De beste thrillers aller tijden #26 (nieuws, 2022)

De favoriet van... Jeroen Windmeijer

De Spanningsblog bestaat op 14 april vijftien jaar. En wie (bijna) jarig is, trakteert. Maar in boeken weggeven doen we niet, daar zijn andere websites beter in. Waar we onze volgers wel blij mee hopen te maken, is een lijst met de allerbeste thrillers, gekozen door tientallen spannendeboekenschrijvers uit Vlaanderen en Nederland. In de aanloop naar het derde lustrum haalt De Spanningsblog telkens een boek naar voren dat volgens in ieder geval één auteur boven al het andere spannende leesvoer uitstijgt. Uiteindelijk komt daar een favorietenlijst van heb ik jou daar tot wasdom. Vandaag: schrijver Jeroen Windmeijer.


Umberto Eco – De naam van de roos

Altijd een bron van inspiratie

(Door Jeroen Windmeijer)

Mijn middelbareschooltijd bracht ik door op het Sint Stanislascollege in Delft. Het was een zogenoemd 'Jezuïetencollege' waar de paters van de Jezuïetenorde in een mannenbroederhuis op het schoolterrein woonden. Ze werkten er hoofdzakelijk als docent catechese, een vak waar ik toen al heel veel belangstelling voor had. Heel modern voor die tijd werd overigens niet alleen het christendom behandeld, maar was er ook aandacht voor andere wereldgodsdiensten.

Onze docent Klassieke Talen én mentor was pater Van Lieshout, een Franciscaan, die elders in Delft in een woongemeenschap van de Minderbroeders woonde. Het was een buitengewoon erudiet man, vol humor en betrokken bij het wel en wee van zijn leerlingen. Als extra-curriculaire activiteit organiseerde hij in de examenklas een filmclub waarbij we met een groep leerlingen om de zoveel tijd naar de bioscoop gingen. Erna discussieerden we dan over wat we hadden gezien.

Toen ik hoorde dat de film The Name of the Rose een week later op het programma stond, nam ik me voor dit boek te lezen vóór de naar de bioscoop gingen. Het was een erg dik boek, dus ik wist niet of ik zou redden, maar ik had het binnen een paar dagen uit. Ik werd helemaal meegesleept in de wereld van de middeleeuwen, van het klooster met het scriptorium en de monniken, maar vooral was ik geboeid door de theologische discussies. Die gingen volgens mij pagina's lang door, maar verveelden geen moment. Ik dacht als toch eens álle geschiedenis op deze manier toegankelijk gemaakt zou kunnen worden! Door het lezen van dit boek had ik naar mijn idee veel meer opgestoken dan in al die jaren geschiedenisonderwijs die ik had genoten.

Het boek is een echte detective. Er vinden moorden plaats en de dader moet zich wel binnen het klooster bevinden. Er is een waanzinnige bibliotheek, deels gebouwd als een ondoordringbaar labyrint. De hoofdpersonen zijn scherpzinnig, mensen van vlees en bloed, behept met nobele en minder nobele karaktereigenschappen.

Scène uit de film

Voor mij is De Naam van de Roos van Umberto Eco altijd een bron van inspiratie geweest, omdat ook ik in mijn boeken probeer te komen tot een goede mix tussen feit en fictie. Ik was leraar godsdienst en ben altijd leraar in hart en nieren gebleven. Ik wil dat mensen plezier hebben bij het lezen van mijn boeken, maar ook dat ze er iets van opsteken. Mij boeien thrillers waarop je op de laatste bladzijde ontdekt dat de butler tóch de dader was minder dan thrillers waar interessante informatie doorheen is verweven zoals Ik ben pelgrim of Zijn bloedige plan.

En de film? Die vond ik prachtig. Al zag ik toen ook dat 'Hollywood' duidelijk een knieval naar het grote publiek had gemaakt. De inquisiteur die in het boek nog een lang en gelukkig leven leidt, komt in de film jammerlijk aan zijn einde. Het mooie meisje dat van hekserij wordt beschuldigd wordt vrijgelaten en ontmoet de jonge monnik Adson als ze het klooster verlaten. In het boek vindt ze de dood op de brandstapel. Maar dat de slechterik ontkomt en het goede meisje sterft, dat was een einde waar kijkers niet op zaten te wachten…

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Flaptekst:
De roman De naam van de roos speelt zich af in de middeleeuwen. Het boek heeft de vorm van een misdaadroman, gesitueerd binnen de muren van een Benedictijner abdij. Als zodanig is het gemakkelijk toegankelijk voor de lezer, maar, zoals gebruikelijk bij Umberto Eco, bevat het boek onder het oppervlak van het 'detectiveverhaal' tal van diepere lagen en literaire verwijzingen.

In november van het jaar 1327 wordt de franciscaner monnik William van Baskerville door de Duitse keizer, Lodewijk van Beieren, naar een Benedictijner abdij in Noord-Italië gestuurd. Hij heeft als opdracht een congres voor te bereiden waaraan Benedictijnen en Franciscanen zullen meewerken. Er moet daar een oplossing worden gevonden voor het voortslepende conflict over de armoede tussen de Franciscaanse minderbroeders en paus Johannes XXII. Het verhaal wordt aan het eind van zijn leven verteld door de destijds jonge benedictijnse novice Adson van Melk, die destijds als leerling-secretaris met William meereisde.

