Wordt verwacht 442 (nieuws, 2018)

Commissario in een bootje



'De grootmeester van de sfeervolle crime', zoals uitgeverij Cargo haar noemt, heeft weer een thriller klaar. Op 13 september verschijnt Wat niet verdwijnt van Donna Leon.

Opnieuw is de hoofdrol weggelegd voor commisario Guido Brunetti uit Venetië. Maar hij beleeft een valse start, want hij valt tijdens een verhoor onverwacht hardhandig uit naar een verdachte. Brunetti krijgt de wind van voren en wordt op verlof gestuurd. Er wordt hem opgedragen even rust te nemen.

Echtgenote Paola stuurt hem naar een villa op Sant'Erasmo, een van de grotere eilanden in de Venetiaanse Lagune. Brunetti brengt er zijn dagen door in een bootje en geniet van de stilte. Alles verloopt volgens plan, tot Davide Casati, de beheerder van de villa, na een heftige storm onverwachts verdwijnt. Niemand weet waar hij is, en zelfs de vrouw die hij in het geheim bezocht, heeft hem sinds de storm niet meer gezien.

Brunetti voelt zich verplicht de verdwijning te onderzoeken, en zet zijn vakantie opzij om uit te vinden wat er gebeurd is met de man die nog maar net een vriend was geworden.

De Amerikaanse schrijfster Donna Leon (1942) woonde sinds 1981 meer dan dertig jaar in Venetië, de stad waaraan ze al in haar jeugd haar hart verloor. Tegenwoordig is een klein dorp in Zwitserland haar woonplaats.

 Met haar sociaal bewuste misdaadromans over commissario Brunetti heeft ze al miljoenen lezers voor zich gewonnen.Zij was docent Engelse literatuur aan de University of Maryland College- Europe (UMUC-Europe) in Italië en werkte vervolgens als professor van 1981 tot 1999 bij de Amerikaanse militaire basis van Vicenza. Ze stopte met lesgeven om zich te concentreren op het schrijven en andere culturele activiteiten op het gebied van met name barokmuziek. Haar thrillers worden in veel talen vertaald, maar op dringend verzoek van Leon niet in het Italiaans.

Lange schaduwen (nieuws, 2018)

Toneelstuk van Ian Rankin wordt thriller



Uitgever Orion brengt dit najaar het toneelstuk Rebus: Long Shadows van Ian Rankin als thriller op de markt. Long Shadows is het 'toneeldebuut' voor rechercheur John Rebus, de hoofdrolspelers in tientallen boeken van de Schotse misdaadschrijver.

Het toneelstuk is geen bewerking van een al bestaande Rankin-thriller, maar een geheel nieuwe 'whodunit', die misdaadauteur in samenwerking met toneelschrijver Rona Munro maakte. Volgens Ian Rankin wordt Rebus getart door schaduwen uit het verleden in een 'spannend, aangrijpend, diepgaand en ideeënrijk verhaal'.

De thriller verschijnt tegelijk met de wereldpremière van Long Shadows op 20 september in het Birmingham Repertory Theatre. Na Birmingham reist het stuk het land door, zo wordt het ook opgevoerd in King's Theatre in Edinburgh, de woonplaats van Rankin.

'Ik had al heel lang de wens om John Rebus op de planken te zien', aldus Rankin. 'Het was een voorrecht om met Rona Munro aan een gloednieuw verhaal te werken.' Rankin bedacht het personage van de morsige, ouderwetse en dwarse rechercheur in 1987. Sindsdien maakte Rebus in vele boeken van Rankin zijn opwachting.

Een maand na de première van Long Shadows ligt er weer een nieuwe Rebus-thriller in de winkel, getiteld In a House of Lies.

Bron: The Bookseller 

Belinda Bauer - Blinde drift (2018)

Jack is gezinshoofd, inbreker en kind



(Door Hans Knegtmans)



Tijdens een landelijk ritje door Devonshire begeeft de auto van Eileen Bright het. Zij heeft geen verstand van autopech en gaat op zoek naar een praatpaal. Haar kinderen Jack (11), Joy (9) en Merry (2) wachten haar terugkeer af. Wanneer die eindeloos op zich laat wachten, gaan ze zelf op onderzoek uit. Bij de praatpaal is geen spoor van moeder en de telefoon bungelt aan het snoer. Paniek bij de meisjes, maar Jack heeft in zijn oren geknoopt dat moeder hem uitdrukkelijk de leiding heeft gegeven.

