Na een hardnekkige strijd (nieuws, 2021)

Thrillerschrijfster Mo Hayder overleden   



De Britse thrillerschrijfster Mo Hayder is dinsdag 27 juli overleden aan de gevolgen van de dodelijke zenuwziekte ALS. Mo Hayder, pseudoniem van misdaadauteur Clare Dunkel is 59 jaar oud geworden. 

Mo Hayde in 2000

Hayders uitgever Century maakte vandaag melding van haar overlijden. 'Clare kreeg op 22 december de diagnose ALS. Ze voerde een hardnekkige strijd, maar de ziekte verergerde in een alarmerende snelheid.' Hayder laat een man en dochter achter. 

Het nieuws komt vier maanden na de aankondiging dat zij haar koers verlegde van misdaadromans naar speculatieve thrillers, spannende boeken met een vleugje sciencefiction of fantasy. Haar uitgeverij liet weten dat Clare Dunkel begonnen was met een nieuwe serie boeken in dit genre, waarvoor ze het pseudoniem Theo Clare gebruikte. Haar nieuwe boek The Book of Sand zal begin 2022 worden gepubliceerd. Volgens de uitgever speelt het verhaal zich af in een ander universum waarin niets is wat het lijkt.  'Het kostte me vier jaar om dit boek af te ronden',  zei Dunkel eerder. 'Ik ben zo gelukkig dat ik fictie kan schrijven dat een geheel door mij verzonnen universum als decor heeft.'

Over de afgelopen 21 jaar heeft Mo Hayder tien thrillers gepubliceerd. Haar vijfde boek Ritual werd genomineerd voor de Barry Award 2009, haar zevende boek Gone won de Edgar Allan Poe Award en haar boek Wolf belandde op de shortlist van de Edgar Awards 2015. In 2011 ontving Hayder de Crime Writers' Association Dagger in the Library Award. Alleen al in het Verenigd Koninkrijk verkocht ze 1,2 miljoen boeken. 

Zebravinkjes
Mo Hayder debuteerde in 2000 met de ongemeen ruwe thriller Vogelman, over een seriemoordenaar die levende zebravinkjes achterlaat in de stoffelijke overschotten van zijn slachtoffers. Mo Hayder liet niets onbesproken en schreef bijvoorbeeld over lijken, 'opengesneden van schaamhaar tot schouder, met de huid los gepeld zodat je rauwe ribben met vet en spiermassa zag'. 

Hayder heeft een opmerkelijk cv. Op haar veertiende had ze al een strafblad, op haar vijftiende hield ze de school voor gezien en op haar zestiende verliet ze het ouderlijk huis. Mo Hayder blonk in haar tienerjaren uit in rebellie. 'Mijn ouders hebben een academische achtergrond', zei ze in een interview met De Spanningsblog, 'en mijn instinct gaf me in om daartegen te rebelleren. Alles wat ook maar een beetje de geur had van opleiding, vond ik vergif.'

Het strafblad werd opgemaakt nadat ze betrokken was geraakt bij een vechtpartij. Hoogoplopende conflicten met haar ouders volgden. Uiteindelijk liep ze weg. 'Daarna sloeg ik min of meer op drift. Nam elk baantje aan dat ik kon krijgen, kreeg een vriendje dat in de muziek zat. Het werd een tijd vol seks, drugs en rock-'n-roll. Dat ging lange tijd door totdat ik op een dag wakker werd en tegen mezelf zei: 'Je vergooit je leven'. Dat was het einde van mijn rock-'n-rolldagen.'

Slang

Nadat ze alsnog haar opleiding had afgerond, ging Mo Hayder reizen. Ze belandde in Japan, waar ze in haar onderhoud voorzag door Engelse les te geven aan personeel van grote ondernemingen. 'Veel westerse meisjes verdienden ook bij als model of hostess. Ik werkte in een nachtclub in Tokyo. Ik stak de sigaretten aan van klanten, bestelde hun whisky, meer moet je er niet bij denken. Ik stond er verbaasd van hoe snel ik verveeld raakte.'

