vers van het mes!
ERIK BOLT - DE NEERGANG VAN DE DON
Bij uitgeverij Luitingh verschijnt vandaag 'De neergang van de Don', de tweede misdaadroman van Erik Bolt.
Felix de Grave is een politieman met hart voor zijn werk. Zijn chefs zien dat anders: 'Te veel actiegericht en te weinig met de procedure bezig'.
Wanneer hij zijn oude dienstmakker de Don tegenkomt, hoort hij dat diens nichtje dood in zijn huis is aangetroffen. Vermoord door een fout vriendje, zo beweert de Don, maar de korpsleiding van Amsterdam-Amstelland denkt er het hare van...
Lukt het Felix om zijn chefs - en niet te vergeten officier van justitie mevrouw Van Oyen - te vriend te houden zonder de Don te laten vallen?
Volgens de uitgeverij heeft Erik Bolt (pseudoniem) zijn jarenlange ervaring in kringen van politie en justitie gebruikt om 'een waarheidsgetrouwe politieserie' te schrijven. Bolts eerste, 'Een messteek in de rug', werd positief ontvangen, aldus de uitgever. Maar niet hier.
Erik Bolt - De neergang van de Don. Uitgeverij Luitingh, 255 pag., € 14,95. ISBN 9789024541454
03 februari 2012
Uit zeer goede kring (nieuws, 2012)
'ABDICATIEPROFEET' ROSS ZAT ER WEER NAAST
Willem Pekelder, televisierecensent van dagblad Trouw, geeft thrillerschrijver Tomas Ross vandaag in zijn krant de wind van voren. Deze complotdenker, fantast en republikein gedraagt zich volgens Pekelder 'een beetje puberaal' door zijn weerzin tegen koningin Beatrix zo ostentatief in zijn tv-drama's te verwerken.
Daarnaast slaat Ross voortdurend de plank mis als hij weer het aftreden van het staatshoofd aankondigt, aldus Pekelder. ,,En de media blijven er maar in tuinen. Pas zat de zelfbenoemde abdicatieprofeet bij KRO's Brandpunt (zie foto, red.) en zei daar het volgende: ,,Ik hoor uit zeer goede kring dat ze dit jaar afstand doet. Ze zal het op haar verjaardag (31 januari, red.) bekendmaken, zoals Juliana in 1980 op Beatrix' verjaardag háár abdicatie aankondigde.''
Beatrix haalt volgens Pekelder vermoedelijk haar schouders op 'over de abdicatiedrift van een republikeins onderdaan'. ,,Maar zou ze dat ook kunnen als ze in Ross' serie prins Claus (...) ziet afgebeeld als kast-homo (...)? Zou iemand in Hilversum zich wel eens afvragen wat dit soort scènes voor haar betekent? Ik denk het niet.''
(Bron: Trouw)
Willem Pekelder, televisierecensent van dagblad Trouw, geeft thrillerschrijver Tomas Ross vandaag in zijn krant de wind van voren. Deze complotdenker, fantast en republikein gedraagt zich volgens Pekelder 'een beetje puberaal' door zijn weerzin tegen koningin Beatrix zo ostentatief in zijn tv-drama's te verwerken.
Daarnaast slaat Ross voortdurend de plank mis als hij weer het aftreden van het staatshoofd aankondigt, aldus Pekelder. ,,En de media blijven er maar in tuinen. Pas zat de zelfbenoemde abdicatieprofeet bij KRO's Brandpunt (zie foto, red.) en zei daar het volgende: ,,Ik hoor uit zeer goede kring dat ze dit jaar afstand doet. Ze zal het op haar verjaardag (31 januari, red.) bekendmaken, zoals Juliana in 1980 op Beatrix' verjaardag háár abdicatie aankondigde.''
Beatrix haalt volgens Pekelder vermoedelijk haar schouders op 'over de abdicatiedrift van een republikeins onderdaan'. ,,Maar zou ze dat ook kunnen als ze in Ross' serie prins Claus (...) ziet afgebeeld als kast-homo (...)? Zou iemand in Hilversum zich wel eens afvragen wat dit soort scènes voor haar betekent? Ik denk het niet.''
(Bron: Trouw)
02 februari 2012
Plaat van de maand (22)
De Spanningsblog besteedt met recensies, interviews en nieuws voornamelijk aandacht aan de hedendaagse thriller en de auteurs daarvan: Eriksson & Sundquist, Jussi Adler-Olsen, Jac. Toes, Jack Lance, noem maar op. De vroege Nederlandse misdaadroman is op deze site een ondergeschoven kindje. Maar verzamelaar Wim van Eyle biedt uitkomst. Uit zijn rijke collectie richt Van Eyle eens per maand de schijnwerper op het werk van een - soms vergeten - Nederlandse misdaadschrijver uit vroeger tijden. Wie waren de grondleggers van het genre, wie waren de wegbereiders van de Nederlandse thriller? Vandaag de tweeëntwintigste aflevering uit de serie Plaat van de maand. Over Hans Pennarts. Alias Hugo Koerts. Alias Bernard Hanson. Alias vele anderen...
VRIJMETSELAAR EN VEELSCHRIJVER
(Door Wim van Eyle)
Hij werd geboren als Hans Koert Pennarts op 20 november 1903 in Düsseldorf en overleed op 20 september 1976 in Rotterdam. Zijn vader was Nederlander, zijn moeder een Duitse. In 1905 werd zijn vader paukenist bij het Concertgebouworkest en verhuisde het gezin naar Amsterdam.
Hans zat op de MULO, werkte op kantoor en studeerde 's avonds talen en boekhouden. Hij ging op een bepaald moment feuilletons schrijven voor het jeugdblad 'Zonneschijn'. Zonneschijn had hij zelf ook nodig want zijn gezondheid liet veel te wensen over. Hij naam een baan als vertegenwoordiger en deed af en toe wat vertaalwerk.
In 1935 vertrok hij van Amsterdam naar Soestdijk en in 1939 naar Maartensdijk. Hij trouwde in 1941. Tijdens de Tweede Wereldoorlog dreef hij een tweedehands boekwinkel die eigenlijk toebehoorde aan een Joodse vriend die ondergedoken was. In 1954 werd hij lid van de vrijmetselaarsloge
in Rotterdam.
Het schrijven van boeken begon in 1933 even onder eigen naam, maar al snel onder het pseudoniem Hugo Koerts (1935-1942), af en toe hanteerde hij het pseudoniem Bernard Hanson (1935-1942). Het meest schreef hij jongens- en kinderboeken (o.a. de Henk Riever-serie), toen onder het pseudoniem Alex Tersoest (1936-1941). Hij werkte ook mee aan een jeugdencyclopedie (1971) en schreef verhalen over de oorlog en het verzet.
Vanaf 1946 was hij redacteur bij onder meer het Rotterdams Nieuwsblad, schreef toneelrecensies voor de krant De Waarheid, schreef een stripverhaal en specialiseerde zich in luchtvaartjournalistiek. Vanaf 1957 publiceerde hij ook over muziek.
Zijn uitgave 'Jeugdstad' werd door uitgeverij Becht bekroond en in 1968 kreeg hij de prijs voor lucht- en ruimtevaartpublicisten van de Koninklijke Vereniging voor Luchtvaart (zie foto). Zijn jongensboeken worden in het algemeen als zijn sterkste boeken gezien. De rest heeft een matige amusementswaarde.
Als Hugo Koerts schreef hij dertien misdaadboeken:
1935 'Misdaad in de firma' (cover Gerrit de Morée)
1935 'Een van de zeven'
1935 'Zes passagiers, één geheim' (cover Fons Andus)
1935 'Een vliegtuigraadsel' (cover C. Boost)
1935 'Het clubmysterie' (cover Gerrit de Morée)
1935 'De moord in de talenschool/Misdaad in Eindhoven' (cover Frans Mandos)
1936 'Spionnen in de Orientexpres' (cover C. Boost)
1936 'Het mysterie van kamer 10' (cover Gerrit de Morée)
1936 'Het driesteden-raadsel'
1937 'Het raadsel van Soestdijk'
1937 'Een strijd om vijftig koffers'
1938 'Het lijk dat terugkwam'
1938 'Spion tegen wil en dank'
Deze boeken verschenen bij uitgeverij Helmond in de Speciaal-serie en in de serie Roman voor allen (geel omkaderd).
