11 april 2013

Over gewicht (nieuws, 2013)

THRILLER MET EEN MAATJE MEER

De Twentse schrijver Claus Brockhaus stort zich in zijn nieuwe thriller op de afslankindustrie en dieetpausen. De thriller heet 'Over gewicht' en wordt in juni 2013 door de auteur in eigen beheer op de markt gebracht via zijn uitgeverij Kanaal Twente.

In het boek lijkt de Twentse dieetgoeroe Bob Tankink in het niets te zijn verdwenen. Als zijn vrouw Alice zijn afgeschilde tatoeage krijgt opgestuurd, weet ze dat het ernst is. Zij vraagt de onderzoeksjournalist Nico ter Mors om Bob op te sporen. De journalist raakt verwikkeld in een levensbedreigende chantagezaak, waarbij de belangen van de voedsel- en suikerproducenten recht tegenover die van de afslankbusiness staan. ,,Iedereen met een maatje meer zal zich in dit boek herkennen'', schrijft Brockhaus op zijn website.

Claus Brockhaus (Enschede, 1953) debuteerde in 2005 als misdaadauteur met de thriller 'De Vrouw van de Voetballer'. Daarna schreef hij een roman ('Onbevlekt Ontvangen'), twee jeugdboeken ('De Jongen die Voetballer wilde worden' en 'Punks') en drie thrillers ('De Droom van de Drummer', 'Het Ros van Twente' en 'Het Talent uit Twente').

Brockhaus werkte als journalist bij onder andere de VPRO en KRO’s Brandpunt. Daarnaast schreef hij film- en tv-scenario’s en had een filmproductiebedrijf. Hij  woonde in Amsterdam, Haarlem, Maastricht en Antwerpen, maar keerde in 2009 terug naar zijn roots, Enschede.

Een fatsoenlijke kerel (nieuws, 2013)

JOHN LE CARRÉ VERWERKT ZICHZELF IN NIEUWE THRILLER

In zijn nieuwe thriller 'Een broze waarheid' heeft de Britse grootmeester van de spionageroman John le Carré twee versies van hemzelf gestalte gegeven.. Dat schrijft de auteur in het voorwoord van het boek dat op 19 april bij uitgeverij Luitingh-Sijthoff verschijnt. Een week eerder, vrijdag 12 april, komt overigens een speciale heruitgave op de markt van 'Spion aan de muur'. Dit boek werd vijftig jaar geleden voor het eerst uitgebracht en bezorgde Le Carré wereldfaam.

,,Nu ik terugkijk op het boek, lijk ik er twee versies van mezelf in te hebben verwerkt – of liever, twee leeftijdsfasen'', meldt de auteur in het voorwoord van 'Een broze waarheid'. ,,In de dertiger Toby Bell, de rijzende ster aan het firmament van Hare Majesteits Diplomatieke Dienst, zie ik de ijverige ambitieuze vent die ik zelf was toen ik ongeveer diezelfde leeftijd had, totdat ik uitstapte en alles in het honderd stuurde door in mijn vrije tijd Spion aan de muur te schrijven.''

,,En hoe zit het met mijn andere geheime deelgenoot, Sir Christopher Probyn – roepnaam Kit – een verdienstelijk diplomaat met een ridderorde, een verstandige vrouw en een mooie dochter, die van zijn oude dag geniet midden op het platteland van Cornwall?'', vervolgt Le Carré. ,,Ontegenzeggelijk een fatsoenlijke kerel, een steunpilaar van het maatschappelijke dorpsleven zou je zeggen, altijd bereid te helpen, een familieman in hart en nieren, die het heerlijk vindt om zo nu en dan een glaasje te drinken met zijn voormalige collega’s in zijn Londense club; gelijk heeft hij. Herken ik mezelf in die beschrijving? Nauwelijks. Ik woon op het platteland van Cornwall, heb een verstandige vrouw, zonen maar geen dochter en geen club. Daar houdt de gelijkenis dus wel zo’n beetje op. Wat bindt ons dan toch?''

In 'Een broze waarheid' vertelt Le Carré over een antiterrorisme-operatie met de codenaam 'Wildlife' die in het diepste geheim op de Rots van Gibraltar wordt voorbereid. Het doel is om een belangrijke jihadistische wapenhandelaar op te pakken. Het plan wordt gesmeed door een ambitieuze minister van Buitenlandse Zaken en een bevriende privélegerleider. De operatie is zo broos dat zelfs de secretaris van de minister, Toby Bell, er niet bij betrokken is. Toby vermoedt een rampzalige samenzwering en probeert deze te verijdelen, maar hij wordt prompt overgeplaatst naar het buitenland. Drie jaar later zorgt een boodschap uit het dodenrijk ervoor dat hij in contact komt met Kit Probyn, destijds betrokken bij 'Wildlife', en dan moet Toby kiezen tussen zijn geweten en zijn trouw aan de Dienst.