Kort daarna vindt de politie het lijk van Eileen. Vader zorgt zogenaamd voor de kinderen, maar in de praktijk komt die zorg neer op Jack. Elf jaar en dan al gezinshoofd, het is een zware last.

Het verhaal verspringt naar drie jaar later. Vader is verdwenen en Jack heeft een clandestien baantje bij zijn oudere vriend Louis. Die staat aan het hoofd van een bende kinderen. Jack toont zich een begenadigd inbreker. Als wraak op de wereld richt hij vernielingen aan in elk huis dat hij aandoet. Omdat hij soms zelfs een hazenslaapje doet in het bed van de bewoner, duidt de pers hem aan als Goudhaartje.

De prettig dwarse inspecteur John Marvel, overgeplaatst uit Londen, krijgt de leiding over het onderzoek. Het duurt niet lang of hij beseft dat de geheimzinnige inbreker en de half verweesde jongen een en dezelfde zijn. Dat is een stimulans om, drie jaar na dato, het onderzoek naar de moord op Eileen te heropenen.

Belinda Bauer - opgegroeid in Engeland en Zuid-Afrika - debuteerde in 2009 met Rusteloos land, waarvoor ze in 2010 de Gold Dagger Award ontving. Ook latere boeken van haar vielen in de prijzen.

In Blinde drift toont ze eens te meer haar schrijverschap. Het lijkt of de complexe intrige haar is komen aanwaaien. Haar taalgebruik is even beeldend als welgekozen, en sommige passages zijn zo hilarisch dat ik er luidkeels om moest lachen. Zie hoe zij een wat gemakzuchtige politieagente typeert: 'Ze deed geen knijper op de Frosties om ze vers te houden, maar vouwde de bovenkant van de zak gewoon dicht en hoopte er dan het beste van'. We moeten ver teruggaan in de vrouwelijke misdaadroman om dit soort observaties te lezen. Naar Ruth Rendell in haar beste jaren, als je het mij vraagt.

Belinda Bauer - Blinde drift. Uitgeverij A.W. Bruna, 396 pag.

Deze recensie, met toestemming van de auteur overgenomen, verscheen eerder in Het Parool

Van de transfermarkt (nieuws, 2018)

Camilla voor een habbekrats



Goed nieuws voor fans van Camilla Läckberg, die nog enkele lacunes hebben in hun collectie thrillers van de Zweedse thrillerkoningin. In november komen twee wat oudere boeken voor een 'midpriceje' op de markt. Uitgeverij Ambo|Anthos wil van haar stapel Läckbergs af ('op = op'), want de auteur verkast naar The House of Books.

De thrillers Engeleneiland (oorspronkelijk verschenen in 2011) en Vuurtorenwachter (2009) zijn dan voor 11 euro te koop. Van Engeleneiland en Vuurtorenwachter zijn respectievelijk 80.000 en 85.000 exemplaren verkocht.

The House of Books publiceert volgend voorjaar het eerste, nog titelloze deel van een tweeluik. De psychologische thriller, die zich in Stockholm afspeelt, draait om Faye, een vrouw die bereid is heel ver te gaan om haar doel te bereiken: wraak. Naast het tweeluik brengt The House of Books – dat zegt zeer verguld te zijn met de overstap – ook een nieuw deel in de Fjällbacka-serie.

Camilla Läckberg debuteerde in 2003 met IJsprinses, het eerste deel in deze serie. De schrijfcarrière van deze econome nam daarna snel een internationale vlucht. Haar werk verschijnt inmiddels in meer dan veertig talen en zestig landen. Na tien wereldwijde bestsellers staat de teller op 22,5 miljoen verkochte exemplaren. Al haar thrillers zijn ook verfilmd. 'Läckberg is met recht de Europese koningin van de thriller', aldus The House of Books.

Behalve thrillers schrijft Läckberg kook- en kinderboeken. Ook is ze maatschappelijk zeer betrokken en zet ze zich in voor goede doelen waaronder het kankerfonds voor kinderen. Verder steunt zij actief ondernemingen die door vrouwen zijn opgericht.

Bestaat hij echt? (nieuws, 2018)

Kijk uit voor de lange man



Uitgeverij HarperCollins Holland noemt het dé najaarsthriller van 2018, hoewel de publicatiedatum op haar website is vastgesteld op 15 januari 2019. Hoe dan ook, er zal met posters, interviews en een blogtournee flink op de trom worden geslagen als de verschijning van Schaduwman van Phoebe Locke eenmaal een feit is.

