De beste thrillers aller tijden #29 (nieuws, 2022)

De favoriet van... Anita Terpstra

De Spanningsblog bestaat op 14 april vijftien jaar. En wie (bijna) jarig is, trakteert. Maar in boeken weggeven doen we niet, daar zijn andere websites beter in. Waar we onze volgers wel blij mee hopen te maken, is een lijst met de allerbeste thrillers, gekozen door tientallen spannendeboekenschrijvers uit Vlaanderen en Nederland. In de aanloop naar het derde lustrum haalt De Spanningsblog telkens een boek naar voren dat volgens in ieder geval één auteur boven al het andere spannende leesvoer uitstijgt. Uiteindelijk komt daar een favorietenlijst van heb ik jou daar tot wasdom. Vandaag: schrijfster Anita Terpstra.


Nicci French - Bezeten van mij


Dichtbij de lezer

(Door Anita Terpstra)

De Nederlandse literatuur kent De Grote Drie: Mulisch, Reve en Hermans. Ik heb mijn eigen grote drie: Elizabeth George, Karin Slaughter en Nicci French. Ik verslond/verslind hun boeken. De vraag van De Spanningsblog wat mijn favoriete thriller is, is dan ook onmogelijk te beantwoorden. Net zo onmogelijk als zeggen wat mijn favoriete liedje, favoriete kunstwerk, favoriete gerecht of favoriete kledingstuk is (oké, legging).

Ik hou van George vanwege haar briljante en ingewikkelde plots, ik hou van Slaughter vanwege haar dialogen en humor en ik hou van French vanwege hun toegankelijke manier van schrijven en hun vermogen verhalen te verzinnen die dichtbij de lezer staan.

Ik wilde, na een mislukte carrière als journalist, dolgraag boeken schrijven en het waren vooral de boeken van French die me de hoop gaven dat ik dat ook zou kunnen. Ik maakte (bijna) een studie van hun boeken, als ook thrillers van andere auteurs. Hoe zat hun plot in elkaar? Hoe zetten ze hun personages neer? Hoe creëerden ze spanning? Hoe schreven ze dialogen?

Stel dat ik maar één boek van mijn grote drie mee zou mogen nemen naar een onbewoond eiland, dan zou het vliegtuig zonder mij vertrekken. Ik kán niet kiezen. In gedachten zie ik de meneer van De Spanningsblog afkeurend met zijn hoofd schudden en om me toch enigszins aan de opdracht te houden, tip ik een boek van iedere schrijfster, in willekeurige volgorde: Totdat de dood ons scheidt van Elizabeth George, Nachtschade van Karin Slaughter en Bezeten van mij van Nicci French.

Naschrift redactie: Als Anita niet kan kiezen, dan doen wij het. Het wordt Nicci French....

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Flaptekst:
Alice Loudon leidt een gelukkig leven. Ze woont samen met haar vriend Jake, doet een cursus Frans, maakt deel uit van een hechte vriendenkring, en werkt als project manager aan de ontwikkeling van een revolutionair anticonceptiemiddel.
Het geordende leven van Alice wordt ruw verstoord door de overweldigende ontmoeting met Adam Tallis, op wie zij halsoverkop verliefd wordt en in wiens ban zij raakt. Adam, op zijn beurt, adoreert Alice.
Overtuigd van hun allesbeheersende liefde zegt Alice haar oude leven vaarwel en verlaat Jake. Het leven met Adam is spannend en onvoorspelbaar. Alice leeft, net als Adam, van dag tot dag.
Adam is een beroemde bergbeklimmer. Zijn laatste tocht was een rampzalige expeditie naar de top van de Chungawat. Vijf mensen overleefden het niet, maar zonder zijn kalme optreden zouden er nog meer mensen zijn omgekomen.
Het aanvankelijk zorgeloze geluk van Alice wordt overschaduwd door de anonieme telefoontjes en bedreigingen. Adam wuift haar ongerustheid weg, maar Alice kan zich er niet bij neerleggen. Tijdens haar zoektocht naar de herkomst van deze bedreigingen betreedt Alice het duistere pad van Adams verleden. En wat ze daar aantreft, overtreft haar grootste angst.

Nicci French is het pseudoniem van het schrijversechtpaar Nicci Gerrard en Sean French, die samen psychologische thrillers schrijven. Bezeten van mij (Killing me softly) is hun derde boek en verscheen in 1999. Het boek werd in 2002 verfilmd.

Zie hier en hier interviews met Nicci French.


Anita Terpstra (1974) studeerde journalistiek en kunstgeschiedenis. Eerder schreef zij goed ontvangen thrillers, waaronder het voor de Gouden Strop genomineerde Samen. Haar thrillers zijn ook in Duitsland en Frankfrijk uitgegeven. Terpstra schreef ook een non-fictieboek over grote gezinnen van vroeger, Het huis vol dat enkele weken in de bestsellerlijsten stond. De moedermaffia is haar eerste roman. Haar jongste thriller Het huis van berouw verscheen in juni 2021.

