Ironische nachtreporter
(Door Monique Brandt)
Lezers van de Schotse thrillerschrijver Ian Rankin uit Edinburgh zijn al vertrouwd met de depressieve volksaard die zijn in ale en whisky gemarineerde personages tentoonspreiden. Zijn collega Denise Mina, die het Glasgow van de jaren tachtig als decor gebruikt, maakt het allemaal echter nog net een graadje erger. Het verschil is dat Rankins Rebus al een heel leven de kans onbenut heeft gelaten de puinhopen in zijn leven te ruimen, terwijl Mina's hoofdpersoon Paddy Meehan nog maar net begint.
De 21-jarige dochter van katholieke Ierse immigranten probeert zichzelf uit alle macht te behoeden voor een uitzichtloos leven als straatarme huismoeder in een mistroostige wereld waar vooroordelen en tradities elk greintje levensgeluk in de kiem lijken te smoren. De jonge naamgenote van crimineel Paddy Meehan moet met haar karige loon, verdiend door een leven zonder slaap, ook nog eens een gezin onderhouden. De familie Meehan is werkloos, de van zilvervisjes en muizen vergeven arbeiderswoning staat op instorten en op haar werk behandelen haar immer dronken collega's haar als een afkeurenswaardig natuurverschijnsel.
Sinds het vorige boek Bloedakker'heeft Paddy, te dik, immer gehuld in lubberige dikke maillots, goedkope zwarte kokerrokken en tweedehands groene leren jas, zich inmiddels wél van loopjongen bij The Daily News opgewerkt tot nachtreporter. Ze struint nachtelijk Glasgow af, op zoek naar verhalen, waarvan vele de krant nooit halen: 'Een vrouw met een bijl in haar hoofd die in shock nog een beleefd babbeltje maakte met de ambulancechauffeur, een man die zat te masturberen in een opslagloods en gedood werd toen een duivenhok omviel en hem verpletterde, een gewelddadig treffen tussen een stel waarbij de man uiteindelijk werd doodgeslagen met een bevroren varkenslende.'
Een nieuw bizar feit dient zich aan als ze arriveert in de yuppenwijk bij een vermeende echtelijke ruzie. Een bebloede vrouw in het huis weigert haar hulp, de man die de deur opent drukt Paddy zwijggeld in handen en slaat de deur voor haar neus dicht. De volgende dag blijkt de vrouw dood en raakt Paddy verstrikt in een gewetensconflict, want het verleidelijke briefje van vijftig zit nog steeds in haar zak.
Maar behalve arm en eigenaardig is Paddy ook nieuwsgierig, behept met een overdosis ironie en de vasthoudendheid van een Schotse terriër. De dode vrouw blijkt na haar speurwerk het topje van een smoezelige ijsberg, waarin corrupte agenten en een baal vol drugs een niet onbelangrijke rol blijken te spelen. En uiteindelijk wacht haar geen vette beloning, maar juist dát wat Paddy het meeste vreesde. Intussen heeft de lezer wel een weergaloos ritje in de tijdmachine achter de rug. Mina schildert het ene fascinerende personage na het andere in het vervallen Glasgow van twintig jaar geleden. De verassende plot van Het dode uur en de bijzondere hoofdfiguur maken razend nieuwsgierig naar nieuwe avonturen van Paddy Meehan, alle zwartgalligheid ten spijt.
Denise Mina - Het dode uur. Vertaling: Ineke Lenting en Sandra van de Ven. Uitgeverij Anthos, 347 pag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten