Thomas Harris - Cari Mora (2019)

Terugverlangen naar Hannibal



(Door Peter Kuijt)

Het heeft dertien jaar geduurd voordat de tamelijk publiciteitsschuwe Amerikaanse schrijver Thomas Harris met een nieuwe thriller kwam. Cari Mora is zijn eerste boek sinds 1975 waarin niet het onvergetelijke karakter dr. Hannibal Lecter voorkomt.

Het is Caridad Mora die het verhaal moet dragen. In Colombia geboren, op haar elfde ontvoerd door rebellenbeweging FARC die haar als kindsoldaat inzette, gevlucht naar de VS, waar ze zich in leven houdt met het doen van allerlei klusjes. Nu past ze op een groot huis in Miami Beach, dat ooit van Pablo Escobar was, maar af en toe wordt gebruikt als filmset.

Het verhaal gaat dat Escobar ooit onder het huis voor miljoenen aan narcogoud heeft opgeslagen. Dat trekt gespuis van allerlei pluimage aan. De meest weerzinwekkende is Hans-Peter Schneider die zijn ouders in een vrieskelder liet sterven en er groot plezier in schept om zijn tegenstanders in een loogbad te ‘ontmantelen’.

Ook Cari Mora als het moet. Maar die is niet voor één gat te vangen.

De lezer constateert verheugd dat Harris’ flamboyante schrijfstijl is gebleven, met zinnen die het herlezen waard zijn. Wat echter mist is een verhaal dat de lezer geraffineerd op het verkeerde been zet met verrassende plotwendingen. De vele personages zijn onvoldoende ingekleurd en blijven bordkartonnen karakters. Cari Mora doet terugverlangen naar de intrigerende kannibaal dr. Hannibal Lecter die smaakvol kon genieten van gebruinde hersenplakjes op platte croutons.

Hopelijk is de 78-jarige schrijver nog genoeg tijd gegeven om zich met een volgend boek te revancheren.

Thomas Harris - Cari Mora. Uitgeverij Volt, 322 pag.

Deze recensie is eerder verschenen in het AD.

Weggegooid geld (nieuws, 2019)

Investeerder schrijft thriller over beroerde beleggingen



Alexander van Ketwich geeft zijn tekstverwerker de sporen. Acht maanden na zijn tweede thriller Het Pact ligt zijn nieuwste al weer in de winkel, Titanium. Een thriller met een internationale setting, waarin hebzucht de overhand heeft. 

In de tuin van een prachtige villa aan het Italiaanse Comomeer wordt een man op gruwelijke wijze vermoord. Zijn lichaam verdwijnt spoorloos. De keurige eigenaar van de paleisachtige villa blijkt een gewetenloze oplichter ze zijn: Emilio Dragos.

De man lokt rijke investeerders door ze een geweldig rendement voor te spiegelen. Bij een titaniummijn in een Afrikaans land ligt het goud bij wijze van spreken voor het opscheppen. Talloze goedgelovige miljonairs investeren miljoenen in hun 'eigen goudmijn'. Maar daarna horen ze niets meer en lijkt het of hun belegging weggegooid geld is.

Ook de Engelse multimiljonair Peter Lewis investeert in het project. Maar als hij een bezoek aan de mijn in Afrika wil brengen, ontsnapt hij ternauwernood aan de dood. Het was de bedoeling van de oplichters hem te vermoorden.

Terug in Engeland schakelt Lewis zijn vriend en advocaat Harry Gibson in om Dragos te ontmaskeren en voor het gerecht te brengen. Tijdens zijn onderzoek ontdekt Gibson dat de Oekraïense onderwereld bij de zaak betrokken is. En moet hij een onmenselijk hoge prijs betalen voor zijn betrokkenheid. Uiteindelijk sluit Harry Gibson een verbond met de duivel om het recht toch te laten zegevieren.

Alexander van Ketwich Verschuur, zoals zijn volledige naam luidt, heeft een loopbaan in de bankierswereld achter de rug. Zo was hij werkzaam voor Veer Palthe Voute NV, Generale Bank Nederland en Credit Lyonnais. Ook was hij korte tijd de rechter hand van oud-minister Rita Verdonk in haar pogingen om de politieke partij Trots op Nederland van de grond te krijgen. Tegenwoordig woont de schrijver annex consultant op Malta, waar hij een financieel adviesbedrijf runt. Volgens de uitgever 'bestuurt hij regelmatig zijn vliegtuig over het Europese continent'.