Onder het pseudoniem Bernard Hanson verschenen twee spannende boeken bij Helmond (Roman voor allen):
1936 'Het leege kwartier'
1938 'Het detective-examen'
Korte verhalen van zijn hand zijn nog te vinden in Avond-lectuur, een pulpuitgave van De Spaarnestad.
(Bronnen: Wim van Eyle, Mats Beek)
VRIJMETSELAAR EN VEELSCHRIJVER
(Door Wim van Eyle)
Hij werd geboren als Hans Koert Pennarts op 20 november 1903 in Düsseldorf en overleed op 20 september 1976 in Rotterdam. Zijn vader was Nederlander, zijn moeder een Duitse. In 1905 werd zijn vader paukenist bij het Concertgebouworkest en verhuisde het gezin naar Amsterdam.
Hans zat op de MULO, werkte op kantoor en studeerde 's avonds talen en boekhouden. Hij ging op een bepaald moment feuilletons schrijven voor het jeugdblad 'Zonneschijn'. Zonneschijn had hij zelf ook nodig want zijn gezondheid liet veel te wensen over. Hij naam een baan als vertegenwoordiger en deed af en toe wat vertaalwerk.
In 1935 vertrok hij van Amsterdam naar Soestdijk en in 1939 naar Maartensdijk. Hij trouwde in 1941. Tijdens de Tweede Wereldoorlog dreef hij een tweedehands boekwinkel die eigenlijk toebehoorde aan een Joodse vriend die ondergedoken was. In 1954 werd hij lid van de vrijmetselaarsloge
in Rotterdam.
Het schrijven van boeken begon in 1933 even onder eigen naam, maar al snel onder het pseudoniem Hugo Koerts (1935-1942), af en toe hanteerde hij het pseudoniem Bernard Hanson (1935-1942). Het meest schreef hij jongens- en kinderboeken (o.a. de Henk Riever-serie), toen onder het pseudoniem Alex Tersoest (1936-1941). Hij werkte ook mee aan een jeugdencyclopedie (1971) en schreef verhalen over de oorlog en het verzet.
Vanaf 1946 was hij redacteur bij onder meer het Rotterdams Nieuwsblad, schreef toneelrecensies voor de krant De Waarheid, schreef een stripverhaal en specialiseerde zich in luchtvaartjournalistiek. Vanaf 1957 publiceerde hij ook over muziek.
Zijn uitgave 'Jeugdstad' werd door uitgeverij Becht bekroond en in 1968 kreeg hij de prijs voor lucht- en ruimtevaartpublicisten van de Koninklijke Vereniging voor Luchtvaart (zie foto). Zijn jongensboeken worden in het algemeen als zijn sterkste boeken gezien. De rest heeft een matige amusementswaarde.
Als Hugo Koerts schreef hij dertien misdaadboeken:
1935 'Misdaad in de firma' (cover Gerrit de Morée)
1935 'Een van de zeven'
1935 'Zes passagiers, één geheim' (cover Fons Andus)
1935 'Een vliegtuigraadsel' (cover C. Boost)
1935 'Het clubmysterie' (cover Gerrit de Morée)
1935 'De moord in de talenschool/Misdaad in Eindhoven' (cover Frans Mandos)
1936 'Spionnen in de Orientexpres' (cover C. Boost)
1936 'Het mysterie van kamer 10' (cover Gerrit de Morée)
1936 'Het driesteden-raadsel'
1937 'Het raadsel van Soestdijk'
1937 'Een strijd om vijftig koffers'
1938 'Het lijk dat terugkwam'
1938 'Spion tegen wil en dank'
Deze boeken verschenen bij uitgeverij Helmond in de Speciaal-serie en in de serie Roman voor allen (geel omkaderd).
Onder het pseudoniem Bernard Hanson verschenen twee spannende boeken bij Helmond (Roman voor allen):
1936 'Het leege kwartier'
1938 'Het detective-examen'
Korte verhalen van zijn hand zijn nog te vinden in Avond-lectuur, een pulpuitgave van De Spaarnestad.
(Bronnen: Wim van Eyle, Mats Beek)
01 februari 2012
Gesignaleerd (102)
vers van het mes!