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

De beste thrillers aller tijden (werk in uitvoering):

Isabel Allende - Het Huis met de Geesten (1982) favoriet van Anya Niewierra
Baantjer - De Cock en de wurger op zondag (1965): favoriet van P. Dieudonné
Desmond Bagley - Vlucht in het verleden (1978); favoriet van Charles den Tex
John le Carré - Edelman, bedelman, schutter, spion (1974); favoriet van Almar Otten
John le Carré - Spion aan de muur (1963); favoriet van Willem Asman
Raymond Chandler - Het lange afscheid (1953); favoriet van Bavo Dhooge
Agatha Christie - En toen waren er nog maar... (oorspronkelijke titel: Tien kleine negertjes) (1939); favoriet van Dominique Biebau
Agatha Christie - Het doek valt (1975); favoriet van Hilde Vandermeeren
Arthur Conan Doyle - De avonturen van Sherlock Holmes (1892); favoriet van Anne van Doorn
Umberto Eco - De naam van de roos (1980); favoriet van Jeroen Windmeijer
James Ellroy - Bloed op de maan (1984); favoriet van Jos Pierreux
John Fowles - De verzamelaar (1963); favoriet van Nicolet Steemers
Ken Follett - Code Rebecca (1980); favoriet van Tomas Ross
John Grisham - Advocaat van de duivel (1991); favoriet van Jens Vern
Stephen King - Misery (1987); favoriet van Wim Bax
Tim Krabbé - Het gouden ei (1984); favoriet van Bram Dehouck
Ira Levin - Een kus voor je sterft (1953); favoriet van Lieneke Dijkzeul
Gavin Lyall - Tylers oorlog (1981); favoriet van Peter de Zwaan
Henning Mankell - Honden van Riga (1992); favoriet van Gerard Nanne
Isa Maron - De Noordzeemoorden (2014); favoriet van Michael Berg
Marion Pauw - Daglicht (2008); favoriet van Loes den Hollander en Annet Hulst
Ian Rankin - Gerechtigheid (2004); favoriet van Wouter Dehairs
Ruth Rendell - Het stenen oordeel (1977); favoriet van René Appel
Sjöwall & Wahlöö - Man op het balkon (1967); favoriet van Joop van Riessen
Donna Tartt - De verborgen geschiedenis (1992); favoriet van Mariska Overman en Marion Pauw
Scott Turow - De aanklager (1986); favoriet van Elvin Post

Wordt verwacht 508 (nieuws, 2022)

Het huishouden van Rubens

Bij uitgeverij Horizon, een imprint van Overamstel Uitgevers gericht op Vlaamse lezers, verschijnt eind februari de historische thriller De graveur van Lisa Medved. Een thriller over de schilder Rubens, zijn graveur en... een gestolen schat.

Antwerpen, de jaren 1620. Antonia groeit op in de kunstwereld van haar vader Lucas Vorsterman, de graveur van de bekende schilder Rubens. Ze bekijkt met argusogen de rivaliteit en jaloezie tussen de kunstenaars, niet het minst tussen haar vader en Rubens.

Haar leven in het huishouden van Rubens verandert drastisch als Vorsterman haar een geheim toevertrouwt.

Antwerpen, het heden. De Canadese kunsthistorica Charlotte doet onderzoek naar haar held, Rubens. Ze ontdekt een brief van Antonia over een gestolen schat van Rubens. In haar gevaarlijke zoektocht naar de schat is natuurlijk niets wat het lijkt.

Lisa Medved is geboren en getogen in Australië, maar de laatste twintig jaar woonde of reisde ze in meer dan vijftig landen. Momenteel woont ze in Den Haag.

Na een carrière in public relations en marketing stortte ze zich op het schrijven van fictie. Kunstgeschiedenis is haar grote passie. Niet verwonderlijk dus dat haar debuut The Engraver zich in de kunstwereld afspeelt.

De beste thrillers aller tijden #28 (nieuws, 2022)

 

De favoriet van... Bram Dehouck

De Spanningsblog bestaat op 14 april vijftien jaar. En wie (bijna) jarig is, trakteert. Maar in boeken weggeven doen we niet, daar zijn andere websites beter in. Waar we onze volgers wel blij mee hopen te maken, is een lijst met de allerbeste thrillers, gekozen door tientallen spannendeboekenschrijvers uit Vlaanderen en Nederland. In de aanloop naar het derde lustrum haalt De Spanningsblog telkens een boek naar voren dat volgens in ieder geval één auteur boven al het andere spannende leesvoer uitstijgt. Uiteindelijk komt daar een favorietenlijst van heb ik jou daar tot wasdom. Vandaag: de Vlaamse tweevoudig Gouden Stropwinnaar Bram Dehouck.


Tim Krabbé - Het gouden ei


Een eenvoudige, maar schokkende plot

(Door Bram Dehouck)

Er zijn twee thrillers die wat mij betreft strijden om de eer van het spannendste boek aller tijden. Beide zijn voor mij van buitenlandse bodem. Ik kies voor die uit Nederland, Het gouden ei van Tim Krabbé.

Net als veel Nederlanders en Vlamingen las ik Het gouden ei op school. Het was voor mij een openbaring dat dit soort verhalen ook geschreven werd in de Lage Landen. Ik was toen al een fervente lezer maar zocht mijn leesvoer uitsluitend bij buitenlandse schrijvers.

Het gouden ei heeft alles wat ik persoonlijk aantrekkelijk vind: spanning, psychologie en een eenvoudige maar schokkende plot. En dat alles kort, krachtig en goed geschreven. Het type verhaal dat ik graag lees, en ook zelf graag schrijf.

Op nummer 2 staat Vaderland van Robert Harris. Vaderland was mijn eerste kennismaking met het werk van Robert Harris, en sindsdien is hij mijn favoriete auteur. Zijn combinatie van geschiedenis en spanning is uniek.

Vaderland is een 'Wat als?'-roman. Het is 1964 en Berlijn bereidt zich voor op de 75e verjaardag van Adolf Hitler, die de Tweede Wereldoorlog heeft gewonnen. In die bijzondere setting plaatst Harris een redelijk traditioneel verhaal waarbij een politieagent de moord op een minister onderzoekt en op een complot stuit dat beter niet ontdekt kan worden.

Harris situeert zijn verhalen vaak tijdens momenten in de geschiedenis die me sterk interesseren, zoals het Romeinse Rijk en (de aanloop naar) de Tweede Wereldoorlog. Meestal is er ook politiek mee gemoeid, denk maar aan de Cicero-trilogie of Conclaaf, dat een pausverkiezing beschrijft.