'De nieuwe Van Ketwich: on-Nederlands goed!', stelt uitgeverij Gopher. Wat natuurlijk een opmerkelijke maar ook merkwaardige uitspraak is. Het impliceert indirect dat er van Hollandse bodem niets goeds kan komen. 'Het gebruik van het woord `on-Nederlands’ houdt over het algemeen een diskwalificatie in van een gebeurtenis of eigenschap, die zodoende wordt uitgesloten van het Nederlands-zijn', schreef Nelleke Noordervliet veertien jaar geleden. 'Het wordt heden ten dage vooral gebezigd bij nare dingen als onverdraagzaamheid, geweld en opwinding.' En dat kan toch niet de bedoeling zijn geweest van Van Ketwichs uitgever.

Gooische thriller (nieuws, 2019)

De schrijfster van 'de verhaalelementen' 



Liselotte Stavorinus zal de geschiedenisboeken niet ingaan als de schrijfster die zo verdienstelijk debuteerde met de thriller Het reservaat. Nee, haar naam vestigde ze als de schrijfster die bestsellerauteur Saskia Noort in de rechtbank bakzeil liet halen. 

Ook Stavorinus' uitgeverij De Crime Compagnie maakt er nog steeds 'goede sier' mee. In een overzicht van nieuwe thrillers die van de Larense uitgeverij in aantocht zijn, wordt ze bestempeld als 'de auteur die de rechtszaak tegen Saskia Noort won'.

De Spanningsblog helpt graag lezers die driftig in hun geheugen aan het graven zijn en zich afvragen waar dat proces ook al weer over ging, met een korte samenvatting: In september 2013 verschijnt bij  De Crime Compagnie het eerste boek van Liselotte Stavorinus, getiteld Het reservaat. 'Een leuk herkenbaar boek', meldt schrijfster Linda Jansma op de achterflap, 'Een soort Gooische Vrouwen meets De eetclub'. Van het boek zijn enkele duizenden exemplaren verkocht.

Twee maanden na verschijning laten Saskia Noort en haar toenmalige uitgeverij Ambo|Anthos aan De Crime Compagnie weten dat Het reservaat volgens hen wel heel erg veel lijkt op De eetclub. Van dit boek verkocht Noort zo'n half miljoen exemplaren. Ambo|Anthos verzoekt De Crime Compagnie dringend om van eventuele herdrukken van Het reservaat af te zien. Mocht Stavorinus' uitgeverij daartoe niet bereid zijn, dan zou het uitgeefhuis van Noort voor de rechter vorderen dat Het reservaat uit de handel wordt gehaald. Het komt uiteindelijk op een rechtszaak aan.

Voor de rechter voeren Ambo|Anthos en Noort 29 verhaalelementen uit De eetclub aan die volgens hen ieder voor zich auteursrechtelijke bescherming genieten en waarop door Stavorinus inbreuk wordt gemaakt. Een paar van die verhaalelementen zijn het decor (een chic dorp), het gevoel van eenzaamheid na een verhuizing naar een andere plaats, dorpsbewoners die rondrijden in grote en dure terreinwagens, de twijfel over wat aan te trekken bij het eerste feestje van een nieuwe vriendin en de hoofdpersoon die stiekem seks heeft met een 'foute man'.

De rechter maakt een dag voor Kerstmis 2014 gehakt van de argumenten van Ambo|Anthos en oordeelt dat Stavorinus geen inbreuk gemaakt op het auteursrecht van Saskia Noort. Het reservaat en De eetclub vertonen volgens de rechter enige gelijkenis, maar het auteursrecht van Noort is niet geschonden.

Zes jaar na de publicatie van Het reservaat komt Liselotte Stavorinus met een tweede thriller, getiteld De verleiding. Niet echt een originele titel want schrijfster J.D. Robb gebruikte Verleiding (weliswaar zonder lidwoord) vorig jaar voor een thriller en Stavorinus eigen uitgever plakte hem ook al op de cover van een verhalenbundel.

Waarom het zo lang geduurd heeft voordat Stavorinus met een nieuw boek op de proppen komt, is onbekend. Wellicht heeft ze extra lang de tijd genomen om zich ervan te vergewissen dat verhaalelementen uit haar boek niet overeenkomen met die uit thrillers van anderen, maar dat is giswerk. Hoe dan ook, evenals Het reservaat is De verleiding volgens een stempel op de cover een 'Gooische thriller'. En namens de website Thrillzone.nl laat een recensente alvast weten: 'De verleiding is opnieuw een heerlijke thriller vol Gooische vrouwen, rijke mannen, mysterieuze achterkamertjes en grote geheimen die het daglicht niet kunnen verdragen'.

