John Grisham: 'Begin met de laatste scène'
Begin altijd met de laatste scène van het boek voordat je de eerste zin op papier zet. Dat is het advies dat bestsellerauteur John Grisham aan wannabe schrijvers wil meegeven. 'Ik sprak John Irving een keer en die is nog strenger. Hij begint ieder nieuw boek met de allerlaatste zin! Zo slim als hij ben ik dan weer niet. Maar de slotscène moet kunnen. Dan weet je waar je heen wilt.’
John Grisham (66) deelt zijn tip gratis en voor niets in een interview met de Volkskrant naar aanleiding van zijn jongste thriller De lijst van de rechter. Hoofdpersoon Lacy Stoltz toetst voor de Board on Judicial Conduct het gedrag van rechters. Ze stuit op de zaak van rechter Ross Bannick, over wie het vermoeden rijst dat hij al jaren een tweede leven leidt als seriemoordenaar.
Het is de eerste keer dat hij over een seriemoordenaar schrijft, zegt Grisham. ‘Normaal behandel ik het Amerikaanse rechtssysteem. Over ten onrechte veroordeelden, de doodstraf, massale opsluiting. Dat is mijn brood en boter. Maar eens in de zoveel tijd neem ik een korte vakantie van mijn vaste thema’s. Dan schrijf ik een suspenseboek voor de lol. Kijken of ik de lezer schrik kan aanjagen.’
De schrijver zit elke ochtend stipt om 7 uur achter een grote Apple-desktop in de werkkamer op zijn ranch in Charlottesville, Virginia. Minimaal duizend woorden tikken op een dag, is wat hij zichzelf oplegt. Anders komt zo'n thriller nooit af.
Grisham heeft 300 miljoen thrillers verkocht, in 42 landen. De meeste thrillerschrijvers lezen ook thrillers. Bij Grisham is dat al niet anders. 'Bij mij gaat dat al terug tot mijn studietijd met de noir van Raymond Chandler en Dashiell Hammett en ook Patricia Highsmith. Elmore Leonard, daar heb ik ook zo’n beetje alles van gelezen. Van de hedendaagse schrijvers volg ik graag Michael Connelly met zijn reeks over speurneus Harry Bosch in Los Angeles. Ik lees de juridische thrillers van Scott Turow, hij is ook ooit begonnen als advocaat. Ik volg het hele veld, maar een van mijn grootste favorieten blijft toch wel John le Carré. Zijn spionagethrillers waren heel bijzonder. Als voormalig spion was hij goed ingevoerd in een zelden geziene wereld. Het was lang de bedoeling dat ik hem nog eens zou ontmoeten, maar helaas is het er niet meer van gekomen – hij overleed in december 2020.’
(Bron: de Volkskrant)Begin altijd met de laatste scène van het boek voordat je de eerste zin op papier zet. Dat is het advies dat bestsellerauteur John Grisham aan wannabe schrijvers wil meegeven. 'Ik sprak John Irving een keer en die is nog strenger. Hij begint ieder nieuw boek met de allerlaatste zin! Zo slim als hij ben ik dan weer niet. Maar de slotscène moet kunnen. Dan weet je waar je heen wilt.’
Het is de eerste keer dat hij over een seriemoordenaar schrijft, zegt Grisham. ‘Normaal behandel ik het Amerikaanse rechtssysteem. Over ten onrechte veroordeelden, de doodstraf, massale opsluiting. Dat is mijn brood en boter. Maar eens in de zoveel tijd neem ik een korte vakantie van mijn vaste thema’s. Dan schrijf ik een suspenseboek voor de lol. Kijken of ik de lezer schrik kan aanjagen.’
De schrijver zit elke ochtend stipt om 7 uur achter een grote Apple-desktop in de werkkamer op zijn ranch in Charlottesville, Virginia. Minimaal duizend woorden tikken op een dag, is wat hij zichzelf oplegt. Anders komt zo'n thriller nooit af.
Grisham heeft 300 miljoen thrillers verkocht, in 42 landen. De meeste thrillerschrijvers lezen ook thrillers. Bij Grisham is dat al niet anders. 'Bij mij gaat dat al terug tot mijn studietijd met de noir van Raymond Chandler en Dashiell Hammett en ook Patricia Highsmith. Elmore Leonard, daar heb ik ook zo’n beetje alles van gelezen. Van de hedendaagse schrijvers volg ik graag Michael Connelly met zijn reeks over speurneus Harry Bosch in Los Angeles. Ik lees de juridische thrillers van Scott Turow, hij is ook ooit begonnen als advocaat. Ik volg het hele veld, maar een van mijn grootste favorieten blijft toch wel John le Carré. Zijn spionagethrillers waren heel bijzonder. Als voormalig spion was hij goed ingevoerd in een zelden geziene wereld. Het was lang de bedoeling dat ik hem nog eens zou ontmoeten, maar helaas is het er niet meer van gekomen – hij overleed in december 2020.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten