Bram Dehouck: 'Als debutant durf je wel eens te overdrijven'
Welk literair genre je ook beoefent, je debuut blijft een bijzonder iets. Vrij van de druk van uitgevers, recensenten en lezers is ineens jouw eerste proeve van bekwaamheid daar. De Spanningsblog vroeg thrillerauteurs met een aantal boeken op hun naam een 'trip down memory lane' te maken en hun debuut met de kennis van nu eens tegen het licht te houden. Vandaag: Bram Dehouck. 'In Vlaanderen was het een frisse wind in een genre dat versmacht werd door commerciële politiethrillers.'
Wanneer heb jij voor het laatst een blik geworpen in jouw thrillerdebuut De minzame moordenaar?
Bram Dehouck: 'De laatste keer dat ik De minzame moordenaar inkeek, zal bij de herdruk van Uitgeverij De Geus geweest zijn. Als een boek eenmaal gepubliceerd is, sla ik het doorgaans niet meer open.'
Hoe verliep destijds de reis van de eerste woorden op papier naar daadwerkelijke publicatie?
'Ik schreef het tijdens de avonduren en in het weekend, het duurde ongeveer negen maanden tot een jaar. Halfweg het schrijfproces stuurde ik het concept en de eerste hoofdstukken naar een fictie-uitgeverij, maar die heeft het geweigerd. Even twijfelde ik om ermee te stoppen, maar mijn vriendin stelde voor het af te werken en te bezorgen aan Uitgeverij Van Halewyck, waar ik al een non-fictieboek had gepubliceerd. Gelukkig wilden zij het wel publiceren.'
Weet je nog hoeveel je van je eersteling hebt verkocht?
'Er zijn verschillende edities verschenen bij verschillende uitgeverijen, waardoor ik de tel kwijt ben geraakt na 11.000 exemplaren.'
Wat waren destijds de reacties van pers en publiek?
'Het publiek reageerde enthousiast, de pers reageerde verdeeld. De positieve reacties deden deugd, uit de negatieve recensies probeerde ik verbeterpunten te halen voor mijn latere werk.'
Met wat voor gevoel kijk je naar jouw eersteling? Wat vind jij de pluspunten van het boek?
'Nog altijd met trots, ook dankzij het succes dat het gekend heeft. Maar vooral omdat het een slim verhaal is over een man die op een ingenieuze manier wraak neemt. In Vlaanderen was het ook een frisse wind in een genre dat versmacht werd door commerciële politiethrillers. Ik denk dat het in Vlaanderen mee de deur heeft geopend voor een ander soort misdaadroman.'
Zou je, met de inmiddels opgedane kennis en schrijfervaring, nu een ander debuut hebben geschreven? Zo ja, wat zou je er aan veranderen?
'Ik sla een boek liever niet meer open na de publicatie, net omdat ik dan de neiging heb om allerlei dingen aan te passen. Dat is geen leuk gevoel. Bij de herdruk van De Geus heb ik feitelijke fouten verbeterd en hier en daar de stijl wat soberder gemaakt, want als debutant durf je wel eens te overdrijven. Maar dat is ook net de charme van een debuut. Met de kennis van nu zou ik bepaalde stukken anders schrijven, maar dan zou het niet meer zo’n charmant debuut zijn.'
Over De minzame moordenaar:
In 2007 publiceerde hij het non-fictieboek Het meisje dat vergeet. Het verhaal gaat over zijn zus die na een verkeersongeval niets meer onthoudt. Het boek toont de impact ervan op het gezin en belicht de kracht en levenslust van zijn zus. In 2009 debuteerde hij als romanauteur met De minzame moordenaar, bekroond in 2010 met de Schaduwprijs en de Gouden Strop. Geen enkele misdaadauteur slaagde er eerder in beide prijzen in hetzelfde jaar te veroveren. In tegenstelling tot de meeste detectives gaat het niet om de vraag wie het gedaan heeft, maar waarom.
Na het succes kwam in 2011 Een zomer zonder slaap. Knack nomineerde hem voor de Hercule Poirotprijs waarvan hij de publieksprijs wint. Ook kreeg dit boek De Gouden Strop.
Op 12 november 2012 lag zijn derde roman Hellekind in de boekhandel. Zowel Hellekind als Een zomer zonder slaap werd in het Duits vertaald door uitgeverij btb Verlag. Een zomer zonder slaap verscheen ook in het Engels bij World Editions. In september 2016 verscheen Witte Raaf, Dehoucks vijfde roman.
In De minzame moordenaar teistert een seriemoordenaar Ieper, de stad waar nog elke avond de doden van de Eerste Wereldoorlog worden herdacht. Binnen het team van de gerechtelijke politie dat de misdrijven moet ophelderen, weet alleen rechercheur Rondelez wie de dader is: hijzelf. Een noodlottige gebeurtenis heeft hem enkele jaren daarvoor veranderd. Hij is begonnen met moorden, maar kan hij ermee stoppen?
Lees ook:
René Appel vertelt hier over zijn debuut Handicap
Loes den Hollander vertelt hier over haar debuut Vrijdag
Corine Hartman vertelt hier over haar debuut Schone kunsten
Peter de Zwaan vertelt hier over zijn debuut Dietz
Lieneke Dijkzeul vertelt hier over haar debuut De stille zonde
Bavo Dhooge vertelt hier over zijn debuut Spaghetti
Michael Berg vertelt hier over zijn debuut Twee zomers
Almar Otten vertelt hier over zijn debuut Verdwenen chemie
Charles den Tex vertelt hier over zijn debuut Dump
Rudy Soetewey vertelt hier over zijn debuut Inbraak
Jacob Vis vertelt hier over zijn debuut Prins Desi
Elvin Post vertelt hier over zijn debuut Groene vrijdag
Tomas Ross vertelt hier over zijn debuut De honden van het verraad
Marelle Boersma vertelt hier over haar debuut Nephila's netwerk
Saskia Noort vertelt hier over haar debuut Terug naar de kust
Roel Janssen vertelt hier over zijn debuut De Struisvogelcode
Jac. Toes vertelt hier over zijn debuut Dubbelspoor
Simon de Waal vertelt hier over zijn debuut Cop vs Killer
Peter Römer vertelt hier over zijn debuut Chantage
Marion Pauw vertelt hier over haar debuut Villa Serena
Gerard Nanne vertelt hier over zijn debuut Lied van de lijster
Willem Asman vertelt hier over zijn debuut De Cassandra Paradox
Ingrid Oonincx vertelt hier over haar debuut Nickname
Geen opmerkingen:
Een reactie posten