Uniek aandenken (nieuws, 2009)

DE ÉÉN MILJOENSTE...

Op De Spanningsblog Top Honderd 'Ever' (zie hieronder) staat Simone van der Vlugt met haar vijf spannende romans op de plaatsen 11, 13, 22, 26 en 41. Een mooie score en een en ander heeft zich inmiddels ook afgetekend in fraaie cijfers in de boekhandel. De schrijfster uit Alkmaar heeft inmiddels één miljoen exemplaren van haar thrillers verkocht. Vanmiddag kreeg ze daarvoor uit handen van haar uitgeefster Wanda Gloude een, zoals dat heet, uniek aandenken: haar vijf thrillers in een omlijsting.

Van der Vlugt debuteerde in 2004 als thrillerauteur met 'De reünie'. Het werd genomineerd voor de NS Publieksprijs 2005. Daarna verschenen 'Schaduwzuster' (2005), 'Het laatste offer' (2007), 'Blauw water' (2008) en 'Herfstlied' (2009). De schrijfster werd nog tweemaal genomineerd voor de NS Publieksprijs met 'Het laatste offer' in 2007 en met 'Blauw water' in 2008. En begin deze maand werd 'Blauw water' bekroond met De Zilveren Vingerafdruk.

De thrillers van Simone van der Vlugt verschijnen in acht landen in vertaling. In Duitsland zijn inmiddels meer dan 250.000 thrillers verkocht.

In november verschijnt bij uitgeverij Anthos haar eerste historische roman voor volwassenen: 'Dochter van Holland', 'een andere droom die uitkomt', aldus de auteur. Daarin schrijft ze over Jacoba van Beieren (1401-1436), gravin van Holland en Zeeland en hertogin van Beieren. Jacoba was haar tijd ver vooruit en stak haar feministische ideeën niet onder stoelen of banken. Op 35-jarige leeftijd overleed ze aan tuberculose. Anthos noemt de roman 'een oud-Nederlands kostuumdrama'.

De Top Honderd! (nieuws, 2009)

BROWN, BLOND EN FRENCH

En daar is-ie dan! De Spanningsblog Top Honderd Ever!

Hoewel, 'ever'?

De rangschikking die vandaag voor het eerst wordt gepubliceerd, en wellicht het begin is van een meerjarige traditie, is gebaseerd op de Bestseller 60 van de Stichting CPNB en die begon pas in februari 2003 met het plaatsen van de lijst op internet. Een Top Honderd aller tijden dus over de afgelopen ruim zes jaar.

Het is geen overzicht van boeken met de grootste verkoopaantallen. De lijst is gebaseerd op de posities van de boeken en de duur van hun verblijf in de Bestseller 60. Hoe hoger een boek staat genoteerd, des te meer punten. De nummer 1 krijgt er 60, nummer 2 moet het doen met 59 punten, enzovoorts. Een overzicht van de populairste thrillers dus.

De redactie van De Spanningsblog heeft uiterst behoedzaam de zakjapanner gehanteerd, sommige berekeningen een aantal keren herhaald, maar er is geen gediplomeerde boekhouder, onkreukbare notaris of een accurate accountant aan te pas gekomen. Schrijvers en uitgevers die rechten willen ontlenen aan deze lijst (Komt Dan Brown bij zijn vrouw en zegt: 'Hé Blythe, weet je dat ik bij De Spanningsblog op 1 sta? Ik wil champagne!'), doen dat geheel op eigen risico.

Maar ook al ontbreekt een accountantsverklaring, over het algemeen kan met zekerheid gesteld worden dat de lijst enkele opvallende, maar niet bepaald onverwachte zaken laat zien. De hoogste regionen worden gedomineerd door de drie-eenheid Brown, Blond en French, oftewel de reli-megasellers van Dan Brown, de blonde schrijfsters van uitgeverijen Anthos en Cargo (Saskia Noort, Esther Verhoef, Simone van der Vlugt en Karin Slaughter) en het schrijversechtpaar Nicci French.

Bijna één op de drie boeken in de lijst is van Nederlandstalige herkomst. Daarvan neemt de oude lijkenlegger Appie Baantjer een dozijn noteringen voor zijn rekening. Ook Nicci French (elf titels), David Baldacci (acht), Karin Slaughter (acht) en John Grisham (zes) zijn goed vertegenwoordigd.

De uitgeverijen Anthos (met 25 titels) en A.W. Bruna (22 boeken) maken de dienst uit in het spannende segment van de Bestseller 60. Bijna de helft van de boeken in de Top Honderd komt bij deze uitgevers vandaan. Ook uitgeverij De Fontein boert goed, maar teert hierbij voornamelijk op het oeuvre van oud-rechercheur Baantjer.

Zoals hier al eerder gemeld is het winnen van de Gouden Strop geen spijkerharde garantie voor een notering in de lijst met best verkochte boeken. Sinds begin 2003 zijn er zeven Gouden Stroppen uitgedeeld, slechts drie daarvan komen - niet al te hoog - in deze lijst voor: 'CEL' van Charles den Tex, 'Daglicht' van Marion Pauw en - op de valreep - 'De zesde mei' van anti-Gouden Stropper Tomas Ross.

In deze lijst zijn overigens geen noteringen opgenomen van 'thrillerpakketten', omnibussen, twee thrillers in één bundel of misdadig goedkope herdrukken.