In die periode werd een collega van haar verkracht in haar appartement en zag ze korte tijd daarna zes mensen voortijdig het tijdelijke met het eeuwige verwisselen. 'In een koffieshop kreeg een man die een tafel verderop zat een hartaanval. Toen ik in Tokio in een park wandelde, zag ik een arbeider van een steiger vallen en een paar weken later zag ik een jongetje gebeten worden door een slang. Het leek wel of ik overal ongeluk bracht.' Hayder besloot daarop die ervaringen te verwerken in een boek.

Vogelman werkte als een therapeut voor Hayder, zei ze. 'Mijn moeder vertelde me dat ze niet in staat was mijn boek te lezen, omdat het zo duister is. Ze zei: 'Toen jij klein was probeerde ik je altijd af te schermen van de donkere kanten van de samenleving'. Misschien was die bescherming te benauwend en word ik daarom zo gefascineerd en aangetrokken door het gewelddadige.'

(Bron: The Bookseller, De Spanningsblog)

Klik hier en hier voor interviews met Mo Hayder

Wordt verwacht 495 (nieuws, 2021)

In Ödesmark vergeet niemand ooit iets 

Uitgeverij De Geus brengt op 7 september de thriller De laatste sneeuw op de markt. Het is de tweede thriller van de Zweedse schrijfster Stina Jackson.

In een afgelegen dorp in Lapland vergeet men geen enkele misstap… De winter weigert zijn ijzige greep op Ödesmark, een afgelegen dorp in Lapland, los te laten.

Vele huizen zijn er langzaam in verval geraakt.

Maar Liv Björnlund is nooit weggegaan. Ze woont er samen met haar tienerzoon Simon en haar bejaarde vader Vidar.

Liv voelt de blikken van hun weinige buren. Iedereen lijkt zich af te vragen of het waar is dat Vidar op een klein fortuin zit. Zijn twijfelachtige zaakjes hebben hem veel vijanden opgeleverd en in Ödesmark vergeet niemand ooit iets.

Nu wil iemand terug wat rechtmatig van hem is. Niets zal hem stoppen, ongeacht wie hem in de weg staat…

Stina Jackson (Zweden, 1983) groeide op in het noorden van Zweden. Ze vertrok in 2006 naar Denver, Colorado. Daar schreef ze haar debuut, De Zilverweg, dat een verkoopsucces werd en bekroond werd als beste Zweedse thriller van het jaar. Jacksons eersteling is verschenen in meer dan 25 landen. Ook de filmrechten zijn verkocht. 

Omgedraaide piramide (nieuws, 2021)

Thrillerauteur Walter Lucius overleden  

Thrillerauteur Walter Lucius is donderdag 22 juli overleden, meldt het Noordhollands Dagblad. De schrijver, scenarist, producent en regisseur is 67 jaar geworden. Volgens de krant leed de auteur al enige tijd aan ernstige depressies.

Walter Lucius is het pseudoniem van Walter Goverde. Hij werkte als regisseur voor theater. Voor televisie maakte hij dramaproducties, documentaires en items. Met Odyssee Producties, zijn audiovisuele bedrijf, realiseerde hij projecten voor een aantal ministeries, zoals de inburgeringsfilm Naar Nederland. 'Ik was de drummer van een band die daarna regisseur werd van theater en televisie, toen zijn eigen scripts begon te schrijven en eindigde als auteur van spannende boeken' meldde hij op zijn website. 'De dingen konden heel wat minder verrassend lopen.'

Onder de naam Walter Lucius schreef hij zijn thrillerdebuut De vlinder en de storm. Het zou het eerste deel worden van de Hartland-trilogie. Centraal in de boeken staan de belevenissen van twee onderzoeksjournalisten: de van oorsprong Afghaanse Farah Hafez en de Nederlands-Amerikaanse Paul Chapelle. In de thrillers zijn meerdere verhaallijnen en maatschappelijke thema’s als asielbeleid en integratie verwerkt.

