Gesignaleerd 427 (nieuws, 2017)

Dinie Bell - Driest


Bij uitgeverij Palmslag verschijnt morgen de misdaadroman Driest van Dinie Bell. Na Achtervolgingsdrift, Hysteria en Knekelhuis is dit de vierde thriller van de Eindhovense schrijfster. 

Palmslag noemt Driest 'een misdaadroman met een vleugje mysterie'. Een disfunctionele familie, een jonge veroordeelde in een vrouwengevangenis en twee meisjes die elkaars tegenpolen zijn: wat hebben ze met elkaar te maken en wat is hun rol in een reeks gewelddadige misdaden?

Drie personen vertellen het verhaal van Driest: een minderjarig meisje dat berecht is als volwassene, Imke en Mercedes. De veroordeelde zit de haar opgelegde straf uit in een vrouwengevangenis, waar het haar bepaald niet makkelijk wordt gemaakt door de treiterende medegedetineerden.

Waar de veroordeelde op het ene moment lieflijke gedichtjes schrijft in haar cel, deinst ze er op andere momenten niet voor terug extreem geweld te gebruiken om de pesterijen en bedreigingen te doen stoppen.

Imke is een introvert meisje dat opgroeit in een chic milieu. Haar moeder geeft haar alle liefde, maar in de ogen van haar vader kan ze niet veel goed doen. En dan is er nog Mercedes, die, extravert als ze is, in alles Imkes tegenpool is. Wat hebben deze drie meisjes met elkaar te maken? En wie is toch die ‘hij’ aan wie steeds gerefereerd wordt?

Dinie Bell (1956) woont in Eindhoven. Ze schreef haar eerste werk voor een verhalenwedstrijd van de Kunststichting Eindhoven toen ze negentien was. Haar verhaal werd gepubliceerd in de bundel Beeldspraak. In 2011 debuteerde de Noord-Brabantse met de roman Alsjeblieft papa.... In 2013 publiceerde Palmslag haar eerste psychologische thriller Achtervolgingsdrift, in 2014 gevolgd door de thriller Hysteria. Eind 2015 kwam haar derde spannende boek uit: Knekelhuis.

Onmacht, duisternis en hoop (nieuws, 2017)

Topadvocaat Knoops komt met thriller over moordzaak op Bonaire


 'Zijn slachtoffers stonden dicht bij elkaar, op nog geen drie meter bij hem vandaan. Zij waren nietsvermoedend uit de auto gestapt op nog geen vijfhonderd meter van de vuurtoren. Het plan was simpel. Hij wist dat hij de twee broers gemakkelijk mee zou krijgen naar een afgelegen gebied als het om vrouwen ging. In plaats van de twee vrouwen, wachtte hun de kogel.'

Deze week is De laatste kamer, een legal thriller van advocaat Geert-Jan Knoops, verschenen bij uitgeverij Balans. Het verhaal is gebaseerd op een moordzaak dit twaalf jaar geleden gebeurde op het Caribische eiland Bonaire.

Op 15 juli 2005 worden op Bonaire twee broers vermoord aangetroffen bij de vuurtoren Spelonk. Ze zijn op afschuwelijke wijze om het leven gebracht. De gemeenschap op Bonaire is geschokt. De drie mannen die ervoor worden opgepakt, worden tot in hoogste instantie voor deze moorden veroordeeld. Maar de veroordeling van twee van hen roept bij sommigen veel twijfel op.

Begin 2011 kreeg advocaat Knoops de zaak op zijn bureau, nadat een Curaçaose psycholoog had ontdekt dat de twee veroordeelden mogelijk onschuldig waren. Knoops: 'Jarenlang zou deze zaak mijn leven en dat van mijn collega's beheersen. Het heeft mijn visie op de samenleving en op het justitiële systeem veranderd.'

Als een jaar later het Innocence Project van Knoops wordt gevraagd onderzoek te doen naar hun onschuld, draait dit uit op een unieke rechtszaak met een onverwachte ontknoping. In De laatste kamer laat Knoops de lezer kennismaken met de ontluisterende wereld van gerechtelijke dwalingen, waarin hij is gespecialiseerd. Hij beschrijft de wereld van onmacht, duisternis en hoop, die verbonden is aan het lot van mensen die onterecht achter de tralies zitten.