1. Dan Brown - De Da Vinci code (Poema, 2004): 7208
De curator van het Louvre ligt dood voor de Mona Lisa.
2. Dan Brown - Het Bernini mysterie (Luitingh, 2003): 6923
Terreurgroep de Illuminati bedreigt het Vaticaan.
3. Saskia Noort – Terug naar de kust (Anthos, 2003): 4772
Maria moet onderduiken. Na een abortus en een scheiding wordt ze met de dood bedreigd.
4. Saskia Noort – De eetclub (Anthos, 2004): 4527
Na vreemde sterfgevallen in vriendenkring blijkt dat ieder voor z'n eigen hachje vecht.
5. Dan Brown - Het Juvenalis dilemma (Luitingh, 2004): 4317
Thriller over de machtigste inlichtingendienst ter wereld.
6. Karin Slaughter – Nachtschade (Cargo, 2002): 3135
Jonge lerares wordt verkracht en vermoord. Spanningen tussen de lijkschouwer en haar ex, de politiechef, zetten de zaak op scherp.
7. Saskia Noort – Nieuwe buren (Anthos, 2006): 2772
Kleuterjuf en sportjournalist in Vinex-wijk krijgen vrijgevochten buren.
8. Nicci French – De verborgen glimlach (Anthos, 2003): 2512
Miranda's ex is terug in haar leven: als wraakzuchtige zwager.
9. Esther Verhoef – Rendez-vous (Anthos, 2006): 2473
Vrouw emigreert met gezin naar Frankrijk. Dan komen overspel en afpersing op haar pad.
10. Nicci French - Onderhuids (Anthos, 2000): 2332
Man terroriseert drie vrouwen.
11. Simone van de Vlugt – De reünie (Anthos, 2004): 2191
Jonge vrouw ontdekt op schoolreünie iets over haar lang geleden verdwenen vriendin.
12. Dan Brown - De Delta deceptie (Luitingh, 2006): 1973
Ontdekking op de Noordpool heeft grote gevolgen voor de NASA en de Amerikaanse president.
13. Simone van der Vlugt - Blauw water (Anthos, 2008): 1830
Een ontsnapte tbs'er gijzelt Lisa en haar dochter in hun eigen huis.
14. Nicci French – Vang me als ik val (Anthos, 2005): 1778
Holly Krauss wordt door iedereen bewonderd. Ze is jong en succesvol. Bijna niemand kent haar duistere kant.
15. Esther Verhoef – Close-up (Anthos, 2007): 1765
Margot, pas gescheiden en onzeker, raakt onder invloed van een dominante man met bijzondere vrienden.
16. Nicci French – Het geheugenspel (Anthos, 1997): 1739
De vondst van het lichaam van Nathalie, die al 25 jaar werd vermist, brengt een gruwelijk geheim aan het licht.
17. Karin Slaughter – Trouweloos (Cargo, 2005): 1719
Kinderarts Sara en haar ex-man stuiten tijdens een boswandeling op het lijk van een meisje.
18. Nicci French - De rode kamer (Anthos, 2001): 1670
Kit werkt met geesteszieke criminelen. Ze raakt betrokken bij een duistere zaak die haar dreigt te vernietigen.
19. Stieg Larsson - Mannen die vrouwen haten (Signatuur, 2006): 1655
Een journalist van middelbare leeftijd en een jonge hackster proberen het mysterie van een verdwenen meisje op te lossen.
20. John Grisham – Het laatste jurylid (A.W. Bruna, 2004): 1585
Rustig Amerikaans stadje wordt opgeschrikt door gruwelijke misdaad.
21. John Grisham – De claim (A.W. Bruna, 2003): 1570
De verdachte? Al 100 dagen clean dankzij een niet-erkend middel.
22. Simone van der Vlugt – Schaduwzuster (Anthos, 2005): 1531
Marjolein, bevlogen docente op een zwarte middelbare school, wordt op een dag bedreigd door een leerling.
23. Nicci French – Verloren (Anthos, 2006): 1497
Nina Landry beleeft een nachtmerrie: haar tienerdochter is verdwenen.
24. John Grisham - De deal (A.W. Bruna, 2007): 1441
Amerikaanse president geeft amnestie aan topadvocaat die wegens bezit van staatsgeheimen tot twintig jaar werd veroordeeld.
25. John Grisham – De gevangene (A.W. Bruna, 2006): 1427
Een onterecht ter dood veroordeelde vecht met de executiedatum in zicht voor zijn leven. Waargebeurd.
26. Simone van der Vlugt – Het laatste offer (Anthos, 2007): 1405
Op zoek naar haar verdwenen minnaar krijgt Birgit te maken met een geheim dat de wereld versteld zal doen staan.
27. Esther Verhoef - Alles te verliezen (Anthos, 2008): 1355
Claire wil haar verleden graag vergeten. Maar wat als het verleden zich daar niets van aantrekt?
28. Baantjer – De Cock en moord in reclame (De Fontein, 2003): 1342
Drie moorden bij een succesvol reclamebureau. Deel 59 in de reeks.
29. Nicci French – Tot het voorbij is (Anthos, 2007): 1275
Astrid en haar huisgenoten vormen een hechte groep, maar na drie moorden is alles anders.
30. Karin Slaughter - Een lichte koude huivering (Cargo, 2003): 1241
Op een studentencampus vinden meerdere studenten de dood. Lijkschouwer Sara en politiechef en ex-man Jeffrey worden op de zaak gezet.
31. Karin Slaughter – Versplinterd (Cargo, 2008): 1227
Als Abigail op een middag onverwacht thuiskomt, verandert haar leven in een nachtmerrie. Thriller.
32. Karin Slaughter – Triptiek (Cargo, 2006): 1219
De vondst van een verminkt vrouwenlichaam in een trappenhuis leidt binnen 24 uur tot een onverwachte wending.
33. Philipp Vandenberg - Het Sixtijnse geheim (Karakter, 2005): 1219
Restaurateur vindt inscripties van Michelangelo.
34. Kate Mosse – Het verloren labyrint (Unieboek, 2005): 1196
Drie verdwenen boeken, twee vrouwen, één geheim.
35. Karin Slaughter – Onzichtbaar (Cargo, 2004): 1189
Een politiechef en zijn vriendin worden gegijzeld. Detective Lena probeert hen te bevrijden maar brengt ze juist in gevaar.
36. Nicci French - Wat te doen als iemand sterft (Anthos, 2008): 1170
Ellies grote liefde sterft door een auto-ongeluk. Naast hem zat een onbekende vrouw. Wie was zij?
37. Baantjer – De Cock en geen excuus voor moord (De Fontein, 2003): 1132
De Cock en Vledder in het bankwezen.
38. Baantjer – De Cock en de gebrandmerkte doden (De Fontein, 2004): 1126
De Cock zoekt dader die wurgt en brandmerkt.
39. Nicci French - De bewoonde wereld (Anthos, 2002): 1120
Zij ontwaakt op een houten vloer, vastgebonden.
40. Karin Slaughter – Onaantastbaar (Cargo, 2007): 1100
Sara Linton helpt een van moord verdachte vrouw uit een web van geweld en rassenhaat.
41. Simone van der Vlugt – Herfstlied (Anthos, 2009): 1065
Journaliste raakt betrokken bij de moord op een jonge vrouw die sprekend op haar lijkt.
42. Nicci French – Bezeten van mij (Anthos, 1999): 1044
Alice leidt precies het leven dat ze wil, samen met vriend Jake. Bergbeklimmer Adam stuurt haar leven echter op een verschrikkelijke manier in de war.
43. Leif Davidsen - De vrouw op de foto (De Geus, 1998): 1020
Paparazzo maakt foto die zijn eigen leven meer zal verwoesten dan dat van zijn slachtoffer.
44. Suzanne Vermeer – De vlucht (A.W. Bruna, 2007): 1017
Stewardess verbreekt relatie met vreemdgaande vriend. Maar ex laat zich niet zomaar opzij zetten.
45. John Grisham - De getuige (A.W. Bruna, 2009): 1012
Kyle staat aan de vooravond van een juridische carrière, als er een oude video-band opduikt. Zijn leven wordt een nachtmerrie.
46. Saskia Noort – De verbouwing (Anthos, 2009): 989
Mathilde is een succesvol plastisch chirurg, maar haar huwelijk wankelt.
47. David Baldacci – Geniaal geheim (A.W. Bruna, 2007): 982
In het trainingscomplex van de CIA wordt een dode gevonden. Sean King en Michelle Maxwell onderzoeken wat er is gebeurd.
48. Baantjer – De Cock en de broeders van de haat (De Fontein, 2005): 961
Een moordenaar wordt op heterdaad betrapt, maar werkt hij alleen?
49. Karin Slaughter – Zoenoffer (Cargo, 2003): 922
Een 13-jarig meisje laat zich moedwillig neerschieten door politie-chef Jeffrey. Samen met ex-vrouw Sara, lijkschouwer en kinderarts, onderzoekt hij deze vreemde zaak.
50. John Grisham - De aanklacht (A.W. Bruna, 2008): 917
Chemiebedrijf heeft er alles voor over om de slachtoffers van gestort afval te lozen.
51. Suzanne Vermeer – All-inclusive (A.W. Bruna, 2006): 896
Een jonge moeder zoekt naar de echte oorzaak van de dood van haar kinderen, die allebei verdronken in een vakantiepark.
52. Dan Brown – De Da Vinci Code. Geïllustreerde editie (Luitingh, 2004): 880
De curator van het Louvre ligt dood voor de Mona Lisa.
53. Stieg Larsson - De vrouw die met vuur speelde (Signatuur, 2007): 874
Jonge Russische vrouwen worden in de hoogste Zweedse kringen ingezet als prostituee. Deel 2 van de 'Millennium-trilogie'.
54. Baantjer – De Cock en een veld papavers (De Fontein, 2004): 855
Hij was toch gearresteerd? Nu ligt hij dood in zijn flat.
55. Henning Mankell - Moordenaar zonder gezicht (De Geus, 1992): 852
Kurt Wallander onderzoekt dubbelmoord op boerenpaar. De moord blijkt politiek gevoelig.
56. Robert Ludlum - De Tristan strategie (Luitingh-Sijthoff, 2004): 840
Geheim agent redt de wereld, 1940.
57. Stieg Larsson – Gerechtigheid (Signatuur, 2008): 832
Alleen journalist Blomkvist is overtuigd van de onschuld van Lisbeth Salander. Maar Salander, verdacht van moord, vertrouwt niemand meer.
58. Baantjer - De Cock en de dartele weduwe (De Fontein, 2006): 806
Wie vermoordde de minnaar van beeldschone jonge weduwe? De Cock gaat op zoek.
59. David Baldacci - Niets dan de waarheid (A.W. Bruna, 2008): 798
Een wapenfabrikant huurt mensen in om invloed uit te oefenen op wereldconflicten.
60. Robert Ludlum & Gayle Lynds – De Altman code (Poema, 2003): 786
Vierde deel over uiterst geheime organisatie die crises moet oplossen.
61. Dan Brown - The Da Vinci code. Filmeditie (Luitingh, 2006): 897
De curator van het Louvre wordt vermoord aangetroffen voor de Mona Lisa.
62. Baantjer - De Cock en de dood van een kunstenaar (De Fontein, 2005): 754
Een bevriende kunstenaar wordt vermoord. Het laat De Cock niet los.
63. Henning Mankell – De Chinees (De Geus, 2008): 733
Rechter Birgitta leest in de krant dat 18 van haar verwanten op beestachtige wijze zijn vermoord. Ze gaat op onderzoek uit.
64. Patricia Cornwell – Aasvlieg (Luitingh-Sijthoff, 2003): 731
Dr. Kay Scarpetta raakt verstrikt in samenzwering.
65. Robert Ludlum – Het Janson Dilemma (Luitingh-Sijthoff, 2003): 724
Ex-geheim agent moet nog een keer aan de slag.
66. David Baldacci - Onbewaakt ogenblik (A.W. Bruna, 2003): 661
Twee ontslagen geheim agenten onderzoeken of ze het slachtoffer zijn van een complot.
67. Elizabeth George - Zijn laatste wil (A.W. Bruna, 2003): 654
Vrouw poogt van moord verdachte vriendin te redden.
68. David Hewson – De Vaticaanse moorden (De Fontein, 2005): 636
Professor Sara zit in de bibliotheek als een oude vriend met een pistool binnenstormt. Kort daarop vindt men twee lijken.
69. Elizabeth George – In volmaakte stilte (A.W. Bruna 2005): 624
Seriemoordenaar laat verminkt jongenslichaam achter op een grafzerk. Het onderzoek valt zwaar.
70. Charles den Tex – CEL (De Geus, 208): 620
Iemand heeft de identiteit van Michael Bellicher geroofd om misdaden te begaan. Winnaar Gouden Strop 2008.
71. Baantjer – De Cock en moord in triplo (De Fontein, 2006): 614
De Cock onderzoekt de dood van twee mannen en wat ze gemeen hadden: een fatale vrouw.
72. Nicci French – Het veilige huis (Anthos, 1998): 608
Tienermeisje overleeft moordaanslag. Psychiater Samantha denkt haar te kunnen helpen en beschermen.
73. Tom Clancy - Het rode gevaar (A.W. Bruna, 2003): 605
Technothriller over de hoogtijdagen van de Koude Oorlog.
74. Baantjer - De Cock en de dood in gebed (De Fontein, 2008): 603
Zeventigste en laatste De Cock. Twee lijken met vastgelijmde handen zetten De Cock voor een raadsel.
75. David Baldacci – De verraders (A.W. Bruna, 2007): 597
Meesteroplichter Annabelle Conroy heeft de dood van haar moeder gewroken, maar loopt nu zelf gevaar.
76. Tom Clancy – De tanden van de tijger (A.W. Bruna, 2006): 597
Jack Ryan richt nieuwe geheime dienst op.
77. Marion Pauw – Daglicht (Anthos, 2008): 573
Succesvolle advocate met moeilijk opvoedbaar zoontje neemt het op voor tbs'er, die zegt dat hij onschuldig is. Winnaar Gouden Strop 2009.
78. Baantjer – De Cock en een recept voor moord (De Fontein, 2007): 565
De Cock heeft een afspraak met de directeur van een modehuis en treft hem dood aan.
79. Baantjer – De Cock en de wortel van het kwaad (De Fontein, 2007): 555
Wanneer Gabriëlle haar broer als vermist komt aangeven, ontdekt De Cock wat er schuilgaat achter een goede-doelen-jongensclub.
80. René Appel – Schone handen (Anthos, 2007): 548
Een vrouw, die leeft van het onfrisse geld van haar man, besluit bij hem weg te gaan. Maar ze weet al te veel.
81. Max Allan Collins – CSI. Hartslag (Karakter, 2005): 546
Wie deed het? Het bewijs vertelt het verhaal. Gebaseerd op de tv-serie.
82. Baantjer – De Cock en moord in de hondsdagen (De Fontein, 2008): 540
Tijdens de heetste dagen van het jaar moet een rechercheur extra oplettend zijn. De Cock weet dat als geen ander.
83. David Baldacci - De samenzwering (A.W. Bruna, 2005): 519
Voor Oliver is de politiek vol complotten en doofpotten. Dan is hij getuige van moord.
84. David Baldacci – Het uur van de zonde (A.W. Bruna, 2004): 516
Seriemoordenaar imiteert beruchte collega's.
85. David Baldacci - De rechtvaardigen (A.W. Bruna, 2008): 489
Een voormalig CIA-agent is de meest gezochte man van Amerika, nadat hij wraak nam op zijn opdrachtgever. Op z'n vlucht komt hij in een vreemd stadje terecht.
86. Suzanne Vermeer – Zomertijd (A.W. Bruna, 2008): 473
De dochter van Koen en Isabel wordt op zomerkamp ontvoerd. Isabel moet een hoge prijs betalen.
87. Sophie Hannah - Kleine meid (De Kern, 2007): 471
Haar man zou op de baby passen, maar als Alice thuiskomt van de sportschool, ligt er een ander kind in de wieg.
88. Henning Mankell - De blinde muur (De Geus, 2004): 467
Inspecteur Wallander heeft bij moordonderzoek de hulp van een hacker nodig.
89. Patricia Cornwell – Roofdier (Sijthoff, 2005): 461
Dr. Kay Scarpetta jaagt op een moordenaar met een even geniaal als misdadig brein.
90. Robert Ludlum – Het Ambler alarm (Luitingh, 2006): 455
Voormalig geheim agent weet inrichting te ontvluchten.
91. Kate Mosse – De vergeten tombe (Unieboek, 2008): 454
Het ontzielde lichaam van een priester wordt gevonden met in zijn hand een set tarotkaarten.
92. Katherine Neville – De Acht (Luitingh, 2005): 452
Historische thriller rond de zoektocht naar een eeuwenoud schaakspel.
93. David Baldacci – De verzamelaars (A.W. Bruna, 2006): 436
In Washington D.C. sterven een politicus en een bibliothecaris onder verdachte om standigheden.
94. Henning Mankell - Voor de vorst (De Geus, 2006): 435
Inspecteur Wallander en zijn dochter staan centraal in thriller over christelijk fundamentalisme.
95. Tomas Ross - De zesde mei (Cargo, 2003): 425
Was Fortuyns dood een solo-actie? Thrillerauteur legt de raadsels bloot. Winnaar Gouden Strop 2003.
96. Stephen King – Mobiel (Luitingh, 2006): 421
Mobiele bellers veranderen wereldwijd in moordenaars als zij opnemen.
97. Stephen King – Duma (Luitingh, 2008): 420
Na een ongeluk waarin hij zijn arm verloor, begint Edgar Freemantle een nieuw leven op een eiland met een geheimzinnig verleden.
98. Ian Caldwell & Dustin Thomason - Een Venetiaans geheim (A.W. Bruna, 2004): 413
99. Max Allan Collins – CSI. Oud zeer (Karakter, 2005): 380
Is de dader een oude bekende van het CSI team?
Terwijl Paul en Tom een manuscript uit 1499 onderzoeken worden ze bedreigd. Hun tegenstander deinst zelfs niet terug voor moord.
100. Henning Mankell - De terugkeer van de dansleraar (De Geus, 2005): 371
Een oud-SS'er wordt vermoord. Eerste thriller na de reeks over inspecteur Wallander.