Met zijn debuut won Lucius in 2013 de Schaduwprijs, de prijs voor het beste Nederlandstalige spannende debuut. Sinds 2012 was Lucius fulltime schrijver. In De vlinder en de storm wordt een Afghaans misbruikt jongetje in het Amsterdamse Bos. Er blijkt een wereld van kindersmokkel en machtsmisbruik schuil te gaan. Journalisten Farah Hafez en Paul Chapelle krijgen te maken met Farah de roddelpers en de invloed van het Nederlandse bedrijfsleven.

In 2016 verscheen zijn nieuwe thriller Schaduwvechters. In dit tweede deel van de Hartland-trilogie komen Farah Hafez en Paul Chapelle terecht in de wereld van kindersmokkel en machtsmisbruik. Bij hun onderzoek raken ze verstrikt in een internationaal crimineel netwerk en een levensgevaarlijk politiek spel rondom de Russische gasleveranties. Bij het netwerk is ook een hooggeplaatst Nederlands politicus betrokken. 

In september 2019 verscheen het derde deel, De stad en het vuur. Het boek kreeg vijf sterren in de VN Detective- en Thrillergids en belandde op de shortlist voor de titel Thriller van het Jaar. De Hartland-trilogie viel ook internationaal in de smaak. De rechten van de boeken zijn aan ten minste zeven landen verkocht. Lucius was in Frankrijk een Bekende Nederlander: hij gaf er regelmatig lezingen over zijn boeken. 

'Ik was scenarioschrijver, maar een trilogie – een verhaal in drie boeken die ook afzonderlijk van elkaar te lezen moeten zijn – is echt even different cake' zei Lucius in een interview met Het Parool na het uitkomen van De stad en het vuur. 'Maar goed dat ik dat niet wist. Ik had de hele plot wel van tevoren uitgedacht, met in het derde deel het ‘grote geheim’ dat wordt onthuld. Als je een afzonderlijk boek schrijft, werk je naar de plot; je zet het boek op en gaat dan als een piramide naar de top. Ik heb de piramide noodzakelijkerwijs omgedraaid.'

Lucius erkende dat het een nadeel is om het eerste deel al gepubliceerd te hebben als je de rest nog moest schrijven. 'Want ik kon niets daaruit meer ongedaan maken, terwijl dat soms voor de plot wel handiger was geweest. Toen ik het tweede deel aan het schrijven was, waren er desperate momenten waarin ik dacht: o nee, wat heb ik het mezelf moeilijk gemaakt. Ik had het beter kunnen doen zoals mijn grote voorbeeld Stieg Larsson, die zijn drie Millennium-boeken al af had voor ze werden gepubliceerd.'

'Maar dát gebeurde pas na Larssons dood', merkte de interviewer op.

Lucius: 'Dát deel wil ik dan graag overslaan.'

(Bron: Noordhollands Dagblad, Het Parool)

Als een molensteen (nieuws, 2021)

Vijftig jaar na de Jakhals

Het is de 'all time favourite' van Tomas Ross. Maar ook Lee Child loopt weg met De Dag van de Jakhals van Frederick Forsyth. Hij noemt het boek een 'game-changing thriller, een van de meest veelbetekenende ooit'.

Het is vijftig jaar geleden dat de thriller over een aanslag op president Charles de Gaulle op de markt kwam. En ook al is het boek een halve eeuw oud, Lee Child vindt dat de thriller nog steeds een frisse en nieuwe indruk achterlaat. Niemand is meer verbaasd over de loftuitingen dan Frederick Forsyth zelf. Het was niet alleen zijn eerste boek, hij had nog nooit eerder fictie geschreven, zegt hij in een interview met de BBC. 

De voormalige RAF-piloot en oorlogscorrespondent zat in 1970 zonder werk. 'Ik had schulden, geen woning, geen auto. Ik vroeg me in wanhoop af hoe ik uit deze misère kon komen. En toen kwam ik met de meest vreemde oplossing: ik ga een roman schrijven.'

In 35 dagen ramde hij The Day of the Jackal uit een oude typemachine. Het is een aangrijpend verhaal dat zich afspeelt in 1963 over een Brit die wordt ingehuurd om de toenmalige Franse president te vermoorden. 

