Bies van Ede - Doodstil (2008)

Vlees, vampiers en moord

(Door Mieske van Eck)

Misdaad op het van God en alleman verlaten Groningse platteland. Even bizar als aards en met kennelijk duivels plezier beschrijft Bies van Ede in Doodstil de helletocht van zijn merkwaardige held Vincent Koning. Deze oud-rechercheur lijdt aan de ziekte van Creutzfeldt-Jakob door het eten van een verkeerde hamburger.

Met voortdurend zijn eigen dood voor ogen heeft Koning een eigen normbesef ontwikkeld, dat zich weinig stoort aan gevoelens van anderen. Zijn dagen slijt hij grotendeels in de kroeg. Alleen voor zijn vriendin Karina heeft hij nog wat zachtere gevoelens over, al kan hij zich ook in deze relatie maar moeilijk geven.

Als Koning lucht krijgt van illegale vleespraktijken werkt hij zich achter elkaar in de nesten. Hij reageert er gelaten op, tot Karina verdwijnt. Dan begint een verbeten jacht op zijn ongrijpbare tegenstanders, die hem naar het onbehaaglijke plaatsje Doodstil voert, waar een rare hardrockband alles doet wat God verboden heeft, en een boerin van Poolse herkomst zich duidelijk zorgen maakt over vee en vampiers. Ook maakt Koning er kennis met een drankzuchtige, atheïstische priester, die desondanks met twee benen stevig in de Groningse klei blijkt te staan.

Van Ede (Kinderkwelder, 1957) schreef meer dan honderd jeugdboeken en verscheidene musicals, hoorspelen, tv-scenario's, poëzie en novelles. Daarnaast is hij zanger en tekstschrijver van de band Het Ampzing Genootschap. Voor Doodstil schreef hij het gelijknamige nummer dat wordt gespeeld door de band Tranendal en te horen is op de website www.doodstil-hetboek.nl.

In Doodstil mengt Van Ede fantasie en werkelijkheid op weergaloze en humoristische wijze. Hij trekt een spoor van dood en verderf en stevent af op een onafwendbaar luguber einde. Van Ede is er in geslaagd het vaak wat stoffige genre van de polderthriller nieuwe inhoud te geven.

Bies van Ede – Doodstil, Uitgeverij TM Trademark, 256 pag.

Bron: Brabants Dagblad

Eretitel (nieuws, 2008)

SIMONE VAN DER VLUGT GENOMINEERD VOOR PUBLIEKSPRIJS

Voor De Diamanten Kogel komt zij niet meer in aanmerking, maar Simone van der Vlugt is met haar thriller 'Blauw water' wel voor een andere onderscheiding genomineerd: de NS Publieksprijs 2008. Van der Vlugt moet het opnemen tegen vijf andere auteurs: Kader Abdolah, Arthur Japin, Pim van Lommel, Maria Mosterd en Leon de Winter. De genomineerden zijn vandaag bekendgemaakt tijdens Manuscripta in Amsterdam, de opening van het boekenseizoen.

De genres van de genomineerde boeken lopen flink uiteen, van De Boodschapper en de Koran van Abdolah tot het autobiografische relaas over het leven onder de invloed van een loverboy ('Echte Mannen Eten Geen Kaas') van Mosterd. Japin strijdt om de prijs met zijn roman De Overgave en De Winter met 'Het Recht op Terugkeer'. Pim van Lommel dingt mee met de populair-wetenschappelijke bestseller 'Eindeloos Bewustzijn' over bijna-dood ervaringen.

Het publiek kan tot en met 23 oktober via internet stemmen op een van de zes titels. Daarnaast bepaalt een kernjury van driehonderd boekenliefhebbers de winnaar, die op 28 oktober bekend wordt gemaakt. De kernjury is een 'veiligheidscordon' om te voorkomen dat websites als GeenStijl de internetstemming frustreren, zei CPNB-directeur Henk Kraima. ,,We willen voorkomen dat Jip en Janneke opeens het Boek van het Jaar wordt. We willen het wel serieus houden.''