(Bron: CPNB)

Erken mij (nieuws, 2009)

ESTHER VERHOEF: 'GOUDEN STROP IS GEEN 'DING' VOOR MIJ'

,,Het is bijna gênant als ik nu zeg dat ik de Gouden Strop ook ooit nog wil.'' Dat heeft schrijfster Esther Verhoef gezegd in een interview met Het Parool.

Volgens de auteur hebben haar boeken al veel waardering ontvangen. ,,De zeven thrillers die ik schreef onder eigen naam en met Berry (haar man, red.) onder het pseudoniem Escober, zijn elf keer genomineerd, en ze hebben drie prijzen gekregen.'' De Gouden Strop heeft ze nooit gewonnen, al is ze drie keer genomineerd. ,,Het is geen 'ding' voor mij. Ik haal voldoening uit het schrijfproces en erkenning uit de verkoop en lezersreacties. Met die erkenning zit het wel goed, er zijn in Nederland nu zo'n 750.000 exemplaren van mijn thrillers verkocht. Ze zijn vertaald in het Russisch, Duits, Engels, en Amerikaans. Goed ontvangen ook.''

Verhoef (1968) zegt nog steeds niet te zijn toegekomen aan een thriller van de thans zo populaire Zweedse schrijver Stieg Larsson. ,,Hetzelfde geldt voor Henning Mankell. Die zit in de categorie 'zestig pagina's en opzij gelegd'. Dat hoeft niet aan het boek te liggen, hoor. Meestal niet zelfs. Voor elk boek moet een moment zijn, en voor Mankell is dat moment blijkbaar nog niet aangebroken. Neem Greg Iles. 'Doodsangst' legde ik na zestig pagina's weg. Ik vond het een rotboek. Vervelende personages. Tot er op een gegeven moment niets anders te lezen was in huis. Ik pakte het weer op en tot dit moment is het de beste thriller die ik heb gelezen.''

Over haar eerste thriller 'Onrust' deed ze anderhalf jaar. ,,Het is volledig intuïtief geschreven. Ik kon ook niet uitleggen waar het feitelijk over ging, ik zat er te dicht bovenop. Ik heb het manuscript naar een uitgever gestuurd en vijf dagen later tekende ik een contract. Er is niets aan veranderd, zoals ik nooit iets wezenlijks hoef te veranderen in mijn manuscripten.''

Als ze aan een boek werkt, komt ze altijd in contact met mensen die haar 'verder op weg' helpen, zegt de schrijfster. ,,Ik schreef aan 'Chaos' in Frankrijk en moest iets voor de bouw van ons huis ophalen in een dorpje verderop. Ik kom bij een armoedig tweekamerappartementje en tref er een intelligente, gevoelige maar getraumatiseerde jongen met een drankprobleem. Hij had zwart-witfoto's aan de muur hangen. Oorlogsgebieden. 'Ben je in Bosnië geweest?' vroeg ik. Hij schrok en begon te praten. Bleek dat hij persfotograaf was geweest. Hij had de gruwelijkste dingen meegemaakt. Ik was de eerste aan wie hij zijn verhaal vertelde, vijf uur lang. Ik was helemaal kapot toen ik zijn huis verliet. Zijn ziektebeeld en herinneringen heb ik gebruikt in 'Chaos'. Maar er waren lezers die juist die passages ongeloofwaardig vonden.''

(Bron: Het Parool)

Heilige huisjes (column, 2009)

TWENTSE DA VINCI CODE

(Door Peter de Zwaan)

Een thema waar ik al eens een paar zinnen aan heb gewijd is dat van de schrijver die door mensen zonder schaamtegevoel wordt gevraagd om zich voor een habbekrats het schompes te werken.

U kent dat wel: 'We weten dat het een heel werk is, maar we hebben helaas weinig geld tot onze beschikking, dus u begrijpt...'

Onlangs kreeg ik te maken met een barre variant, die van de schrijver die geacht wordt gratis aan de slag te gaan.

In Twente is een Twents Bureau voor Toerisme. Ik wist het niet, u wist het niet, maar het is er en heeft een project en een plan.

Het project heet 'heilige huisjes' en heeft te maken met alles waar je het woord religie tegenaan kunt plakken: kerken, Mariakapelletjes, begraafplaatsen, relikwieën, etc.

Het plan heet boek.

Niet zomaar een boek, een Twentse 'Da Vinci Code'.

Of ik het wilde schrijven.

Ik zei dat ik erover na wilde denken, want denken kan zelden kwaad. In dit geval wel. Er moest niet gedacht worden, maar gehandeld en mijn suggestie om het boek van Dan Brown te nemen en van Rome Ootmarsum te maken en van die plaats in Frankrijk waar ook iets aan de hand is Tilligte werd weggelachen.

