And the winner is... (nieuws, 2011)

PRIJS VOOR THRILLER 'DIE EINDJES OPENLAAT'

Schrijver Gauke Andriesse heeft vanavond de Gouden Strop 2011 gewonnen met zijn thriller 'De handen van Kalman Teller'. Uit handen van juryvoorzitter Inge Ipenburg (rechts op de foto) ontving hij in de Melkweg in Amsterdam namens hoofdsponsor The Read Shop (algemeen directeur Jos Boot staat links op de foto) een cheque van 10.000 euro en een sculptuur. De jury prees de durf van de auteur. ,,In een genre waarin doorgaans de losse eindjes keurig aan elkaar worden geknoopt, durft Andriesse het aan gewoon wat eindjes open te laten. En die knagen lang na'', aldus het juryrapport.

De jury was unaniem in haar keuze voor Andriesse. Zijn thriller was een van de eerste uit 111 inzendingen die de jury las. ,,Zo'n honderd boeken later kon ze constateren dat het mysterie van 'Kalman Teller' nog niets van zijn kracht had verloren.''

In 'De handen van Kalman Teller' gaat een van de verhaallijnen over een vrouw die het slachtoffer wordt van een verkeerd uitgevoerde medische ingreep. In haar strijd voor genoegdoening belandt ze in een doolhof van sjoemelende ziekenhuizen en advocaten. De tweede verhaallijn onthult de geheimen die Kalman Teller, een Joodse overlevende van de Holocaust, en tevens de opdrachtgever van Andriesses held, privédetective Jager Havix, met zich meedraagt. ,,Andriesse weet in een paar scherpgetroffen scènes een complete en boeiende hoofdpersoon neer te zetten'', aldus de jury.

Naast Andriesse, die in 2009 ook al voor de Gouden Strop werd genomineerd (met het boek 'Stilzwijgen'), waren drie auteurs en een duo doorgedrongen tot de shortlist: Peter Buwalda ('Bonita Avenue'), Lupko Ellen ('Herenboer'), Jacob Vis ('De imker') en het Nederlands-Vlaamse echtpaar Kisling & Verhuyck ('De duim van Alva'). Volgens de jury betoonden alle genomineerden zich origineel in onderwerp, thematiek, uitwerking en plot. Ze hebben boeken geschreven, die 'alles in zich hebben om door een groot publiek verslonden te worden'.

Juryvoorzitter Ipenburg constateerde in haar toespraak dat er in de kwart eeuw dat de Gouden Strop bestaat tot dusver slechts twee vrouwen werden bekroond met de prijs voor de beste thriller (Johanna Spaey in 2005 en Marion Pauw in 2009). ,,Arme mannen'', aldus Ipenburg. ,,Wat een druk. Bij elke letter die je op papier zet voel je de verantwoordelijkheid: 'Ik ben een man. Ik hoor genomineerd te worden door een deskundige jury voor een grote belangrijke literaire prijs'.''

Daartegenover staan volgens haar de vrouwen die heel veel moeite moeten doen om bij de jury in een goed blaadje te komen. ,,De kans is minimaal. Verkopen, dat willen ze. En dat doen ze. En, oh ja, hier en daar ook nog een publieksprijs meepikken.''

De Schaduwprijs, de prijs voor het beste thrillerdebuut ging vanavond naar Linda Jansma voor haar boek 'Caleidoscoop'. Volgens de jury een boek 'geschreven in een heldere taal, met sterke dialogen en realistische situaties'. De thriller verhaalt over een vrouw die last krijgt van haar verleden met een loverboy. Jansma ontving een cheque van duizend euro en een zeefdruk van Dick Bruna.

(foto uitreiking Gouden Strop: Gerlinde de Geus)

Ook nog spannend (nieuws, 2011)

TOMAS ROSS: 'NEDERLANDSE THRILLER IS PULP'

,,Negen van de tien Nederlandstalige thrillers is pulp.'' Dat zei drievoudig Gouden Stropwinnaar Tomas Ross vandaag in het Radio 2-programma De Heer Ontwaakt. ,,Dat is de schuld van de uitgevers. Kijk, ze kopen heel graag de toppers uit het buitenland. En die promoten ze, want ze moeten geld verdienen.''

,,Ze hopen er allemaal op dat ze ooit die witte raaf kunnen vinden in Nederland. We hebben hier natuurlijk Saskia Noort en Simone van der Vlugt, bestsellerschrijvers. Alle uitgevers hebben zich op die vrouwenmarkt gestort en geven alles uit. Ja, als je dan een Nederlandstalige thriller koopt, dan is het negen van de tien keer pulp.''

Ross herhaalde zijn pleidooi om de Gouden Strop, die vanavond wordt uitgereikt, af te schaffen. ,,De prijs heeft zijn werk gedaan. Hij werd 25 jaar geleden opgericht om meer aandacht te genereren voor het thrillergenre. Inmiddels is het uitgewerkt. Het is maar een klein clubje dat de prijs wint. Eigenlijk zou de Gouden Strop moeten meedraaien in het grote literaireprijzencircus.''

De misdaadroman is de afgelopen 25 jaar ingrijpend veranderd, stelt Ross. ,,Op twee manieren. Het is niet meer het ouderwetse, ontspannende detectiefje. Er zitten veel meer - ik durf het woord bijna niet te gebruiken - literaire kwaliteiten in. En er zijn dus veel meer vrouwen gaan schrijven.''

Ross zou collega Jacob Vis, die is genomineerd met 'De imker', het van harte gunnen als hij vanavond de Gouden Strop zou winnen. ,,Hij schrijft heel goed. Aan 'De imker' zie je wat een echte misdaadroman kan zijn, omdat Vis er ook iets van maatschappelijke betrokkenheid in heeft gestopt. Het is niet alleen maar piefpafpoef. Een heel goede roman, die ook nog spannend is.''

Leiden Centraal (nieuws, 2011)

THRILLERS RUILEN OP STATIONS

Voor het vijfde opeenvolgende jaar organiseren de Nederlandse Spoorwegen woensdag 1 juni de NS Thriller Wissel, de traditionele ruilbeurs voor spannende boeken tijdens Juni - Maand van het Spannende Boek. Reizigers kunnen een gelezen thriller gratis omruilen voor een ander spannend boek.

Hiervoor plaatst NS van zeven uur 's ochtends tot vijf uur 's middags een speciale NS Thriller Wisselkast in de stationshal van Leiden Centraal. Het schrijversechtpaar Monaldi & Sorti - auteurs van het geschenkboek 'Versluiering' - signeert tussen 11.30 uur en 12.30 uur bij de NS Thriller Wissel.

De Wisselkast wordt 's morgens vroeg gevuld met nieuwe thrillers en detectives met onder meer titels van Ian Rankin, Stephen King, Patricia Cornwell, Dean Kroontz, Lee Child en David Hewson. Reizigers mogen maximaal vijf boeken per persoon omruilen. Ruim 2000 nieuwe boeken zijn beschikbaar gesteld door diverse uitgeverijen.

Omdat niet alle reizigers in de gelegenheid zullen zijn om op 1 juni naar Leiden Centraal te reizen om de Thriller Wissel te bezoeken, heeft NS dit jaar de mini Thriller Wissel in het leven geroepen voor een aantal andere stations. Het vervoersbedrijf verstrekt via het NS twitteraccount NS_online met zoekterm #thrillerwissel meer informatie over de deelnemende stations.

Monaldi & Sorti - Versluiering (2011)

Dodelijk saai cadeautje


(Door Peter Kuijt)

Zesennegentig was het maximum aantal pagina's dat het Italiaanse echtpaar Rita Monaldi en Francesco Sorti mocht schrijven voor het geschenkboek van de Maand van het Spannende Boek. Toen ze het manuscript van 'Versluiering' opstuurden naar de opdrachtgever, de Stichting CPNB, bleken ze het dubbele aantal pagina's te hebben geproduceerd. Een virus in hun computer had de 'word count' beïnvloed, verklaart Sorti in het tijdschrift Boekblad.

De CPNB bleef streng en Monaldi & Sorti moesten het mes in hun manuscript zetten. ,,Door het inkorten is het alleen wat minder 'juicy''', zegt Monaldi in het magazine.

Wat heet. 'Versluiering', dat zich afspeelt in het zeventiende-eeuwse Frankrijk, is dodelijk saai, hopeloos ingewikkeld en verre van spannend.

De auteurs, die naar eigen zeggen in hun geboorteland worden geboycot door toedoen van het Vaticaan, voeren ook in deze vertelling hun held uit eerdere boeken, castraatzanger, diplomaat en spion Atto Melani, ten tonele. Hij is uitgenodigd door kardinaal Jules Mazarin, de oppermachtige eerste minister van Frankrijk, voor een rol in het melodrama Orfeo. Maar Mazarin drijft iedereen tot waanzin. Elke dag worden er veranderingen aangebracht in het stuk. Een hoofdrol wordt bijrol, het decor aangepast, het aantal scènes in de tweede akte bijna verdubbeld, ga zo maar door. Achter al deze aanpassingen en machinaties van Mazarin gaat een complot schuil dat weer terug te voeren is op een samenzwering in Florence van twee eeuwen eerder, zo willen Monaldi & Sorti ons doen geloven. En held Melani zal de boel wel weer ontcijferen.