ERIKSSON & SUNDQUIST - HET KRAAIENMEISJE
Bij uitgeverij Cargo verschijnt morgen de thriller 'Het kraaienmeisje' van Jerker Eriksson en Håkan Axlander Sundquist. Het gaat om de eerste deel van een trilogie van dit duo.
Midden in de nacht wordt in het besneeuwde struikgewas vlak bij een metrostation in Oslo het lichaam van een jongen gevonden. Hij is volledig uitgedroogd en lijkt wel gemummificeerd. Hoofdinspecteur Jeanette Kihlberg wordt op de zaak gezet, maar tast in het duister - zeker als er nog meer lichamen gevonden worden. Alle sporen wijzen naar Victoria Bergman, een vrouw die door mishandeling en misbruik in haar kindertijd ernstig beschadigd is, maar die is spoorloos verdwenen.
Jerker Eriksson en Håkan Axlander Sundquist hadden volgens de uitgever een bewogen leven met vele beroepen, hobby's en interesses, voordat ze zich samen aan 'Het kraaienmeisje' waagden. Ze delen een interesse voor kunst, muziek en literatuur en wonen in Stockholm.
Eriksson Sundquist - Het kraaienmeisje. Vertaling: Elina van der Heijden en Wiveca Jongeneel. Uitgeverij Cargo, 381 pag., € 19,90. ISBN 978 90 234 7133 3
ERIKSSON & SUNDQUIST - HET KRAAIENMEISJE
Bij uitgeverij Cargo verschijnt morgen de thriller 'Het kraaienmeisje' van Jerker Eriksson en Håkan Axlander Sundquist. Het gaat om de eerste deel van een trilogie van dit duo.
Midden in de nacht wordt in het besneeuwde struikgewas vlak bij een metrostation in Oslo het lichaam van een jongen gevonden. Hij is volledig uitgedroogd en lijkt wel gemummificeerd. Hoofdinspecteur Jeanette Kihlberg wordt op de zaak gezet, maar tast in het duister - zeker als er nog meer lichamen gevonden worden. Alle sporen wijzen naar Victoria Bergman, een vrouw die door mishandeling en misbruik in haar kindertijd ernstig beschadigd is, maar die is spoorloos verdwenen.
Jerker Eriksson en Håkan Axlander Sundquist hadden volgens de uitgever een bewogen leven met vele beroepen, hobby's en interesses, voordat ze zich samen aan 'Het kraaienmeisje' waagden. Ze delen een interesse voor kunst, muziek en literatuur en wonen in Stockholm.
Eriksson Sundquist - Het kraaienmeisje. Vertaling: Elina van der Heijden en Wiveca Jongeneel. Uitgeverij Cargo, 381 pag., € 19,90. ISBN 978 90 234 7133 3
31 januari 2012
Oorspronkelijk werk (column, 2012)
COVERBANDJES
(Door Jac. Toes)
De nood stijgt steeds hoger bij de mannelijke vaderlandse misdaadromanciers. In de verkoophitlijsten worden ze even zelden gesignaleerd als de groenkopspecht op de Veluwe – ongeveer één maal in de honderd jaar. Dwaalgasten dus, voor wie de misdaadschrijvende vrouwen geen kruimel overlaten.
Wat te doen?
Een paar heren vermomden zich als dames, een transseksuele noodgreep die in volkskluchten uit de vorige eeuw nog wel op de lachspieren wilde werken. De een (Paul Goeken alias Suzanne Vermeer) transformeerde zich tot een megasucces en toonde aan dat verkoopcijfers meer met markstrategie dan kwaliteit te maken hebben. De ander was eigenlijk recensent (Gert Jan de Vries alias Tess Franke). Hij verkoos het om tegen zijn eigen lamp te lopen en moest tegen de schijn van een dubbele pet vechten.
Sommige auteurs namen een minder ingewikkelde route naar succes en begonnen gezellig bij te beunen op de namen van hun jeugdhelden. Vroeger, ach, vroeger… de jaren van vóór de feminiene alleenheersers in de misdaadliteratuur. Toen was het ook niet erg best gesteld met de verkoopcijfers van de Nederlandse misdaadromanciers maar het was in ieder geval een mán die de grootste taartpunt voor zijn rekening nam. In zijn eentje verkocht Appie Baantjer jaarlijks meer dan alle Nederlandse misdaadschrijvende auteurs (m/v) bij elkaar.