Het was serieus.

Oké, zei ik, geef me een jaar of vijf om, tegen betaling, research te doen en we komen een eind.

Dat was ook de bedoeling niet. Het boek moest er over ruim een jaar zijn. Of ik wilde blijven denken, ze zouden me informatie sturen.

Die informatie kwam niet en toen wist ik het al. Als u schrijver bent dan weet u het ook, want we hebben het allemaal eerder meegemaakt. Komt de informatie niet dan is er a. een commissie die het anders wil, b. iemand van de organisatie die een kennis heeft die een vriend heeft met een oom die altijd al had willen schrijven en de 'Da Vinci Code' bovendien in zijn slaap kan opzeggen.

Na een paar weken kwam er een verzoek. Of ik een plot wilde maken en op wilde sturen naar een commissie die andere schrijvers had gevraagd hetzelfde te doen. Ik ken in Twente nog een andere schrijver die zich met misdaadromans bezighoudt en die woont in de Achterhoek dus ik dacht meteen aan de persoon die een kennis heeft die een vriend heeft met een oom die altijd al had willen schrijven.

Persoonlijk was ik dus niet verbaasd (je kunt de gekste gekkigheden verwachten als je schrijver bent), maar ik was wel een tikkeltje pissig.

Een schrijver vragen of hij een plot cadeau geeft.

Maffer kun je het moeilijk bedenken.

(Deze column is ook te lezen op www.peterdezwaan.nl)

Peter de Zwaan (1944, Meppel) heeft tientallen publicaties op zijn naam staan, misdaadromans en jeugdboeken. Voor zeven van zijn thrillers werd hij genomineerd voor de Gouden Strop, de prijs voor het beste Nederlandstalige spannende boek. Met 'Het Alibibureau' won hij in 2000 de Gouden Strop. In 2006 werd 'De Voeder', de eerste misdaadroman met Jeff Meeks als hoofdpersoon, genomineerd voor de Diamanten Kogel. De tweede Jeff Meeks-thriller, 'Duivelsrug', kreeg in 2007 zowel een nominatie voor de Gouden Strop als voor de Diamanten Kogel. In september verschijnt zijn nieuwe thriller 'Een zaak van vrouwen'. En 'ergens in 2010' staat een volgende thriller op stapel die de - voorlopige - titel 'De mooiste meid van Oregon' heeft meegekregen. Kijk op de site van Peter de Zwaan voor een fragment. Maar op zijn website staan ook nog meer columns, korte verhalen en de Bob Evers-feuilleton 'Clandestiene streken op een cruiseschip'. (Foto Peter de Zwaan: Bob Bronshoff)

Op de schoorsteenmantel (nieuws, 2009)

PRIJSJE VOOR DAN BROWN

De Amerikaanse bestsellerauteur Dan Brown is zaterdagavond tijdens de uitreiking van de bol.com Awards in de prijzen gevallen. Hij werd onderscheiden voor zijn boek 'De Da Vinci Code' uit 2004. De prijzen werden uitgereikt in de Westergasfabriek in Amsterdam.

Erik Heideman nam namens de Nederlandse uitgeverij Luitingh de prijs voor Dan Brown aan voor het oog van de ruim 3500 mensen die het evenement bijwoonden. 'De Da Vinci Code' ging in Nederland meer dan 400.000 maal over de toonbank en werd wereldwijd meer dan 60 miljoen keer verkocht. Het boek staat ook huizenhoog genoteerd in De Spanningsblog Top Honderd die dinsdag wordt gepubliceerd.

Ook dit jaar staat Dan Brown weer volop in de belangstelling, want recent maakte zijn uitgever bekend dat in september de thriller 'The lost symbol' zal uitkomen.

Er werden zaterdagavond bol.com Awards uitgedeeld in vijf categorieën: boek, film, cd, game en elektronicaproduct. Zangeres Anouk kreeg de muziekprijs voor haar cd 'Urban Solitude'. Daarnaast was er een award voor de film 'Zwartboek' van Paul Verhoeven.

Vanaf 6 mei konden mensen hun stem uitbrengen op hun favoriete boek, film, cd, game en elektronicaproduct. Meer dan 150.000 mensen brachten daadwerkelijk een stem uit.

Achtergelaten fietsen (nieuws, 2009)

VAMPIEREN IN AMSTERDAM

Zijn eerste boek 'De Meester' ligt sinds vandaag in de winkel, maar regisseur en schrijver Guillermo Del Toro is alweer bezig met het tweede deel van de trilogie. Een van de hoofdstukken in het vervolg speelt zich af in Amsterdam, zo liet hij deze week weten in Londen.

Del Toro, bekend van films als 'Pan's Labyrinth', 'Blade II' en 'Hellboy', raakte tijdens een stedenreis zo onder de indruk van Amsterdam dat hij besloot de stad te gebruiken in zijn boek. Vooral de vele achtergelaten fietsen in de stad en de talloze boekwinkels zijn de Mexicaan bijgebleven en die krijgen dan ook een plaatsje in boek twee.

Het tweede deel van de vampierentrilogie van Del Toro en zijn Amerikaanse co-auteur Chuck Hogan verschijnt in 2010. De verschijningsdatum van het derde boek is nog niet bekend, want Del Toro heeft tussendoor ook nog de verfilming van twee delen van 'The Hobbit' op zijn agenda staan.

Top Honderd (nieuws, 2009)

STROPWINNAARS WEINIG SUCCESVOL IN BESTSELLERLIJST

Winnaars van de Gouden Strop zijn weinig succesvol als het om verkoop van hun winnende boek gaat. Slechts drie laureaten van deze thrillerprijs staan in de Top Honderd die De Spanningsblog dinsdag 30 juni publiceert. Het gaat om Charles den Tex ('CEL'), Marion Pauw (de winnaar van 2009 met 'Daglicht') en Tomas Ross ('De zesde mei'). Johanna Spaey, winnares in 2005 met 'Dood van een soldaat', staat nog lager.

De drie staan niet hoog in de ranglijst die is gebaseerd op de Bestseller 60 van de afgelopen jaren. Den Tex belandt op plaats 70, Pauw staat op 77 en Ross, die onlangs opnieuw afschaffing van de Gouden Strop bepleitte, moet het doen met plek 95. Roel Janssen - winnaar in 2007 - valt met zijn 'De tiende vrouw' buiten de top honderd. Hij staat op 132.

De rangschikking is niet gebaseerd op aantallen verkochte boeken. De Top Honderd is samengesteld op posities van de schrijvers en hun boeken in de Bestseller 60 en de duur van hun verblijf in deze lijst. De lijst bestrijkt de periode van begin februari 2003 - toen de Stichting CPNB begon met publicatie van de Bestseller 60 op internet - tot en met woensdag 24 juni 2009. De Spanningsblog wil elk jaar aan het eind van Juni - Maand van het Spannende Boek zo'n overzicht publiceren.
Uit de Top Honderd blijkt verder dat het supertrio van uitgeverij Anthos, Saskia Noort, Esther Verhoef en Simone van der Vlugt, het heel goed doet. Maar ook Baantjer, Dan Brown, Nicci French, Karin Slaughter en John Grisham scoren naar behoren.

Wordt verwacht 114 (nieuws, 2009)

HET ROER OM IN TOSCANE

De najaarsbrochures van de uitgeverijen moeten nog uitkomen, maar schrijfster Corine Hartman neemt alvast een voorschot door her en der kond te doen van de komst van haar vierde thriller in oktober 2009. Hartmans boek heet 'In vreemde handen' en verschijnt bij uitgeverij Karakter.

Na drie thrillers rond inspecteur Nelleke de Winter die met moordzaken in de Achterhoek te maken kreeg, verplaatst Hartman ditmaal het 'plaats delict' naar het mooie Toscane. Wellicht geïnspireerd door tv-programma's over Nederlanders die het in den vreemde willen gaan maken, volgt zij ook vaderlandse emigranten die het roer om gooien.

Een mooier leven. Dat is wat Diana voor ogen heeft. Samen met haar man Robbert en dochter Lieke verkast ze naar het idyllische Toscane om daar een hotel te gaan runnen. Ze hebben zich perfect voorbereid. Ze kennen de taal, hebben alles zorgvuldig geregeld en niets staat hun geluk in de weg… denkt ze.

De droom van een zorgeloos bestaan in een aangenaam klimaat verandert echter in een nachtmerrie als iemand hun plannen dwarsboomt. Als Diana ontdekt wie er schuld heeft aan het leed dat haar gezin treft, betekent dat niet het einde van het drama. Integendeel: Diana wordt op een gruwelijke manier met zichzelf en haar verleden geconfronteerd.

Corine Hartman (Den Haag, 1964) werkte als zelfstandig tekstschrijver en vormgever tot medio 2005. In maart 2007 debuteerde ze met de misdaadroman 'Schone kunsten'. Naast haar Nelleke Winter-trilogie schreef ze ook twee delen van de serie 'Flikken Maastricht'.

Afkicken (nieuws, 2009)

NA 'PROEFVERLOF' VOLGT 'EXPERIMENT'

Jeugdboekenschrijver Joost Heyink, die in 2008 debuteerde met 'Proefverlof', zijn eerste thriller voor volwassenen, heeft zojuist zijn opvolger voltooid. Het boek heet 'Het Experiment' en verschijnt - waarschijnlijk - in november bij uitgeverij Anthos, meldt de auteur op zijn website.

