29 februari 2016

Alleen voor talenten (nieuws, 2016)

JAMES PATTERSON LANCEERT COAUTEURWEDSTRIJD

De Amerikaanse bestsellerauteur James Patterson die bijna niet meer zonder coauteur zijn thrillers schrijft, heeft een wedstrijd uitgeschreven voor studenten die ervan dromen medeauteurs te worden. De hoofdprijs is samen met Patterson een thriller schrijven.


Gegadigden dienen wel te hebben deelgenomen aan Pattersons Masterclass, een online cursus (kosten: 90 dollar) waarin Patterson vertelt over de tips & trucs van het schrijven en andere 'geheimen van de smid' openbaart. Daarna worden de studenten geacht een idee voor een thriller uit te werken en in te dienen.

'Er zijn veel getalenteerde mensen, maar die heb ik nog niet binnen horen komen', schrijft James Patterson op de website. Hij zegt zo onder de indruk te zijn van het werk dat deelnemers aan zijn Masterclass hebben afgeleverd, dat hij talenten verder op weg wil helpen. Op 24 mei pikt de auteur uit het aantal inzendingen de naam van een student uit, die met hem verder aan het boek wil werken.

De inzendingstermijn sluit op 22 maart. Tien deelnemers die tot de halve finale weten door te dringen, krijgen ieder duizend dollar. Drie finalisten worden uiteindelijk uitgenodigd om een synopsis voor hun boek te schrijven. Deze drie krijgen 2.500 dollar aan prijzengeld. De winnaar, die sowieso een cheque van 5.000 dollar meekrijgt, kan zijn fortuin nog verder vergroten door met Patterson een boek te pennen
.

Bron: The Bookseller

Tussen grote namen (nieuws, 2016)

VLAAMSE SIERT COVER AMERIKAANS THRILLERBLAD

Terwijl ze in eigen land nog volop aan de weg timmert, schopt de Vlaamse misdaadschrijver Hilde Vandermeeren het toch maar mooi tot op de cover van een toonaangevend Amerikaans tijdschrift.


De in Torhout woonachtige Hilde Vandermeeren viert dit jaar haar vijftienjarige schrijverschap. 2016 begint alvast goed met een publicatie van haar kortverhaal The Lighthouse in Ellery Queen’s Mystery Magazine. Haar naam siert de cover van het dubbelnummer maart/april samen met gereputeerde auteurs als William Faulkner en Joyce Carol Oates.

'Ik ben heel blij en vereerd om op de cover te staan tussen al die grote Amerikaanse namen', zegt de schrijfster op de website van SABAM, de Belgische Vereniging van Auteurs, Componisten en Uitgevers. 'Tegelijk blijf ik nuchter met mijn beide voeten in de Vlaamse klei staan en hoop dat vrouwelijke thrillerauteurs op eigen bodem veel meer aandacht krijgen dan tot nu toe het geval is.'

Na ruim veertig kinder- en jeugdboeken, waarvan verschillende werden bekroond en vertaald, besloot Vandermeeren haar schrijverscarrière in 2013 een andere richting op te sturen. Ze publiceerde de psychologische thrillers Als alles duister wordt (2013), De toeschouwers (2014) en Stille grond (2015). Haar vierde thriller Scorpio wordt eind mei verwacht. Haar thrillerdebuut won de Hercule Poirot Publieksprijs 2013.

20 februari 2016

Opa vertelt (column, 2016)

MAAND WORDT WEEK

(Door Peter de Zwaan)

Als u niet houdt van dat geklets over vroeger hou dan nu op met lezen, want dit wordt opa-vertelt. Over vroeger, toen de misdaadliteratuur nog in handen was van schrijvers. Dat was in de jaren tachtig, als ik het me goed herinner. Niks geen Genootschap van Nederlandstalige Misdaadauteurs, niks geen Gouden Strop. Maar wel schrijvers met plannen en dappere woorden: als niemand anders iets doet dan doen we het zelf.
Ik weet niet meer wat er eerder was: het GNM of de Strop, maar ik weet wel dat ik me in 1992 toen mijn eerste misdaadroman, Dietz, uitkwam, verbaasd afvroeg wat dat voor prijs was. Ik kwam thuis van een reis door de USA, nam de post door en zag dat ik in Amsterdam had moeten zijn in verband met een nominatie. Ik nam het niet serieus. Gouden Strop, nooit van gehoord.
Ik won de prijs niet, maar, zeiden geharde collega’s, dat was logisch. ‘Je weet toch wel iets? Debutanten winnen de prijs nooit.’