Wie de plot van deze uiterst complexe vertelling foutloos weet na te vertellen, verdient een lintje. Versluiering is in dit opzicht een goed gekozen titel. De auteurs springen van de hak op de tak, slepen er talloze personages bij en verliezen zich in nauwelijks ter zake doende terzijdes. De stijl van Monaldi & Sorti is stijf en archaïsch, met een taalgebruik waarbij vergeleken het proza van Louis Couperus nog 'vet' en 'dope' oogt. Het swingt, kortom, de pan niet uit. En afgedrukt in een uiterst klein lettertype (de letters in Onmacht, het in 92 (!) pagina's geschreven geschenkboek van 2010 van Charles den Tex, waren een slag groter), maakt het lezen van Versluiering een uitputtende exercitie. De Brillenkoning en de Lenzengigant zullen het druk krijgen.

Versluiering is een van de beroerdste geschenkboekjes van de laatste jaren. Niet bepaald een aansporing om een misdaadroman ter hand te nemen, laat staan een historische thriller.

Monaldi & Sorti - Versluiering. Het boekje wordt in de maand juni cadeau gegeven bij aanschaf van ten minste 12,50 euro aan Nederlandstalige boeken.

Historische thrillers (achtergrond, 2011)

'Dan Brown is spannende onzin'

'Galg en rad - misdaad door de eeuwen heen' is het motto van Juni - Maand van het Spannende Boek. Centraal staat daarin de historische thriller. Daniëlle Hermans, Tomas Ross en Simone van der Vlugt - auteurs met kennis van zaken - belichten het genre. 'In principe is gisteren al geschiedenis.'

(Door Peter Kuijt)

Simone van der Vlugt is bezig met een roman over de Tachtigjarige Oorlog, Tomas Ross verdiept zich in de moord op Willem van Oranje en Daniëlle Hermans werkt aan een boek waarin de Vrede van Utrecht (1713) het vertrekpunt is. Kortom, de drie hebben iets met het verleden. Ze kunnen zich dus wel vinden in het thema dat de Stichting CPNB voor de komende Maand van het Spannende Boek heeft gekozen.

,,Absoluut'', zegt Ross (66), ,,we worden toch al te veel ondergesneeuwd door 'eigentijds' werk over Vinexwijk, vreemdgaan en cybercrime. En de historische thriller heeft per definitie een bredere Umwelt en feitelijke basis, waardoor het automatisch authentieker is dan veel fictie.''
Hermans (47): ,,Alle aandacht is welkom en een maand lang staan de Nederlandse en buitenlandse thriller in de schijnwerpers. Dat dit jaar gekozen is voor de historische misdaadroman is voor mij, aangezien ik in dat genre schrijf, wel een bijkomstigheid. Overigens schrijf ik geen thrillers die zich alleen in het verleden afspelen. Ik geef eerder een contemporaine draai aan een historisch onderwerp.''
,,De historische roman is niet groot in Nederland, zeker niet in vergelijking met het buitenland'', meent de 44-jarige Van der Vlugt. ,,Misdaadromans zijn wél populair, dus een combinatie van die twee is een goede manier om historische boeken onder de aandacht te brengen.''

- Wat is de aantrekkingskracht van een historisch misdaadverhaal?
Van der Vlugt: ,,Ik hou van historische romans, niet speciaal van historische misdaadverhalen. Maar als je over het verleden schrijft, over welke eeuw dan ook, speelt misdaad daar een grote rol in.''
Hermans: ,,Ik lees zelf nauwelijks historische misdaadverhalen. Om ze te schrijven zit de aantrekkingskracht voor mij in de research en de uitdaging om te kijken of ik een fictief verhaal om een historisch thema heen kan bouwen.''
Ross: ,,Tja, neem de moord op Fortuyn, de mislukte fotorolletjes van Srebrenica, de Stadhoudersbrief van prins Bernhard. Kan het je dan echt nog wat schelen waarom ze op een verzonnen eetclub bang zijn voor een moordenaar?''

- Waar moet een boek uit dit genre aan voldoen?
Ross: ,,Geloofwaardigheid. Dat is in dit genre ook nog eens te checken. Dan Brown is dan spannende onzin. Frederick Forsyth komt, net als James Ellroy, wel echt dichtbij.''
Van der Vlugt: ,,Er moet geen loopje met de geschiedenis worden genomen. De informatie die de schrijver geeft moet betrouwbaar zijn. Als de lezer aardig thuis is in een bepaald tijdvak en hij de auteur steeds op fouten betrapt, werkt dat storend.''
Hermans: ,,De auteur van een goede historische misdaadroman heeft zich zodanig in een periode verdiept, dat er geen onvolkomenheden of onwaarachtigheden te vinden zijn.''

- Beschouwt u historische gebeurtenissen als een beperking in het verzinnen van een verhaal of zijn deze juist een aanjager voor fictie?
Hermans: ,,Juist een aanjager. Het 'stel dat'-element kan ik er volledig op loslaten. Stel dat een tulpenhandelaar in de zeventiende eeuw bewust was omgebracht om de tulpenhandel te laten crashen? Stel dat wij Manhattan nooit waren kwijtgeraakt aan de Engelsen? Ik vind het geweldig dat ik de geschiedenis kan manipuleren.''
Van der Vlugt: ,,Een historische gebeurtenis kan je steun geven bij het schrijven van een verhaal. De research kan veel nieuwe ideeën opleveren en je hoeft je het hoofd niet te breken over de afloop van het boek. Tegelijk kan dat een belemmering zijn als een ander einde beter is voor het verhaal. Of als een wirwar van gebeurtenissen de boel vertraagt. Dan moet je keuzes maken: wat beschrijf je wel en wat laat je liggen.'' Ross: ,,Door een onopgelost feitelijk historisch verhaal - Englandspiel, de lynchpartij op de gebroeders De Witt, de moord op Bonifacius, voor mijn part - kun je je laten verleiden tot de meest fantastische ontknopingen. Maar dan krijg je het Dan Brown-effect weer. De basis - de historische feiten, maar vooral de lacunes - is zo spannend dat de invulling ervan de pure fictie kan overstijgen. Het spannende is dat het waar zou kúnnen zijn.''

- Wat voor belang hecht u aan de geschiedkundige correctheid?
Van der Vlugt: ,,Die is heel belangrijk. Als je niet om kunt gaan met de ware loop van de geschiedenis, moet je er niet aan beginnen. Voor de lezer is op het eerste gezicht het verhaal het belangrijkst, maar de lol van een historisch boek is dat je er en passant ook wat van opsteekt. Wie achteraf ontdekt dat er niets van klopt, zal zich bij de neus genomen voelen. Ik wel, in ieder geval.''
Hermans: ,,Het is juist die geschiedkundige correctheid die ervoor zorgt dat een zo'n misdaadroman waarachtig is. Bij dialogen is het een ander verhaal. Die moeten leesbaar zijn. Maar ik zal mijn historische personages nooit woorden laten gebruiken die toen nog niet bestonden.''
Ross: ,,Het klinkt mierenneukerig, maar 't stoort me als ik lees dat een jeep in 1942 rondrijdt, toen er nog geen sprake was van een jeep. Dat stond in mijn boek! Dan ga je als lezer ook de authenticiteit van de rest betwijfelen. Ik heb ruzie gemaakt met wijlen Ludlum die zo pochte over het waarheidsgehalte van zijn boeken. Maar in 'De Scorpio Obsessie' laat hij een AWACs-vliegtuig 24 uur lang vliegen van Sint-Maarten naar Saba. Die afstand kunnen jij en ik nog zwemmen. En Saba heeft een vliegveldje net groot genoeg voor een Twin Otter. Tegelijkertijd moet je beseffen dat je niet voor Teleac schrijft.''

- Wat vindt u van de keuze voor het Italiaanse echtpaar Monaldi & Sorti als auteurs van het geschenkboekje van de Maand van het Spannende Boek?
Hermans: ,,Prima. De CPNB staat voor het stimuleren van de boekverkoop in Nederland, dus niet alleen van het Nederlandse boek. Als de CPNB denkt dat met een geschenkboek van Monaldi & Sorti mensen naar de boekhandel te trekken zijn, vind ik het goed. Dan komen ze mijn boek daar wel tegen. Nee, ik heb nog nooit een boek van hen gelezen.''
Van der Vlugt is eveens onbekend met het werk van Monaldi & Sorti. ,,Ik kan er dus niets over zeggen. Maar ik had het mijn Nederlandse collega's ook wel erg gegund. Per slot van rekening staat CPNB voor propaganda voor het Nederlandse boek.''
Ross heeft grote bezwaren tegen Monaldi & Sorti, wier werk overigens bij dezelfde uitgeverij verschijnt als zijn thrillers. ,,De 'Maand' werd echt geïnitieerd om Nederlandstalige auteurs te promoten. Ik heb me vanaf het begin verzet tegen de buitenlandse inbreng, ook tegen het commerciële voordeel dat ze voor uitgever en boekhandel opleveren. In 2010 was er een 'Scandinavische maand'. Ze hebben zich gek gelachen, vorig jaar. Kun je je het voorstellen, een ''Nederlandse maand' in Oslo?''
Ross heeft het eerste boek van Monaldi & Sorti gelezen. ,,Uiterst langdradig en doorgeresearcht. Een en al adjectievenbrij, overdekt met een quasi-wetenschappelijk sausje.''