Iets gevaarlijks (column, 2017)

Donderend applaus

(Door Peter de Zwaan)

Namen. Daar ligt het moeilijker mee dan ik tot voor kort dacht. Je hebt een naam en daar doe je het mee. Niks hoor. Daar ga je over steggelen of klagen of debatteren of weet ik wat mensen doen die veel tijd hebben.
Twee voorbeelden die aan de orde kwamen in de jaarvergadering van het GNM, Genootschap van Nederlandstalige Misdaadauteurs.

Het gaat de laatste jaren niet zo goed met de Gouden Strop en ‘niet zo goed’ is de woordkeus van de aardige collega’s. Ik hou van kort: beroerd. Nauwelijks aanzien, nauwelijks beloning voor de winnaar en als ik goed nadenk nog wel een paar nauwelijksen.

Job Vis had een oplossing die, vond ik, tegen briljant aanzat. ‘Geef de winnaar 1 euro en laat hem het geschenkboek voor het jaar erna schrijven. Daar verdient hij meer mee dan de 10.000 euro die de afgelopen jaren met pijn en moeite werd opgebracht.’

Kan niet. Geen schijn van kans, want zei een collega die 100 keer met alle instanties die denkbaar zijn heeft gesproken: ‘Dat wil de CPNB echt nooit, want die wil bekende namen.’ Ooit was er een geschenkboekje van Stephen King, nou, dan wil je verder wel zwijgen.

Of niet. Want daar hebben we het gedonder weer. Je moet op een of andere manier zorgen dat je bekend wordt en pas daarna openen zich deuren. Onder meer bij clubs die ervoor moeten zorgen dat je als schrijver bekend wordt, zoals de CPNB.

Ik doe nu iets gevaarlijks. Ik ga er even van uit dat de juryleden van de Gouden Strop wel eens een misdaadboek hebben gelezen en dat zij het beste boek van het afgelopen jaar de prijs geven.

De schrijver ervan zou bekend moeten worden. Dat lukt niet via de Strop, dat weten we nou wel, maar het kan lukken via een geschenkboek waarvan er enkele honderdduizenden worden verspreid. Mooi toch, een prijs van 1 euro voor de eer en het jaar erna leuk verdienen aan een geschenkboek en een bekende schrijver worden, voor je het weet zit je in iets ellendigs als het tv-programma RTL Boulevard.

Voorbeeld twee. De naam Gouden Strop. Er waren sponsors die jeuk kregen van de gedachte dat hun bedrijfsnaam gekoppeld zou moeten worden aan het woord Strop. Ik heb destijds niet de Gouden Strop gewonnen, maar de Bruna Gouden Strop en vond het een mooie naam. Bruna waarschijnlijk toen ook, maar er zijn bedrijven met directieleden die er anders over denken. Stakkers, natuurlijk, maar ze bestaan en waarom zouden we ze de kans geven het woord Strop als argument te gebruiken om terug te deinzen of van schrik niet meer te willen sponsoren? Hup: andere naam voor de Strop.

‘Vinden jullie Gouden Winnaar goed, jongens? Kom dan maar op met de centen. Moet er iets anders van Goud zijn? Ons best, wat zeggen jullie, geven jullie maar een ton? Een beetje guller mag wel. Een ton of drie, vier en we laten het Goud blinken tot jullie last van jullie ogen krijgen. Al zal het de Gouden Boerenleenbank zijn. Of de Gouden Bol van Com.’

Er was in de jaarvergadering van het GNM één lid dat zei dat de naam wat hem betrof meteen mocht veranderen. Het ging hem niet om het woord Strop, maar om het feit dat de prijs zo ongeveer een dood paard is geworden waar je niet mee moet zeulen. Nieuwe sponsor, nieuw prijzengeld, nieuwe naam, nieuwe kansen. Het lid om wie het ging, was ik, ja, iemand moet het doen. En echt, eerlijk waar en ongelogen, het donderende applaus klinkt nog na in mijn oren.