Spanning is niet Harris' grootste zorg, maar zit er wel altijd in.

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Tim Krabbé, voluit Hans Maarten Timotheus Krabbé (Amsterdam, 13 april 1943), won de Gouden Strop 1995 met Vertraging, hoewel hij meer dan eens uitdrukkelijk te kennen heeft gegeven geen misdaadauteur te willen zijn. Bij de aanvaarding van de prijs heeft hij duidelijk gesteld dat hij niets met misdaadromans te maken heeft of wil hebben, dat Vertraging geen misdaadboek is, en dat hij de prijs alleen in ontvangst nam vanwege de bekroonde spannendheid van het boek.

Krabbé debuteerde in 1967 met de roman De werkelijke moord op Kitty Duisenberg. Hij maakte wereldwijd faam als auteur van Het gouden ei dat werd verfilmd als Spoorloos. Zijn werk werd vertaald in achttien talen. Tim Krabbé heeft twee grote passies: schaken en wielrennen. Zijn boek De Renner (1978) beleefde inmiddels de 43ste druk.

Het gouden ei is een korte thriller. Het boek werd in 1984 uitgegeven, en is een favoriet op de leeslijsten van middelbare scholieren. Behalve verfilmd was in seizoen 2011-2012 in Nederlandse theaters ook een toneelbewerking van het verhaal te zien.

Rex Hofman en Saskia Ehlvest kennen elkaar al een tijd en zijn op weg naar hun vakantiebestemming in Frankrijk. Onderweg stoppen ze bij een benzinestation om even te rusten. Saskia gaat iets te drinken halen en Rex maakt een foto van haar. Rex denkt aan de vakantie van drie jaar geleden. Op een gegeven moment was de benzine op, Saskia heeft toen drie uur in de auto moeten wachten totdat Rex met brandstof terugkwam. Ze was helemaal overstuur geweest. Als kind had ze een nachtmerrie gehad, waarin ze opgesloten zat in een gouden ei. Tijdens haar verblijf in de auto was deze nachtmerrie weer naar boven gekomen. In die nachtmerrie zweefde ze in een gouden ei door de ruimte zonder sterren en de enige manier om daar uit te komen was door tegen het enige andere gouden ei aan te botsen, maar het heelal is zo groot....

Ondertussen wacht Rex al een hele tijd op haar, maar Saskia komt niet terug. Hij gaat naar de servicewinkel om haar te zoeken maar de medewerkers weten niet waar ze is. Daarna belt hij de politie en het hotel waar ze naar toe zouden gaan, maar niemand kan hem helpen. Saskia is spoorloos verdwenen.

De Vlaamse schrijver Bram Dehouck groeide op in Poperinge. Hij volgde daar lessen op het Sint-Stanislascollege. Op zijn achttiende ging hij studeren in de Arteveldehogeschool in Gent. Hij volgde een artistieke opleiding en deed daarna journalistiek. Behalve auteur is hij sinds 2002 communicatieadviseur bij zorgverzekeraar CM.

In 2007 publiceerde hij het non-fictieboek Het meisje dat vergeet. Het verhaal gaat over zijn zus die na een verkeersongeval niets meer onthoudt. Het boek toont de impact ervan op het gezin en belicht de kracht en levenslust van zijn zus. In 2009 debuteerde hij als romanauteur met De minzame moordenaar, bekroond in 2010 met de Schaduwprijs en de Gouden Strop. Geen enkele misdaadauteur slaagde er eerder in beide prijzen in hetzelfde jaar te veroveren. In tegenstelling tot de meeste detectives gaat het niet om de vraag wie het gedaan heeft, maar waarom.

Na het succes kwam in 2011 Een zomer zonder slaap. Knack nomineerde hem voor de Hercule Poirotprijs waarvan hij de publieksprijs wint. Ook kreeg dit boek De Gouden Strop.

Op 12 november 2012 lag zijn derde roman Hellekind in de boekhandel. Zowel Hellekind als Een zomer zonder slaap werd in het Duits vertaald door uitgeverij btb Verlag. Een zomer zonder slaap verscheen ook in het Engels bij World Editions. In september 2016 verscheen Witte Raaf, Dehoucks vijfde roman.

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

De beste thrillers aller tijden (werk in uitvoering):

Isabel Allende - Het Huis met de Geesten (1982) favoriet van Anya Niewierra
Baantjer - De Cock en de wurger op zondag (1965): favoriet van P. Dieudonné
Desmond Bagley - Vlucht in het verleden (1978); favoriet van Charles den Tex
John le Carré - Edelman, bedelman, schutter, spion (1974); favoriet van Almar Otten
John le Carré - Spion aan de muur (1963); favoriet van Willem Asman
Raymond Chandler - Het lange afscheid (1953); favoriet van Bavo Dhooge
Agatha Christie - En toen waren er nog maar... (oorspronkelijke titel: Tien kleine negertjes) (1939); favoriet van Dominique Biebau
Agatha Christie - Het doek valt (1975); favoriet van Hilde Vandermeeren
Arthur Conan Doyle - De avonturen van Sherlock Holmes (1892); favoriet van Anne van Doorn
Umberto Eco - De naam van de roos (1980); favoriet van Jeroen Windmeijer
James Ellroy - Bloed op de maan (1984); favoriet van Jos Pierreux
John Fowles - De verzamelaar (1963); favoriet van Nicolet Steemers
Ken Follett - Code Rebecca (1980); favoriet van Tomas Ross
John Grisham - Advocaat van de duivel (1991); favoriet van Jens Vern
Stephen King - Misery (1987); favoriet van Wim Bax
Ira Levin - Een kus voor je sterft (1953); favoriet van Lieneke Dijkzeul
Gavin Lyall - Tylers oorlog (1981); favoriet van Peter de Zwaan
Henning Mankell - Honden van Riga (1992); favoriet van Gerard Nanne
Isa Maron - De Noordzeemoorden (2014); favoriet van Michael Berg
Marion Pauw - Daglicht (2008); favoriet van Loes den Hollander en Annet Hulst
Ian Rankin - Gerechtigheid (2004); favoriet van Wouter Dehairs
Ruth Rendell - Het stenen oordeel (1977); favoriet van René Appel
Sjöwall & Wahlöö - Man op het balkon (1967); favoriet van Joop van Riessen
Donna Tartt - De verborgen geschiedenis (1992); favoriet van Mariska Overman en Marion Pauw
Scott Turow - De aanklager (1986); favoriet van Elvin Post