De verleiding, die op 23 september in de winkel ligt, gaat over Edward De Mol van Otterloo. Hij is fotograaf en komt uit een rijke familie. Hij is altijd het zwarte schaap geweest, maar daar lijkt verandering in te komen als hij wordt genomineerd voor de World Press Photo. Zakenman Robert Ambrosius is onder de indruk van Edwards werk en heeft een bijzondere opdracht. Is dit puur vanwege de kwaliteit van de foto's of speelt er iets anders? En wat heeft de bloedmooie echtgenote van Robert hiermee te maken?

Geen prooi meer (nieuws, 2019)

Rest in peace, Salander 



Een Millennium-thriller zonder Lisbeth Salander is als een hittegolf zonder code geel, een Donald Trump zonder Twitter en Formule 1 zonder Max Verstappen. Voor het einde van de thrillerreeks moeten we gaan vrezen nu de uitgever de slogan R.I.P. Salander heeft verspreid.

Uitgeverij A.W. Bruna kondigt het ook zonder omhaal van woorden aan: 'Op 22 augustus 2019 verschijnt het langverwachte en laatste deel van David Lagercrantz in de Millennium-serie: Zij die moet sterven – Millennium 6.'

In Zij die moet sterven maakt onze hackende heldin, de tamelijk contactgestoorde Lisbeth Salander zich op voor de finale strijd met haar zus... Op een morgen wordt een dakloze man dood aangetroffen in een park. Mikael Blomkvist, naast Salander de andere held in de Millennium-reeks, die vastloopt in een artikel over Russische trollenfabrieken, wordt door lijkschouwer Frederika Nyman gebeld omdat zijn nummer bij deze man is aangetroffen. Weet hij wie de onbekende dode is?

Lisbeth Salander bevindt zich op dat moment in Moskou. Ze heeft haar uiterlijk aangepast en heeft besloten om nooit meer de prooi te zijn, maar de jager. Op een feest in een restaurant waarvan de eigenaar ook het brein achter een aantal trollenfabrieken is, wil ze eens en voor altijd met haar tweelingzus Camilla afrekenen...

Inmiddels zijn er wereldwijd 100 miljoen exemplaren verkocht van alle delen in de Millennium-serie, die ooit bedacht werd door de Zweed Stieg Larsson, die de eerste drie thrillers schreef, maar nooit het succes heeft kunnen proeven. De schrijver stierf in 2004 op 50-jarige leeftijd aan de gevolgen van een hartaanval. Lagercrantz zette met de delen 4, 5 en 6 de serie voort.

Journalist David Lagercrantz scoorde een regelrechte bestseller met het boek Ik, Zlatan over de voetballer Zlatan Ibrahimović.  Naast zijn schrijverschap zit hij in het bestuur van de Zweedse PEN. In 2017 zei hij tegen The Bookseller dat hij nog een Millennium-thriller zou schrijven en dat zou Zij die moet sterven zijn. 'Voor mij is het belangrijk om aan iets nieuws te beginnen.'

De redactie van De Spanningsblog houdt nog een slag om de arm. We achten het heel goed mogelijk dat de commercieel aantrekkelijke serie alsnog door een andere auteur wordt gecontinueerd. En slaat de slogan R.I.P. Salander wellicht niet op Lisbeth....  Ook de reactie van A.W. Bruna mag niet onvermeld blijven: 'In ieder geval is dit het laatste boek van David Lagercrantz, verder is het nog open!'

Van zijn voetstuk (nieuws, 2019)

De mislukte aanslag op  John F. Kennedy 



Op 22 november 1963 werd de Amerikaanse president John F. Kennedy vermoord in Dallas, Texas. Maar stel nou dat de kogel zijn doel had gemist? Dat is de vraag die de Britse thrillerauteur R.J. Ellory zichzelf stelt in zijn thriller De derde kogel die in september bij uitgeverij De Fontein verschijnt.

De what if-thriller is geen nieuw fenomeen. Zo schreef Tony Schumacher twee thrillers met als uitgangspunt dat Engeland in de Tweede Wereldoorlog door de Duitsers was bezet, publiceerde Tomas Ross na zijn bekroonde De zesde mei (over de moord op Pim Fortuyn) het boek De marionet waarin de kale roerganger van de LPF een aanslag ternauwernood overleeft. In Ultiem bewijs speelt Peter James met de gedachte dat het bestaan van God aangetoond kan worden en in De laatste dagen van Amerika schrijft Brendan DuBois over een nieuwe 9/11-achtige aanslag die de VS treft en het land komt de klap deze keer niet meer te boven.