Umberto Eco (1932-2016) was een Italiaanse schrijver en hoogleraar semiotiek aan de universiteit van Bologna. Eco werd wereldberoemd met De naam van de roos (1980), een spannende middeleeuwse detectiveroman vol symboliek die zich afspeelt in het milieu van de katholieke kloosters. Het boek werd een echte hype in de jaren 80, en werd in 1986 verfilmd door Jean-Jacques Annaud met een onvergetelijke Sean Connery in de rol van Brother William of Baskerville. De Naam van de Roos werd in 1999 opgenomen in Le Mondes 100 boeken van de eeuw.

Eco gold als een autoriteit aangaande James Bond. In 1998 ontving hij de zeer uitzonderlijke Duitse onderscheiding Pour le mérite, en in 2012 ontving hij de Vrede van Nijmegen Penning. Umberto Eco schreef ook kinderboeken.

Jeroen Windmeijer werd in 1969 geboren in Delft. Na zijn gymnasiumopleiding studeerde hij wijsbegeerte en na het behalen van zijn propedeuse studeerde hij Culturele Antropologie en Sociologie der Niet-Westerse Samenlevingen aan de Universiteit Leiden. Voor zijn afstudeeronderzoek woonde hij zes maanden in een klein dorpje van de Boliviaanse Aymara-indianen aan de oevers van het op 4.000 meter gelegen Titicacameer, op de grens van Bolivia en Peru. 

Windmeijer werkte als reisleider voor de Leidse reisorganisatie Djoser in onder meer Egypte, Mexico, Guatemala, Belize en Venezuela. Daarna was hij zes jaar docent Nederlands als Tweede Taal (NT2). Na een studie Wereldgodsdiensten en de eenjarige postdoctorale lerarenopleiding Godsdienst (ICLON, Leiden) werkte hij als docent godsdienst en als docent maatschappijleer.

Windmeijer debuteerde in juni 2015 bij de Leidse uitgeverij Primavera Pers met de thriller Het Petrusmysterie. In 2017 verscheen van zijn hand bij de uitgever HarperCollins Holland Het Pauluslabyrint, in 2018 gevolgd door Het Pilgrim Fathers Complot. In deze drie boeken speelt archeoloog Peter de Haan de hoofdrol. In 2019 publiceerde hij De Offers, het eerste deel van wat een Latijns-Amerikaanse trilogie moet worden. Deel 2, De Genesissleutel (2020), speelt in Peru en deel 3 op Paaseiland. In maart 2020 verscheen Het Isisgeheim, een boek dat hij schreef in samenwerking met cultuurhistoricus Jacob Slavenburg, in april 2021 gevolgd door Het Evacomplex.

Jeroen Windmeijer is dit jaar de voorzitter van de schrijfwedstrijd De Zilveren Strop, georganiseerd door de website Hebban.nl.

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

De beste thrillers aller tijden (werk in uitvoering):

Isabel Allende - Het Huis met de Geesten; favoriet van Anya Niewierra
Baantjer - De Cock en de wurger op zondag; favoriet van P. Dieudonné
Desmond Bagley - Vlucht in het verleden; favoriet van Charles den Tex
John le Carré - Edelman, bedelman, schutter, spion; favoriet van Almar Otten
John le Carré - Spion aan de muur; favoriet van Willem Asman
Raymond Chandler - Het lange afscheid; favoriet van Bavo Dhooge
Agatha Christie - En toen waren er nog maar... (oorspronkelijke titel: Tien kleine negertjes); favoriet van Dominique Biebau
Agatha Christie - Het doek valt; favoriet van Hilde Vandermeeren
Arthur Conan Doyle - De avonturen van Sherlock Holmes; favoriet van Anne van Doorn
James Ellroy - Bloed op de maan; favoriet van Jos Pierreux
John Fowles - De verzamelaar; favoriet van Nicolet Steemers
Ken Follett - Code Rebecca; favoriet van Tomas Ross
John Grisham - Advocaat van de duivel; favoriet van Jens Vern
Stephen King - Misery; favoriet van Wim Bax
Ira Levin - Een kus voor je sterft; favoriet van Lieneke Dijkzeul
Gavin Lyall - Tylers oorlog; favoriet van Peter de Zwaan 
Isa Maron - De Noordzeemoorden; favoriet van Michael Berg
Marion Pauw - Daglicht; favoriet van Loes den Hollander en Annet Hulst
Ian Rankin - Gerechtigheid; favoriet van Wouter Dehairs
Ruth Rendell - Het stenen oordeel; favoriet van René Appel
Sjöwall & Wahlöö - Man op het balkon; favoriet van Joop van Riessen 
Donna Tartt - De verborgen geschiedenis; favoriet van Mariska Overman en Marion Pauw
Scott Turow - De aanklager; favoriet van Elvin Post