Wordt verwacht 24 (nieuws, 2007)

VREEMDE NEEF IN DOETINCHEM

De afgelopen zomer stond de 'literaire whodunit' in verkorte vorm als feuilleton in de Wegener-dagbladen. Pas vanaf mei 2008 ligt 'De apotheker' in zijn geheel in de boekhandel. Het betreft hier de derde misdaadroman van vader Jan Terlouw (natuurkundige en oud-politicus) en zijn dochter, neerlandica Sanne Terlouw na 'De charmeur' en 'Venijn'. Volgens uitgeverij Nieuw Amsterdam zijn er van die twee boeken rond het speurdersduo Reders & Reders in totaal al 40.000 exemplaren verkocht.

Ook in de jongste thriller van de Terlouwtjes is er werk aan de winkel voor Leonie en haar vader Job Reders. Het begint met Antoinette, eigenares van een apotheek en moeder van twee kinderen, die dood wordt aangetroffen in de Kager Plassen. De politie staat voor een raadsel.

Zoon Olivier is ervan overtuigd dat zijn moeder is vermoord. Als hij en zijn zusje vervolgens worden bedreigd, vraagt hij hulp aan studiegenoot Leonie en haar vader. Wie heeft het gedaan? Heeft Oliviers vader contacten in de onderwereld? Of is zijn vader zelf de dader? En welke rol speelt die vreemde neef in Doetinchem? Reders & Reders zijn soms ten einde raad, maar weten uiteindelijk de zaak te ontrafelen, verklapt de uitgever.

Richard Leigh (1943-2007)

KWELGEEST DAN BROWN OVERLEDEN

De schrijver Richard Leigh, die vorig jaar een rechtszaak tegen Dan Brown wegens plagiaat verloor, is overleden. De in de Verenigde Staten geboren Leigh, die sinds drie decennia in Groot-Brittannië woonde, stierf in Londen op 21 november op 64-jarige leeftijd. Hij had ernstige hartproblemen, aldus zijn agent.

Leigh was mede-auteur van 'Holy Blood, Holy Grail', een non-fictie boek dat in 1982 verscheen en waarin werd beweerd dat Jezus Christus een kind had verwekt bij Maria Magdalena en waarvan de afstammingslijn tot op de dag van vandaag doorloopt. Vanaf het begin was het boek een bestseller. Het boorde nieuwe lezersgroepen aan na de publicatie van 'De Da Vinci Code' van Dan Brown, waarin soortgelijke thema's werden aangesneden. Browns boek verscheen in 2003 en heeft sindsdien wereldwijd meer dan veertig miljoen exemplaren verkocht.

Leigh en zijn collega-auteur Michael Baigent spanden een proces aan tegen Browns uitgeverij Random House. Ze beschuldigden Brown ervan bij het schrijven van zijn boek zwaar geleund te hebben op de structuur van ''Holy Blood, Holy Grail'. Een derde 'Holy Blood'-schrijver, Henry Lincoln, deed niet mee aan de rechtszaak.

Leigh en Baigent waren een opvallende verschijning tijdens het proces in Londen. De gesoigneerde, grijze Baigent was immer gekleed in een kostuum, terwijl Leigh (handelsmerk: dikke bakkebaarden) zich vertoonde in een sportief leren jack. In april 2006 verwierp rechter Peter Smith hun claim. De magistraat vond dat hun in het boek geopperde ideeën te algemeen waren om beschermd te worden door het auteursrecht. De met veel publiciteit omgeven rechtszaak stuwde de verkoop van 'Holy Blood, Holy Grail' opnieuw naar een bestsellerstatus, maar de twee auteurs bleven wel met een rekening van zo'n vier miljoen euro aan juridische kosten achter. ,,Naar de letter van de wet hebben we verloren'', zei Leigh later. ,,Maar ik vind dat we in de geest van de wet hebben gewonnen.''

Leigh, zoon van een Britse vader en een Oostenrijkse moeder, werd in 1943 in New Jersey geboren. Hij studeerde onder andere aan de University of Chicago en de State University Of New York. Hij doceerde enige jaren in de Verenigde Staten en Canada voor hij zich in Engeland vestigde.

In de jaren zeventig ontmoette hij Lincoln en Baigent. Het trio deelde een gezamenlijke interesse in de schimmige middeleeuwse orde van de Tempeliers. Ze ontwikkelden de theorie dat ridders van deze orde zouden afstammen van Jezus. Baigent en Leigh werkten samen aan verschillende boeken, waaronder 'Secret Germany', over een complot om Adolf Hitler te vermoorden. Leigh schreef ook twee fictieboeken, 'Erceldoune and other Stories' en de semi-autobiografische roman 'Grey Magic'.