- Kun je een misdaadroman over het kabinet-Rutte of over de dood van Bin Laden al een historische thriller noemen?
Van der Vlugt: ,,De tijd waarover je schrijft moet belangrijke verschillen vertonen met de tijd waarin je leeft. Bij historisch denk je snel aan de middeleeuwen, maar de Tweede Wereldoorlog valt daar voor mij ook onder.''
Ross: ,,Ik zou bijna willen zeggen: elk onderwerp wat je zelf niet hebt kunnen meemaken omdat je er niet was, is historisch. Maar ja, de Watersnoodramp? De moord op John Lennon of Kennedy? Bin Laden is te vers, mijn 'Meisje van Buenos Aires' (prinses Máxima, red.) ook. Laten we zeggen dat historische thrillers boeken zijn waarin de betrokkenen bij de 'plot' niet meer onder ons zijn.'' Hermans: ,,Een historische thriller hoeft zich zeker niet eeuwen geleden af te spelen. Het gaat om een historisch moment. En gisteren is immers al geschiedenis.''

Schrijver Willem Asman interviewt Daniëlle Hermans, Tomas Ross en Simone van der Vlugt over het thema 'Galg en Rad - Misdaadverhalen door de eeuwen heen' op dinsdag 31 mei op de Avond van het Spannende Boek in de Melkweg in Amsterdam. Voor meer informatie: www.maandvanhetspannende boek.nl

De favoriete historische thriller van:

Daniëlle Hermans: ,,'De naam van de Roos' van Umberto Eco. Er is het misdaadverhaal waarin de monnik William van Bakerville en zijn knecht een aantal moorden in het klooster proberen op te lossen. Maar er zitten veel meer lagen in het boek, zoals religieuze onverdraagzaamheid en een prachtige filosofische laag. Een geweldig boek, mijns inziens niet te evenaren.''

Tomas Ross: 'Spion aan de Muur' van John le Carré, 'De dag van de Jakhals' van Frederick Forsyth en 'Code Rebecca' van Ken Follett, in willekeurige volgorde. Razend spannend zonder opgelegd effectbejag. Ze schetsen een tijdsbeeld op een manier waar historici een punt aan kunnen zuigen.''

Simone van der Vlugt: ,,Ik houd van alle historische romans van Ken Follett omdat hij ontzettend goede intriges bedenkt. Maar ook de roman 'Het woud der verwachting' van Hella Haasse heb ik al meerdere keren gelezen.''









Bovenste foto: Simone van der Vlugt (gefotografeerd door Merlijn Doomernik, onderste foto Daniëlle Hermans (Paul Hoes)

Bijbeunen (column, 2011)

DE BURGEMEESTER SCHRIJFT

(Door Peter de Zwaan)

Vroeger, jongens en meisjes, na de oorlog (de Tweede Wereldoorlog, inderdaad, die grote) waren er Pim Pandoer en Bas Banning, kleine boekenseries met echte helden. Er waren ook twee grote series, Arendsoog en Bob Evers. Arendsoog ging over de blanke Arendsoog en de indiaan Witte Veder, Bob Evers ging over de Amerikaanse jongen Bob Evers en zijn Nederlandse vriendjes Jan Prins en Arie Roos.

Op onze (lagere) school werd je genegeerd als je Arendsoog las. Twee volwassen mannen die in een woestijn een potje gingen zitten bidden voor ze omkeken naar de booswichten, daar hoorde je geen tijd aan te verspillen.

Wij waren in Bob Evers, heel erg in.

De serie werd geschreven door de fantasierijke, op sommige momenten tastbaar geschifte Willy van der Heide. Hij kreeg ruzie met zijn uitgever na deel 32, schreef later voor een andere uitgever nog twee delen en overleed. Hij werd opgevolgd door de fantasierijke, veel te aardige Peter de Zwaan, door mij dus, die na deel 50 zei dat hij er mee ophield.

Er was toen nog een echte fanclub bestaande uit 50plussers die alles van de serie wisten. Er waren ook fans die hun eigen Bob Evers-boek schreven. Dat mocht niet omdat de naam Bob Evers beschermd was, maar ze deden het toch. Stoute fans dus.

Een van de stoutste was René Verhulst (foto), een CDA-raadslid in Utrecht. Hij vergreep zich aan 'Lawaai in Luxemburg', werd op de vingers getikt door de uitgever van de serie, De Eekhoorn, en verdween uit mijn blikveld.

Tot vorige week.

Toen kreeg ik van een fan de mededeling dat de burgemeester van Goes een Bob Evers-boek aan het schrijven was omdat Peter de Zwaan na 50 delen was gestopt. De fan had het gelezen op de site van Radio Zeeland. De naam van de burgemeester: René Verhulst. Hij is dus weer aan het bijbeunen en overtreedt daarbij opnieuw de wet; niet zo fraai voor een burgemeester. Bovendien ben ik niet gestopt, want ik kreeg vorig jaar last van gekte en schreef 'Clandestiene streken op een cruiseschip', een deel dat bij De Eekhoorn is verschenen.

Nu het punt dat me verbaast: ik meldde Radio Zeeland dat de burgemeester een beetje verkeerd bezig was en dat hij de wet overtrad. Ik zag de logische reactie al voor me: 'Klussende burgemeester in de fout'.
Het bericht bleef uit. Radio Zeeland vindt het blijkbaar prima dat de burgemeester van Goes zijn tijd zit te vullen met schrijverij over jongens van wie hij af moet blijven; tenslotte mag iedereen tegenwoordig inbreuk maken op alles.

Maar vroeger, jongens en meisjes, vroeger zouden we hem appelbeurs hebben geslagen. Ach, was het maar vroeger.

(Deze column is ook te lezen op: www.peterdezwaan.nl)

Peter de Zwaan (1944, Meppel) heeft tientallen publicaties op zijn naam staan, misdaadromans en jeugdboeken. Voor zeven van zijn thrillers werd hij genomineerd voor de Gouden Strop, de prijs voor het beste Nederlandstalige spannende boek. Met 'Het Alibibureau' won hij in 2000 de Gouden Strop. Begin mei verscheen bij uitgeverij Cargo zijn thriller 'De vuurwerkramp van Harmen Saliger'.(Foto Peter de Zwaan: Bob Bronshoff)

Luc Herman - Nora en de feiten (2011)

Knap staaltje tekstanalyse


(Door Guido Huisintveld)

Wanneer een Antwerpse hoogleraar Engelstalige literatuur besluit een politieroman te gaan schrijven, dan schept dit enige verwachting ten aanzien van de kwaliteit. En warempel: Luc Herman heeft een originele draai gegeven aan het genre. Vanuit een bepaald standpunt zou zelfs geconcludeerd kunnen worden dat we hier te maken hebben met een anti-misdaadroman, mede doordat de auteur enkele wetmatigheden subtiel persifleert.

Nora Diels heeft haar studie aan de universiteit ingeruild voor een opleiding tot inspecteur. Na het afronden van deze politieopleiding wordt ze in het diepe gegooid. Hoewel… Haar eerste taak betreft een nogal secretarieel aandoende rapportage aan commissaris Voncke, betreffende de moord op een Poolse schoonmaakster. Voor dit karwei moet ze hoofdzakelijk gebruik maken van aangereikte verslagen van inspecteur Verstyft. Nora kan het echter niet nalaten om het rapport aan te vullen met haar eigen bevindingen.

Nora en de feiten bestaat grotendeels uit een knap staaltje tekstanalyse. Dat klinkt weinig boeiend, maar vorm en woordgebruik maken veel goed. Luc Herman laat regelmatig zien een goed gevoel voor droge humor te hebben. Sommige passages – zoals het deel dat zich afspeelt in het Antwerpse scheepskwartier – zijn zeer komisch.

Nee, spanning is ver te zoeken, maar dat schijnt niet het doel geweest te zijn van Luc Herman. Het is hem wél gelukt om een frisse interpretatie van het thrillergenre op te stellen, alleen al vanwege het buitengewoon originele einde.

Luc Herman - Nora en de feiten. Uitgeverij Van Halewyck, 206 pag.

Superioriteitsgevoel (nieuws, 2011)

EL BEZAZ VINDT NOORT NOG STEEDS 'EEN ROTWIJF'

Het was een kleine rel, twee maanden geleden in de nasleep van het Boekenbal: Schrijfster Naima El Bezaz, auteur van 'Vinexvrouwen', twitterde na afloop dat ze collega Saskia Noort maar een 'arrogant rotwijf' vond. Er was wat social media-commotie en geschrokken stelde El Bezaz vervolgens dat ze er spijt van had dat ze de thrillerschrijfster heeft uitgescholden. En passant kondigde ze aan met twitteren te stoppen. ,,Ongelofelijk wat voor ellende en verdriet Twitter veroorzaakt'', concludeerde de schrijfster.

Maar de geschiedenis herhaalt zich. Deze week is El Bezaz voor de rubriek Stijlboek geïnterviewd door de VARA-gids. En daarin trekt ze opnieuw fel van leer tegen de schrijfster van de Vinex-thriller 'Nieuwe buren'.

El Bezaz zegt tegen haar interviewster dat ze vaak de zenuwen van mensen krijgt: ,,Op het Boekenbal bijvoorbeeld, de afgelopen keer. Heb je dat nog meegekregen? Dat ik Saskia Noort een trut heb genoemd? Daarna heb ik Twitter opgezegd. Opeens zong het overal rond. Ik dacht: huh? Ik heb alleen maar gezegd dat ze een rotwijf is. Het ís ook een rotwijf. Ik heb wel sorry gezegd, maar het is een rotwijf. Zo arrogant. Ik hou er niet van als mensen doen alsof ze beter zijn.''

Volgens El Bezaz is het een bepaald slag mensen dat Noorts boeken leest. ,,De PVV-stemmende vinexwijkbewoners. Ik heb haar boeken zelf nooit gelezen, godzijdank niet.''