De beste thrillers aller tijden #27 (nieuws, 2022)

De favoriet van... Gerard Nanne

De Spanningsblog bestaat op 14 april vijftien jaar. En wie (bijna) jarig is, trakteert. Maar in boeken weggeven doen we niet, daar zijn andere websites beter in. Waar we onze volgers wel blij mee hopen te maken, is een lijst met de allerbeste thrillers, gekozen door tientallen spannendeboekenschrijvers uit Vlaanderen en Nederland. In de aanloop naar het derde lustrum haalt De Spanningsblog telkens een boek naar voren dat volgens in ieder geval één auteur boven al het andere spannende leesvoer uitstijgt. Uiteindelijk komt daar een favorietenlijst van heb ik jou daar tot wasdom. Vandaag: schrijver Gerard Nanne.


Honden van Riga


Beschouwelijk en rustig

(Door Gerard Nanne)

Het zal zo’n 25 jaar geleden zijn dat ik voor het eerst het werk van de inmiddels overleden Henning Mankell ontdekte. Wat een leeservaring! Wat een grootmeester. Zijn inspecteur, de slordige, eenzelvige en tobbende Kurt Wallander, is een politieman waar je je als lezer al snel mee weet te identificeren. Of je wilt of niet, je gaat gewoon van die man houden.

Een meerwaarde in zijn werken is de politieke lading die hij veelal in zijn boeken verweeft. Racisme, scheefgroei, een falend rechtssysteem, je vindt het er allemaal in terug.

Als lezer weet hij je altijd mee te slepen in zijn verhalen. Verslavend bijna. Zijn boeken hebben niet het onzinnige predicaat psychologische dan wel literaire thriller, maar heten gewoon 'spannende roman'. Een even eenvoudige als rake omschrijving die volledig de lading dekt.

Over wat ik zijn beste boek vind moest ik wel even nadenken. Daaruit een keuze maken zou betekenen dat ik de anderen minder vond, wat geenszins het geval is. Maar als ik dan toch moet kiezen, ga ik voor Honden van Riga. Een verhaal waar in mijn beleving het beste van deze auteur naar boven komt.

Over de Honden van Riga schreef het dagblad Trouw: ‘…Het is toch ook wel fijn om weer eens een echt Europese policier te lezen: niet zo hijgerig als de Amerikaanse. Ook niet zo bloederig, meer beschouwelijk en rustig…'

Een omschrijving waar ik mij van harte bij aansluit.

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Flaptekst: 
Op een winterdag drijft de wind een rubbervlot met twee dode mannen naar de kust van het Zweedse Skåne. Inspecteur Kurt Wallander ontdekt dat de mannen voor hun executie gemarteld zijn. Hun gebit is behandeld door Oost-Europese tandartsen. Het spoor leidt naar Riga, waar Wallander pion dreigt te worden in een Baltische intrige.

Honden van Riga werd geschreven voordat de macht van de Sovjet-Unie afbrokkelde. De werkelijkheid is inmiddels aardig op het boek gaan kijken.

Honden van Riga is na Moordenaar zonder gezicht de tweede misdaadroman in de Kurt Wallander-serie. Het boek verscheen in 1992. 

Henning Mankell begon al op twintigjarige leeftijd te schrijven en is daarna nooit meer gestopt, zelfs toen hij in 2014 te horen kreeg dat hij kanker had. Sterker nog, de Zweedse auteur schreef over zijn ziekte columns voor een Zweedse krant.

Mankell werd op 3 februari 1948 in de Zweedse hoofdstad Stockholm geboren. Hij groeide op in de kleine dorpjes Sveg en Boras in het westen en zuiden van Zweden. Toen hij zes jaar was en zijn grootmoeder hem leerde schrijven, was hij verkocht. Op twintigjarige leeftijd werd hij schrijver en assistent-regisseur aan een theater in Stockholm. In 1985 begon hij met werken in een theater in Mozambique en vanaf dat moment woonde hij afwisselend in het Afrikaanse land en Zweden.

De boeken van Mankell zijn in meer dan dertig landen uitgegeven. Hij boekte veel succes met zijn misdaadserie over de tobberige inspecteur Kurt Wallander, die ook is verfilmd in Zweden. Voor het boek Moordenaar zonder gezicht kreeg hij in 1992 al de Glazen Sleutel, de prijs voor het beste Scandinavische misdaadboek. Later zou hij onder meer de Dagger Award (2001) krijgen voor Dwaalsporen en een Amerikaanse Gumshoe Award (2004) voor de misdaadroman De terugkeer van de dansleraar. De Wallander-televisieserie kreeg in 2009 een BAFTA-Award.