,,Het zweet breekt me regelmatig uit, want ik ben aan het afkicken'', schrijft Heyink. ,,Als ik schrijf, verlang ik naar een schrijfloze periode. Als ik niet schrijf omdat er een boek af is, is er een licht gevoel van schuld en schaamte dat voor onrust zorgt. Het is ook nooit goed...''

Volgens Heyink gaat zijn nieuwe boek over een Amerikaanse organisatie die ook in Nederland trainingen verzorgt (Sygma), waarmee groei en zelfrealisatie wordt beoogd.
Hella, een nuchtere vrouw, raakt verzeild in het web van de ontsporende organisatie. Heyink: ,,Ingrediënten zijn intimidatie, indoctrinatie, vriendschap en verraad, en tenslotte moord.''

Een stokoude, gerimpelde koe (column, 2009)

BOVENMENSEN EN ONDERKNUPPELS

(Door Peter Kuijt)

Zoals u vast weet maakte de Duitse filosoof Friedrich Nietsche het begrip übermensch groot. Hij doelde daarmee op de individuele geest die zichzelf durft los te maken van het systeem. Helaas gingen de nazi's later op een bedenkelijke manier met deze term aan de haal en bij hun übermensch (de betere mens) verzonnen ze een mindere variant, de untermensch.

Die gedachte kwam bij me op na lezing van een column van Arjen Fortuin, coördinator literatuur bij NRC Handelsblad. Hij had door het Basisboek literatuur voor een lerarenopleiding gebladerd en kwam daar de namen tegen van onder anderen Saskia Noort, Simone van der Vlugt en Derwent Christmas. Hij was nog nooit zo veel namen van 'tweederangsauteurs' tegengekomen in een lesboek, smaalde Fortuin.

En om dat woord 'tweederangsauteurs' gaat het.

Als de literatuurkenner het over 'tweederangsauteurs' heeft, bestaan er in zijn universum kennelijk ook eersterangsauteurs. Goden en mindere goden, übermenschen en untermenschen. Saskia Noort en haar collega's zijn in zijn ogen minderwaardige schrijvers.

Nu kun je veel over Saskia Noort beweren. Dat ze – hoe succesvol ook – meer dan je lief is haar beklag mag doen in de media over miskenning, zure recensenten en het zijn van de publiekelijke pispaal. En dat ze de pest aan je heeft als je je kritisch hebt uitgelaten over een van haar boeken en dat ze de pest aan je blijft hebben.
Je kunt ruziën met Noort tot je een ons weegt en je gaat vervolgens weer over tot de orde van de dag. Maar het getuigt van een bijna misdadige arrogantie om iemand een tweederangsschrijver te noemen. Een auteur van een mindere soort, dus.

Het is even stuitend als een starnakelzatte Connie Palmen die op het Boekenbal Noort, andere blondgelokte auteurs en collega Kluun wegzet als nietsnutten. En u weet uit ervaring: als je dronken bent, zeg je dingen die je werkelijk meent.

Het is even pedant als waarmee literatuurrecensent Arie Storm het vaderlandse misdaadgenre beziet. Hij vindt het verstandig als we de maand juni met zo min mogelijk Nederlandse misdaadromans doorbrengen. Je gaat je tijd toch niet verdoen met die polderthrillerschrijvers? Volgens Storm zijn de afgelopen 20 jaar maar twee goede Nederlandse thrillers verschenen en laten die nu allebei net geschreven zijn door A.F.Th. van der Heijden.

Het is even tenenkrommend als de column van de criticus Arjan Peters die zich daarin vertwijfeld afvroeg waarom niemand op de Power of Plots 2008 het aandurfde om Simone van der Vlugt uit te jouwen. Omdat, meneer Peters, wij onderknuppels van het thrillergenre, toch nog iets van beschaving in ons hebben.

Cabaretier Herman Finkers vertelt in zijn laatste voorstelling 'Na de pauze' over Harry Mulisch, die zojuist een boek heeft voltooid. Mulisch beziet zijn werk en zegt: 'Dit is de hand van God'.
Hoe weet u dat zo zeker, meneer Mulisch?
'Ik schrijf beter...'
Door de zaal klinkt het instemmend: ja, zo is Mulisch.
Bij dit coterietje van Grote Schrijvers en Literatuurrecensenten die het enorm met zichzelf getroffen hebben, De Verhevenen, wil Tomas Ross al jaren aanschuiven. Want Thrillers zijn immers ook een onderdeel van de Literatuur... Ross blies een discussie hierover laatst weer nieuw leven in door nog eens een keer te pleiten voor afschaffing van de Gouden Strop, de prijs die hij ooit zelf verwekte. Want met het in stand houden van die onderscheiding zouden thrillers nooit de prestige krijgen die ze toekomt. En het was toch maar een klein kringetje van schrijvers dat de prijs telkens kreeg.

Het is een stokoude, gerimpelde en het leven zat zijnde koe, die Ross uit de sloot getakeld heeft. Acht jaar geleden schreef René Appel al in een weerwoord op het pleidooi van zijn vakgenoot dat híj zich helemaal niet miskend, zielig of onderschat voelt. Appel heeft bewust voor het misdaadgenre gekozen. Sindsdien heeft Ross overigens nog een keer de prijs gewonnen, maar gingen ook auteurs als Elvin Post, Roel Janssen, Johanna Spaey, Charles den Tex en Marion Pauw met de strop aan de haal.

De Gouden Strop is de afgelopen jaren gedevalueerd, stelt drievoudig winnaar Ross. Jury's zijn in toenemende mate incompetent geworden, schreef hij onlangs in een bijdrage op de site Ezzulia. Maar namen van 'schuldige' juryleden noemt hij niet, zodat je ook hoogleraar Literaire kritiek Elsbeth Etty (in 2008 jurylid) kennelijk als onbekwaam mag beschouwen.

Natuurlijk kan het altijd beter. Als je weet dat de jury van de Gouden Strop van dit jaar slechts twee keer bijeengekomen is en juryvoorzitter Agnes Jongerius zich de eerste keer liet vertegenwoordigen door een vertrouweling van de vakcentrale, dat jurylid Martin Koolhoven tussentijds opstapte omdat hij naar zijn zeggen slecht werd geïnformeerd, dan krab je je toch even achter de oren. Maar om nu alle juryleden als incapabel weg te zetten, is wat al te kras.

De ingezonden boeken worden ook steeds slechter, stelt Ross, die publiekelijk heeft toegegeven haast nooit Nederlandse thrillers te lezen. De vijf genomineerde boeken heeft hij ook niet doorgebladerd, maar hij vond Marion Pauw een slechte winnaar omdat ze het in een reactie had over 'uitgediepte karakters' om vervolgens te zwijgen over het belangrijkste onderdeel van een thriller, 'de plot'.
Thrillerauteurs verdienen erkenning uit de Literaire Wereld, vindt Ross, en dat kan alleen als die Strop wordt opgehangen en 'we' massaal meedoen met de Ako- of de Libris-prijs.

Die erkenning zal er nooit komen. Subsidieaanvragen van misdaadauteurs worden door het Fonds voor de Letteren niet serieus genomen en bij mijn weten haalde slechts één keer een thrillerauteur de longlist van de Ako-prijs: Charles den Tex. Om waardering smeken van de Bovenmensen is een kansloze missie. Er is sprake van een ondoordringbare 'cordon literair', zoals Jac. Toes al eerder schreef.

Het zal toch allemaal van die vermaledijde Gouden Strop moeten komen. Hoe Ross er ook over moge denken, de prijs is zo langzamerhand een merknaam geworden. Inderdaad, nog niet zo prestigieus als de Edgar Allan Poe Awards of de Daggers, maar die prijzen bestaan dan ook al decennia langer.

En er is van alles te bedenken om van die Strop een hogelijk gewaardeerde literaire onderscheiding te maken.
Allereerst: verhoog het bedrag. Die schamelijke tienduizend euro is omgerekend nog steeds minder dan de vijfentwintigduizend gulden van weleer. Schaf de publicitair nauwelijks interessante Schaduwprijs af – debutanten mogen immers gewoon meedoen met de grote thrillerprijs, zie de bekroning van Elvin Post - en voeg die duizend euro bij de Strop. Behoud het geldbedrag van de sponsorende boekenketen, maar vraag de gezamenlijke uitgeverijen ook om een substantiële bijdrage. Laten we zeggen: tweeduizend euro per uitgever, moet te doen zijn. Moet je zien wat er dan voor financieel aantrekkelijke 'award' uit komt rollen.

Over de jurysamenstelling kan je ook een boom opzetten. Begin daar vroeg mee, net na de uitreiking van de Strop. Zoek nieuwe juryleden nu al aan, in plaats van in het vroege voorjaar. Laat ze vaker bijeenkomen, zodat de schroom minder wordt om op het scherpst van de snede over de inzendingen te discussiëren. Benoem mensen met – bewezen – verstand van zaken, geen boekverkopers die kwaliteit aflezen aan hoge stapels en helemaal geen BN'ers die een 'trillertje voor af en toe' leuk vinden.
Maak van de uitreiking van de Strop geen benauwde, kleffe bedoening in een te warme Melkweg, maar bedenk er een avondvullend tv-programma omheen, met discussies, reportages, een quiz, spannende filmfragmenten en als klap op de vuurpijl die prijs.

Tomas Ross is een begenadigd schrijver, de enige in zijn soort van factionthrillerauteurs en een uitstekende verhalenverteller. Koop vooral zijn boeken en verheug u bij voorbaat op een boeiende avond als hij in de buurt een publiek optreden geeft. Maar laat Ross nu eens een daad stellen in plaats van het herhalen van mantra's. Het zou hem sieren als hij voortaan zijn boeken niet meer inzendt voor de Strop, maar uitsluitend gaat meedraaien in de race om de Gouden Uil, de Ako- of de Libris-prijs. Met zijn recente uitval naar zijn eigen 'kindje' heeft hij van de winnaar van de Gouden Strop 2010 bij voorbaat al een verliezer gemaakt. De jury van volgend jaar moet vooral volkomen vrij worden gelaten in het bepalen van een winnaar, zonder achteraf de toorn van Ross te moeten vrezen.

Jesse Kellerman - Verstoken (2008)

Mislukte karakters

(Door Arno Ruitenbeek)

Wat Jesse Kellerman in Verblind deed, was van het slag 'beter goed gejat dan slecht bedacht'. Bij Verstoken blijft de gedachte hangen dat er meer uit de intrige te halen was geweest als de nadruk niet al te zeer op de (mislukte) karakters had gelegen.

De enige grens die in deze middelmatige thriller wordt overgestoken, is die tussen Mexico en de VS vice versa. Voor de rest blijft 'de zoon van' aan de veilige kant.

Man verdwijnt, zijn secretaresse gaat op zoek naar hem, ontdekt dat hij niet in het minst was wie hij opgaf te zijn en dan duiken er klojo's op die haar de queeste moeilijk maken.

Niet bijster origineel, maar een beetje auteur kan zich daar toch behoorlijk op uitleven. Jesse Kellerman laat dat na, omdat hij zo nodig op het randje-van-geloofwaardige clichés moet uitvergroten (de corrupte politieman, het achterlijke Mexico). Had er iets van humor om te lachen in gestopt, was je wellicht geslaagd.

Jesse Kellerman - Verstoken. Uitgeverij Mynx, 367 pag.

Top zoveel.... (nieuws, 2009)

HET IS WEER TIJD VOOR EEN LIJSTJE...

Op dinsdag 30 juni, op de laatste dag van de Maand van het Spannende Boek, publiceert De Spanningsblog weer eens een ranglijstje. Ditmaal is het een top honderd (of honderdvijftig, daar is de redactie nog niet over uit...) van de populairste thrillers sinds de publicatie van De Bestseller 60 op internet.

De Stichting CPNB begon in februari 2003 met het vermelden van de best verkochte boeken via www.cpnb.nl. De lijst die hier volgende week dinsdag staat geeft dus een overzicht van de meest gewilde boeken in het spannende genre van de afgelopen zes jaar. Het is overigens geen lijst met exacte aantallen verkochte boeken. De rangschikking is tot stand gekomen door het inventariseren van de posities van alle thrillers en hun verblijfsduur in de Bestseller 60. Een populariteitspoll dus.

Spotgoedkope herdrukken, 'thrillerpakketten', omnibussen, actieboekjes en dergelijke 'vervuilers' zijn overigens niet in de lijst opgenomen.
Wie staat er op nummer 1? Wie heeft de meeste noteringen in de lijst: (Baantjer, Mankell, Grisham, Slaughter, French)? Hoe doen de Nederlandstalige auteurs het? Staan er überhaupt Gouden Stropwinnaars in de lijst? Het zijn allemaal vragen waar op dinsdag 30 juni een antwoord op wordt gegeven.

'Onze website' (column, 2009)

DE DAG VAN

(Door Peter de Zwaan)

De dagen zijn lekker bezig, deze maand.

We hebben al de Dag van de Bloeddonor gehad, de Dag van de Industrieel Verpakker, de Dag van Autisme en verstandelijke Beperking, de Dag van de Combinatiefuncties en de Dag van de Praktiserende Boomverzorgers.

Iets van gemerkt?

Wakker geworden met het opwindende gevoel dat u in de komende uren alles te weten zou gaan komen over praktiserend boomverzorgen?

Ik niet.

Geen nood: we hebben de weken nog.

De Week van het Luisterboek.

Iets van vernomen?

Probeer ik het nog een keer.

De Maand van het Spannende Boek.

Een hele maand voor een spannend boek, als u een beetje doorleest jaagt u er in een maand misschien wel vier of meer spannende boeken door.

Ik zal niet beweren dat de maand me is ontgaan. Op de radio werd, terecht, reclame gemaakt voor het geschenkboek van Esther Verhoef en hier en daar was een interview. Hier en daar?

Hier en waar, kan ik beter zeggen.

In de regionale krant die ik zes dagen in de week in de bus krijg omdat ik er niet voor hoef te betalen werd een interview met Marion Pauw aangekondigd. Toen ik de krant had gelezen dacht ik: waar is, verdomme, dat interview dan toch.

Bleek het te gaan om een interview op 'onze website'.

Onze website.

Volgens de krant kijken duizenden inwoners van dit land er elke dag tandakkend naar uit, maar ik heb nog nooit iemand ontmoet die toegaf dat hij tijd spendeerde aan de site, laat staan de moeite nam om er een interview te gaan lezen dat natuurlijk afgedrukt had moeten worden op papier.

Voor vaderdag riep Wim T. Schippers met zijn vileine, dunne stemmetje op om een boek te kopen. Niet een spannend boek, maar een boek, het is Schippers een zorg welk boek u aanschaft.

Terug naar de Maand van het Spannende Boek met als hoogtepunt de uitreiking van de Gouden Strop. Voor de jury van die strop zijn al jaren niet voldoende juryleden te vinden met kennis van zaken; met twee recensenten zijn we al blij. En als een jurylid wegloopt omdat hij liever films maakt dan dat hij 81 boeken leest dan bellen we de sponsor: ‘Heb je nog iemand die kan lezen? We hebben juryleden te kort.’
Na de uitreiking van de Strop komt die hele lange, dondersspannende boekenmaand juni. Over de genomineerden hoor of lees je traditiegetrouw niets, de winnares is verbannen naar een website en je komt in kranten en tijdschriften meer berichten tegen over water (25 juni: de Dag van Leven met Water) dan over misdaadromans.

Vraagje: zijn wij, misdaadauteurs, uitgevers van misdaadromans, leden van het GNM, wel even goed bezig als we soms denken dat we zijn?

(Deze column is ook te lezen op www.peterdezwaan.nl)

Peter de Zwaan (1944, Meppel) heeft tientallen publicaties op zijn naam staan, misdaadromans en jeugdboeken. Voor zeven van zijn thrillers werd hij genomineerd voor de Gouden Strop, de prijs voor het beste Nederlandstalige spannende boek. Met 'Het Alibibureau' won hij in 2000 de Gouden Strop. In 2006 werd 'De Voeder', de eerste misdaadroman met Jeff Meeks als hoofdpersoon, genomineerd voor de Diamanten Kogel. De tweede Jeff Meeks-thriller, 'Duivelsrug', kreeg in 2007 zowel een nominatie voor de Gouden Strop als voor de Diamanten Kogel. In september verschijnt zijn nieuwe thriller 'Een zaak van vrouwen'. En 'ergens in 2010' staat een volgende thriller op stapel die de - voorlopige - titel 'De mooiste meid van Oregon' heeft meegekregen. Kijk op de site van Peter de Zwaan voor een fragment. Maar op zijn website staan ook nog meer columns, korte verhalen en de Bob Evers-feuilleton 'Clandestiene streken op een cruiseschip'. (Foto Peter de Zwaan: Bob Bronshoff)

Lee Child (interview, 2009)

Jack Reacher, de compacte held

Politieke intriges, ijzersterke, gelaagde plots, veel actie en af en toe een erotische escapade. Jack Reacher, de boekenheld van de Brit Lee Child, heeft het er maar druk mee. Typisch mannenboeken, maar ook vrouwen kunnen zijn achtbaanachtige avonturen hogelijk waarderen. ,,Reacher is de klassieke held. De ridder die opdoemt uit een nevelig woud, je belager een kopje kleiner maakt en dan weer verdwijnt.''

(Door Monique Brandt)

AMSTERDAM - Een lezeres stuurde hem eens een torenhoge manicurerekening. Ze had al haar keurig bijgehouden nagels meedogenloos stukgekauwd tijdens het lezen over Lee Childs eigen Robin Hood: Jack Reacher. De al jaren in de VS wonende Britse auteur, in het echte leven luisterend naar de naam Jim Grant, vertelt het met een ingehouden glimlach. Net als Reacher is Child gereserveerd en hij praat net zo afgemeten als hij schrijft.

Zijn boekenserie over de vaak bizarre avonturen van voormalig legermajoor Jack Reacher bracht de vroegere tv-producer roem, rijkdom en de mogelijkheid Engeland te verruilen voor leuke optrekjes in bruisend New York en Zuid-Frankrijk. De internationale bestsellerreeks over de in de VS rondzwervende, voormalige militaire politiebons, is wat eens werd beschouwd als het typische 'mannenboek': veel actie, politieke intriges, ijzersterke plots, gelardeerd met af en toe een erotische escapade. Maar ook onder lezers heeft de emancipatie fors toegeslagen. Reachers bewegingen worden nu met name intensief gevolgd door vrouwen. Jack Reacher is een held van het klassieke soort: kort van stof, groot en breed en altijd op de bres voor de slachtoffers van onrecht. En kennelijk onweerstaanbaar voor de vrouwen die zijn pad kruisen. Op een aan de boekenheld gewijd internetforum wisselen vrouwelijke volgelingen vol enthousiasme hun gefantaseerde avontuurtjes met hem uit. Eén lezeres houdt precies, per boek, bij hoe en hoe vaak Reacher seks heeft gehad.