Als de interviewster tegenwerpt dat Noort haar collega 'gewoon' een hand heeft gegeven, antwoordt El Bezaz: ,,Ja, maar weet je hoe ze keek? (gooit kin in de lucht en zet hautaine blik op, red.) Echt heel arrogant. Ik heb jarenlang bij Van der Valk gewerkt in Breukelen en daar maakte ik het ook zo vaak mee dat mensen zich beter voelden. Het ligt waarschijnlijk aan mij hoor, niet aan Saskia Noort, maar het raakte me omdat ik slecht tegen superioriteitsgevoel kan.''

(Bron: VARA gids)

Opstapje (nieuws, 2011)

ROSS STAAT ALLEEN IN PLEIDOOI OPKNOPEN STROP

Hij roept het sinds jaar en dag: de Gouden Strop heeft zijn nut bewezen, maar moet nu worden opgeheven. Ook dit jaar weer herhaalt drievoudig winnaar Tomas Ross zijn pleidooi om de prijs op te knopen. Zijn argumenten zijn onder meer te lezen in VN's Detective & Thrillergids en te horen in een uitzending van TROS Nieuwsshow.

,,De Strop was een opstapje naar het literaire circuit. De échte literaire thriller. Maar nu schrijft zelfs de manager van Linda de Mol een 'thriller''', aldus Ross in Vrij Nederland. ,,Die kwantitatieve toename van thrillers (111 inzendingen voor de Gouden Strop dit jaar, red.) werkt verneukeratief omdat het de schijn wekt dat er een eigen genre is. Vandaar dat ik al enige tijd voorstel om spannende boeken voortaan in de prijzencircussen van álle romans mee te laten draaien.''

Maar Ross staat nagenoeg alleen in zijn pleidooi. De prijs moet blijven bestaan, zeggen zijn collega's. ,,Het is juist mooi dat er zo veel nieuwe misdaadauteurs bij zijn gekomen'', zegt Charles den Tex. ,,Goed voor het aanzien van de Strop. Een genre komt pas tot volle wasdom bij een groot aanbod.''

Johanna Spaey, de Vlaamse schrijfster die in 2005 de prijs won, zegt: ,,Een geweldige bekroning. Het levert waardering op en media-aandacht.'' Voor Bram Dehouck die vorig jaar de Strop won, was de bekroning 'heel belangrijk'. Hij hield er een contract met de Nederlandse uitgeverij De Geus aan over. Esther Verhoef, drie keer genomineerd, wil evenmin de prijs kwijt. ,,De Gouden Strop heeft in die zin bestaansrecht als juryprijs binnen het genre.''

Waar de Strop volgens winnaar Peter de Zwaan vooral bij gebaat zou zijn is een substantiële verhoging van het prijzengeld (zoals hier op De Spanningsblog al eerder bepleit). De Zwaan is een voorstander van 50.000 euro. Net zo hoog als de Libris Literatuur Prijs. ,,Daar wordt de Strop een stuk bekender van.''

(Bron: Vrij Nederland)

Literaire hamburger (nieuws, 2011)

COLLEGA DOET AANVAL OP ASPE

Piet Baete

De Vlaamse thrillerschrijver Piet Baete (foto) heeft het vuur geopend op zijn vakbroeder Pieter Aspe. Baete, die vorige maand zijn vierde misdaadroman, 'Verzwijg mij niet', uitbracht, vindt het succes van Aspe te vanzelfsprekend, schrijft hij op zijn blog.

Baete, die overigens twee scripts uit de politieserie 'Aspe' op zijn naam heeft staan, meent dat er te veel schrijvers zijn en dat de lezers daardoor niet weten wat ze eerst moeten lezen. ,,Daarom blijven ze ook voor 'good old' Aspe kiezen. Het is vertrouwd en herkenbaar, dus ja... Ondertussen staan de rekken vol: de Vlamingen, de Zweden, de Britten en de Amerikanen... En Aspe.''

De schrijver uit Oostende ontkent niet dat hij jaloers is op het succes van de ereburger van Blankenberge. ,,Natuurlijk zou ik evenveel boeken willen verkopen als de man die als eerste de 'literaire' Quick-burger (een hamburgerketen in België, red.) heeft uitgevonden. Nee, ik ben niet vol van zijn werk. Ja, ik vind dat hij zijn succes te voor de hand liggend vindt en zeker probeer ik daar iets aan te veranderen.''

Baete rekent erop dat zijn trouwe lezers z'n oeuvre gaan promoten bij vrienden en kennissen. ,,Roepen dat je boek het lezen waard is, volstaat al lang niet meer. Een trage ommekeer is ieders lot in een turbotijd.''

(Bron: Blog Piet Baete)

Staande ovatie (nieuws, 2011)

DEBUUT GRISHAM DOET OOK AAN 'PLANKING'

'A Time to Kill', het thrillerdebuut van John Grisham dat wereldwijd vijftien miljoen exemplaren verkocht en later werd verfilmd, is sinds kort ook een toneelstuk. Het verhaal over de vader die het recht in eigen hand neemt en de twee mannen doodt die zijn dochter hebben verkracht, wordt gespeeld op het toneel van Arena Stage in Washington.

,,Als men het slecht vindt, is het niet mijn schuld, want ik had er niets mee van doen'', grapte Grisham afgelopen zondag tijdens de première. ,,Als men het prachtig vindt, wil ik wel alle 'credits', want ik heb dat verdomde boek geschreven.''

Grisham had echter een voorgevoel dat het wel zou werken. Ooit vertelde hij zijn agent dat zijn debuut wel geschikt zou zijn voor het theater. In 2009 vonden zij een Grisham-fan in de persoon van producent Daryl Roth, die zes met de Pulitzer Prize bekroonde toneelstukken had gemaakt. Zij was geïnteresseerd en kocht de rechten op het boek voor een vertaling naar het toneel. ,,Voor mij herbergt 'A Time to Kill' veel discussievraagstukken'', zei Roth, ,,van de rassenproblematiek tot aan de bescherming van de rechten van het kind.''

Ruth koos toneelschrijver Rupert Holmes de thriller te bewerken. Tijdens het schrijven overlegde Holmes regelmatig met Grisham over de eerste versie. De ex-advocaat gaf Holmes advies over de juridische aspecten in het stuk. Het toneelstuk is voornamelijk een rechtbankdrama. In sommige scènes zitten de acteurs op de eerste rij in het theater, dat dan even onderdeel is van de rechtszaal. Tijdens de première was er al een eerste positieve reactie op het stuk: een staande ovatie van Grisham zelf.

(Bron: ABC News)

Corine Hartman - Als de dood (2011)

Hartman is geen Hayder


(Door Peter Kuijt)

Je wordt als schrijver een mijnenveld in gestuurd als de uitgever je gaat vergelijken met auteurs van naam en faam. Je loopt het risico dat je hoge verwachtingen bij de lezer wekt die niet waargemaakt worden. Dat is nu bij Corine Hartman ook het geval.

Uitgeverij Karakter plaatst de thrillerauteur uit Lichtenvoorde op één lijn met de Duitse Sabine Thiesler, de Amerikaanse Karin Slaughter en de Britse Mo Hayder, stuk voor stuk auteurs van huiveringwekkende spannende romans, waarin de gruwelijke details niet worden overgeslagen. Schrijven over een lustmoordenaar die tandjes van gedode kinderen in een doosje bewaart of een andere psychopaat die levende zebravinkjes in zijn slachtoffers stopt: Thiesler en haar collega's draaien er hun hand niet voor om.

Wie op zulke zaken hoopt te stuiten in 'Als de dood', de nieuwe thriller van Hartman, komt bedrogen uit. Geen gorigheden en weinig schrikeffecten die het hart te vaak doen overslaan. In plaats daarvan vertelt de auteur op rustige toon het verhaal van een vakantietrip in de Dolomieten, die allesbehalve in pais en vree verloopt.

Desieree runt samen met haar vriend Thomas een sterrenrestaurant in Bergen, dat zo goed als tegen een bankroet aan hikt. Desirees moeder, een voormalig actrice, nodigt hen uit voor een week vakantie in Cortina d'Ampezzo in de Dolomieten, waar de familie al generaties lang een huis bezit. Hun komst valt niet bij de gehele lokale bevolking in goede aarde. Iemands leven eindigt in het ravijn en een ander wordt voor dood achtergelaten op een smalle bergrichel.

Hartman bouwt de spanning wel erg langzaam op. De auteur schrijft gedegen, zo zijn dialogen bij haar in vertrouwde handen, laat dat duidelijk zijn. Maar te veel gepsychologiseer en uitgesponnen alinea's over de onderlinge relaties halen de vaart eruit. Het duurt (te) lang voor het verhaal flink aan kracht wint en de lezer het boek niet meer wil wegleggen. Wellicht zijn zij die op een thriller à la Slaughter hadden gerekend, dan al afgehaakt en dat zou jammer zijn. Hartman kan beter Hartman blijven.

Corine Hartman - Als de dood. Uitgeverij Karakter, 320 pag.

Bij de reservisten (nieuws, 2011)

'CARTE BLANCHE' GEPRESENTEERD

Het nieuwste boek uit de James Bond-reeks is vandaag in Londen gepresenteerd. Het verhaal heet 'Carte Blanche' en is geschreven door de Amerikaanse thrillerauteur Jeffery Deaver.