De Zweed schreef tientallen boeken, waaronder ook romans en kinderboeken, en kaartte daarin regelmatig maatschappelijke kwesties aan. Hij stond bekend om zijn kritiek op de Vietnamoorlog, de apartheid in Zuid-Afrika en de manier waarop het Westen met zijn koloniën omging. In een interview zei Mankell later ook dat zijn boeken niet alleen over een misdaad gaan. 'Een goed misdaadverhaal gaat niet alleen om de misdaad die wordt opgelost. Het zou een psychologische beschouwing moeten zijn van de cultuur die het weerspiegelt.'

Henning Mankell overleed op 5 oktober 2015 op 67-jarige leeftijd.

Sinds 2002 houdt Gerard Nanne (Velsen, 1949) zich bezig met het schrijven van spannende romans. Het merendeel van zijn verhalen speelt zich af in West-Friesland, gelegen in de kop van Noord-Holland, waar hij ook woont.

Na een opleiding aan de schrijversvakschool Script+ in Amsterdam schreef hij zijn eerste spannende roman Het lied van de Lijster die in 2002 uitkwam bij Ellessy Crime te Arnhem. Inmiddels heeft hij  meerdere boeken op mijn naam staan, waarvan een aantal in een serie met hoofdinspecteur Frank Benders. In de overige romans is het inspecteur Jillian Blom, die met haar team, Paula van Es, Felix Winner en Sjoerd van Tongen, een reeks aan spannende avonturen beleeft.

Gerard Nanne is de drijvende kracht achter de nieuwe thrillerprijs De Hermes Thriller Award, die dit jaar voor het eerst wordt uitgereikt.

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

De beste thrillers aller tijden (werk in uitvoering):

Isabel Allende - Het Huis met de Geesten (1982) favoriet van Anya Niewierra
Baantjer - De Cock en de wurger op zondag (1965): favoriet van P. Dieudonné
Desmond Bagley - Vlucht in het verleden (1978); favoriet van Charles den Tex
John le Carré - Edelman, bedelman, schutter, spion (1974); favoriet van Almar Otten
John le Carré - Spion aan de muur (1963); favoriet van Willem Asman
Raymond Chandler - Het lange afscheid (1953); favoriet van Bavo Dhooge
Agatha Christie - En toen waren er nog maar... (oorspronkelijke titel: Tien kleine negertjes) (1939); favoriet van Dominique Biebau
Agatha Christie - Het doek valt (1975); favoriet van Hilde Vandermeeren
Arthur Conan Doyle - De avonturen van Sherlock Holmes (1892); favoriet van Anne van Doorn
Umberto Eco - De naam van de roos (1980); favoriet van Jeroen Windmeijer
James Ellroy - Bloed op de maan (1984); favoriet van Jos Pierreux
John Fowles - De verzamelaar (1963); favoriet van Nicolet Steemers
Ken Follett - Code Rebecca (1980); favoriet van Tomas Ross
John Grisham - Advocaat van de duivel (1991); favoriet van Jens Vern
Stephen King - Misery (1987); favoriet van Wim Bax
Ira Levin - Een kus voor je sterft (1953); favoriet van Lieneke Dijkzeul
Gavin Lyall - Tylers oorlog (1981); favoriet van Peter de Zwaan 
Isa Maron - De Noordzeemoorden (2014); favoriet van Michael Berg
Marion Pauw - Daglicht (2008); favoriet van Loes den Hollander en Annet Hulst
Ian Rankin - Gerechtigheid (2004); favoriet van Wouter Dehairs
Ruth Rendell - Het stenen oordeel (1977); favoriet van René Appel
Sjöwall & Wahlöö - Man op het balkon (1967); favoriet van Joop van Riessen 
Donna Tartt - De verborgen geschiedenis (1992); favoriet van Mariska Overman en Marion Pauw
Scott Turow - De aanklager (1986); favoriet van Elvin Post 

De beste thrillers aller tijden #26 (nieuws, 2022)

De favoriet van... Jeroen Windmeijer

De Spanningsblog bestaat op 14 april vijftien jaar. En wie (bijna) jarig is, trakteert. Maar in boeken weggeven doen we niet, daar zijn andere websites beter in. Waar we onze volgers wel blij mee hopen te maken, is een lijst met de allerbeste thrillers, gekozen door tientallen spannendeboekenschrijvers uit Vlaanderen en Nederland. In de aanloop naar het derde lustrum haalt De Spanningsblog telkens een boek naar voren dat volgens in ieder geval één auteur boven al het andere spannende leesvoer uitstijgt. Uiteindelijk komt daar een favorietenlijst van heb ik jou daar tot wasdom. Vandaag: schrijver Jeroen Windmeijer.


Umberto Eco – De naam van de roos

Altijd een bron van inspiratie

(Door Jeroen Windmeijer)

Mijn middelbareschooltijd bracht ik door op het Sint Stanislascollege in Delft. Het was een zogenoemd 'Jezuïetencollege' waar de paters van de Jezuïetenorde in een mannenbroederhuis op het schoolterrein woonden. Ze werkten er hoofdzakelijk als docent catechese, een vak waar ik toen al heel veel belangstelling voor had. Heel modern voor die tijd werd overigens niet alleen het christendom behandeld, maar was er ook aandacht voor andere wereldgodsdiensten.

Onze docent Klassieke Talen én mentor was pater Van Lieshout, een Franciscaan, die elders in Delft in een woongemeenschap van de Minderbroeders woonde. Het was een buitengewoon erudiet man, vol humor en betrokken bij het wel en wee van zijn leerlingen. Als extra-curriculaire activiteit organiseerde hij in de examenklas een filmclub waarbij we met een groep leerlingen om de zoveel tijd naar de bioscoop gingen. Erna discussieerden we dan over wat we hadden gezien.