De zes boeken zijn gekozen uit de bestverkochte titels van het afgelopen jaar. Een selectiecomité van boekverkopers en bibliothecarissen maakte de keuze uit boeken die verschenen in de periode juni 2007 tot juni 2008. Vorig jaar kreeg 'Het Zijn Net Mensen' van Joris Luyendijk de eretitel Boek van het Jaar.
De schrijver van het winnende boek ontvangt een sculptuur van Jeroen Henneman, een geldbedrag van 7500 euro en een 1e klas Jaarabonnement van de NS. De prijs wordt dit jaar voor de 22e keer uitgereikt.

Met eenparige stemmen (nieuws, 2008)

NEDERLANDSE AUTEUR WINT VLAAMSE THRILLERPRIJS

Mooi onderwerp voor een discussie onder thrillerfans aan de borreltafel: zijn de Vlaamse misdaadauteurs ineens zo veel slechter geworden of hun Nederlandse vakgenoten zo veel beter? De aanleiding is even mooi: de bekendmaking van de zes genomineerden voor De Diamanten Kogel, de Vlaamse prijs voor het beste Nederlandstalige spannende boek.

Waren er voor de Gouden Strop 2008 al uitsluitend Nederlandse auteurs en een Nederlands-Duits duo (Jac. Toes en Thomas Hoeps) genomineerd, De Diamanten Kogel pakt het allemaal nóg een tikje Hollandser aan. Geen enkele Vlaamse auteur kon de jury zo bekoren dat hij of zij tot het rijtje van de laatste zes kanshebbers mocht toetreden. Zelfs het werk van een debutante - Patricia van Mierlo - werd beter bevonden dan de boeken van haar Vlaamse collega's. Was de invloed van de enige twee Nederlandse juryleden - Jos van Cann en Ineke van den Bergen - zo groot?

Hoe het ook zij: 'met eenparige stemmen' is de jury tot de volgende zes nominaties gekomen:

- Escober - Ongenade
- Aad van den Heuvel - De oorlogsverslaggever
- Patricia van Mierlo - De namen van Maria
- Charles den Tex - Cel
- Felix Thijssen - De blauwe nacht
- Simon de Waal - Pentito

De prijs wordt op donderdagavond 18 september uitgereikt in het Provinciehuis te Antwerpen. De bekroonde schrijver ontvangt een trofee, een zilveren boksbeugel van 500 gram met 4 diamanten van 0.35ct elk, gemaakt door de beeldend kunstenaar Wim Delvoye. De Diamanten Kogel is een initiatief van het GVM (het Genootschap van Vlaamse Misdaadauteurs, www.misdaadauteurs.be).

True crime (nieuws, 2008)

CSI OP HET PRINSENHOF

De dader ligt natuurlijk al eeuwenlang - gevierendeeld - op het kerkhof. Toch werd er vandaag nog door rechercheurs van de politie Midden- en West-Brabant in Delft onderzoek gedaan naar de moord op Willem van Oranje. Ze helpen daarmee het Delftse kennisbedrijf DelfTech, dat een technische reconstructie uitvoert van de moord in Het Prinsenhof waar nog steeds de beroemde kogelgaten in de muur zitten.

Willem van Oranje werd op 10 juli 1584 doodgeschoten door Balthasar Gerards in opdracht van de Spaanse koning Filips II. De Brabantse politie probeert met een zogeheten luminolonderzoek bloedresten van de prins te vinden. De chemische stof luminol licht op bij contact met bloed.

De bloedsporen kunnen meer vertellen over de positie van het slachtoffer. Ook kan DNA-materiaal worden veiliggesteld. Deze techniek moet samen met een aantal andere onderzoeken en historische bronnen uitwijzen hoe de Prins van Oranje om het leven kwam.

Na de onderzoeken in het Prinsenhof staat nog een ballistisch onderzoek op de rol, waarbij het moordwapen wordt nagebouwd. Schietproeven daarmee moeten uitwijzen of het gebruikte pistool krachtig genoeg is geweest voor de verwonding van de prins én de inslag in de muur. Naar verwachting is het onderzoek eind november afgerond.

De reconstructie van de moord op Willem de Zwijger gaat zeker een ton kosten. Willem van Spanje (what's in a name?), die het onderzoek leidt, liet weten dat hij de kosten voor eigen rekening neemt. Voor de directeur van Delft Forensics, een onderdeel van DelftTech bv, is het financiële plaatje wel belangrijk, maar het onderzoek is belangrijker. ,,Ik vind het gewoon leuk om te doen.''

