in mij naar boven. En in mijn hoofd ga ik zinnen verplaatsen of schrappen.’

Dierenarts
Verhoefs nieuwe boek De nachtdienst gaat over een dierenarts die door twee gemaskerde mannen wordt gedwongen een operatie uit te voeren op hun zwaargewonde vriend. ‘Toen ik begin 20 was, heb ik stage gelopen bij een dierenarts, ik assisteerde bij operaties', zegt de schrijfster. 'Tijdens de koffiepauze hadden de dierenartsen onderling een gesprek over hoe het zou zijn om een mens te opereren. De een zei dat hij dat varkentje wel even zou wassen en de ander vond het totaal onethisch. Die wrijving is me altijd bijgebleven.’

De tijd waarin we nu leven, beschrijft ze als een moeilijke, waar ze verdrietig van wordt. 'Ik voel me vooral verdrietig over de polarisatie, dat het midden weg is, dat mensen zich zo ingraven in hun overtuigingen. Dat er zo veel wantrouwen en boosheid is. Terwijl we uiteindelijk allemaal hetzelfde willen: gewoon een prettig leven leiden.'

(Bron: De Volkskrant)

Lees ook dit recente interview waarin Esther Verhoef terugblikt op de totstandkoming van haar debuut.

Iets anders dan Netflix (nieuws, 2021)

Gebrandmerkte kroonjuwelen  



En weer mogen we kennis maken met een Scandinavische thrillersensatie. Ditmaal komt de auteur uit Finland. Ze heet Elina Backman en haar eerste thriller Als de koning sterft wordt door uitgeverij Cargo op 2 september op de Nederlandse markt losgelaten.

Twee lichamen, dertig jaar ertussen.
Een journaliste ontdekt de gruwelijke waarheid achter een rituele moord.

Als Saana wordt ontslagen als entertainmentverslaggever besluit ze Helsinki voorlopig de rug toe te keren en de zomer door te brengen bij haar tante in Hartola. Ze komt daar om uit te zoeken wat ze wil in het leven, maar algauw verveelt ze zich in het slaperige stadje en kijkt ze alleen maar misdaadseries op Netflix.

Dan hoort ze van haar tante over een onopgeloste moordzaak. In de stroomversnelling van de rivier bij Hartola is in 1989 het lichaam gevonden van de veertienjarige Helena. Saana stort zich op de zaak en overweegt er zelfs een boek over te schrijven.

Tegelijkertijd krijgt de politie in Helsinki melding van een brute moord. Bij de beroemde Koningspoort van het zeefort Suomenlinna is het toegetakelde lichaam gevonden van een succesvolle zakenman. Zijn genitaliën zijn gebrandmerkt met een kroon.

Al snel wordt duidelijk dat er nog drie doden zullen vallen, zoals er vier koningen in een kaartspel zijn. De twee moordzaken mogen dan dertig jaar uit elkaar liggen, er lijkt een verband te zijn. Saana zal met de politie in Helsinki moeten samenwerken om, met gevaar voor eigen leven, het mysterie op te lossen.

Elina Backman (1984) is creatief directeur van een groot mediabedrijf. Ze woont met haar gezin in Helsinki. Als de koning sterft is haar debuut, en het eerste deel van een serie die volgens uitgeverij Cargo wereldwijd in vertaling zal verschijnen.

Gesignaleerd 518 (nieuws, 2021)

Emelie Schepp - Sub rosa  



Bij uitgeverij De Fontein verschijnt op 20 juli de thriller Sub rosa van Emelie Schepp. Het is de zesde thriller in de serie over officier van justitie Jana Berzelius. 

Via YouTube wordt een filmpje verspreid van een jonge man met explosieven om zijn lijf. De politie weet de plek te identificeren, maar de bom ontploft nog voordat ze arriveren.

Het is het vierde lid van een crimineel netwerk dat in korte tijd is vermoord. Maar is het dezelfde dader?