Toen ik hoorde dat de film The Name of the Rose een week later op het programma stond, nam ik me voor dit boek te lezen vóór de naar de bioscoop gingen. Het was een erg dik boek, dus ik wist niet of ik zou redden, maar ik had het binnen een paar dagen uit. Ik werd helemaal meegesleept in de wereld van de middeleeuwen, van het klooster met het scriptorium en de monniken, maar vooral was ik geboeid door de theologische discussies. Die gingen volgens mij pagina's lang door, maar verveelden geen moment. Ik dacht als toch eens álle geschiedenis op deze manier toegankelijk gemaakt zou kunnen worden! Door het lezen van dit boek had ik naar mijn idee veel meer opgestoken dan in al die jaren geschiedenisonderwijs die ik had genoten.

Het boek is een echte detective. Er vinden moorden plaats en de dader moet zich wel binnen het klooster bevinden. Er is een waanzinnige bibliotheek, deels gebouwd als een ondoordringbaar labyrint. De hoofdpersonen zijn scherpzinnig, mensen van vlees en bloed, behept met nobele en minder nobele karaktereigenschappen.

Scène uit de film

Voor mij is De Naam van de Roos van Umberto Eco altijd een bron van inspiratie geweest, omdat ook ik in mijn boeken probeer te komen tot een goede mix tussen feit en fictie. Ik was leraar godsdienst en ben altijd leraar in hart en nieren gebleven. Ik wil dat mensen plezier hebben bij het lezen van mijn boeken, maar ook dat ze er iets van opsteken. Mij boeien thrillers waarop je op de laatste bladzijde ontdekt dat de butler tóch de dader was minder dan thrillers waar interessante informatie doorheen is verweven zoals Ik ben pelgrim of Zijn bloedige plan.

En de film? Die vond ik prachtig. Al zag ik toen ook dat 'Hollywood' duidelijk een knieval naar het grote publiek had gemaakt. De inquisiteur die in het boek nog een lang en gelukkig leven leidt, komt in de film jammerlijk aan zijn einde. Het mooie meisje dat van hekserij wordt beschuldigd wordt vrijgelaten en ontmoet de jonge monnik Adson als ze het klooster verlaten. In het boek vindt ze de dood op de brandstapel. Maar dat de slechterik ontkomt en het goede meisje sterft, dat was een einde waar kijkers niet op zaten te wachten…

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Flaptekst:
De roman De naam van de roos speelt zich af in de middeleeuwen. Het boek heeft de vorm van een misdaadroman, gesitueerd binnen de muren van een Benedictijner abdij. Als zodanig is het gemakkelijk toegankelijk voor de lezer, maar, zoals gebruikelijk bij Umberto Eco, bevat het boek onder het oppervlak van het 'detectiveverhaal' tal van diepere lagen en literaire verwijzingen.

In november van het jaar 1327 wordt de franciscaner monnik William van Baskerville door de Duitse keizer, Lodewijk van Beieren, naar een Benedictijner abdij in Noord-Italië gestuurd. Hij heeft als opdracht een congres voor te bereiden waaraan Benedictijnen en Franciscanen zullen meewerken. Er moet daar een oplossing worden gevonden voor het voortslepende conflict over de armoede tussen de Franciscaanse minderbroeders en paus Johannes XXII. Het verhaal wordt aan het eind van zijn leven verteld door de destijds jonge benedictijnse novice Adson van Melk, die destijds als leerling-secretaris met William meereisde.

Umberto Eco (1932-2016) was een Italiaanse schrijver en hoogleraar semiotiek aan de universiteit van Bologna. Eco werd wereldberoemd met De naam van de roos (1980), een spannende middeleeuwse detectiveroman vol symboliek die zich afspeelt in het milieu van de katholieke kloosters. Het boek werd een echte hype in de jaren 80, en werd in 1986 verfilmd door Jean-Jacques Annaud met een onvergetelijke Sean Connery in de rol van Brother William of Baskerville. De Naam van de Roos werd in 1999 opgenomen in Le Mondes 100 boeken van de eeuw.

Eco gold als een autoriteit aangaande James Bond. In 1998 ontving hij de zeer uitzonderlijke Duitse onderscheiding Pour le mérite, en in 2012 ontving hij de Vrede van Nijmegen Penning. Umberto Eco schreef ook kinderboeken.

Jeroen Windmeijer werd in 1969 geboren in Delft. Na zijn gymnasiumopleiding studeerde hij wijsbegeerte en na het behalen van zijn propedeuse studeerde hij Culturele Antropologie en Sociologie der Niet-Westerse Samenlevingen aan de Universiteit Leiden. Voor zijn afstudeeronderzoek woonde hij zes maanden in een klein dorpje van de Boliviaanse Aymara-indianen aan de oevers van het op 4.000 meter gelegen Titicacameer, op de grens van Bolivia en Peru. 

Windmeijer werkte als reisleider voor de Leidse reisorganisatie Djoser in onder meer Egypte, Mexico, Guatemala, Belize en Venezuela. Daarna was hij zes jaar docent Nederlands als Tweede Taal (NT2). Na een studie Wereldgodsdiensten en de eenjarige postdoctorale lerarenopleiding Godsdienst (ICLON, Leiden) werkte hij als docent godsdienst en als docent maatschappijleer.

Windmeijer debuteerde in juni 2015 bij de Leidse uitgeverij Primavera Pers met de thriller Het Petrusmysterie. In 2017 verscheen van zijn hand bij de uitgever HarperCollins Holland Het Pauluslabyrint, in 2018 gevolgd door Het Pilgrim Fathers Complot. In deze drie boeken speelt archeoloog Peter de Haan de hoofdrol. In 2019 publiceerde hij De Offers, het eerste deel van wat een Latijns-Amerikaanse trilogie moet worden. Deel 2, De Genesissleutel (2020), speelt in Peru en deel 3 op Paaseiland. In maart 2020 verscheen Het Isisgeheim, een boek dat hij schreef in samenwerking met cultuurhistoricus Jacob Slavenburg, in april 2021 gevolgd door Het Evacomplex.