Later werd dat anders. Werd alles anders. Want de belhamelplannen van een groepje schrijvers kwamen in handen van professionals, werden een paar jaar belangrijk en doofden daarna langzaam uit, zoals de laatste beelden van een spannende scène als de regisseur niet meer weet hoe het verder moet.

Het was mooi toen, met die prijs. ‘Je wist natuurlijk nooit wie de Strop kreeg, maar je wist wel welke recensenten van je werk hielden en we zochten met een paar man de jury’s uit.’

Prachtige tijd.

Nu zijn er 1500 recensenten, want iedereen leest wel eens en iedereen heeft een computer. De kans dat je de leden van de jury kent, is vrijwel nul geworden. De kans dat je ooit van ze hebt gehoord eveneens.

Het geldbedrag verbonden aan de prijs was jarenlang 1001. Guldens, geen euro’s. Het werd 25.000 guldens en daarna begon de neergang. Tegenwoordig is het handig als de winnaar het geld zolang voorschiet, geloof ik.

Het feest waarop de prijs vorig jaar bekend werd gemaakt werd bijgewoond door heel wat mensen. Maar nauwelijks door lezers en daar werd nogal wat over afgeklaagd in de jaarvergadering van het GNM.

Ik heb een kleine enquête gehouden onder mensen van wie ik weet dat ze lezen. ‘Wie won de Gouden Strop in 2015?’ Niemand. Twee vroegen: ‘Gouden Strop, wat is dat ook weer?’

Dezelfde weg gaat De maand van het spannende boek. Ook bedacht door een paar collega’s die, geintje, vonden dat je zwaar in moest zetten als je wilde vechten tegen de officiële boekenweek van tien dagen. Een hele maand, dat zal ze leren.

De maand wordt dit jaar een week. Niet omdat schrijvers met een nieuw idee kwamen, maar omdat ‘de boekhandel daar om vroeg’. De verkopers van boeken vonden een maand te lang, vier weken gezeur aan hun kop.

En, kinderen, wat deden wij, de schrijvers? Vragen of ze bij de boekhandel een beetje gek waren geworden? Nee hoor, we zeiden: ‘Oké, prima.’ Zonder enige discussie, zonder een schim van protest. Het schijnt dat ‘zij van de boekhandel’ nu werken aan een format: zó moet een misdaadroman eruitzien en als je je niet aan de richtlijnen houdt, beginnen we niet aan de verkoop.

Wij, schrijvers, zullen knikken en het format mee naar huis nemen. Zonder protest. Let op opa’s woorden. 

Meer columns op www.peterdezwaan.nlPeter de Zwaan (1944, Meppel) heeft tientallen boeken op zijn naam staan, naast misdaadromans ook vele jeugdboeken. Voor acht van zijn thrillers werd hij genomineerd voor de Gouden Strop, de prijs voor het beste Nederlandstalige spannende boek. Met Het Alibibureau won hij in 2000 die prijs. In 2013 verscheen zijn jongste thriller De Loverman bij zijn eigen uitgeverij Zwarte Zwaan. Een jaar later publiceerde uitgeverij Conserve In mijn hoofd, een roman over alzheimer.


Net een imam (nieuws, 2016)

STEPHEN KING IS BANG VOOR TED CRUZ

Je zou denken dat je een meester van de horror niet zo snel angstig kunt krijgen. Maar de Republikeinse senator Ted Cruz is het wel gelukt. Hij jaagt Stephen King de stuipen op het lijf.


Ted Cruz, senator van Texas, is in de race om de Republikeinse nominatie voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen te verkrijgen. Als dat gebeurt, zou dat een nachtmerrie zijn voor bestsellerauteur Stephen King. In een interview met nieuwswebsite The Daily Beast noemt de schrijver Cruz 'verschrikkelijk eng'.

'Ik denk dat uiteindelijk zelfs Donald Trump nog te verkiezen is boven Ted Cruz', aldus King. 'Cruz is een fundamentalistische christen. Hij is vergelijkbaar met een imam voor wie de Heilige Schrift nog belangrijker is dan de Grondwet.'