Wordt verwacht 23 (nieuws, 2007)

ZELFMOORD UITGESTELD

'De gijzeling'. Zo heet de nieuwste thriller van de jonge Duitse auteur Sebastian Fitzek, die vorig jaar zo'n tweehonderdduizend exemplaren verkocht van zijn debuut 'De therapie'. Uitgeverij Fontein laat 'De gijzeling' vanaf februari 2008 verspreiden, tegelijk met een schappelijk geprijsde editie van Fitzeks eersteling.

Het gegeven van 'De gijzeling' is intrigerend. De gerenommeerde forensisch psychologe Ira Samin heeft haar zelfmoord zorgvuldig voorbereid. De dood van haar oudste dochter drukt te zwaar op haar geweten.
Maar op haar geplande laatste dag op dit ondermaanse wordt Ira op het laatste moment naar een brutale gijzeling bij een radiozender geroepen. Een psychopaat speelt een macaber spel: tijdens een uitzending belt hij willekeurig mensen op. Als ze opnemen met een speciaal wachtwoord, wordt één gijzelaar vrijgelaten, doen ze dat niet, dan wordt er één doodgeschoten. De man dreigt net zo lang door te spelen totdat zijn verloofde bij hem in de studio komt. Maar wat hij niet weet is dat zijn verloofde maanden geleden is overleden. Ira begint aan bijna uitzichtloze onderhandelingen, terwijl er miljoenen mensen met haar meeluisteren.

Sebastian Fitzek werd in 1971 in Berlijn geboren. Hij studeerde Rechtswetenschappen en werkt als journalist en schrijver voor diverse radiostations en tv-zenders. In januari 2008 verschijnt in Duitsland zijn derde thriller, 'Das Kind'.

SOMBER LANDHUIS

Een nog jongere auteur heeft zich gemeld bij uitgeverij De Kern. Het gaat om de in 1975 geboren Lucie Whitehouse. Zij studeerde Klassieke talen in Oxford. Voordat ze zich fulltime op het schrijven stortte, was ze werkzaam als literair agent.

'Het huis bij nacht, het debuut van Whitehouse die door De Kern als 'de Engelse Donna Tartt' wordt beschouwd, speelt zich af in Oxfordshire. Daar staat het imposante, maar sombere landhuis Stoneborough Manor, dat Lucas Heathfield na de zelfmoord van zijn oom Patrick heeft geërfd. Lucas ziet het als een ideale plek voor weekenden met zijn Londense vrienden.

Vlak na hun eerste bezoek op oudejaarsavond riskeert Lucas een jarenlange vriendschap met Joanna door haar zijn liefde te verklaren. Iedereen is verrukt, het hing immers al jaren in de lucht. Maar al snel krijgt Joanna het gevoel dat het huis een vreemd effect heeft op Lucas. Hij raakt geobsedeerd door oude films van zijn oom en diens vriendenkring, die verdacht veel lijkt op hun eigen hechte clubje. En stukje bij beetje onthullen de films ook steeds meer onfrisse wetenswaardigheden over zijn familie. 'Het huis bij nacht' ligt in maart 2008 in de winkels.

Andere nieuwe titels:

David Hilzenrath - 'De Tombe van Jezebel' (april 2008)
David Hewson - 'De engelen des doods' (februari 2008)
Caroline Graham - 'Midsomer Murders; Moord in Badger's Drift' (april 2008)
Ed van Eeden - 'Vuurzee' (februari 2008)
David Ignatius - 'Het Suleiman Spel' (april 2008)
Robert Crais - 'De lijfwacht' (april 2008)

Wordt verwacht 22 (nieuws, 2007)

DE VOORLAATSTE BAANTJER

Het is nummer 69, heet 'De Cock en moord in de hondsdagen', verschijnt bij uitgeverij Fontein in april 2008 en is de voorlaatste van schrijver Albert Cornelis Baantjer. Zijn allerlaatste verschijnt een half jaar later en heet 'De Cock en de moord in gebed'. Een mooiere titel om een serie boeken waarvan bijna zeven miljoen exemplaren zijn verkocht, af te sluiten, is er haast niet.

Maar eerst moeten we die moord in de hondsdagen zien te verstouwen. De Cock (met Cee... precies!) is vermoeid: de hitte teistert hem enorm. Hij moet Vledder uitleggen dat de aanhoudende warmte van de hondsdagen bij sommigen de werking van hun hersenen van streek maakt. De Cocks advies: tijdens deze weken dient een rechercheur extra alert te blijven. Hij heeft deze woorden nauwelijks uitgesproken of een man klopt op de deur. Namens een goede vriendin komt hij de vermissing van haar echtgenoot melden. Slechts enkele uren later ontdekken ze het lijk van de vermiste man en in de kofferbak van diens auto zes kleine dode hondjes.

Het slachtoffer was een strijdbare dierenactivist. Tot tweemaal toe worden De Cock en Vledder met nog een lijk geconfronteerd en slechts door nuchter denkwerk weet De Cock een vierde slachtoffer te voorkomen. ,,Moord is een vies bedrijf'', concludeert hij. En zo is het maar net.

Philip Kerr - De een van de ander (2007)

Kerr in het spoor van Follett

(Door Arno Ruitenbeek)

Wie Ken Folletts sublieme thriller Geheim dossier Odessa goed vindt, zou De één van de ander van Philip Kerr ook moeten lezen. Vooral voor de sfeer.

Odessa staat voor Organisation der ehemaligen SS-Angehörigen, een mede door de Amerikaanse geheime dienst CIA gesteunde, ontsnappingsclub voor WO II-misdadigers. Kerr zet daar in zijn boek de organisatie Kameraadschap tegenover, een even obscure verzameling van nazi's die na het roemloze eind van het Duizendjarige derde Rijk proberen te ontkomen aan jarenlange opsluiting of de beul.

Oud-SS'er Bernie Gunther heeft Berlijn vaarwel gezegd en is, na een dramatische periode waarin hij zijn vrouw verliest en zijn hotel in Dachau moet verkopen, weer als privédetective begonnen in München. De klanten staan bij wijze van spreken in de rij, maar dat kan niet anders in een land waar zoveel mensen vermist worden en zoveel raadsels onopgelost zijn gebleven.

Hij stuit in 1949 op de alte Kameraden bij zijn zoektocht naar ene Warzok, op verzoek van en vorstelijk betaald door diens verblindend knappe echtgenote. Gunther is dermate onder de indruk van haar verschijning en zijn voortvarende herstart als snuffelaar, dat hij veel te laat in de gaten heeft dat hij wordt gebruikt en misbruikt. Een stel uiterst onfrisse nazi-artsen heeft hem nodig om een grote erfenis uit bezet Oostenrijk te halen.

De prachtige tekening van de chaos in de puinhoop die Hitler en zijn bende hebben achtergelaten als ook van de verwoede pogingen van geallieerden en joden om profijt te trekken van respectievelijk wraak te nemen op de Duitsers, tillen deze roman uit boven de middelmaat.

Nadeel van Kerrs schrijfstijl is dat de vaart en de spanning er maar niet willen inkomen. En een groot bezwaar is dat de Schotse auteur voor de zoveelste keer meelift op het succes van anderen, zoals Crichton en Rowling. In dit geval laat hij iets te duidelijk zien dat hij een fan is van Follett zonder diens klasse te kunnen evenaren.

Philip Kerr - De een van de ander. Vertaling Herman van der Ploeg. Uitgeverij De Boekerij, 368 pag.

Matthias Rozemond - Apollovlinder (2007)

Meesterproef jammerlijk mislukt

(Door Peter Kuijt)

De Rudolf Steinerschool in Haarlem heeft een leraar in dienst die Duits en Drama doceert. Zijn naam is Matthias Rozemond. Meester Rozemond is van vele markten thuis, want hij schrijft ook gedichten en toneelstukken en vertaalt poëzie, onder meer van Goethe en Günther Grass. Nu heeft Rozemond ook zijn eerste thriller afgescheiden en uitgeverij Karakter bereid gevonden die uit te geven. Karakter noemt Apollovlinder Rozemonds 'meesterproef'.

Het verhaal gaat over de Nederlandse fysiotherapeute Charlotte, wier man Morten plotsklaps van de aardbodem lijkt te zijn verdwenen. Ook hun gezamenlijke vriendin Sophie is ineens op vakantie gegaan, naar haar chalet in Zwitserland. Zouden Sophie en Morten samen...? Nee, toch?