Schaduwman is het debuut van de Britse Phoebe Locke, die onder haar eigen naam Nicci Cloke al twee literaire romans en YA-boeken heeft gepubliceerd. De lange man zou een betere titel voor het boek zijn geweest, omdat daar in de thriller permanent sprake van is. The Tall Man, zoals de oorspronkelijke uitgave is genoemd, heeft inmiddels wel de recensente van The Guardian dermate angst aangejaagd dat ze het boek niet durfde te lezen als ze alleen thuis was.

Schaduwman is geïnspireerd door de 'urban legend' over Slenderman, een mysterieuze figuur die zich zou ophouden in de omgeving van het dorpje Waukesha, Wisconsin. Om de gunsten van deze bleke, gezichtsloze en onwaarschijnlijk lange man te winnen, besloten de twee twaalfjarige schoolvriendinnen Anissa Weier en Morgan Gheyser hun klasgenootje Payton Leutner te doden. Ze staken haar neer in het bos en lieten haar voor dood achter. Maar Leutner overleefde de aanval.

Schaduwman gaat over dochter Amber en moeder Sadie. Een week nadat Amber is geboren, pakt de jonge moeder Sadie haar biezen. Zestien jaar later staat ze ineens weer voor de deur.

Langzaam probeert het gebroken gezin weer aan elkaar te wennen. Maar Sadie is psychisch onstabiel: ze ziet schaduwen, hoort stemmen en is ervan overtuigd dat Amber bij haar zou zijn weggehaald als ze niet zelf was vertrokken.

En ze blijft maar praten over 'de lange man', die in het bos zou wonen en het op haar gemunt zou hebben. Als dochter Amber ook nog eens wordt verdacht van moord, is het familiedrama compleet.

'De lange man' die zich in de schaduwen ophoudt is volgens HarperCollins een van de meest enge figuren die je in een thriller kunt tegenkomen. Bestaat hij echt? Of is er iets anders aan de hand? Door tijdsprongen, Sadies visioenen en de televisiedocumentaire die over Amber wordt gemaakt, worden de gebeurtenissen langzaam ontrafeld, totdat, zo zegt de uitgever, 'alleen de rauwe en duistere waarheid overblijft'.

Bloed en inkt (nieuws, 2018)

Perfecte pitch leidt tot boekendeal



Pitchen, je moet het maar kunnen. En Alison Belsham kan het. Twee jaar geleden hield ze een promotiepraatje over haar eerste boek op het Pitch Perfect-onderdeel van het Bloody Scotland Crime Writing Festival. And guess what? De jury koos haar als winnaar. Prompt stonden de uitgevers voor haar in de rij. Ook The House of Books uit Nederland. 

De ambitie om een scriptschrijver te worden zette haar achter de tekstverwerker. In 2000 werd ze geroemd om haar beeldende manier van vertellen in de race om de Orange Prize for Screenwriting. Een jaar later was Alison Belsham een van de genomineerden in de BBC Drama Writer-competitie.

Het leven in het algemeen en kinderen in het bijzonder zorgden voor een onderbreking en een switch naar fictie. In 2009 werd haar roman Domino geselecteerd voor begeleiding door de prestigieuze organisatie Adventures in Fiction. En toen kwam haar perfecte pitch op het Schotse thrillerfeest. Uitgevers klopten vervolgens op haar deur. Ze koos voor de uitgeverij van Ragdoll van Daniel Cole, waar haar thriller The Tattoo Thief zal verschijnen. The House of Books brengt medio september de Nederlandse vertaling, De Tattooverzamelaar, op de markt.

Hoofdpersoon in het verhaal is Mani Mullins, een tatoeëerder uit Brighton. Wanneer zij een gevild lichaam ontdekt, heeft de onlangs gepromoveerde inspecteur Francis Sullivan haar hulp dringend nodig. Er loopt een seriemoordenaar rond die de inktcreaties van de lichamen van zijn slachtoffers afsnijdt terwijl ze nog leven.

Marni kent de wereld van inkt en opperhuid als geen ander. Maar ze heeft zo haar eigen redenen om de politie te wantrouwen. Ze achterhaalt de identiteit van de volgende persoon die van zijn of haar tattoo zal worden beroofd, maar zal ze het aan Sullivan gaan vertellen. Of gaat zij zelf achter de tattooverzamelaar aan?

Alison Belsham is getooid met een uit de kluiten gewassen tatoeage op haar rechterarm. Die liet ze zetten in Berlijn in november 2015. De 'operatie' duurde zo'n zes uur. 's Avonds, liggend op haar hotelbed en vol bewondering kijkend naar de tatoeage, kwam het verhaal tot haar, zo vertelt ze op haar website.