Corine Hartman - Als de dood (2011)

Hartman is geen Hayder


(Door Peter Kuijt)

Je wordt als schrijver een mijnenveld in gestuurd als de uitgever je gaat vergelijken met auteurs van naam en faam. Je loopt het risico dat je hoge verwachtingen bij de lezer wekt die niet waargemaakt worden. Dat is nu bij Corine Hartman ook het geval.

Uitgeverij Karakter plaatst de thrillerauteur uit Lichtenvoorde op één lijn met de Duitse Sabine Thiesler, de Amerikaanse Karin Slaughter en de Britse Mo Hayder, stuk voor stuk auteurs van huiveringwekkende spannende romans, waarin de gruwelijke details niet worden overgeslagen. Schrijven over een lustmoordenaar die tandjes van gedode kinderen in een doosje bewaart of een andere psychopaat die levende zebravinkjes in zijn slachtoffers stopt: Thiesler en haar collega's draaien er hun hand niet voor om.

Wie op zulke zaken hoopt te stuiten in 'Als de dood', de nieuwe thriller van Hartman, komt bedrogen uit. Geen gorigheden en weinig schrikeffecten die het hart te vaak doen overslaan. In plaats daarvan vertelt de auteur op rustige toon het verhaal van een vakantietrip in de Dolomieten, die allesbehalve in pais en vree verloopt.

Desieree runt samen met haar vriend Thomas een sterrenrestaurant in Bergen, dat zo goed als tegen een bankroet aan hikt. Desirees moeder, een voormalig actrice, nodigt hen uit voor een week vakantie in Cortina d'Ampezzo in de Dolomieten, waar de familie al generaties lang een huis bezit. Hun komst valt niet bij de gehele lokale bevolking in goede aarde. Iemands leven eindigt in het ravijn en een ander wordt voor dood achtergelaten op een smalle bergrichel.

Hartman bouwt de spanning wel erg langzaam op. De auteur schrijft gedegen, zo zijn dialogen bij haar in vertrouwde handen, laat dat duidelijk zijn. Maar te veel gepsychologiseer en uitgesponnen alinea's over de onderlinge relaties halen de vaart eruit. Het duurt (te) lang voor het verhaal flink aan kracht wint en de lezer het boek niet meer wil wegleggen. Wellicht zijn zij die op een thriller à la Slaughter hadden gerekend, dan al afgehaakt en dat zou jammer zijn. Hartman kan beter Hartman blijven.

Corine Hartman - Als de dood. Uitgeverij Karakter, 320 pag.