Jeroen Windmeijer is dit jaar de voorzitter van de schrijfwedstrijd De Zilveren Strop, georganiseerd door de website Hebban.nl.

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

De beste thrillers aller tijden (werk in uitvoering):

Isabel Allende - Het Huis met de Geesten; favoriet van Anya Niewierra
Baantjer - De Cock en de wurger op zondag; favoriet van P. Dieudonné
Desmond Bagley - Vlucht in het verleden; favoriet van Charles den Tex
John le Carré - Edelman, bedelman, schutter, spion; favoriet van Almar Otten
John le Carré - Spion aan de muur; favoriet van Willem Asman
Raymond Chandler - Het lange afscheid; favoriet van Bavo Dhooge
Agatha Christie - En toen waren er nog maar... (oorspronkelijke titel: Tien kleine negertjes); favoriet van Dominique Biebau
Agatha Christie - Het doek valt; favoriet van Hilde Vandermeeren
Arthur Conan Doyle - De avonturen van Sherlock Holmes; favoriet van Anne van Doorn
James Ellroy - Bloed op de maan; favoriet van Jos Pierreux
John Fowles - De verzamelaar; favoriet van Nicolet Steemers
Ken Follett - Code Rebecca; favoriet van Tomas Ross
John Grisham - Advocaat van de duivel; favoriet van Jens Vern
Stephen King - Misery; favoriet van Wim Bax
Ira Levin - Een kus voor je sterft; favoriet van Lieneke Dijkzeul
Gavin Lyall - Tylers oorlog; favoriet van Peter de Zwaan 
Isa Maron - De Noordzeemoorden; favoriet van Michael Berg
Marion Pauw - Daglicht; favoriet van Loes den Hollander en Annet Hulst
Ian Rankin - Gerechtigheid; favoriet van Wouter Dehairs
Ruth Rendell - Het stenen oordeel; favoriet van René Appel
Sjöwall & Wahlöö - Man op het balkon; favoriet van Joop van Riessen 
Donna Tartt - De verborgen geschiedenis; favoriet van Mariska Overman en Marion Pauw
Scott Turow - De aanklager; favoriet van Elvin Post 

De beste thrillers aller tijden #25 (nieuws, 2022)

De favoriet van... Tomas Ross

De Spanningsblog bestaat op 14 april vijftien jaar. En wie (bijna) jarig is, trakteert. Maar in boeken weggeven doen we niet, daar zijn andere websites beter in. Waar we onze volgers wel blij mee hopen te maken, is een lijst met de allerbeste thrillers, gekozen door tientallen spannendeboekenschrijvers uit Vlaanderen en Nederland. In de aanloop naar het derde lustrum haalt De Spanningsblog telkens een boek naar voren dat volgens in ieder geval één auteur boven al het andere spannende leesvoer uitstijgt. Uiteindelijk komt daar een favorietenlijst van heb ik jou daar tot wasdom. Vandaag: drievoudig Gouden Stropwinnaar Tomas Ross.


Ken Follett - Code Rebecca

Nog altijd ongehoord spannend

(Door Tomas Ross)

Een onmogelijke vraag natuurlijk, je favoriete thriller aller tijden. Staande voor mijn boekenkasten kan ik er zo al tien noemen. En dan hangt het er nog maar van af in welk subgenre. De factie, de policier, de psychologische misdaadroman, de whodunnit.

De drang is uiteraard onweerstaanbaar er een van mezelf te noemen, arrogant als dat ook schijnt maar ik weet wel zeker dat ook collegae, al is het maar om sentimentele reden, er eentje uit eigen werk zouden willen kiezen. Toch maar niet doen.

Wat me opvalt, is dat er tot nu toe weinig Nederlandse auteurs worden genoemd. En nog geen enkele Vlaming. Ik zou bijvoorbeeld Jef Geeraerts' De Zaak Alzheimer kunnen nemen, of Joop van den Broeks Parels voor Nadra, of Willem Asmans Enter, ook niet mis.

Ik heb vaker gezegd dat Frederick Forsyths De Dag van de Jakhals onovertroffen is en me indertijd heeft geïnspireerd mijn eersteling De Honden van het Verraad te schrijven. Bij herlezing is het nog altijd een tijdloos fantastisch boek. Dat kan je ook zeggen van Le Carré’s Spion aan de Muur, maar eerlijk gezegd viel me dat bij herlezing afgelopen jaar, zelf bezig met De Man zonder Gezicht over Oost-Berlijn en de Stasi, wat tegen: wel erg langzaam opgebouwd, langdradig en soms nodeloos ingewikkeld.

Hoor mij nou toch.

Maar de Tand des Tijds is een prima criterium. Ik kan bijvoorbeeld Raymond Chandler die ik vroeger mateloos bewonderde, nauwelijks meer doorkomen, over sommige van mijn eigen vroegere boeken niet eens gesproken.

Enfin, na rijp beraad twijfel ik tussen Door het Oog van de Naald en Code Rebecca, beide van Ken Follett. Ik kies noodgedwongen de laatste, toch ook alweer uit 1980 en spelend in het Egypte van l942. Nog altijd ongehoord spannend, de jacht op een Duitse spion, prachtig beschreven vanuit diens perspectief en vanuit dat van zijn tegenstander, de Engelse majoor Vandam. Schitterende research waar ik als lezer ook nog eens wat van opsteek, seks en romantiek die er nou eens niet met de haren bij zijn gesleept, authentieke personages briljant gemixed in een fictief verhaal zodat je twijfelt of het niet werkelijk zo gebeurde, plus een schitterende ontknoping, sentimenteel als-ie ook is met Eind Goed, Al Goed.