Als Jana Berzelius bij het onderzoek wordt betrokken, realiseert zij zich dat de zaak rechtstreeks met haar te maken heeft. Als officier van justitie is het haar taak om de waarheid te achterhalen. Nu krijgt ze onverwachte hulp om juist die waarheid te verbergen…

Lees hier een fragment uit Sub rosa.  

Emelie Schepp groeide op in een klein stadje in het zuiden van Zweden. Ze werkte jarenlang als marketing- en communicatiespecialist maar was daarnaast altijd aan het schrijven.

In 2015 bracht ze in eigen beheer haar eerste thriller Memento uit, waarvan 40.000 exemplaren werden verkocht. Daarna verschenen nog Narcotica, Post mortem, Postuum en Alter ego. Sub rosa is dus haar nieuwste titel. De serie over officier van justitie Jana Berzelius is verkocht aan 27 landen

Nooit echt ruzie (nieuws, 2021)

Staatsgeheimen ontbreken in tweede thriller van oud-president  



De Amerikaanse oud-president Bill Clinton schreef samen met thrillerfabrikant een tweede boek waarin een presidentiële familie met een ontvoering te maken krijgt. Verdween in President vermist (2018) het staatshoofd van de radar, in De dochter van de president gebeurt dat met de titelrolspeler.  'De authenticiteit onderscheidt het boek van andere thrillers.'

 

Als een Amerikaanse president het Witte Huis verlaat, worden zijn of haar volwassen kinderen niet langer beveiligd door de Secret Service. Met zijn leeftijdgenoot en bijna-buurman, thrillerschrijver James Patterson (74), bedacht oud-president Bill Clinton een horrorscenario. Wat er kan gebeuren als oude vijanden van een president erachter komen dat zijn dochter niet langer omringd wordt door geheim agenten, is de centrale vraag in het nieuwe boek. 

'We hebben veel discussie gehad, maar nooit echt ruzie', zegt Bill Clinton in een interview met het AD. 'We begonnen met een opzet waar we samen aan werkten. Jim zei dan bijvoorbeeld: hier houdt de president een speech, en ik wil dat jij hem schrijft. Ik vertrouw erop dat het zo dan in het echt ook zou gebeuren.'

Patterson: 'Als je een algemene thriller schrijft, kun je met heel veel detectives praten om het verhaal authentiek te maken. Maar als je over een president schrijft, is dat moeilijk, de meeste presidenten praten niet met je. De geheime dienst ook niet. Dat is wat dit boek onderscheidt van andere thrillers: de authenticiteit. Als het echt gebeurd zou zijn, is dit hoe het zou gaan.'

Clinton antwoordt bevestigend op de vraag of hij wel eens bang is geweest dat zijn dochter Chelsea hetzelfde zou overkomen als de presidentsdochter in het boek. 'Na 9/11 had Bin Laden nog steeds een fatwa tegen mij staan, tot de dag dat hij gedood werd, denk ik. Als je uit functie bent, realiseer je je dat jij of je familie nog steeds doelwit kunnen zijn vanwege dingen die je als president hebt gedaan. Je hebt minder beveiliging, je familie nog minder, maar boosheid kan voortduren. Dat is een probleem. We wonen in een wereld waar afstand geen barrière meer is.'

Klik hier voor het hele interview. 

(Bron: AD)

Spijkervast (nieuws, 2021)

De evenknie van Arnaldur en Stieg  



Een klein jaar geleden won de Zweedse auteur Camilla Grebe de prestigieuze Glass Key Award voor haar thriller Skuggjägaren. Het was de tweede Glazen Sleutel die ze in haar zak mocht steken. Alleen Stieg Larsson en Arnaldur Indriðason wonnen deze prijs eveneens twee keer. Het winnende boek verschijnt op 4 augustus bij uitgeverij Cargo in Nederlandse vertaling onder de titel De schimmenjager (en niet De schaduwjager zoals eerder aangekondigd). 