De Ierse auteur Glenn Meade fantaseerde in Brandenburg over nakomelingen van Adolf Hitler en Robert Harris laat in Vaderland de nazi's de Tweede Wereldoorlog winnen. In De Vos schrijft Frederick Forsyth over een angstaanjagende situatie die zomaar werkelijkheid kan worden: een 17-jarige jongen met het Aspergersyndroom is in staat om de firewalls van geheime diensten neer te halen. 'Als de 'wat als'-vraag maar intrigerend of schokkend genoeg is, kun je de spanning in de jacht naar het antwoord zo opbouwen dat die blijft voortduren tot aan de laatste pagina', aldus de Britse thrillerschrijver Matt Rees.

Ook een thriller over John F. Kennedy is niet nieuw. In De Kennedy Code van Gé Bosschee heeft een elitaire splinterbeweging binnen de vrijmetselarij de moord op het staatshoofd op haar geweten. Alkmaarder Bob Nooij schreef de thriller Babushka, genoemd naar de vrouw met hoofddoek die getuige was van de aanslag op de 35ste president van de VS. In The tears of autumn van Charles McCarry zijn het de Zuid-Vietnamezen die de aanslag op hem hebben beraamd. De bekendste Kennedy-thriller is natuurlijk 22-11-1963 van Stephen King, waarin onderwijzer Jake Epping de kans wordt geboden om de moord te voorkomen.

In De derde kogel van R.J. Ellory overleeft Kennedy de aanslag en staat hij aan de vooravond van een tweede termijn als Amerikaanse president. Fotojournalist Mitch Newman heeft twijfels bij de vermeende zelfdoding van zijn ex-verloofde Jean. Zij was bezig met een groot onderzoek naar de handel en wandel van JFK, een onderzoek dat zo dicht bij de waarheid kwam dat het haar fataal werd. Mitch is vastbesloten haar werk voort te zetten, ook al betekent dat dat hij goed bewaakte geheimen over de machtigste personen van het land aan de kaak moet stellen.

'Met R.J. Ellory deel ik een fascinatie voor de Amerikaanse politiek van de jaren 60', schrijft Ester van Lierop, brandmanager van De Fontein, in de najaarsprospectus van de uitgeverij. 'Jaren geleden al, hoorde ik dat hij met 'iets rondom JFK' bezig was, een boek dat JFK van zijn voetstuk zou laten valllen. Ellory stelt nergens teleur.'

Stationair (nieuws, 2019)

Hartaanval treft Italiaanse schrijver Andrea Camilleri



De Italiaanse misdaadschrijver Andrea Camilleri verblijft in kritieke toestand in een ziekenhuis in Rome nadat hij maandag 17 juni werd getroffen door een hartaanval. De 93-jarige geestelijk vader van commissaris Montalbano wordt in een kunstmatige coma gehouden. Twee dagen geleden werd zijn toestand omschreven als 'stationair, maar kritiek'. De schrijver ligt op de reanimatieafdeling van het Santo Spirito della Capitale ziekenhuis. 

Een dag na zijn opname had de nieuwsbrief van de artsen enige hoop gegeven aan de vele fans van Andrea Camilleri. Van medewerkers van professor Roberto Ricci werd vernomen dat de toestand van Camilleri 'stationair' was geworden, mede dankzij het 'sterke gestel' van de patiënt.

Geboren in Porto Empedocle op het eiland Sicilië vergaarde wereldwijd roem met zijn serie van zo'n dertig whodunits met inspecteur Salvo Montalbano van het fictieve plaatsje Vigata in de hoofdrol. De boeken werden bewerkt tot een tv-serie die in Groot-Brittannië, de Verenigde Staten en Australië werd uitgezonden. In Italië heeft Camilleri twintig miljoen boeken verkocht. Zijn boeken zijn in zo'n dertig talen vertaald.

Camilleri, die pas debuteerde toen hij 57 was, had toen al een lange carrière in het maken van films en radioprogramma's achter de  rug. In 2017 zei hij het volgende over zijn gezondheidstoestand: 'Ik ben blind maar het kwijtraken van mijn zicht heeft mijn andere zintuigen weer tot leven gewekt. Zij hebben mij gered. Mijn geheugen is verbeterd en ik herinner me meer dingen met grote helderheid dan voorheen. Bovendien schrijf ik nog steeds.'

Bronnen: The Local, Open.online, foto auteur: Marco Tambara