Over 'Spion aan de muur': Dertig jaar lang was de Berlijnse Muur hét symbool van de scheiding tussen Oost en West. In dit boek beschrijft Le Carré hoe het leven werkelijk was in een stad als Berlijn, die door een gruwelijke speling van het lot in tweeën was gedeeld.

John le Carré werd geboren in 1931 en studeerde aan de universiteiten van Bern en Oxford. Tijdens de Koude Oorlog werkte hij enige tijd bij de Britse Inlichtingendienst. Le Carré boekte niet alleen succes met 'Spion aan de muur', maar ook met onder meer 'De lokvogel', 'De kleermaker van Panama', 'De toegewijde tuinier', 'Absolute vrienden' en 'Ons soort verrader'. Zijn thriller 'Aangeschoten wild' wordt verfilmd door Anton Corbijn.

De trailer van 'A delicate truth':

Premier Pim (nieuws, 2013)



ACHTER GESLOTEN DEUREN

Theatermaker Ger Beukenkamp en schrijver Tomas Ross, die gisteren in een Haagse boekwinkel zijn 'republikeinse' thriller 'De nachtwaker' presenteerde, schrijven samen ter gelegenheid van de abdicatie een stuk over koningin Beatrix. Aan de hand van ontmoetingen met de vijf premiers die tijdens haar koningschap een kabinet leidden, krijgen we een inkijk in de mogelijke gesprekken die gevoerd zijn achter de gesloten deuren van paleis Huis Ten Bosch.

Niet alleen Dries van Agt, Ruud Lubbers, Wim Kok, Jan Peter Balkenende en Mark Rutte passeren de revue, maar ook Pim Fortuyn vereert de vorstin met een bezoekje. Wat zou er gebeurd zijn als hij premier geworden was? Een fantasie over de politiek die onze vorstin in beslotenheid voerde.

De Balie in Amsterdam krijgt op dinsdag 23 april de première van de lezing van deze splinternieuwe tekst, die gebaseerd is op het Engelse ‘The Audience’ van Peter Morgan, waarin koningin Elisabeth alle prime ministers van haar ‘reign’ ontvangt. Een tweede voorstelling zal gespeeld worden op 27 april. Klik hier voor meer informatie.

09 april 2013

Arjen Lubach - IV (2013)

POTSIERLIJKE FINALE VERSJTEERT PUZZELTHRILLER

(Door Peter Kuijt)

De voorzitter van de Gouden Stropjury repte in de show van Jörgen Raymann van een 'geweldige' thriller. En een ander jurylid twitterde dat hij - als hij er een had - zijn hoed zou opeten uit respect voor 'IV' van Arjen Lubach. Dat het boek op de longlist van de thrillerprijs zou belanden, was derhalve geen grote verrassing. Maar dringt Lubachs vierde boek annex thrillerdebuut ook door tot het laatste rijtje kanshebbers?

De wegen van de Stropjury zijn - zoals het hoort - ondoorgrondelijk. Het kan dus ook zo maar zijn dat Lubach op 30 mei in het Amsterdamse Felix Meritis de trofee in handen krijgt gedrukt. Maar volgt de jury serieus de route van wikken en wegen en wordt het boek van de romanschrijver, theatermaker en de maker van Koefnoens Rapservice kritisch tegen het licht gehouden, dan lijkt die kans klein. Daarvoor legt 'IV' als volwassen thriller toch te weinig gewicht in de schaal.

Lubachs uitgeverij heeft verzocht vooral niet veel weg te geven over de verhaallijn van 'IV'. Want het boek herbergt 'een belangrijke onthulling'. Dat zullen we dan ook niet doen. We volstaan met de constatering dat Lubach met het oog op de nakende troonswisseling een actuele thriller heeft geschreven. Dat dan weer wel.

Een van de hoofdrolspelers in 'IV' is Elsa Ruys. Zij viert met vriend en baby vakantie in Zuid-Frankrijk wanneer zij het bericht krijgt dat haar vader, een emeritus hoogleraar, in Amsterdam onvrijwillig het tijdelijke met het eeuwige heeft verwisseld. Zij neemt het eerste vliegtuig naar huis en ontdekt dat Ruys senior een staatsgeheim op het spoor was. Vader Ruys had bij leven en welzijn de gewoonte om raadsels voor zijn dochter, een briljante wiskundige, te verzinnen. Elsa komt erachter dat haar vader voor na zijn dood ook al een puzzel op touw heeft gezet met als uitkomst de onthulling van het staatsgeheim.

Met ondersteuning van haar vaders vriend, televisieprofessor Maarten van Eck (een soort Herman Pleij), en studente Robin gaat Elsa op onderzoek uit. Ze stuit op geschriften van de Romeinse redenaar Cicero, maar ook op gewapend verzet van een groepje onder leiding van de mysterieuze Vier (lees: IV). Wat volgt is een jacht naar het geheim en een klopjacht op Elsa en haar vrienden. Een soort mini-'De Da Vinci Code' die zijn sporen achterlaat in Amsterdam, de duinen in Noord-Holland en Zuid-Frankrijk.