De schimmenjager begint in 1944. De jonge Elsie Svenns is een van de eerste politieagentes in Stockholm en heeft een zware tijd tussen haar mannelijke collega’s. Wanneer ze bij hoge uitzondering naar een plaats delict wordt gestuurd, wordt een ongelukkig treffen met de moordenaar haar fataal.

Dertig jaar later is Elsies dochter Britt-Marie in de voetsporen van haar moeder getreden. Ze wordt echter nauwelijks serieus genomen als ze tijdens het onderzoek in een verkrachtingszaak een duidelijke gelijkenis ontdekt met de zaak waarbij haar moeder om het leven kwam.

1985. De jonge Hanne Lagerlind-Schön helpt de recherche bij het opstellen van een daderprofiel van de beruchte Träskmoordenaar, die de lichamen van vrouwen aan de vloer vastspijkert om ze daar te laten sterven. Na jarenlange stilte lijkt de moordenaar opeens weer actief, en Hanne ontdekt een verband met de zaken waarbij twee politievrouwen betrokken waren.

2019. Wanneer bij de sloop van een pand een lichaam wordt gevonden, weet rechercheur Malin Brundin eindelijk een doorbraak in het onderzoek naar de seriemoordenaar te forceren, maar wacht haar hetzelfde lot als de vrouwen voor haar?

De Glass Key Award is in 1991 opgericht door de Crime Writers of Scandinavia. Elk jaar wordt er per Scandinavisch land één thriller genomineerd voor de shortlist. De leden kiezen dan een winnaar die de gewaardeerde literaire prijs en titel ‘Beste Scandinavische thriller’ krijgt. De eerste auteur die bekroond werd met de Glass Key Award was de legendarische auteur Henning Mankell.

Camilla Grebe (1968) is een van de meest toonaangevende Zweedse thrillerauteurs. Ze schreef eerder zeer succesvolle thrillers met haar zus Åsa Träff en Paul Leander-Engström. De minnares was Grebes debuut als solo-auteur. Voor haar tweede thriller Dagboek van mijn verdwijning werd zij voor de eerste keer bekroond met een Glass Key Award. 

Literaire stijlvormen (nieuws, 2021)

In de voetsporen van Montalbano en Brunetti

Een beetje thrillerfan kent commissaris Montalbano, geesteskind van de in 2019 overleden Andrea Camilleri, en zijn vakgenoot Brunetti, in het leven geroepen door Donna Leon. De twee Italiaanse speurders krijgen nu versterking van commissaris Gelsomino, een creatie van de Italiaanse fotograaf en schrijver Marco Lugli.

Het is vertaler Nico Boots die De Spanningsblog op de hoogte stelde van het bestaan van commissaris Gelsomino. Boots, die in  Italië woont en van thrillers houdt, is uit liefhebberij begonnen met het vertalen van de boeken van Marco Lugli. Pas geleden is zijn Nederlandse vertaling verschenen van Nel tuo sangue, oftewel In jouw bloed (uitgeverij I Due Padroni).  

Het verhaal speelt zich af in 2015 in het zuiden van de Italiaanse regio Apulië. De commissaris doet onderzoek naar een serie moorden. Het eerste slachtoffer is Valentina Medici van wie de polsen zijn doorgesneden. Voor Paolo Bernini, haar man, is het de tweede keer dat hem dit overkomt. Zijn eerste
vrouw, Francesca Quarta, was tien jaar eerder op dezelfde wijze vermoord. De dader is nooit gevonden.

Gelsomino komt te weten dat Bernini, Quarta en Medici op de middelbare school literaire stijlvormen bestudeerden die bij de lezer angst opwekken. Zij brachten hun bevindingen in de praktijk tijdens performances waarbij de deelnemers op symbolische wijze de polsen werden doorgesneden.

Gelsomino ontdekt dat een van de bezoekers van die performances, in 1994 een jonge vrouw in haar huis heeft overvallen en de halsslagader heeft doorgesneden. De dader claimde dat hij geïnspireerd was door de geschriften en optredens van de groep vrienden. Geschrokken ontbindt de groep zich  meteen. Tien jaar later sterft Francesca en weer tien jaar later Valentina.