De plot van het boek is nog niet vrijgegeven, maar het is al wel bekend dat Bond dient bij de reservisten van de Britse Koninklijke Marine en daarmee naar Afghanistan gaat, voordat hij bij de geheime dienst terechtkomt. Deaver zegt dat hij niet twijfelde toen de erfgenamen van de geestelijk vader van James Bond, Ian Fleming (1908-1964), hem vroegen een nieuw avontuur te bedenken. ,,Ian Fleming had een grote invloed op mij, ik las mijn eerste James Bond-verhaal toen ik acht jaar oud was.'' (foto: Silas Manhood)

Zeven keer vijf sterren (nieuws, 2011)

VN NOEMT 'DOODSKAP' THRILLER VAN HET JAAR

'Doodskap' van Arnaldur Indridason is de 'VN-Thriller van het Jaar'. De jury van het weekblad Vrij Nederland heeft het boek van de IJslandse auteur gekozen uit 384 nieuwe spannende boeken.

Vanaf morgen, 26 mei, verschijnt bij Vrij Nederland de 32ste Detective & Thrillergids. Daarin worden de 384 boeken besproken, die afgelopen jaar in het Nederlands zijn verschenen.

De recensenten bekroonden 7 titels met het maximum van 5 sterren. Een jury onder leiding van hoofdredacteur Frits van Exter koos daaruit de 'VN-Thriller van het Jaar'. De jury: ,,Met zijn sobere, maar o, zo effectieve stijl heeft Indridason er weer een fenomenaal goed boek van gemaakt. Een boek vol menselijkheid en mededogen, want de kracht van Indridason zit niet in de actie, maar in de spanning van de onderlinge relaties tussen zijn personages. Daarin is hij een meester. 'Doodskap' is een goed voorbeeld van de constante, hoge kwaliteit en productiviteit van deze IJslandse auteur – sinds 1997 verschijnt er elk jaar een boek van zijn hand. Doodskap is zijn zoveelste superieure thriller.''

De overige auteurs die vijf sterren vergaarden zijn: Jussi Adler-Olsen ('Dossier 64'), Michael Connelly ('De herziening'), Umberto Eco ('De begraafplaats van Praag'), R.J. Ellory ('Een mooie dag om te sterven'), Philip Kerr ('Grijs verleden') en SJ Watson ('Voor ik ga slapen'). In de Detective & Thrillergids staan ook de beste boeken die eerder zijn verschenen; in totaal komen meer dan 750 titels aan bod. Vorig jaar werd van Philip Kerr 'Als de doden niet herrijzen' gekozen tot VN-Thriller van het Jaar.

Gesignaleerd 38 (nieuws, 2011)

vers van het mes!

S.J. WATSON - VOOR IK GA SLAPEN

Bij uitgeverij Anthos verschijnt donderdag 26 mei de thriller 'Voor ik ga slapen' van S.J. Watson. Anthos weet nu al te melden dat het boek al voor verschijnen is genomineerd voor de titel Beste Thriller van het Jaar in de komende VN's Detective & Thrillergids.

Christine wordt 's ochtends wakker in een vreemd bed, in een vreemd huis, naast een man die ze niet kent. Ze herinnert zich niets van wat er die nacht is gebeurd en besluit snel haar kleren aan te trekken en naar huis te gaan. Maar dan ziet ze zichzelf in de spiegel en herkent zichzelf niet: ze is veel ouder dan ze dacht.

De man vertelt haar dat hij Ben heet, dat ze al 22 jaar getrouwd zijn en dat ze in haar eigen huis is. Haar geheugen is jaren geleden aangetast door een ernstig ongeluk. Elke nacht wanneer ze slaapt worden haar herinneringen gewist. Elke ochtend moet iemand haar opnieuw vertellen wie ze is. Christine is volledig afhankelijk van Ben. Wanneer ze een dagboek gaat bijhouden, komt ze erachter dat Ben haar lang niet alles vertelt.

S.J. Watson woont in Londen en werkte enkele jaren bij de Nationale Gezondheidsdienst. In 2008 werd hij toegelaten tot de eerste cursus romanschrijven van de Faber Academy. 'Voor ik ga slapen' is daarvan het resultaat.

SJ Watson - Voor ik ga slapen. Vertaling: Caecile de Hoog. Uitgeverij Anthos, 333 pag., € 19,95. ISBN 978 90 414 1724 4

Gesignaleerd 37 (nieuws, 2011)

vers van het mes!

REGGIE NADELSON - LONDENGRAD

Bij uitgeverij De Geus verschijnt donderdag 26 mei 'Londengrad' van Reggie Nadelson. Het is het negende avontuur rond de New Yorkse politieman Artie Cohen.

Artie Cohen vindt in een speeltuin in Brooklyn een dood meisje, dat vastgetapet is aan een schommel. Al gauw komt hij erachter dat de moordenaar het verkeerde meisje heeft gedood: het slachtoffer had de dochter van Arties goede vriend Tolya moeten zijn.

Artie opent de jacht op de dader - het spoor voert hem naar Londen, de nieuwe thuishaven van de Russische maffia. Hij raakt verstrikt in een maalstroom van geld en criminaliteit en ontdekt een pijnlijk detail over zijn verleden.

Schrijfster, journaliste en documentairemaakster Reggie Nadelson groeide op in Greenwich Village, New York. Voor de BBC maakt ze documentaires, onder meer 'Comrade Rockstar', over de Amerikaanse zanger Dean Reed, die de grootste popartiest in de Sovjet-Unie werd.

Reggie Nadelson - Londengrad. Vertaling: Ton Heuvelmans. Uitgeverij De Geus, 411 pag., € 15,00. ISBN 978 90 445 1556 5

Gesignaleerd 36 (nieuws, 2011)

vers van het mes!

NICCI FRENCH - BLAUWE MAANDAG

Bij uitgeverij Anthos verschijnt vrijdag 27 mei 'Blauwe maandag' van Nicci French. Het is het eerste deel uit een serie van acht thrillers rond psychoanalytica Frieda Klein.

Frieda Klein leeft een strak georganiseerd leven, dat vooral gericht is op het helpen van anderen. Niet alleen haar patiënten, maar ook haar familie en vrienden kunnen altijd op haar rekenen. De onrust in haar hoofd probeert ze te verdrijven met lange nachtelijke wandelingen door Londen.

Frieda is ervan overtuigd dat wat zich in het hoofd van haar patiënten afspeelt controleerbaar is. Maar dan vertelt een van haar patiënten dat hij ervan droomt een kind te hebben, met rood haar en sproeten. Kort daarna verdwijnt een jongetje dat aan die omschrijving voldoet. Frieda wordt geconfronteerd met de onbeheersbare werkelijkheid die zij altijd angstvallig buiten de deur heeft weten te houden.

Achter de naam Nicci French gaat het Britse echtpaar Nicci Gerrard en Sean French schuil. Het duo schreef twaalf thrillers en meerdere korte verhalen. In Nederland werden ruim 5,5 miljoen exemplaren van hun boeken verkocht.

Nicci French - Blauwe maandag. Vertaling: Irving Pardoen. Uitgeverij Anthos, 371 pag., € 19,95. ISBN 978 90 414 1464 9.

Oplagecijfers (nieuws, 2011)

DE HONDERDDUIZENDEN VAN SIMONE VAN DER VLUGT

Bij thrillerschrijfster Simone van der Vlugt lijkt het tegenwoordig louter om de grote getallen te draaien. Haar uitgeverij Anthos maakte vandaag bekend dat in een jaar tijd 200.000 exemplaren zijn verkocht van haar zesde thriller 'Op klaarlichte dag'.

Het boek behaalde al in zijn tweede week een nummer 1-positie in de Bestseller 60. In september 2010 werd de thriller bekroond met de NS Publieksprijs. Ze is met 'Op klaarlichte dag' de hoogst genoteerde Nederlandse auteur van spannende boeken in de bestsellerlijst van 2010.

En om in de grote getallen te blijven: op 23 juni verschijnt haar nieuwste thriller, 'In mijn dromen'. De eerste oplage telt... ruim 100.000 exemplaren. (foto auteur: Merlijn Doomernik)

Micro (nieuws, 2011)

PRESTON VOLTOOIT THRILLER VAN CRICHTON

Drie jaar na de dood van schrijver Michael Crichton verschijnt eind dit jaar een nieuwe thriller van zijn hand. Het boek heet 'Micro' en gaat over een groep mensen die moet te zien overleven in een bedreigd regenwoud.

Michael Crichton overleed in november 2008 op 66-jarige leeftijd aan kanker. Tal van zijn boeken zijn verfilmd, waaronder de Hollywood-blockbuster 'Jurassic Park'. Ook droeg hij bij aan de ziekenhuisserie 'ER'.

Het manuscript voor 'Micro' was ten tijde van zijn dood voor een derde voltooid. Bestsellerauteur Richard Preston maakte het boek af. Hij gebruikte Crichtons opzet, onderzoekmateriaal en notities.

Richard Preston was onder andere verantwoordelijk voor de non-fictie hit 'The Hot Zone', over het ebolavirus. In 2009 verscheen ook al postuum een boek van Michael Crichton. 'Pirate Latitudes' was het laatste volledige werk van zijn hand.

Blauwe maandag op dinsdag (nieuws, 2011)

NICCI FRENCH OP AVOND VAN HET SPANNENDE BOEK

Het Britse schrijversechtpaar Nicci French is toegevoegd aan de lijst van auteurs die geïnterviewd worden op de Avond van het Spannende Boek op dinsdag 31 mei in de Melkweg in Amsterdam. Nicci Gerrard en Sean French zullen dan onder andere geïnterviewd worden over 'Blauwe maandag', hun nieuwe thriller met in de hoofdrol psychologe Frieda Klein die deze week verschijnt.