Tot aan de finale is 'IV' best vermakelijk. En Lubach heeft zijn best gedaan om de onthulling leuk aan te kleden. De spanning wordt niet zo hoog opgevoerd dat er nagels verloren gaan. De schrijver bedient zich van een rechttoe rechtaan stijl, die nergens opwinding bij de lezer veroorzaakt. We hadden hier toch wel wat fantasierijker proza verwacht. Zinnen die herlezen verdienen omdat ze mooi zijn, zijn er niet. 'IV' verliest uiteindelijk sterren vanwege de potsierlijke, ongeloofwaardige finale waarbij alle betrokkenen met getrokken pistolen elkaar in de ogen kijken.

Arjen Lubach - IV. Uitgeverij Podium, 319 pag.

Wordt verwacht 341 (nieuws, 2013)

OOK SUCCESVOL IN HUIDIGE CRISIS

De maffia is geen louter Italiaans fenomeen meer, maar een wereldwijde criminele organisatie met vertegenwoordigers in vele Europese landen en zelfs daarbuiten. Dat staat in het nieuwe boek 'Maffiarepubliek. De vloek van Italië' van de Britse historicus John Dickie. Het boek verschijnt in augustus 2013 bij uitgeverij Ambo.

In 1946 werd Italië een democratie. Het land beleefde een economisch wonder en de Italiaanse industrie, de eetcultuur en de mode werden in heel Europa een lichtend voorbeeld. Maar tegelijk met de economie groeide de macht van de maffia. Waar Italië na de Tweede Wereldoorlog rijk werd met de productie van scooters, auto's en tassen, verrijkte de maffia zich in de bouw en door tabakssmokkel, drugs en ontvoeringen.

De confrontatie tussen de maffia en de overheid bereikte haar hoogtepunt begin jaren negentig met de moord op onderzoeksrechters en Giovanni Falcone en Paolo Borsellino. De nasleep van die strijd is in Italië nog altijd voelbaar. Dickie laat in Maffiarepubliek zien hoe de maffia altijd gebruik weet te maken van het Italiaanse politieke en economische systeem: die profiteerde niet alleen van de naoorlogse voorspoed, maar weet ook munt te slaan uit de huidige crisis.

John Dickie (1963) is behalve historicus ook journalist. Hij doceert Italiaanse Studies aan University College in Londen. In 2004 verscheen van zijn hand het succesvolle 'Cosa Nostra. De geschiedenis van de Siciliaanse maffia'. Twee jaar geleden publiceerde hij 'Bloedbroeders. De opkomst van de Italiaanse maffia's'.

07 april 2013

Klein wereldje (nieuws, 2013)

ROSS: STROP NIET MEER VIERDE KEER NAAR ZELFDE AUTEUR

Thrillerschrijver Tomas Ross vindt dat de Gouden Strop niet meer voor de vierde keer naar dezelfde schrijver moet gaan. Zowel hij als collega-auteur Charles den Tex mocht de thrillerprijs drie keer eerder mee naar huis nemen. Beiden staan op de longlist voor de Gouden Strop 2013. Maar volgens Ross moet de jury besluiten de trofee niet aan hem of Den Tex toe te kennen. ,,Dan devalueert zo'n prijs. Dan wordt het zo'n klein wereldje. Dan lijkt het alsof we hem aan elkaar geven.'' Dat zei Ross vandaag in het tv-programma WestBusiness presenteert FRITS! van Omroep West. De thrillerschrijver zegt overigens niet dat hij zijn boek uit de race terugtrekt.

Ross, die kanshebber is met 'Onze Vrouw in Tripoli', zei in het programma dat hij de prijs 'de vorige keer' (in 2003 met 'De zesde mei') eigenlijk ook al wilde weigeren. ,,Ik wil eigenlijk meedoen in het circuit van de grote literaire prijzen. De Publieksprijs, de Ako- of de Librisprijs, daar hoort het boek echt in. En niet in dat separate wereldje van de thriller.''

In een reactie via Twitter laat schrijver Michael Berg, eveneens op de longlist maar dan met het boek 'Nacht in Parijs', weten het pleidooi van Ross 'onzin' te vinden. ,,Koket gedoe. Je doet mee of je doet niet mee. Stuur dan niet in. De jury kiest gewoon het beste boek. Punt.''

Ross zei verder in het Omroep West-programma dat hij met studenten van de Amsterdamse Filmacademie werkt aan een script voor een film over de moord op Theo van Gogh. Hij zei er nu van overtuigd te zijn dat de AIVD heeft geweten dat er plannen waren om Van Gogh te vermoorden. Samen met de studenten denkt Ross nu ook het motief te weten waarom de AIVD de moord niet heeft tegengehouden.

De scenarioschrijver zegt dat hier absoluut een film over gaat komen. ,,Als alles geregeld kan worden, zou de film 2 november 2014 in première moeten gaan, precies tien jaar na de moord op Van Gogh.''

(Bron: Omroep West)