De moorden lijken geïnspireerd te zijn door de geschriften van de groep vrienden maar is dat wel zo? Spelen andere motieven zoals wraak geen rol? En wie wil dan wraak nemen en waarvoor? Deze link met het verleden is het spoor van waaruit het onderzoek van de commissaris begint.

Marco Lugli is een fotograaf en schrijver uit Emilia Romagna die sinds een aantal jaren woont en werkt in Morciano di Leuca in de landstreek Salento in het zuiden van Apulië. Zijn eerste roman L’Uomo Tatuato schreef hij in 2005. Zijn tweede roman L’Ultimo Tatuaggio verscheen in 2012. In 2015
schreef hij zijn eerste thriller Nel Tuo Sangue over commissaris Gelsomino. Met Nel Tuo Sangue had hij behoorlijk succes (het is ook verkrijgbaar in een Engelse vertaling) en in 2017 verscheen een vervolg: Ego Me Absolvo. In 2020 kwam het derde boek uit, getiteld La Madre, dat finalist was in de Amazon Storyteller 2020 wedstrijd. In 2019 verscheen een zelfstandige roman getiteld Le Comete, een liefdesverhaal dat zich ook afspeelt in de Salento. Momenteel werkt Marco Lugli aan het vierde deel over commissaris Gelsomino.

Verborgen verleden (nieuws, 2021)

 Het DNA van een seriemoordenaar  



Steph Mullin en Nicole Mabry kwamen elkaar negen jaar geleden tegen toen ze allebei werkten voor een televisiemaatschappij. Hun beider passie voor true crime en schrijven leidde jaren later tot de publicatie van hun eerste gezamenlijke thriller. Hun De stamboom verschijnt op 10 augustus bij uitgeverij HarperCollins Holland. ‘Deze thriller laat je gruwelen tot de laatste bladzijde', aldus bestsellerauteur Lisa Gardner. 

De hamvraag over dit verhaal is een mooie om over na te denken: Wat als je familie blijkt te zijn van een seriemoordenaar?

In De stamboom is de belangrijkste rol weggelegd voor Liz Catalano. Als zij erachter komt dat ze geadopteerd is, besluit ze op zoek te gaan naar familieleden van haar biologische ouders.

Maar de test die ze heeft laten uitvoeren heeft een sensationele verrassing voor haar in petto: haar DNA vertoont overeenkomsten met dat van een seriemoordenaar. Al veertig jaar lang komt deze Tri-State Killer weg met het ontvoeren en vermoorden van jonge vrouwen.

Liz gaat zelf op onderzoek uit, waardoor niet alleen een familiegeheim wordt onthuld, maar ze ook de aandacht van de Tri-State Killer zelf wekt.

Wordt het een zoektocht met een gruwelijk einde of slaagt ze erin een ondoorgrondelijke seriemoordenaar te pakken?

Collega's Steph Mullin en Nicole Mabry liepen elkaar in 2012 in New York City tegen het lijf. Nadat Mullin in 2018 verhuisde naar Charlotte, North Carolina, bleven ze op creatief gebied samenwerken. Gescheiden door vijf staten spendeerden ze talloze uren aan overleg via Facetime en het redigeren van elkaars teksten. De stamboom is hun eerste coproductie op literair gebied.

Steph Mullin werkte als creatief directeur voor een mediabedrijf. Als vanaf haar zesde droomde ze ervan om een schrijver te worden. Nicole Mabry werkt als senior manager in de tv-wereld. In 2019 publiceerde ze Past this point, een, zoals dat wordt genoemd, 'prijswinnende apocalyptische vrouwenroman'. Het boek werd bekroond in de Global Thriller Division van de Chanticleer International Book Awards. 