Maar uitgevers waren niet geinteresseerd. De Gaulle was toen alive and kicking, de aanslag was dus duidelijk mislukt, dus waar was de spanning? 'En dat', zegt Child, 'is de sleutel tot het succes. Het was een hele andere benadering. Het boek ging meer over hoe de poging werd voorbereid dan of zij zou slagen of niet.' Het verhaal gaat over het verloop van het proces. 'Een compleet radicale ommezwaai', aldus Child. 'Niemand had dat eerder gedaan.'

Forsyth zegt dat het boek in korte tijd is geschreven, maar er ging tijdrovende research aan vooraf. Hij legde contact met een professionele vervalser om uit te vinden hoe hij aan een vervalst Brits paspoort kon komen. Een wapensmid vertelde hem hoe hij een zo klein geweer kon maken, dat hij kon worden verstopt in een kruk. 

Lee Child zegt dat Forsyths thriller een molensteen werd om de nek van andere thrillerauteurs. 'We moesten ook presteren op dat niveau. Het leidde tot verandering in het schrijven van thrillers. Auteurs gingen zich meer en meer concentreren op het detail.' 

(Bron: BBC)

Enorm trauma (nieuws, 2021)

Netflix verfilmt opnieuw Coben-thriller  



De Amerikaanse thrillerschrijver Harlan Coben en Netflix kunnen het goed met elkaar vinden. Het ene na het andere boek van de bestsellerauteur wordt door de streamingsdienst op het scherm gebracht. In augustus start de serie Gone For Good, naar de gelijknamige thriller uit 2002.

Eerder werden door Harlan Coben geschreven boeken als The Woods en The Stranger al door Netflix verfilmd. Ook de door hem bedachte dramaserie Safe (met in de hoofdrol Dexter-acteur Michael C. Hall) is er te zien. 

Na het Spaanse El Inocente verschijnt er dit jaar nog een andere tv-verfilming van een boek van Harlan Coben. In de Franstalige serie Gone for Good (Spoorloos in Nederlandse vertaling) volgen we Guillaume Lucchesi. Hij is een dertiger die een enorm trauma te verwerken krijgt wanneer zijn eerste liefde Sonia en zijn broer Fred om het leven komen.

Tien jaar later verdwijnt zijn nieuwe liefde Judith, die hem destijds uit zijn depressie wist te halen, waarna hij wordt geconfronteerd met zaken die zijn familie en vrienden voor hem verborgen hielden.

Coben treedt opnieuw aan als producent van de serie. De schrijver staat bij Netflix onder contract om in totaal veertien van zijn boeken te verfilmen. 

Bekijk hier de trailer van Gone for Good: 



(Bron: Delagarde.nl )

Gesignaleerd 519 (nieuws, 2021)

Steve Frech - Wat je ons hebt afgenomen   



Bij uitgeverij Volt is de thriller Wat je ons hebt afgenomen van Steve Frech. Een ronduit onheilspellende thriller met een adembenemende twist, aldus de uitgever, die direct na verschijnen in de Verenigde Staten een bestseller werd. 

Hoofdpersoon Jacob Reese geniet van zijn rustige leven in het pittoreske dorpje The Hollows, in Vermont. Hij runt een koffietentje en heeft de vervallen cottage die bij zijn huis hoort omgebouwd tot een vakantiehuisje, dat hij nu online verhuurt.

Maar de rust wordt verstoord wanneer zijn volgende gast een vrouw is die griezelig veel op zijn ex-vriendin Laura lijkt, en die een onheilspellend bericht achterlaat in het gastenboek.

Nu ziet hij ineens overal dingen die hem aan Laura doen denken: hij vindt haar muziekdoos en een geschenk dat hij haar jaren geleden gaf in het bos achter zijn huis en denkt haar zelfs een keer op straat te zien.

Maar het kan Laura helemaal niet zijn. Want Laura is dood. Er is maar één verklaring mogelijk: iemand weet wat er gebeurde op de avond dat Laura stierf en is uit op wraak…


De Amerikaanse auteur Steve Frech schreef, produceerde en presenteerde de razendpopulaire podcastserie Random Awesomeness en schrijft mee aan het programma Sports? voor Comedy Central. Zijn thrillerdebuut Wat je ons hebt afgenomen verscheen twee jaar geleden in de VS.