Maar ja, Dossier Ipcress van Len Deighton en Kus me voor je sterft van Ira Levin zijn ook steen- en steengoed!

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Flaptekst:
Spionagethriller die zich afspeelt tijdens de Tweede Wereldoorlog.

De Duitsers kennen hem als De Sfinx, anderen als Alex Wolff, een Europese zakenman. Als uit het niets duikt hij op vanuit de woestijn, gewapend met een radio, een dodelijk mes en een exemplaar van Daphne du Mauriers roman Rebecca.

Noord-Afrika, 1942. Het leger van veldmaarschalk Rommel lijkt onverslaanbaar. Alex Wolff is zijn geheime wapen, een briljante spion die in Caïro inlichtingen vergaart bij de Britten. Zijn methode is zo oud als de wereld: terwijl buikdanseres Sonja de Engelse officieren verleidt met haar sensuele act, gaat Wolff op zoek naar informatie, die hij aan Rommel doorspeelt via een ingewikkelde code in de roman Rebecca.

Maar dan keert zijn eigen methode zich tegen hem: Sonja blijkt niet de enige beeldschone jonge vrouw die als dubbelspion wordt ingezet…

Ken Follett (Cardiff, 1949) was journalist tot hij in 1978 debuteerde met Door het oog van de naald, gevolgd door Code Rebecca. Sindsdien heeft hij uitsluitend bestsellers geschreven, zoals de Century-trilogie, en de Kingsbridge-saga, met onder andere Pilaren van de aarde en De schemering en de dageraad.

Tomas Ross (1944, pseudoniem van Willem Hogendoorn) is auteur en scenarist. In 1980 publiceerde Ross zijn eerste thriller De honden van het verraad. Na het schrijven van de televisieserie Op eigen risico (VARA) richtte hij het film- en tv-productiebedrijf Topaz Pictures op. Sinds die tijd is Ross fulltime auteur en scenarist.
Ross schreef sinds de vroege jaren tachtig tientallen romans, onder meer over het Englandspiel, de Greet Hofmans-affaire, de val van Srebrenica, de dood van Mathilde Willink en de moord op Pim Fortuyn. Drie van zijn romans werden bekroond met de Gouden Strop, de prijs voor de beste Nederlandstalige thriller: Bêta (1987), Koerier voor Sarajevo (1996) en De zesde mei (2003), ook werd hij in 2006 genomineerd voor De hand van God (2005).

Samen met Maj Sjöwall, beroemd door de samen met haar man Per Wahloo geschreven internationaal vermaarde politiereeks, schreef Ross in 1991 De vrouw die op Greta Garbo leek, een roman die wereldwijd werd vertaald. In 1989 was hij een van de initiatiefnemers voor de Maand van het Spannende Boek, waarvoor hij ook het eerste geschenkboekje schreef, Mode voor Moskou. In 2003 verscheen van hem het jaarlijkse geschenkboek van de CPNB, getiteld De klokkenluider. Ook schreef hij een groot aantal kinderboeken en een toneelstuk.

Als scenarist is Ross bekend van de tv-series De Brug (1990) en Wij Alexander (1998). Daarnaast ontwikkelde hij de storylines voor de series UNIT XIII en Spangen. De televisiefilm In het belang van de staat (script Tomas Ross, regie Theo van Gogh) werd in 1998 bekroond met een Gouden Kalf. Met Van Gogh maakte Ross daarna nog de film De nacht van Aalbers (2002) en de komische serie Au! (1999). Ook werkte Ross mee aan de door Van Gogh gemaakte verfilming van De zesde mei, de roman over de moord op Pim Fortuyn.

Op 15 maart verschijnt bij uitgeverij Cargo zijn nieuwste thriller De man zonder gezicht.

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

De beste thrillers aller tijden (werk in uitvoering):

Isabel Allende - Het Huis met de Geesten; favoriet van Anya Niewierra
Baantjer - De Cock en de wurger op zondag; favoriet van P. Dieudonné
Desmond Bagley - Vlucht in het verleden; favoriet van Charles den Tex
John le Carré - Edelman, bedelman, schutter, spion; favoriet van Almar Otten
John le Carré - Spion aan de muur; favoriet van Willem Asman
Raymond Chandler - Het lange afscheid; favoriet van Bavo Dhooge
Agatha Christie - En toen waren er nog maar... (oorspronkelijke titel: Tien kleine negertjes); favoriet van Dominique Biebau
Agatha Christie - Het doek valt; favoriet van Hilde Vandermeeren
Arthur Conan Doyle - De avonturen van Sherlock Holmes; favoriet van Anne van Doorn
James Ellroy - Bloed op de maan; favoriet van Jos Pierreux
John Fowles - De verzamelaar; favoriet van Nicolet Steemers
John Grisham - Advocaat van de duivel; favoriet van Jens Vern
Stephen King - Misery; favoriet van Wim Bax
Ira Levin - Een kus voor je sterft; favoriet van Lieneke Dijkzeul
Gavin Lyall - Tylers oorlog; favoriet van Peter de Zwaan 
Isa Maron - De Noordzeemoorden; favoriet van Michael Berg
Marion Pauw - Daglicht; favoriet van Loes den Hollander en Annet Hulst
Ian Rankin - Gerechtigheid; favoriet van Wouter Dehairs
Ruth Rendell - Het stenen oordeel; favoriet van René Appel
Sjöwall & Wahlöö - Man op het balkon; favoriet van Joop van Riessen 
Donna Tartt - De verborgen geschiedenis; favoriet van Mariska Overman en Marion Pauw
Scott Turow - De aanklager; favoriet van Elvin Post