Luc Herman - Nora en de feiten (2011)

Knap staaltje tekstanalyse


(Door Guido Huisintveld)

Wanneer een Antwerpse hoogleraar Engelstalige literatuur besluit een politieroman te gaan schrijven, dan schept dit enige verwachting ten aanzien van de kwaliteit. En warempel: Luc Herman heeft een originele draai gegeven aan het genre. Vanuit een bepaald standpunt zou zelfs geconcludeerd kunnen worden dat we hier te maken hebben met een anti-misdaadroman, mede doordat de auteur enkele wetmatigheden subtiel persifleert.

Nora Diels heeft haar studie aan de universiteit ingeruild voor een opleiding tot inspecteur. Na het afronden van deze politieopleiding wordt ze in het diepe gegooid. Hoewel… Haar eerste taak betreft een nogal secretarieel aandoende rapportage aan commissaris Voncke, betreffende de moord op een Poolse schoonmaakster. Voor dit karwei moet ze hoofdzakelijk gebruik maken van aangereikte verslagen van inspecteur Verstyft. Nora kan het echter niet nalaten om het rapport aan te vullen met haar eigen bevindingen.

Nora en de feiten bestaat grotendeels uit een knap staaltje tekstanalyse. Dat klinkt weinig boeiend, maar vorm en woordgebruik maken veel goed. Luc Herman laat regelmatig zien een goed gevoel voor droge humor te hebben. Sommige passages – zoals het deel dat zich afspeelt in het Antwerpse scheepskwartier – zijn zeer komisch.

Nee, spanning is ver te zoeken, maar dat schijnt niet het doel geweest te zijn van Luc Herman. Het is hem wél gelukt om een frisse interpretatie van het thrillergenre op te stellen, alleen al vanwege het buitengewoon originele einde.

Luc Herman - Nora en de feiten. Uitgeverij Van Halewyck, 206 pag.