Vandaar dat er nu links en rechts Baantjerklonen opduiken. Baantjer Inc. of Baantjer en De Waal. Maar ook de antiquiteit Havank is inmiddels aan een second life in vreemde handen begonnen, net zoals de jongensheld Bob Evers, die als 75-plusser alsmaar verder avonturiert.
Er is kennelijk een markt voor coverbandjes in de Nederlandse misdaadliteratuur.
Reve raadde ooit beginnende schrijvers aan hun idolen te imiteren opdat ze hun eigen stijl zouden vinden. Maar in dit geval zijn het geen groentjes die zich aan goedverkopende voorgangers vergrijpen. Ross, De Waal, De Zwaan, Van Eeden, ze hebben zich al lang en breed met oorspronkelijk werk bewezen.
Ik wil gelezen worden, verzuchtte Multatuli. Sterker nog geloofde hij in de eigen kracht als basis voor een auteur. Hij bedoelde niet de kracht van de herhaling.
Jac. Toes (Den Haag, 1950) publiceerde de Benter & De Wacht-trilogie Dubbelspoor, De afrekening (beide kregen een Gouden Strop-nominatie) en 'Verraad'. Met 'Fotofinish', een 'psychologische actiethriller', won hij in 1998 de Gouden Strop. Daarna verschenen onder meer de romans 'Coup Zéro' en 'De vrije man'. Met zijn Duitse collega Thomas Hoeps publiceert hij in april 2012 'Hoogste bod', het laatste deel van de trilogie rond kunstrestaurator Robert Patati en politiepsycholoog Micky Spijker. Jac. Toes is ook actief als redacteur/journalist en scenarioschrijver.
(Door Jac. Toes)
De nood stijgt steeds hoger bij de mannelijke vaderlandse misdaadromanciers. In de verkoophitlijsten worden ze even zelden gesignaleerd als de groenkopspecht op de Veluwe – ongeveer één maal in de honderd jaar. Dwaalgasten dus, voor wie de misdaadschrijvende vrouwen geen kruimel overlaten.
Wat te doen?
Een paar heren vermomden zich als dames, een transseksuele noodgreep die in volkskluchten uit de vorige eeuw nog wel op de lachspieren wilde werken. De een (Paul Goeken alias Suzanne Vermeer) transformeerde zich tot een megasucces en toonde aan dat verkoopcijfers meer met markstrategie dan kwaliteit te maken hebben. De ander was eigenlijk recensent (Gert Jan de Vries alias Tess Franke). Hij verkoos het om tegen zijn eigen lamp te lopen en moest tegen de schijn van een dubbele pet vechten.
Sommige auteurs namen een minder ingewikkelde route naar succes en begonnen gezellig bij te beunen op de namen van hun jeugdhelden. Vroeger, ach, vroeger… de jaren van vóór de feminiene alleenheersers in de misdaadliteratuur. Toen was het ook niet erg best gesteld met de verkoopcijfers van de Nederlandse misdaadromanciers maar het was in ieder geval een mán die de grootste taartpunt voor zijn rekening nam. In zijn eentje verkocht Appie Baantjer jaarlijks meer dan alle Nederlandse misdaadschrijvende auteurs (m/v) bij elkaar.
Vandaar dat er nu links en rechts Baantjerklonen opduiken. Baantjer Inc. of Baantjer en De Waal. Maar ook de antiquiteit Havank is inmiddels aan een second life in vreemde handen begonnen, net zoals de jongensheld Bob Evers, die als 75-plusser alsmaar verder avonturiert.
Er is kennelijk een markt voor coverbandjes in de Nederlandse misdaadliteratuur.
Reve raadde ooit beginnende schrijvers aan hun idolen te imiteren opdat ze hun eigen stijl zouden vinden. Maar in dit geval zijn het geen groentjes die zich aan goedverkopende voorgangers vergrijpen. Ross, De Waal, De Zwaan, Van Eeden, ze hebben zich al lang en breed met oorspronkelijk werk bewezen.