Cruz is niet de enige Republikein op wie King zijn pijlen richt. Op zijn Twitteraccount betitelt King miljardair Trump regelmatig als 'Hij Die Niet Genoemd Mag Worden', een verwijzing naar slechterik Lord Voldemort in de Harry Potter-reeks van J.K. Rowling. King zegt in het interview dat Trump hem met zijn acties en uitspraken vaak sprakeloos achter laat. 'Vier maanden geleden had ik de gedachte dat hij genomineerd zou worden belachelijk gevonden. Maar nu weet ik het niet zo zeker meer.'

Bron: Los Angeles Times

Miljoenenproductie (nieuws, 2016)

THRILLERSERIE ROND KEULSE COMMISSARIS RATH OP TV

De misdaadserie rond de Keulse commissaris Gereon Rath van de Duitse schrijver Volker Kutscher wordt bewerkt tot een televisieserie. Voor het maken van de reeks wordt 40 miljoen euro uitgetrokken, meldt The Bookseller.

De serie wordt gezamenlijk geproduceerd door het commerciële tv-station Sky en de Duitse publieke zender ARD. Commissaris Rath wordt gespeeld door de Duitse acteur Volker Bruch en Liv Lisa Fries kruipt in de huid van diens vriendin Charlotte. De Duitstalige reeks wordt geregisseerd door Tom Tykwer, bekend van The International, Lola Rennt en Cloud Atlas. De serie zal in 2017 door Sky worden uitgezonden en een jaar later op het Duitse scherm te zien zijn.

Schrijver Volker Kutscher (Lindlar, 1962, foto) is journalist en auteur van historisch georiënteerde misdaadromans. In 1995 publiceerde hij zijn eerste misdaadroman: Bullenmord, in 2001 gevolgd door Der schwarze Jakobiner (beide niet vertaald). Zijn derde boek, Der nasse Fisch, verscheen pas in 2007 en werd naar het Nederlands vertaald als Schaduw over Berlijn. Kutscher introduceerde hierin zijn protagonist Gereon Rath.

Van de Rath-serie werden tot dusver twee delen in Nederlandse vertaling uitgebracht: Schaduw over Berlijn en De stille dood . De serie werd bekroond met de Krimifuchs literatuurprijs en met de Krimi-Blitz publieksprijs. Kutschers misdaadromans zijn gesitueerd in de periode van de Weimarrepublik (Duitsland, 1918-1933).

Bron: The Bookseller

16 februari 2016

Teldwang (nieuws, 2016)

NAUSICAA MARBE WINT DIAMANTEN KOGEL

Schrijfster, opiniemaker en columniste Nausicaa Marbe heeft De Diamanten Kogel 2015 gewonnen. De jury vond haar roman 'Smeergeld' is meer dan een spannend boek. 'De ernstige thematiek die op lichtvoetige toon wordt gebracht maken het zowel een satire als een geëngageerde roman.'



De uitreiking van de Vlaamse thrillerprijs vond vanavond plaats in het Stadhuis van Antwerpen. De winnares kreeg een trofee overhandigd in de vorm van een boksbeugel op een kei. Naast Marbe waren nog drie Nederlandse en twee Vlaamse auteurs genomineerd: Michael Berg met Het meisje op de weg, Jos Dewit (Weg), Daan en Thomas Heerma van Voss (Ultimatum), Kim Moelands (De vrouw in de spiegel) en Rudy Soetewey (Bewijs het maar).

Goede thrillers komen soms uit onverwachte hoek, stelt de jury in zijn rapport. Smeergeld is daar een voorbeeld van. De winnende roman is 'doordrenkt' van thrillerelementen. Stadsarchitect Job van Emmerik verliest zijn baan en zijn aanzien nadat hij de bouwfraude van zijn politieke tegenstanders wil onthullen. Van een invloedrijk man die veel reist wordt hij plots aangezien als een leegloper in een gegoede wijk. Het wordt allemaal nog erger als hij geconfronteerd wordt met een ex-minnares uit Oost-Europa. Als de vrouw hem en zijn echtgenote verder in de wurggreep van chantage en manipulatie trekt, probeert Job met list en bedrog zijn huwelijk te redden en van zijn kwelgeest af te komen.