Volgens Van Spanje is er geen sprake van een externe financier. ,,We proberen wel met een soort sponsoring de kosten te dekken, maar dat staat nog in de kinderschoenen'', aldus de directeur. Van Spanje denkt dat de kosten zelfs nog oplopen, want het bedrijf heeft heel wat plannen met de uitkomsten van het onderzoek. Zo wordt de eindrapportage verwerkt in een 3D-reconstructie die het bedrijf in de vorm van een door de EO geproduceerde documentaire presenteert. Rond kerst verschijnt een boek over de moord en de uitkomsten van het onderzoek. ,,Daarin laten we ook zien wat we allemaal hebben gedaan om de moord te reconstrueren'', aldus de directeur. Daarnaast wil Van Spanje in het nieuwe jaar een computerspel over de politieke moord op de markt brengen. Hij hoopt daarvoor financiering los te krijgen.

Voor wie de geschiedenislessen te lang geleden zijn: Balthasar Gerards, de moordenaar van Willem van Oranje, was streng katholiek opgevoed en moest niets hebben van het protestantisme. Balthasar begaf zich op dinsdag 10 juli 1584 rond het middaguur naar het Prinsenhof met de mededeling dat hij Willem wilde spreken. Willems vrouw Louise de Coligny schijnt nog bezorgd te hebben gevraagd wie dat ongure type wel niet was, maar werd gerustgesteld. Willem meldde Balthasar dat hij hem na het middageten te woord zou staan. Rond half twee verliet het gezelschap de eetzaal. Toen Willem van Oranje zijn voet op de eerste trede van de trap zette schoot Balthasar hem van dichtbij in de borst en de zij. De prins zakte in elkaar en sprak - volgens het officiële verslag - zijn beroemde laatste woorden: ,,Heere Godt weest mijn siele ghenadich, ick ben seer gequetst, Heere Godt weest mijn siele, ende dit arme volck ghenadich.''

Balthasar werd op 13 juli op een - ook voor zestiende-eeuwse begrippen - uiterst wrede manier berecht. Hij zou de volgende dag naar het schavot worden geleid. Daar werd zijn rechterhand waarmee hij 'het moorddadige feit' gepleegd heeft met een gloeiende tang afgeknepen. Daarna vierendeelde men hem levend waarna het hart uit zijn borstkas gesneden werd en hem in het gezicht geworpen. Tenslotte hakte men zijn hoofd af waarna zijn vier uiteengetrokken delen op de Haagse poort, Oosterpoort, Ketelpoort en de Waterslootsepoort tentoongesteld werden. Zijn hoofd werd op een staak gespietst en vervolgens bij het voormalige huis van de prins geplaatst.

De moordenaar had echter toch bewonderaars. In zijn geboorteplaats Vuillafans is nog altijd een straat naar hem genoemd.

(Bron: NOS, AD, Omroep Brabant, Wikipedia)

Wordt verwacht 66 (nieuws, 2008)

VAN SCHEEPSBOUWERS EN COSTA KILLERS

Jacob Vis is dé pleitbezorger voor de Nederlandse thriller. Niets is hem te dol om het spannende boek van vaderlandse bodem te promoten. Maar Vis is ook een meer dan verdienstelijk auteur van thrillers. Een nieuwe 'Vis' is altijd iets om naar uit te kijken.

In december 2008 verschijnt bij uitgeverij Ellesy 'De scheepsbouwer'. En ook in deze thriller van Vis moet de bekende commissaris Ben van Arkel het nodige nuttige werk verrichten.

De titel verwijst naar scheepsbouwer Paul Kops. Op de drempel van de dood overziet hij zijn leven: zijn jeugd, zijn beide huwelijken, de relatie met zijn dochter Barbara, zijn werf en de samenwerking met voorman Take Post. Op de dag van zijn dood verdwijnen Joanna, Pauls veel jongere tweede vrouw en zijn pleegzoon Peter. Ze hebben een gepassioneerde verhouding die het stadium van publiek geheim allang voorbij is. Hoewel het tweetal spoorloos blijft en dus elders in leven kan zijn, wordt Take Post gearresteerd voor dubbele moord. Commissaris Ben van Arkel onderzoekt wat er met Joanna en Peter is gebeurd.