Child, in Nederland voor zijn nieuwste, dertiende boek 'Sluipschutter', moet dit keer wel onbedaarlijk lachen. ,,Is het inderdaad niet fascinerend? Ik vraag vrouwelijke lezers vaak waarom ze zo dol op hem zijn. Wat ik hoor is dat seks met een totale vreemde voor hen vaak een ingewikkelde toestand is, óf man of vriend komt erachter en in het geval van een single vrouw is er de vraag: wat doe je in godsnaam na die ene wilde nacht? Maar met Reacher is er nooit iets 'ná de seks': hij vertrekt uiteindelijk toch weer. Dat gegeven wekt bij de vrouwen die ik erover spreek kennelijk vele fantasieën op: 48 uur geweldige seks en daarna zie je die kerel nooit meer terug.''

Naast lust wekt Reacher ook moederlijke gevoelens op bij zijn vrouwelijke fans, weet Child. ,,Sommige vrouwen willen hem 'temmen', voor hem zorgen. En voelen zich geborgen omdat hij onrechtvaardigheid aanpakt. Nogmaals, ik heb het niet van mezelf. Zo wonderlijk kan het zijn; een boekpersonage als idool. Ze koesteren kennelijk de droom dat er iemand als Reacher voor hen is. Hij is geen Action Man, maar als het moet gaat hij problemen niet uit de weg.''

,,Reacher is een mythisch personage, een metafoor voor alle helden die al bestaan sinds er verhalen worden verteld. De mysterieuze vreemdeling die je te hulp schiet als het einde nabij lijkt. Een ridder die opeens opdoemt uit een nevelig woud, je belager resoluut en doeltreffend een kopje kleiner maakt en weer verdwijnt.''

HEL

Childs nieuwste boek gaat over terrorismedreiging in New York. Over geheime militaire cellen die in hun nijver dit terrorisme te beteugelen, alle grenzen over gaan.

'Sluipschutter' is een passende opvolger van zijn vorige, meesterlijke boek 'Niets te Verliezen', zijn meest politieke boek tot nu toe door de onverholen kritiek op de regering-Bush en de manier waarop deze met het dreigend terrorisme is omgesprongen. Child was naar eigen zeggen zó geërgerd door de regering dat hij na de herverkiezing van Bush een paar jaar naar Frankrijk is 'gevlucht', zoals hij eerder zijn geboorteland verliet ten tijde van Margaret Thatcher: ,,Zij betekende het einde van Engeland. Het was een hel om er toen te leven.'' De verkiezing van Barack Obama heeft hem weer teruggebracht naar de stad die hem zo na aan het hart ligt: New York.

,,Ik schrijf niet zozeer uit woede, als wel uit ongeduld dat dingen niet veranderen. En om het feit dat ik krankzinnig word van de bullshit die machthebbers ons verkopen. Reacher is mijn perfecte uitlaatklep: hij heeft geen politieke kleur, hij is een zeer onafhankelijke geest, niet bepaald sociaal of verfijnd, maar een pragmatische commentator van de wereld om hem heen.''

Reacher is een man zonder papieren, een doelloze zwerver zonder vaste verblijfplaats. Het leven is voor hem steeds moeilijker geworden in een tijd dat burgers steeds meer in de gaten worden gehouden. ,,Dat gegeven vervreemdt hem in feite nog meer van de rest van de wereld. Het geeft hem nog meer redenen te proberen onder de radar te blijven. In feite waren de gebeurtenissen van 9/11 voor auteurs overigens nog niet zo gek. Traditionele thrillerschrijvers als John le Carré raakten behoorlijk in de problemen toen de Koude Oorlog afliep. Het doelwit verdween. David versus Goliath, dat was kort door de bocht het thema in veel oude thrillers. Maar als Goliath opeens verdwijnt, er is geen Sovjet-Unie meer, geen KGB meer, wat dan? Die periode van zoeken heeft even geduurd. Nu is er het Midden-Oosten. In zekere zin zijn wij auteurs dus wel blij dat Goliath terug is.''

Sinds het verschijnen van zijn eerste boek, nu dertien jaar geleden, lijkt Child steeds compacter te gaan schrijven. Zijn antwoord op de hedendaagse cultuur, waar zelfs politici het moeten hebben van scherpe oneliners, zegt hij. ,,Het gemiddelde politieke interview op tv duurt een paar minuten. Het draait om soundbites, niet meer om welsprekendheid en intelligentie.''

Of we Reacher nog eens op het witte doek gaan zien, blijft de grote vraag, ook voor zijn geestelijk vader. De filmrechten waren verkocht, maar de optie loopt deze maand af, en er is nog geen letter aan het script geschreven. ,,We verkopen het wel weer aan iemand anders. Zo gaat dat in Hollywood: het tot stand brengen van een serie als ER heeft twintig jaar geduurd'', zegt de voormalige hotshot van het Britse Granada Television. Hij vermaakt zich naar eigen zeggen opperbest met zijn hernieuwde kennismaking met de tv- en filmwereld.

,,Tijdens een promotietour zat ik onlangs in een piepklein boemeltreintje toen mijn mobiel ging: bleek het George Clooney te zijn! Hij zegt: 'ik ben gek van je boeken. Ik wil ze verfilmen met Brad Pitt, wacht, ik geef hem je even'. Daar zat ik dus, in een treintje vol oude dametjes met Pitt en Clooney te babbelen. Maar natuurlijk, achteraf heb ik nooit meer van ze gehoord, na die lunch waren ze me kennelijk alweer vergeten. Op dat moment zullen ze écht in de film geloofd hebben, maar een uur later geloven ze weer in wat anders: dat is Hollywood.''

Lee Child - Sluipschutter. Uitgeverij Luitingh Sijthoff, 399 pag., 19,95 euro

(Foto: GPD/David van Dam)

Wordt verwacht 113 (nieuws, 2009)

DE VERDWENEN DETECTIVES

Voor wie heeft genoten van 'Stad van de zon', het thrillerdebuut van de Amerikaanse scenarioschrijver David Levien (Ocean's Thirteen, 'Runaway Jury'), is het goed om te weten dat na de zomer al weer zijn nieuwe boek verschijnt. 'Waar de doden liggen' heet de thriller die in september 2009 bij uitgeverij L.J. Veen verschijnt.

Ook in dit avontuur laat de onverzettelijke privédetective Frank Behr zich gelden. Wanneer zijn vriend en mentor wordt vermoord tijdens een mysterieuze inbraak, gaat Behr op zoek naar antwoorden en wraak. Maar voordat hij op het spoor van de moordenaar kan komen, benadert een exclusief detectivebureau hem in verband met een onderzoek: twee 'private eyes' zijn verdwenen.

Behr wordt aangespoord door zijn oude politiebaas om de zaak aan te nemen. De daaropvolgende zoektocht brengt Behr in de duistere wereld van Indianapolis. Hij ontdekt een link tussen de verdwenen detectives en zijn bruut vermoorde vriend en moet het opnemen tegen een nieuw soort georganiseerde misdaad.

KLEUTERSCHOOL

Uitgeverij Q brengt in september 2009 het debuut van de Zweedse Carin Gerhardsen (1962) op de markt. 'Peperkoekenhuis' is het eerste deel van de Hammaby-trilogie rond hoofdinspecteur Conny Sjöberg.

Het verhaal: De vierenveertigjarige Thomas leidt een rustig leven - tot hij op een maandagochtend in de tram bij toeval de persoon herkent die hem decennia geleden, op de kleuterschool, het leven zuur gemaakt heeft. Thomas volgt zijn voormalige treiteraar naar diens huis en blijft, totaal geobsedeerd, bij de voordeur posten.

De volgende dag worden hoofdinspecteur Conny Sjöberg en zijn team, verbonden aan het politiebureau Hammarby in Stockholm, op een bloedige moordzaak gezet. Een motief lijkt ver te zoeken. Maar dan volgen meer moorden, en blijkt dat de slachtoffers allemaal tegelijkertijd op dezelfde kleuterschool hebben gezeten. Is er iemand na veertig jaar nog uit op wraak? En waarom?

Gerhardsen woont in Stockholm. Ze is wiskundige en werkte lange tijd in de automatiseringsbranche.

CRYPTISCHE BOODSCHAPPEN

Uitgeverij Q publiceert eveneens de thriller Tabatha van de Britse journalist Matthew d'Ancona (augustus 2009). The Sunday Telegraph, waarvoor D'Ancona tien jaar lang columns schreef, noemt 'Tabatha' 'een spannende spionagethriller die je hersens doet kraken'.

Op vakantie in Californië valt de Engelse rechtenstudent Nick als een blok voor de Amerikaanse Tabatha - en zij voor hem. Groot is dan ook zijn verwarring als ze de relatie na een jaar abrupt verbreekt, maar hem via advertenties in een tijdschrift wel cryptische boodschappen blijft sturen.
Zeventien jaar later is Nick leraar aan een middelbare school, vader van een dochter, getrouwd en weer gescheiden. Zijn leven wordt ruw verstoord als hij wordt ontvoerd door de geheime dienst, die Tabatha van terroristische activiteiten verdenkt. Ook Tabatha zelf zoekt tot zijn verbijstering opnieuw contact met hem. Wat volgt is een uitputtende strijd tegen een vijand die voortdurend van identiteit lijkt te wisselen. Is Nick belangrijk voor Tabatha of is hij slechts een pion in een spel van spionage en contraspionage?