Deze column is ook te lezen op www.peterdezwaan.nl. Zie ook Genootschap in overleg met mogelijk nieuwe sponsor van Gouden strop.

Enige beweging (nieuws, 2017)

Genootschap in gesprek met nieuwe sponsor voor Gouden Strop

Het Genootschap van Nederlandstalige Misdaadauteurs (GNM) spreekt komende week met een mogelijk nieuwe sponsor voor de Gouden Strop, de belangrijkste thrillerprijs van het land. Dat heeft schrijver Charles den Tex, voorzitter van de Stichting Gouden Strop, zaterdag gezegd tijdens de jaarvergadering van het misdaadauteursgilde. 

Er lijkt dus eindelijk enige beweging te zitten in de impasse waarin de thrillerprijs verkeert na de door velen bekritiseerde uitreiking in juni van dit jaar. De naam van de mogelijke geldschieter werd niet vrijgegeven tijdens de jaarvergadering, omdat het overleg met deze nog moet beginnen.

Er is nog niets vastgelegd, maar er circuleren wel plannen en ideeën, aldus een van de aanwezigen tijdens de vergadering. Zo moet het sponsorschap een verbintenis zijn die voor meerdere jaren wordt aangegaan. Via de televisie (lees: RTL) moet er niet alleen aandacht zijn voor de winnaar van de prijs, maar ook voor de genomineerden. Als het even kan moet het prijzengeld voor de bekroonde auteur omhoog naar 25.000 euro, is er naast de juryprijs ook sprake van een publieksprijs. Last but not least: het moet bespreekbaar worden dat de naam Gouden Strop wordt vervangen.  

Dit jaar werd de winnaar van de Gouden Strop bekendgemaakt tijdens een uitzending van RTL Late Night. Er was veel kritiek op de uitzending, die met weinig allure gepaard ging. Volgens GNM-voorzitter Peter Römer lag dat aan een te korte voorbereidingstijd. Komende jaren moet dit beter gaan, vindt de GNM-voorzitter en dat standpunt wordt gedeeld door RTL. 

Er wordt gedacht aan meerdere uitzendingen via RTL, te beginnen bij de shortlist. De Gouden Strop zou dan de enige literaire prijs in  het land zijn die meerdere malen per jaar aandacht krijgt op tv. Door het instellen van een publieksprijs zullen de kijkers meer bij de Strop worden betrokken. De mogelijkheid werd geopperd een vlogger filmpjes te laten maken over genomineerden en/of hun boek. Uit de vergadering die werd bijgewoond door pakweg twintig van de in totaal 135 leden kwam enige instemming, maar niemand meldde zich om deze klus te klaren. Een ander plan om de winnaar van de Gouden Strop het geschenkboekje van het daaropvolgende jaar te laten schrijven, werd de grond in geboord met het argument dat de organiserende stichting CPNB altijd een grote naam zoekt voor dit kwarwei.

Al de plannen kunnen natuurlijk alleen doorgaan als de Strop blijft en dat is mede afhankelijk van de uitkomst van de gesprekken met een nieuwe sponsor. Omdat de waardering voor een prijs, zo blijkt uit de praktijk, rechtstreeks te maken heeft met de hoogte van die prijs, zal het bedrag omhoog moeten. Het bestuur van de Stichting Gouden Strop streeft naar 25.000 euro.

Of de Schaduwprijs zal blijven bestaan is onzeker, omdat voorlopig zwaar wordt ingezet op de Strop zelf. De jury voor de Strop zal volgend jaar worden betaald door de Lira, zo is toegezegd. Wat de naamsverandering van de Gouden Strop betreft, werd gemeld dat niet alle eventuele sponsors onder de indruk zijn van de naam. Er zijn geldschieters geweest die hun naam niet direct wilden verbinden aan een prijs met het woord 'strop'. Onder de aanwezigen was er weinig enthousiasme voor een naamswijziging, maar er kwamen uit de vergadering ook geen protesten. Volgens een andere toehoorder verzandde de discussie in vage algemeenheden.

Bestuurslid John Brosens legt na acht jaar zijn taken neer, zo werd zaterdag ook bekend. Hij wordt opgevolgd door Michel van Bergen Henegouwen, oftewel schrijver Michael Berg. Na de vergadering was er de traditionele borrel, gevolgd door 'een mystery dinner'. Het aantal aanwezige leden was toen gestegen tot veertig. 