Jacob Vis (1940) werkte vanaf 1962 voor Staatsbosbeheer, onderbroken door een opleiding van twee jaar op het gebied van de bosbouw. Dertig jaar was hij districtshoofd van de Flevopolder. Vier van zijn titels werden genomineerd voor de Gouden Strop. Vaak terugkerende hoofdpersoon is Ben van Arkel van de politie IJsselmonde.

TWINTIG JAAR

Van Pim Faber, eindredacteur bij het tv-programma TROS Vermist, wordt gezegd dat hij doorgaans niet over één nacht ijs gaat. Dat geldt zeker voor zijn debuutthriller 'Costa killer', die in november 2008 in de winkels moet liggen. Daar heeft Faber maar liefst twintig jaar over gedaan.

In 'Costa killer' draait het om een seriemoordenaar die in één van de heetste zomers van de eeuw zijn slag slaat langs de Hollandse kust. Zijn prooien zijn jonge blonde vrouwen. Het politieonderzoek rammelt aan alle kanten,de samenwerking tussen de korpsen is een fiasco, de pers schreeuwt moord en brand en politici en advocaten roeren zich. De chaos is compleet.

Onwetend van de terreur waaronder Nederland gebukt gaat, probeert de Rotterdamse particulier rechercheur P.B. Lebandowski de moord op een bevriende Belgische heler op te lossen. Het spoor leidt via Antwerpen naar een levensgevaarlijke psychopaat die als huurling in Afrika diverse moordtechnieken heeft geleerd en verfijnd. Lebandowski denkt een spoor van hem te vinden in Marseille waar hem duidelijk wordt dat hij geen jager meer is maar prooi.

Faber deed uitgebreid research voor zijn boek. Hij was betrokken bij politieonderzoeken, interviewde moordenaars, profilers en een privédetective uit Texas bracht hem in contact met de FBI. Uitermate inspirerend waren zijn reizen naar Afrika. Pim ontsnapte aan een confrontatie met drugsdealers in Kaapstad, kreeg het aan de stok met Masaïkrijgers en werd gearresteerd in Kameroen.

Andere nieuwe titels:

John Brosens - 'Het spoor van de Pandora' (oktober 2008)
Gerard Nanne - 'Het stille kwaad' (november 2008)

Dat zoeken we op... (nieuws, 2008)

EEN GIGANTISCHE DATABASE

Thrillerschrijver en -criticus Theo Capel gaf in de jaren tachtig het tijdschrift 'Thrillers & Detectives' uit. Tussen 1981 en 1988 zijn er 36 nummers verschenen van het magazine. Thrillerarcheologen die deze tijdschriften tot zich willen nemen, kunnen sinds kort terecht op de gigantische thrillerdatabase van Hagenaar Walter Kosters. Daar zijn de verschillende nummers in pdf-bestand te lezen, met onder andere forse artikelen over Len Deighton, Patricia Wentworth, René Appel en zijn debuut (1985) en een fotoserie van Steye Raviez van schrijvers met hun lievelingsboek.

Maar de niet-commerciële database van Kosters biedt nog veel meer. ,,Het is een uit de hand gelopen hobby'', zei Kosters eerder in een interview op Misdaadromans.nl. Opgenomen zijn onder anderen alle auteurs die ooit hun naam in een van de lijsten van Vrij Nederland vermeld zagen. In totaal staan ruim 12.000 titels vermeld, van bij elkaar 3000 verschillende auteurs. Daarnaast zijn toegevoegd zo'n 1400 nooit in VN vermelde schrijvers, onder wie Friedrich Dürrenmatt, Umberto Eco, Ivans, William Somerset Maugham, Daphne du Maurier en Ted Viking. Ook zijn circa 1500 boekverfilmingen vermeld, met een link naar de Internet Movie Database.

Van Nederlandse auteurs zijn alle bekende titels opgenomen, ook als de auteurs of titels in kwestie VN nooit gehaald hebben; in totaal ruim 3000 titels — en ongeveer 500 Belgische boeken. Ook zijn aangegeven de Dagger Awards, de Edgar Allan Poe Award, de Gouden Stroppen, Poirotprijzen, Schaduwprijzen en Diamanten Kogels.