Matthew d'Ancona (Londen, 1968) werkt voor diverse Engelse dagbladen en is driemaal verkozen tot politiek journalist van het jaar. 'Tabatha's Code', dat in Engeland in 2006 verscheen, is na 'Going East' (hier verschenen als 'Genadeloze stad' zijn tweede roman. Ook schreef hij boeken over vroege christelijke theologie.

Even naar Edinburgh (nieuws, 2009)

HOOGSTE BIEDER KRIJGT INZAGE IN RANKINS NIEUWE HELD

De Schotse thrillerauteur Ian Rankin stelt aan de hoogste bieder een 'sneak preview' beschikbaar van zijn nieuwe held, die de oude inspecteur John Rebus moet gaan vervangen.

Rankin liet de knoestige John Rebus in 2007 met pensioen gaan en zet zijn kaarten nu op Malcolm Fox. Deze man werkt op de afdeling Complaints and Conduct, die de gangen van andere politiemensen nagaat. Fox doet voor het eerst van zich lezen in september 2009 wanneer Rankins nieuwe thriller 'The Complaints' verschijnt. Fox wordt omschreven als een 'zure man van middelbare leeftijd', een beetje Rebusachtig dus. Maar in tegenstelling tot zijn whisky drinkende voorganger, is Fox van de blauwe knoop. ,,Dat klopt'', liet Rankin zich vorige maand ontvallen. ,,Hij drinkt geen druppel. De research was dan ook verschrikkelijk.''

De schrijver doneerde de eerste vier pagina's van zijn manuscript van 'The Complaints' plus zijn handgeschreven aantekeningen aan de afdeling Edinburgh van The Samaritans, een organisatie die 24 uur per dag geestelijke hulp biedt aan eenieder in Groot-Brittannië of Ierland. The Samaritans houden deze maand een veiling om hun 50-jarig bestaan te vieren.

In 'The Complaints' moet Fox de waarheid zien te achterhalen over de corrupte agent Jamie Breck. Maar als er een moord wordt gepleegd, drijft zijn kennis over Breck hem in een gevaarlijke positie. ,,Mijn hoofdpersonage is een politieman die achter foute collega's aangaat'', aldus Rankin. ,,Dat maakt hem niet tot een populair figuur binnen het korps. Als hij zelf onderwerp van onderzoek wordt, zijn er veel lieden die nog een rekening met hem te vereffenen hebben.''

Eerder liet Rankin nog weten dat hij het gevoel had dat Rebus 'nog ergens in de gang zijn kans stond af te wachten'. ,,Misschien denk ik na twee boeken dat het tijd is om eens na te gaan wat Rebus nu allemaal aan het uitspoken is. Het ligt niet in de planning. Ik heb mijn hele leven nog niets gepland. Het was ook nooit de bedoeling dat ik zo veel Rebus-thrillers zou schrijven. En ik heb van tevoren niet bedacht dat ik met een nieuw karakter op de proppen zou komen. Het gebeurde gewoon.''

Op de veiling van The Samaritans komt ook een nog niet gepubliceerd gedicht van Rankins plaatsgenoot en collega Alexander McCall Smith onder de hamer. Het gedicht, dat over het thema verlies gaat, zal worden opgenomen in het zesde deel van McCall Smiths 'Isabel Dalhousie'-reeks, getiteld 'The Lost Art of Gratitude', dat eveneens in september verschijnt.

Wie wil meebieden, moet maandag 22 juni even naar Edinburgh vliegen. Het evenement vindt plaats in veilinghuis Lyon & Turnbull.

(Bron: The Guardian)

Minette Walters - Schaduwzijde (2008)

Buitenissige types willen maar niet overtuigen

(Door Arno Ruitenbeek)

Een tamelijk vergezochte ontknoping maakt een einde aan een, typografisch tot in de puntjes verzorgde thriller van Minette Walters. Schaduwzijde zit propvol met buitenissige typetjes, die maar niet willen overtuigen.

Mogelijk omdat de gelauwerde schrijfster haar stinkende best doet om de intrige te spinnen rond Jungs synchroniteitstheorie, over zinvol toeval.

Volgens een van de medici die zich bekommeren om de verminkte militair Acland zit er een mystiek element aan synchroniteit, 'dat zegt dat mensen, plaatsen en dingen worden aangetrokken door de ziel van iemand en daardoor betekenis krijgen'. Een mooie aanleiding voor Walters in elk geval om eens lekker tekeer te gaan met moorden, hoeren, latente homoseksualiteit, lesbiennes, zwervers en dienders.

Acties gevoed door frustratie, drugs of hebzucht doorbreken de talloze, nogal eens bombastische dialogen. Op het moment dat het echt te veel wordt, komt er een proces-verbaal of verslag in afwijkende opmaak (kader, meer wit, ondertekening) dat weer vaart brengt.

Minette Walters - Schaduwzijde. Uitgeverij De Boekerij, 400 pag.

Bieden maar (nieuws, 2009)

WATERMEESTERS OVERZEE

Met haar debuut 'Het tulpenvirus' scoorde Daniëlle Hermans een opmerkelijke hit op de Frankfurter Buchmesse 2008. De thriller werd door haar literair agent Paul Sebes verkocht aan Duitsland (Pendo/Piper), Amerika (St. Martin’s Press), Australië (Allen & Unwin), Brazilië (Record), Italië (Piemme), Spanje (Roca) en Noorwegen (Tiden). Deals voor deze titel in andere landen zijn in aantocht, laat de schrijfster weten.

Ook Hermans' tweede thriller 'De watermeesters' is op weg om een internationaal succes te worden. Nadat de Italiaanse uitgever Piemme eerder de rechten van 'De watermeesters' kocht, deed de Duitse uitgever Pendo/Piper begin juni een bod op dit boek, dat sinds mei in Nederland in de winkel ligt en waarvoor het blad Opzij een recensie van vier sterren en vijf woorden over had: 'Over dijken, aanbestedingsfraude en vergelding'.

Daniel Depp - Loser's Town (2009)

Een oneindige, wormstekige, woekerende mesthoop

(Door Peter Kuijt)

Ze hebben dezelfde moeder, maar een andere vader. De een, Johnny Depp, schopte tot Hollywoodster en Pirate of the Carribean. De ander, zijn tien jaar oudere halfbroer Daniel Depp (1953), werd eigenaar van een boekhandel in Californië.

Daniel heeft nog niet de naam en faam van zijn broer, maar hij werkt er hard aan. Hij schreef onder meer het script voor de film Brave, die zijn broer regisseerde en die genomineerd werd voor een Gouden Palm in Cannes. Met Johnny runt hij tevens productiemaatschappij Scaramanga. En met zijn pas verschenen debuutthriller Loser's Town moet zijn naam nog meer gaan 'rondzingen'.

Dat de twee broers prima door één deur kunnen, blijkt uit het feit dat de woest bebaarde Daniel het in Johnny's huis in Frankrijk geschreven boek heeft opgedragen aan zijn Scaramanga-partner. Bovendien prijkt Johnny - of anders een goed gelijkende dubbelganger - en profil op de cover van deze thriller die zich afspeelt in Hollywood en nabije omgeving.

In interviews haast Daniel zich te zeggen dat hij van Johnny geen 'inside information' heeft gekregen voor zijn boek. Ook volgens Depps literaire agent, Meg Davis, is het verhaal 'pure fictie' en niet gebaseerd op het leven van zijn beroemde halfbroer. ,,Er zitten geen roddels in. Het is een beschrijving van hoe het er in Hollywood kan toegaan.''

En als het klopt wat Depp schrijft, is Hollywood allesbehalve een sprookjeswereld. Het hele bestaan is een oneindige, wormstekige, woekerende mesthoop, aldus hoofdpersoon David Spandau, en de filmindustrie is nog een paar graadjes erger. De wereld van glitter en glamour wordt in stand gehouden door verslaving, meganarcisme, seks en moord.

Spandau, die een Armani-pak en cowboylaarzen draagt, op Robert Mitchum lijkt en praat als Humphrey Bogart die Philip Marlowe vertolkt, is een voormalige stuntman, die na een carrière vol kwetsuren nu als privédetective zijn kostje verdient. Hij moet de acteur Bobby Dyes bijstaan, die wordt afgeperst door een producer, die per se wil dat de filmster in zijn volgende productie gaat spelen. En deze producer gaat over lijken.

Loser's Town is een fraai verwoord avontuur geworden, dat op driekwart een beetje tempo verliest, maar godzijdank knap eindigt met een knetterende finale. Sterk zijn de razend rappe dialogen - Depp steekt hier onze Peter de Zwaan naar de kroon - en de personages die je nog lang bijblijven. Zoals de roodharige Ierse kabouter Terry, hulpje van Spandau en in het bezit van formidabele vecht- en sekstechnieken. En de bij voorbaat kansloze crimineel Potts, uitzendkracht voor de echte slechterik, die kennis krijgt aan een onschuldige muzieklerares en daar het hele boek niet over uit kan.

Volgens de laatste berichten zouden 'Hollywood-bazen' deze donkere, cynische thriller van Depp inmiddels doorpluizen om te zien of het voor verfilming geschikt is. De rechten zijn nog niet verkocht.

Maar David Spandau mag blijven.

Daniel Depp - Loser's Town. Vertaling: Fanneke Cnossen. Uitgeverij Mynx, 300 pag.