'Smeergeld begint als een meanderende beek vol ongezouten meningen over hedendaagse fenomenen', stelt de jury. 'Orthodontisten, hondepoepzakjes of SUV's, Job van Emmerick heeft er een mening over en wordt daardoor een memorabel personage, grappig en erudiet, met een onderkoelde, cynische levensvisie'. De jury noemt Smeergeld eerder een zedenroman dan een thriller, 'die zonder gebruik te maken van de – soms ietwat versleten - conventies van de crimi in een sappige taal naar een climax stroomt.'

Nausicaa Marbe wilde een boek schrijven met ethische dilemma's dat de lezer zou dwingen tot doorlezen, constateerde de jury. 'Smeergeld is meer dan een spannend boek. De ernstige thematiek die op lichtvoetige toon wordt gebracht maken het zowel een satire als een geëngageerde roman. Het is bovendien ook een zedenroman waarin iedereen knoeit, zowel de machthebbers als de individuen. De huwelijkscrisis en de persoonlijke dilemma's van het hoofdpersonage worden weerspiegeld in de morele verlamming van de samenleving, waarin iedereen op een bepaald niveau boter op zijn hoofd heeft. De illusie van het maakbaarheidsideaal in de Nederlandse samenleving wordt grondig gefileerd en met de grond gelijk gemaakt.' De twee grote verhaallijnen van het boek worden door elkaar geweven tot een 'onweerstaanbare pageturner'. 'De hoofdpersonages, de zedenschets van de rijke, verzadigde Haarlemmerhoutbewoners, de tot doorlezen dwingende plot en sappige taal maken Nausicaa Marbe tot een verrassende, maar verdiende winnaar van de Diamanten Kogel 2015.'

Nausicaa Marbe (1963) is van Roemeense komaf. Haar ouders, pianiste Myriam Marbe en schrijver Aristide Poulopol, stuurden haar op haar achttiende - acht jaar voor de Roemeense revolutie - naar Nederland. Marbe studeerde aan de Vrije Universiteit in Amsterdam en werkte als journaliste mee aan verschillende radio- en tv-programma's van de VPRO. Ze schreef onder andere voor Vrij Nederland, de Volkskrant, NRC Handelsblad en Trouw. Bij de Volkskrant had ze tot juni 2013 een column, nadien in de Telegraaf. Ze heeft vier boeken op haar naam staan waarvan Smeergeld de laatste is.

Voor De Diamanten Kogel 2015 werden 151 boeken ingestuurd. De jury kwam daarin 'alle conventies' van het genre tegen. 'Politieromans, spionageromans, whodunits, romans noirs, avonturenromans en prychologische thrillers werden tegen mekaar afgewogen en gekeurd. Bij het doorploegen van de boekenberg concentreerde de jury zich op de kwaliteit, op de weerbarstigheid en de durf van de auteurs, op de romans die de conventie durven doorbreken, gebruiken of vernieuwen, en op helden van vlees en bloed.'

'In de lichting van dit jaar waren er bekende en betreden paden, er waren gevestigde waarden die een serie schrijven met dezelfde drinkende inspecteur, er waren gevestigde waarden wiens handelsmerk het is om telkens iets anders te proberen', vervolgt de jury in zijn rapport. 'Er waren ook nieuwe stemmen en debuten, aankondigingen van series. Er waren nieuwe, originele samenwerkingen en er waren schrijversduo's met solowerk.' De jury vond het opmerkelijk dat er in de boeken veel personages voorkwamen die leden aan aritmomanie oftewel teldwang. 'De jury hoopt dat deze dwangneuroze niet besmettelijk is. Bloed en afgehakte ledematen, tot daar aan toe, maar teldwang...'

De boeken voerden de jury niet enkel naar Hasselt, Amersfoort, Den Haag of Damme, maar ook naar São Poalo, Tunesië, de Westbank en Saint-Louis. De jury: 'De Nederlandse of Vlaamse thriller heeft duidelijk de wereld ontdekt. We kunnen maar hopen dat de wereld nu ook nog de Nederlandstalige thriller ontdekt.'

De Diamanten Kogel werd in 2002 voor het eerst uitgereikt. De prijs is sindsdien zeven keer naar een Vlaamse auteur gegaan en zeven keer naar een Nederlandse collega.