Ik wil gelezen worden, verzuchtte Multatuli. Sterker nog geloofde hij in de eigen kracht als basis voor een auteur. Hij bedoelde niet de kracht van de herhaling.
Jac. Toes (Den Haag, 1950) publiceerde de Benter & De Wacht-trilogie Dubbelspoor, De afrekening (beide kregen een Gouden Strop-nominatie) en 'Verraad'. Met 'Fotofinish', een 'psychologische actiethriller', won hij in 1998 de Gouden Strop. Daarna verschenen onder meer de romans 'Coup Zéro' en 'De vrije man'. Met zijn Duitse collega Thomas Hoeps publiceert hij in april 2012 'Hoogste bod', het laatste deel van de trilogie rond kunstrestaurator Robert Patati en politiepsycholoog Micky Spijker. Jac. Toes is ook actief als redacteur/journalist en scenarioschrijver.
Ongeschikt (nieuws, 2012)
INDIA WEERT 'TATTOO MEISJE'
De met vijf Oscars genomineerde film 'The Girl with the Dragon Tattoo', naar de gelijknamige thriller van Stieg Larsson, zal niet in India de bioscopen bereiken. Regisseur David Fincher weigert namelijk enkele gewelddadige scènes te schrappen.
De Indiase filmkeuring had geëist dat vijf scènes uit de film zouden worden gehaald, waaronder twee waarin hoofdrolspelers Daniel Craig en Rooney Mara de liefde bedrijven en een scène waarin Mara's personage, hacker Lisbeth Salander, wordt verkracht door de haar toegewezen voogd (gespeeld door de Nederlandse acteur Yorick van Wageningen). Regisseur Fincher is niet van zins in de film te knippen, waarop filmmaatschappij Sony besloot plannen voor de Indiase release op 10 februari te schrappen.
,,Sony Pictures zal niet The Girl with the Dragon Tattoo in India uitbrengen'', aldus een verklaring, die werd verspreid door het kantoor van de maatschappij in Mumbai. ,,De filmkeuring vindt publieke vertoning in ongewijzigde vorm ongeschikt, terwijl wij zijn gebonden aan het handhaven en de bescherming van de visie van de regisseur.''
Overigens is de film, de tweede bewerking van de eerste thriller van Larsson, niet het gedroomde enorme kassucces geworden. Wereldwijd heeft de film, die ruim 62 miljoen euro kostte, ongeveer 140 miljoen euro opgebracht. De productie voor de tweede film, 'The Girl Who Played with Fire', is inmiddels begonnen. Craig en Mara zullen opnieuw de hoofdrollen vertolken.
(Bron: The Guardian)
De met vijf Oscars genomineerde film 'The Girl with the Dragon Tattoo', naar de gelijknamige thriller van Stieg Larsson, zal niet in India de bioscopen bereiken. Regisseur David Fincher weigert namelijk enkele gewelddadige scènes te schrappen.
De Indiase filmkeuring had geëist dat vijf scènes uit de film zouden worden gehaald, waaronder twee waarin hoofdrolspelers Daniel Craig en Rooney Mara de liefde bedrijven en een scène waarin Mara's personage, hacker Lisbeth Salander, wordt verkracht door de haar toegewezen voogd (gespeeld door de Nederlandse acteur Yorick van Wageningen). Regisseur Fincher is niet van zins in de film te knippen, waarop filmmaatschappij Sony besloot plannen voor de Indiase release op 10 februari te schrappen.
,,Sony Pictures zal niet The Girl with the Dragon Tattoo in India uitbrengen'', aldus een verklaring, die werd verspreid door het kantoor van de maatschappij in Mumbai. ,,De filmkeuring vindt publieke vertoning in ongewijzigde vorm ongeschikt, terwijl wij zijn gebonden aan het handhaven en de bescherming van de visie van de regisseur.''
Overigens is de film, de tweede bewerking van de eerste thriller van Larsson, niet het gedroomde enorme kassucces geworden. Wereldwijd heeft de film, die ruim 62 miljoen euro kostte, ongeveer 140 miljoen euro opgebracht. De productie voor de tweede film, 'The Girl Who Played with Fire', is inmiddels begonnen. Craig en Mara zullen opnieuw de hoofdrollen vertolken.
(Bron: The Guardian)
Abonneren op:
Posts (Atom)