Publiekslieveling (nieuws, 2017)

Saskia Noort vist opnieuw achter het net

Het werd nog eens fijntjes gememoreerd bij De Wereld Draait Door: Saskia Noort was voor de vijfde keer genomineerd voor de NS Publieksprijs. Maar daar hadden de stemmers maling aan. Opnieuw bleef de schrijfster van de thriller Huidpijn met lege handen achter. Sportjournalist Michiel van Egmond echter mocht voor de derde keer de trofee mee naar huis nemen. Zijn boek De wereld volgens Gijp werd Boek van het jaar 2017.

Michiel van Egmond won met 27 % van de stemmen. Als 2e eindigde De levens van Jan Six van Geert Mak (Atlas Contact) met 23% van de stemmen. Van Egmond won de NS Publieksprijs in 2013 met Gijp en in 2014 met Kieft.

De andere genomineerden waren naast Noorts Huidpijn, Mijn verhaal van Johan Cruijff, Judas van Astrid Holleeder en Thomas Dekker van Thijs Zonneveld. Er is in totaal 96.000 keer gestemd. Van Egmond ontving naast een sculptuur van Jeroen Henneman, een geldbedrag van € 7.500 en een NS Altijd Vrij 1e klas abonnement voor één jaar ter waarde van € 6.420. Vooraf waren de genomineerden ervan overtuigd dat de prijs naar de zus van Willem Holleeder zou gaan.

De Publieksprijs voor het Nederlandse Boek wordt uitgereikt sinds 1987. Sinds 2001 is NS sponsor van de prijs en is de naam NS Publieksprijs. Het boek dat de meeste stemmen vergaart, mag zich voortaan Boek van het Jaar noemen. De zes oorspronkelijk Nederlandstalige boeken behoren tot de bestverkochte titels van het afgelopen jaar (1 juli 2016 tot 1 juli 2017).

In het vervolg op Gijp (2012) laat Van Egmond de lezer kennis maken met het oude en het nieuwe leven van voormalig voetballer René van de Gijp.

Van vlees en bloed (nieuws, 2017)

Aspe wil met eigen uitgeverij de boer op

De Vlaamse bestsellerschrijver Pieter Aspe (64) wil vanaf 1 januari starten met een eigen uitgeverij. Dat laat hij weten aan De Standaard.

'Boeken drukken en vormgeven is niet zo moeilijk. De belangrijkste job van een uitgever is het contact met auteurs’, zegt Pieter Aspe in de Vlaamse krant. 'Ik heb al twee mensen gevonden die freelance voor me aan de slag gaan. Eén andere auteur - niet de minste - is ook al enthousiast. Per 1 januari zou ik willen starten.'

Sinds een jaar of twee verschijnen de boeken van de thrillerauteur onder de naam Aspe nv, maar onder de vlag van Uitgeverij Manteau, die al sinds jaar en dag zijn boeken uitgeeft. Aspe nv zou toen, naast het op de markt brengen van boeken, een digitale ontmoetingsplaats creëren. Zo staat te lezen op de website van WPG, de koepeluitgeverij boven Manteau en Aspe nv.

'Aspe nv was een eerste stap om het oeuvre van Aspe beter te ontsluiten', zegt Mariannen De Baere van Uitgeverij Manteau, in De Standaard. 'Maar het is geen juridisch genootschap. Het was een vehikel om initiatieven als de Aspe Award te organiseren en nieuwe auteurs aan te trekken.'

Volgens Aspe zou Aspe nv vanaf 2018 wel een zelfstandige onderneming worden. 'Zodat de inkomsten rechtstreeks naar de auteurs vloeien en hun geld niet verprutst wordt, bijvoorbeeld aan evenementen als de boekenbeurs in Antwerpen.'

'Uitgeverijen werken nu meer voor hun aandeelhouders, dan voor hun auteurs. Ze zijn me te log geworden. Auteurs zijn mensen van vlees en bloed, geen product uit de supermarkt.'

Bron: De Standaard