Eerder was al bekend dat onder anderen Monaldi & Sorti, David Hewson, Boris Dittrich, Simone van der Vlugt, Daniëlle Hermans en Tomas Ross aanwezig zijn. De Britse schrijfster Kate Mosse heeft vanwege familieomstandigheden af moeten zeggen. Het festival voor schrijvers en lezers van misdaadliteratuur vormt de opening van Juni - Maand van het Spannende Boek en vindt dit jaar voor de 5e keer plaats.

De Avond begint om 19.45 uur met de uitreiking van de Schaduwprijs en De Gouden Strop, die dit jaar het 25-jarig jubileum viert. Verder wordt het jubileumboek 'Stille getuigen. Sporen van misdaad in 25 verhalen' gepresenteerd, een verzameling nieuw werk van vooraanstaande Nederlandstalige thrillerauteurs. In de Literaire Rechtbank buigen onder anderen advocaat Gerard Spong en Herman Koch zich over 'Het Diner'. Specialisten van het Nederlands Forensisch Instituut vertellen over hun werkzaamheden. En in de Crime Quiz moeten misdaadschrijvers onder leiding van acteur Frank Lammers uit zien te vinden wie van hen de moordenaar is.

Vage vrienden (column, 2011)

LEX VAGAN

(Door Peter de Zwaan)

Lex Vagan is een kunstredacteur/columnist in mijn boek 'De vuurwerkramp van Harmen Saliger'. Hij is niet de hoofdpersoon maar een kleurrijke, beetje trieste, bijfiguur. Een journalist die roem probeert te vergaren op basis van gebakken lucht. Niet echt uniek, zou ik zeggen.
Maar hij is in enkele weken tijd belangrijker geworden dan zijn bedenker. En probeer dan je ego er maar eens van te overtuigen dat dat helemaal niet erg is.
Het komt door Facebook, en door de column Interview van een poosje geleden.
Iemand maakte naar aanleiding van die column het account Lex Vagan aan, en zowaar: de Facebookvrienden stroomden toe, het zijn er nu al meer dan 150.
Vreemd eigenlijk dat zoiets kan.
Dat iemand uit naam van een personage uit een boek stukjes gaat zitten maken en dat daar zo'n magneetwerking van uitgaat dat tientallen mensen vriend willen worden.
Op een gegeven moment dacht ik toen ik de lijst bekeek en bekende namen zag: het is te gek dat je vriend bent van Vagan en niet van mij, daar zullen we eens verandering in brengen.
Dat viel lang niet mee. Ik weet te weinig van sociale media om alle gektes te bevatten, maar bij sommige Vagan-vrienden kreeg ik vragen waar ik niets van begreep. Omdat ik leef volgens het uitgangspunt: bij twijfel onthoudt u moest ik die potentiële vrienden afvoeren.
Anderen stonden open voor een uitnodiging, maar als je er te veel van verstuurt grijpt Facebook in. Veel vrienden tegelijk is verdacht en voor straf moet je 48 uur afkoelen. Daarna mag je opnieuw vrienden werven, maar omdat ik daar het geduld niet voor heb leg ik het af tegen Vagan die rustig doorgaat.
Tot de man die het Facebook-account heeft gemaakt hem de nek omdraait. Ik neem aan dat zoiets kan. Het lot van iemand die ik heb bedacht ligt dus in handen van een man die buiten mij om heeft gehandeld, maar wedden dat na Vagans dood een stel van zijn vrienden boos op mij is.

(Deze column is ook te lezen op www.peterdezwaan.nl)

Peter de Zwaan (1944, Meppel) heeft tientallen publicaties op zijn naam staan, misdaadromans en jeugdboeken. Voor zeven van zijn thrillers werd hij genomineerd voor de Gouden Strop, de prijs voor het beste Nederlandstalige spannende boek. Met 'Het Alibibureau' won hij in 2000 de Gouden Strop. Begin mei verscheen bij uitgeverij Cargo zijn thriller 'De vuurwerkramp van Harmen Saliger'.(Foto Peter de Zwaan: Bob Bronshoff)

Jan Costin Wagner - Het laatste zwijgen (2011)

Hartverscheurende diepgang


(Door Guido Huisintveld)

De cover van Het laatste zwijgen is voorzien van de term literaire thriller en daar kan voor de verandering eens helemaal niets aan afgedaan worden. Dit derde deel in de meesterlijke serie met de Finse inspecteur Kimmo Joentaa valt eigenlijk chronologisch gezien tússen IJsmaan en Voor de Leeuwen. Het niet op volgorde lezen doet echter geen moment afbreuk aan het leesgenoegen dat de Duitse auteur Jan Costin Wagner ons wederom schenkt.

Een moordzaak van ruim drie decennia geleden is nooit opgelost. Het lichaam van het misbruikte jonge meisje was weliswaar gevonden, maar van de dader geen spoor. Dat zit de inmiddels gepensioneerde chef van inspecteur Kimmo Joentaa nog steeds dwars.

Dan verdwijnt er op exact dezelfde plaats weer een jong meisje. Is de dader na 33 jaar weer actief geworden? Kimmo Joentaa stort zich op de zaak waarbij hij niet kan ontkomen aan de opdringerige hulp van zijn ex-chef.

Jan Costin Wagner schraapt alle overbodige en voor de hand liggende informatie weg. Wat resteert lijkt een uitgekleed verhaal, maar tussen de bedrieglijk eenvoudige regels door is een hartverscheurende diepgang waarneembaar. Wagner zoomt in op alle personages en kiest geen partij voor misdadiger, slachtoffer, nabestaande of zelfs inspecteur. Hij schrijft zoals een dichter dicht: met overgave, inlevingsvermogen, stijl en kunde.

Klasse!

Jan Costin Wagner - Het laatste zwijgen. Vertaling: Gerda Meijerink. Uitgeverij Cossee, 304 pag.

Gesignaleerd 35 (nieuws, 2011)

vers van het mes!

GLENN COOPER - BOEK DER ZIELEN

Bij uitgeverij A.W. Bruna verschijnt deze maand 'Boek der zielen' van Glenn Cooper. Het is het vervolg op 'Boek der doden'.

De Amerikaanse predikant Harold Camping voorspelt al jaren dat morgen, zaterdag 21 mei 2011, Het Laatste Oordeel geveld zal worden. De wereld vergaat op die dag, wat onder meer betekent dat de initiatiefnemer van De Spanningsblog de dag erna zijn vijftigste verjaardag niet zal hoeven te vieren, maar dit terzijde...

Maar Glenn Cooper geeft uitstel. Hij weet dat in de boeken van de geheime Bibliotheek der doden het lot van iedereen is vastgelegd… Tot 2027. Wat staat de mensheid dan te wachten en waarom mist er één boek?

09.02.2027: Het einde der dagen is aangekondigd. Alleen een handjevol mensen weet van het bestaan van de Bibliotheek der doden. Maar de Bibliotheek is niet compleet: één boek, dat de sleutel tot het grootste geheim aller tijden vormt, ontbreekt.
Voormalig FBI-agent Will Piper probeert in opdracht van de stervende Henry Spence het missende boek in handen te krijgen. Dit boek moet antwoord geven op de vraag van Henry, waarom de bibliotheek stopt bij het jaar 2027. Maar vanuit de hoogste regionen van de Amerikaanse macht wordt er op hem en zijn geliefden gejaagd, om te voorkomen dat de gevaarlijke waarheid over het lot van de wereld aan het licht komt.

Glenn Cooper studeerde archeologie aan Harvard voordat hij arts werd. Na een wetenschappelijke carrière werd hij directeur van een biotechnologisch bedrijf. In zijn vrije tijd richtte hij een filmproductiemaatschappij op en begon hij scenario’s en boeken te schrijven. Van zijn debuut 'Boek der doden' werden wereldwijd meer dan een miljoen exemplaren verkocht.

Glenn Cooper - Boek der zielen. Uitgeverij A.W. Bruna, 304 pag., € 19,95. ISBN 978 90 229 9610 2

Gesignaleerd 34 (nieuws, 2011)

vers van het mes!

SAM EASTLAND - HET OOG VAN DE RODE TSAAR

Bij uitgeverij Anthos is vandaag verschenen 'Het oog van de rode tsaar' van Sam Eastland. Het verhaal over de meest beruchte moord in de Russische geschiedenis.

Na de Russische Revolutie raakt inspecteur Pekkala, ooit de rechterhand van de tsaar, in ongenade. Hij wordt gevangen gehouden in een goelag in het Siberische woud. Maar dan blijkt dat zijn kwaliteiten onmiskenbaar zijn: Pekkala krijgt van Stalin de opdracht de moordenaar van de Romanovs te vinden. Deze missie brengt Pekkala, en zijn broer Anton die hij al jaren niet heeft gezien, weer bij elkaar.

De lichamen van de Romanovs worden gevonden, op één na. Terwijl flashbacks onthullen wat zich in het verleden tussen beide broers heeft afgespeeld, ontvouwt zich in het heden een mysterie. De getuigen die kunnen helpen de moordenaar van de Romanovs te vinden - en het antwoord op de vraag of de laatste Romanov wellicht ontsnapt is - worden een voor een vermoord.

Sam Eastland is het pseudoniem van een Britse auteur die in de Verenigde Staten woont. Hij is de kleinzoon van een rechercheur uit Londen, die deel uit maakte van het beroemde Ghost Squad in Schotland in de jaren veertig.