Wordt verwacht 494 (nieuws, 2021)

Lijk met dropjes    



'Een onweerstaanbare combinatie van geraffineerd Brits thrillerwerk en de onmiskenbare sfeer van Scandithrillers.' De marketingafdeling van uitgeverij A.W. Bruna komt bijna superlatieven te kort om de nieuwe thriller van Will Dean te omschrijven. Zwart zout, het vervolg op De Jacht, ligt vanaf 14 september in de boekhandel.  'Voor de liefhebbers van Robert Bryndza en Jørn Lier Horst', voegt de uitgever er nog even aan toe. 

Zwart zout is het tweede deel in de zogeheten Tuva-reeks, genoemd naar journaliste Tuva Moodyson, de hoofdrolspeelster in de serie. 

Het cijfer twee speelt een belangrijke rol. Twee lichamen. Eén zelfmoordgeval. Eén moord in koelen bloede. Zit er een verband tussen deze twee zaken? En wie heeft het eigenlijk voor het zeggen in het Zweede dorp Gavrik?

Twee dropjes. Twee zwarte zoute Grimberg-dropmunten bedekken de ogen van de vermoorde man. De hashtags #Veerman en #Dropmoord worden trending en de lokale bevolking begint munitie te hamsteren.

Twee weken. Tuva Moodyson, de dove verslaggever bij de lokale krant, heeft twee weken om de zaken te onderzoeken voordat ze met haar nieuwe baan in het zuiden van het land begint.

Een sneeuwstorm zorgt dat Gavrik volledig is afgesloten van de bewoonde wereld. De inwoners, die al onrustig zijn door het gebeurde, voelen zich geïsoleerder en angstiger dan ooit. Tuva waagt zich in de Grimberg-fabriek om de moordenaar te stoppen, voordat ze het dorp voorgoed zal verlaten. Maar… zal de Veerman haar laten gaan?

Will Dean groeide op in de East Midlands en had op achttienjarige leeftijd al in negen verschillende dorpen gewoond. Na zijn studie Rechten werkte hij een tijd in Londen, voor hij voor de liefde naar Zweden emigreerde. Voor zijn gezin bouwde hij er eigenhandig een houten huis, diep in de bossen in een zeer afgelegen stuk van het land. Het dichtstbijzijnde dorp is enkele uren rijden. Vanuit deze basis schrijft hij zijn thrillers. Will Dean is eveneens een obsessief lezer. Zijn debuutthriller De Jacht verscheen in december 2020 in Nederlandse vertaling.

Wordt verwacht 493 (nieuws, 2021)

De spionerende kapper  



Oorspronkelijk voorzien voor publicatie in april, maar in september van dit jaar gaat het er toch van komen: de publicatie van de nieuwe thriller van de Vlaamse oud-journalist Johan Op de Beeck. De staatsvijand, die bij uitgeverij Horizon (een imprint van Overamstel Uitgevers) is een onvervalste spionageroman. 

De staatsvijand is het vervolg op het vuistdikke Het complot van Laken uit 2019. Dat verhaal speelde zich af tijdens de Tweede Wereldoorlog. Op de Beecks nieuwe thriller start in 1956. De Koude Oorlog tussen Oost en West woedt in dat jaar in alle hevigheid.

Staatsveiligheid, de Belgische geheime dienst, vreest dat iemand uit de hoogste kringen van het land geheime informatie lekt aan de Russische geheime dienst KGB en doet een beroep op Jef Van Hooff. Lezers van Het complot van Laken kennen dit personage. Deze kapper uit Mechelen spioneerde tijdens de Tweede Wereldoorlog in bezet België voor de Britse geheime dienst.

Jef Van Hooff moet het lek opsporen. Door deze gevaarlijke missie raakt hij tussen twee vuren, want als spion is hij jager maar ook opgejaagd wild.

Johan Op de Beeck (1957) is geschiedkundig auteur en was voorheen journalist en hoofdredacteur van diverse media. Hij schreef vijf boeken over het napoleontisch tijdperk: Napoleons nachtmerrie (2012), Waterloo (2013), de tweedelige biografie Napoleon (2014) en Het hart van Napoleon (2016). Ook Het verlies van België (2015) en De Zonnekoning (2018) waren succesvol.