Sam Eastland - Het oog van de rode tsaar. Vertaling: Irving Pardoen. Uitgeverij Anthos, 320 pag., € 19,95. ISBN 9789041416711

Michael Connelly - De herziening (2011)

Een legal thriller uit vroeger tijden


(Door Hans Knegtmans)

In 2005 introduceerde Michael Connelly in De Lincoln-advocaat Mickey Haller. Hierdoor kon hij het crimegenre vanuit een wat andere invalshoek bedrijven dan in de boeken met zijn vaste hoofdpersoon, rechercheur Harry Bosch, in de hoofdrol.

Zoals we van de auteur mochten verwachten gaf Connelly zijn eigen draai aan de legal thriller. De obligate rechtszaakpassages waarop door de jaren heen fans van dit subgenre zich verkneuterden, moesten bij hem wijken voor het soort speurwerk dat we kennen van William Lashners advocaat Victor Carl.Beroepshalve is Haller, nog meer dan Bosch, maar al te goed bekend met de wijze waarop het Openbaar Ministerie onschuldige krabbelaars een oor aannaait, als daar een politiek doel mee gediend is.

Na het enorme succes van The Lincoln lawyer kreeg in 2009 in The brass verdict ('Het laatste oordeel') Harry Bosch een bijrolletje toebedeeld. Aanvankelijk is die zijn vertrouwde, kregelige zelf, maar geleidelijk loopt de samenwerking wat soepeler. Op de slotpagina's blijken ze zowaar halfbroers te zijn.

In De herziening probeert het OM Haller verrassenderwijs te strikken als aanklager. Jason Jessup heeft al vierentwintig jaar gevangenis erop zitten als zijn zaak wordt heropend. DNA-onderzoek toont aan dat de spermasporen op de kleding van het toen vermoorde meisje niet van hem afkomstig zijn. Om redenen die nooit helemaal duidelijk worden, accepteert Haller het voorstel. Hij maakt er een ware familiereünie van. Bosch mag het veldwerk doen, en hulpofficier Maggie McPherson, Hallers voormalige echtgenote, fungeert als assistent-aanklager.

Hoewel Connelly nooit een echt slechte roman zal schrijven, behoort De herziening niet tot zijn vele topprestaties. In zijn ongewone functie is Mickey vaker in de rechtszaal te vinden dan in de vorige delen. Hierdoor lijkt het boek soms verdacht veel op de legal thriller uit vroeger tijden. Weliswaar zonder de clichés uit belegen tv-series ('Objection, your Honor!' 'Overruled.'), maar toch. Ook is de intrige, op één verbijsterende plotwending na, minder ingenieus dan we van Connelly gewend zijn. En misschien wel het belangrijkste: nu we de twee hoofdpersonen in een gelijkwaardige rol zien valt op dat, vergeleken met de explosieve Harry Bosch, Mickey er wat bleekjes vanaf komt.

Als de kruitdampen zijn opgetrokken overdenkt Mickey zijn eigen rol in de procesgang en vraagt hij zich af in hoeverre hij schuld heeft aan de rampzalige afloop. Voldoende in ieder geval om te besluiten dat dit eens was, maar nooit weer. Een geruststelling voor de lezer.

Michael Connelly - De herziening. Vertaling: Arthur Wevers. Uitgeverij Boekerij, 350 pag.

(Zie ook de recensies van Guido Huisintveld en Arno Ruitenbeek)

Wordt verwacht 240 (nieuws, 2011)

DE WALLANDER VAN ZUID-AMERIKA

Ook uitgeverij Karakter gelooft in het commerciële heil van een thrillertrilogie. Dit jaar brengt ze de Silva-serie uit, een trilogie van de globetrotter Leighton Gage. Zijn held, hoofdinspecteur Mario Silva, wordt de 'Wallander van Zuid-Amerika' genoemd.

In het eerste deel 'Kwaad bloed' (dat in juni 2011) verschijnt, onderzoekt Silva de dood van bisschop Dom Felipe Antunes, die wordt vermoord tijdens de inwijding van een kerk in het afgelegen dorpje Cascatas do Pontal. Ook raakt hij verwikkeld in lokale politieke conflicten tussen landeigenaren en de Vereniging van Landarbeiders en krijgt hij te maken met de verdwijning van Orlando Muniz junior, de zoon van een lokale landeigenaar.

Pedofiele priesters, ontvoeringen, corrupte lokale politieagenten en nog meer moorden versnellen de escalatie van het conflict tussen de landeigenaren en de hervormers, terwijl Silva zijn eigen demonen uit de weg probeert te ruimen door de moordenaars van zijn vader en zijn zwager op te sporen.

Leighton Gage heeft veel gereisd in Azië en Afrika, gewoond in Australië, Zuid-Amerika en van 1968 tot 1973 in Nederland. Hij bezocht Spanje tijdens de dictatuur van Franco, Portugal in het tijdperk van Salazar, Zuid-Afrika tijdens de apartheid, Chili tijdens de dictatuur van Pinochet, Argentinië in het tijdperk van de junta en Praag, Oost-Duitsland en Joegoslavië onder het communistische juk.

Samen met zijn Braziliaanse vrouw woont hij een deel van het jaar in Santana de Parnaíba (Brazilië), de rest van het jaar brengt hij door in Florida en Nederland, waar een van zijn vier dochters woont. In augustus 2011 verschijnt deel twee uit de trilogie, 'Zwijgend graf', in november 2011 gevolgd door 'Stervende adem'.

Andere nieuwe titels:

Domingo Villar - 'Het strand van de verdronkenen' (augustus 2011). Op een herfstochtend spoelt in de haven van een klein Spaans vissersdorpje het lijk van een visser aan. Inspecteur Leo Caldas wordt gevraagd om wat een duidelijk geval van zelfmoord lijkt, te onderzoeken. Al gauw komen er details aan het licht die van de routineklus een complex moordonderzoek maken.
Luca die Fulvio - 'De trap naar Dionysos' (september 2011). Jonge politie-inspecteur met ernstige heroïneverslaving wordt gearresteerd tijdens een inval in een kroeg. De inspecteur wordt overgeplaatst naar een armoedige Londense buitenwijk. Daar wordt een aantal huiveringwekkende moorden gepleegd.
Loes den Hollander - 'Uitglijder' (juli 2011). Minithriller over recensent die wereld versteld wil doen staan van zijn eigen literaire thriller. Maar zijn reputatie staat hem in de weg.
Frank van Zwol - 'Klem' (juni 2011). In 1998 zet de gedesillusioneerde zakenman Herman de Roy zijn eigen zelfmoord in scène. Twaalf jaar later leeft hij als Roy Thorsen in een blokhut in de Canadese wildernis. Maar zijn hut ligt op het tracé van een geplande gasleiding.
Jet van Vuuren - 'Zomerdruk' (juli 2011). Helen, een wat eenzelvige vrouw van zestig, heeft zich voorgoed op een Waddeneiland gevestigd. Dan komen er in het vakantiehuisje naast dat van Helen nieuwe huurders: een vader, zijn dochters en een hond. Als ze de stem van de man hoort, raakt dat in Helen een diep weggestopt trauma. Ze meent de stem te herkennen van de man die ze vijf jaar geleden heeft vermoord.

Voor het hekje (nieuws, 2011)

15-JARIGE MICHEL VOOR LITERAIRE RECHTBANK

Op 31 mei moet de 15-jarige Michel, personage uit de roman 'Het diner' van Herman Koch, voor de Literaire Rechtbank in de Melkweg in Amsterdam verschijnen. Michel is de zoon van de ik-persoon, Paul, een afgekeurde docent. De jongen heeft samen met Rick, zoon van Pauls broer, de beoogde minister-president, een wandaad begaan. Maar alleen Michel staat voor het hekje.

De Literaire Rechtbank is onderdeel van de Avond van het Spannende Boek in de Amsterdamse poptempel. Hierin staat een bekende figuur uit de literatuur terecht voor een echte jury en een echte rechter. Strafadvocaat Gerard Spong buigt zich vanavond over de misdaden in 'Het diner', officier van justitie Hanneke Festen is de aanklager. Schrijver Herman Koch is zelf als getuige-deskundige aanwezig om de rechter, Karina de Koning, en juryleden rechtvaardig te laten oordelen.

Gesignaleerd 33 (nieuws, 2011)

vers van het mes!

PETER CAMERON - ANDORRA

Bij uitgeverij Ailantus is verschenen de roman 'Andorra' van de Amerikaanse schrijver Peter Cameron. Het boek is volgens de uitgever 'een perfecte mix van thriller, zedenschets en droom, Hitchcock waardig'.

Alex, een man van middelbare leeftijd, ongebonden en rijk, verlaat de VS en gaat om mysterieuze redenen in Andorra wonen. Hij vestigt zich in het chique hotel van het stadstaatje en leert in korte tijd de belangrijkste bewoners kennen: de bejaarde Mrs. Reinhardt met haar levenslange lease van het penthouse in het hotel, Sophonsobia Quay, een vrouw uit een oud rijk geslacht en de Ricky Dents, een echtpaar dat een een naam, een grote hond en een geheim deelt. Als er twee gehavende lijken in de haven aanspoelen, is iedereen verdacht. Ook de vreemde Amerikaan Alex.

Met 'Andorra' schreef Peter Cameron (1959) zijn vijfde roman. Zijn vorige, 'De stad waar je ten slotte aankomt', werd verfilmd.

Peter Cameron - Andorra. Vertaling: Marion op den Camp. Uitgeverij Ailantus, 256 pag., € 19,95. ISBN 978 908 953 063 9.

Over de streep (nieuws, 2011)

MISDAADAUTEUR ALS COLPORTEUR

Er zijn schrijvers die zich gesteund weten door de geoliede pr-machine van hun uitgeverij (denk bijvoorbeeld aan Anthos, A.W. Bruna) of een uitgever die van elke natte auteurswind een hype weten te maken (denk aan James Worthy). Er zijn er ook die zich op een andere manier in de kijker spelen, zoals Jac. Toes die een procedure tot aan de Raad van State volhield. En wat te denken van schrijvers die een relatie aangaan met een koffiepadfabrikant (Marion Pauw, Judith Visser)?

De Spanningsblog heeft ook oog voor de uitgeverijen en hun auteurs die het niet zo breed kunnen laten hangen. Al eerder berichtten we over schrijver M.P.O. Books die met De TV Draait Door-achtige filmpjes (onder andere vanuit een kliko) in ieder geval eventjes de aandacht op zich gevestigd wist. Books heeft nu een nieuwe manier gevonden om op te vallen: hij trekt als een soort colporteur langs de deuren.

U kunt gerust zijn: Books heeft niet uw voordeur in het oog, maar die van de boekhandel. Om de interesse te wekken voor zijn vijfde politieroman 'De laatste kans' trok de auteur langs meer dan vijftig boekwinkels in Gelderland en Utrecht. ,,Veel winkels zijn aangesloten bij ketens, die de inkoop centraal regelen'', vertelt de schrijver. ,,Die inkooporganisaties laten boeken van kleine uitgevers links liggen. Alleen individuele boekhandelaren kunnen besluiten op eigen risico een boek toch bij de groothandel in te kopen. Om meer van hen over de streep te trekken, ga ik bij ze langs.''

Books zegt dat deze tactiek goed blijkt te werken. Zijn vorige boek, 'De blikvanger', beleefde in minder dan een jaar tijd drie drukken. Om de verkoop van zijn nieuwe boeken te stimuleren, zal M.P.O. Books de komende tijd opnieuw een groot aantal winkels overvallen met flyers en posters.

'De laatste kans' wordt door uitgeverij De Leeskamer tegelijk uitgebracht met een heruitgave van Books' debuut uit 2004, 'Bij verstek veroordeeld'. De heruitgave bevat als extra het korte verhaal 'Mabel - wist 't? - Smit', waarin een brief opduikt die maffiabaas Klaas Bruinsma aan prinses Mabel zou hebben geschreven.

'De laatste kans' gaat over de gewelddadige dood van Jacques Vermin. Officieel was hij een inwoner van Arnhem. Hij hield voor anderen verborgen dat hij ook een woning had op de Utrechtse Heuvelrug. Zijn dood wordt onderzocht door rechercheur Bram Petersen. Zijn collega Inge Veenstra houdt zich tegelijkertijd bezig met een kind, dat te vondeling is gelegd.

Een raadsel mee (nieuws, 2011)

KNACK: 'LUC HERMAN SCHRIJFT ORIGINEELSTE THRILLER VAN 2011'

De Antwerpse hoogleraar verhaaltheorie Luc Herman schreef met 'Nora en de feiten' een politieroman waarin geen bloed vloeit. Het is volgens weekblad Knack de origineelste en geestigste Vlaamse misdaadroman van het jaar.

Veel over het verhaal kan je niet loslaten, want 'Nora en de feiten'is omwille van het verrassingseffect het soort boek dat je maar één keer kan schrijven, stelt recensent Fred Braeckman. En Luc Herman beaamt dat. ,,Maar ik heb wel de smaak te pakken en als dit debuut wat succes heeft, dan wil ik met hetzelfde hoofdpersonage zeker verder werken.''

Centraal staat Nora Diels die haar academisch werk aan de Faculteit Letteren en Wijsbegeerte vaarwel heeft gezegd om bij de Antwerpse politie te gaan werken. Aan de Scheldebocht in Antwerpen heeft een jogger het lijk van een Poolse werkster gevonden. Als stagiaire krijgt Nora de opdracht het verslag te maken van het moordonderzoek. Niet zo makkelijk als je kort en bondig moet zijn en een literaire opleiding hebt gekregen. En dus bezig bent met de waarde van woorden en zinnen. Maar Nora wil haar werk goed doen, ze wil scoren. Zo raakt ze als gortdroge verslagschrijfster betrokken bij het moordonderzoek zelf.

Herman, die onder meer het werk van kluizenaar-auteur Thomas Pynchon onderzocht, knipoogt volgens Knack vaak naar het genre: twee politiemensen luisteren naar de naam Verstyft en Voncke, Baantjer speelt een niet onbelangrijke rol, net als Kristien Hemmerechts. Herman: ,,Ik heb een boek willen schrijven dat het grote publiek kan aantrekken, dat ontspant. Maar ik houd ook rekening met de genrecode. Er moet een einde zijn dat bevredigt. De oplossing van de zaak komt via teksten. Een beetje zoals het gebeurt in het beroemde verhaal van Edgar Allan Poe, 'The Murders in the Rue Morgue'. De lezer krijgt een raadsel mee, kan het oplossen, is actief.''

(Bron: Knack)

Een gezonde lijst (nieuws, 2011)

MEER KANS VOOR SCHRIJFSTERS OP THRILLERPRIJS. IN ENGELAND DAN...

Val McDermid

De longlist voor de Theakston's Old Peculier Award, Engelands grootste thrillerprijs, telt dit jaar meer vrouwen dan ooit. Volgens de juryvoorzitter, schrijfster Dreda Say Mitchell, hebben de mannelijke auteurs de afgelopen jaren de shortlists en de prijzen gedomineerd, ondanks de status van schrijfsters uit het verleden zoals Agatha Christie en Patricia Highsmith. Maar nu zit er kennelijk verandering aan te komen.

Roger Ellory, die vorig jaar de prijs won, had zeven rivalen op de shortlist, onder wie twee schrijfsters. In 2009 haalden slechts twee vrouwelijke auteurs de longlist van veertien, waarna uiteindelijk Mark Billingham triomfeerde. In 2008 won weliswaar Stef Penney, maar zij was de enige vrouwelijke auteur onder twaalf genomineerden.

Dit jaar hebben zes schrijfsters de achttien auteurs tellende longlist van Theakston bereikt. Onder hen zijn Belinda Bauer, Rosamund Lupton, Laura Wilson en Sharon Bolton. Ook dichter en thrillerschrijfster Sophie Hannah behoort tot de kanshebbers, evenals oud-winnaar Val McDermid. De Schotse schrijfster kwam in 2007 fors in botsing met schrijver Ian Rankin nadat deze had gesuggereerd dat vrouwelijke auteurs, met name lesbische, de meest gewelddadige boeken schreven. De zes schrijfsters op de longlist moeten de strijd aangaan met mannelijke collega's als Lee Child, Reginald Hill en Mark Billingham.

,,Dit is een gezonde lijst'', aldus juryvoorzitter Mitchell in The Guardian. ,,Het laat zien wat mensen op dit moment lezen, de fictie die ik ook zelf lees. In het verleden hebben Penney en McDermid de prijs gewonnen, maar als je naar de long- en shortlists uit het verleden kijkt, dan lieten die niet altijd de vrouwelijke kant van het genre zien. Wat vrouwelijke thrillerauteurs met name goed doen is het creëren van interessante en ontwikkelde vrouwelijke karakters, die voorheen toch vaak als slachtoffer eindigden.''

Het publiek mag nu stemmen op zijn favoriete titel uit de longlist. De meest populaire zes boeken komen vervolgens op de shortlist terecht. De jury maakt op 21 juli de winnaar bekend tijdens het Theakstons Old Peculier Crime Writing Festival in Harrogate. Voor de winnaar ligt een geldbedrag van omgerekend ruim 3100 euro klaar.

De longlist:
Belinda Bauer - Blacklands
Mark Billingham - From the Dead
SJ Bolton - Blood Harvest
Lee Child - 61 Hours
Alan Glynn - Winterland
Sophie Hannah - A Room Swept White
Reginald Hill - The Woodcutter
Simon Lelic - Rupture
Rosamund Lupton - Sister
Stuart MacBride - Dark Blood
Val McDermid - Fever of the Bone
Adrian McKinty - Fifty Grand
Steve Mosby - Still Bleeding
Stuart Neville - The Twelve
Craig Robertson - Random
William Ryan - The Holy Thief
Andrew Taylor - The Anatomy of Ghosts
Laura Wilson - A Capital Crime

(Bron: The Guardian)

Al 18 doden (nieuws, 2011)

'EEN VETTE SRILLER'

James Worthy, de door uitgeverij Lebowski buitensporig gehypete schrijver die met zijn debuutroman 'James Worthy' deze week in de Bestseller 60 belandde, is al bezig met zijn tweede roman. Het wordt een thriller. ,,Een vette sriller'', zei Worthy deze week in De Wereld Draait Door.

Worthy zal geheid nog wat plaatsen stijgen met zijn boek ('ja, er zit best wel wat seks in'), want een optreden in het programma van Matthijs van Nieuwkerk zorgt steevast voor extra verkopen.

De thriller 'gaat lekker', twitterde Worthy eerder. ,,Het gaat over een seriemoordenaar in Amsterdam. De werktitel is 'Dolk' en er zijn al achttien mensen dood.'' Worthy liet zich in DWDD erop voorstaan dat hij beter kan beffen dan zijn Vlaamse vakgenoot Herman Brusselmans. ,,Ik heb een getrainde tongspier.'' Met dat vetpercentage in de sriller komt het dus vast wel goed...