Omdat de politie na twee weken nog maar weinig aanknopingspunten heeft over de verblijfplaats van Morten, besluit Charlotte zelf op onderzoek uit te gaan. Ze dropt haar dochters bij haar zus en neemt de auto naar Zwitserland. En daar, op een berg bij het Alpenchalet wordt haar alles duidelijk. Dan blijkt dat er een vete tussen een Servische en Kosovaarse drugsbende speelt en duikt er ook nog een jonge Roemeense prostituee op die in handen is gevallen van vrouwenhandelaars.

Ingrediënten genoeg voor een spannende roman. Maar Rozemond faalt jammerlijk in zijn meesterproef. Wellicht speelt zijn achtergrond als dichter hem parten, hij slaagt er maar niet in om vaart te krijgen in het verhaal. Sterker nog, de thriller slaat dood door zijn wijdlopige stijl, de niet ter zake doende flashbacks over Charlottes jeugd, haar getut en gejeremieer over haar huwelijk met de door haar geïdealiseerde Morten en alle vragen die Rozemond voortdurend stelt. Op één pagina staan er zelfs veertien!

Ongeloofwaardig is ook de manier waarop Charlotte aan een gewapende belager weet te ontsnappen. Bovendien moet Rozemond wel heel erg diep gaan om de titel van het boek te verklaren. Een meesterproef als je er in slaagt Apollovlinder uit te lezen.

Matthias Rozemond - Apollovlinder. Uitgeverij Karakter. 304 pag.

Tomas Ross (nieuws, 2007)

SCHULDIG LANDSCHAP

Misdaadauteur Tomas Ross heeft vanuit het begrip 'schuldig landschap' zijn eigen historische canon samengesteld. In 'Schuldige plaatsen in Nederland' beschrijft de meester van de factie plekken waar geweld de loop van onze vaderlandse geschiedenis heeft beïnvloed. Oorlogen, opstanden, brandstapels, plunderingen, roof en moord, onze historie is voor een onuitwisbaar deel in bloed geschreven, stelt Ross. Of het nu gaat om de moord op Bonifatius bij Dokkum, de Hoekse en Kabeljauwse twisten, de Bijlmerramp of de Decembermoorden in Suriname, elke keer legt Ross de vinger op een zere en soms uiterst zere plek. Ross' dochter, fotografe Iona Hogendoorn, bezocht alle locaties en legde ze vast.

Tomas Ross is auteur en scenarioschrijver. Van zijn hand verschenen onder meer 'King Kong' (het laatste deel in de trilogie 'Voor Koningin en Vaderland’), 'De zesde mei', 'Koerier voor Sarajevo' en 'De hand van God'.

Iona Hogendoorn maakte voor het tijdschrift Hollands Diep een fotoreportage over het Barcelona van Carlos Ruiz Zafón en met Dani Lagartofernández stelde zij de literaire reisgids 'In het voetspoor van Don Quichot' samen.

Ross en Hogendoorn werkten eerder samen in 'Plaats Delict'. 'Schuldige plaatsen in Nederland' is verschenen bij uitgeverij Thomas Rap.

Wordt verwacht 21 (nieuws, 2007)

MET DANK AAN NICCI FRENCH EN ORHAN PAMUK

De Britse media buitelden over elkaar heen in superlatieven over 'Verlichting' van de Amerikaanse auteur Maureen Freely (foto): 'Een moedige roman' (The Independent), 'energiek en oprecht' (The Times) en 'een dappere mix van spionagethriller en politieke roman' (Tribune). En ook het schrijversechtpaar Nicci French liet zich niet onbetuigd: 'Dat zeldzame genoegen: een roman die helemaal klopt', staat op het omslag. Orhan Pamuk was ook niet te beroerd om een wervende tekst ('een duistere roman in de traditie van Joseph Conrad') achter te laten, maar Freely is Pamuks vertaler, dus zie dat maar als een vriendendienst.

'Verlichting' speelt zich af in Turkije in de jaren na de Koude Oorlog. Jeannie Wakefield heeft hulp nodig: haar Turkse man Sinan is in de Verenigde Staten gearresteerd. Ze vraagt M, een journaliste, naar Istanbul te reizen om uit te zoeken waarom Sinan is vastgezet. Wat Jeannie niet weet, is dat hij de eerste geliefde was van M. Langzaam wordt duidelijk dat de arrestatie niet losstaat van de politieke gebeurtenissen van dertig jaar geleden, toen M en Sinan verloofd waren en M op last van haar ouders Turkije moest verlaten. Opnieuw raakt M verwikkeld in politieke intriges waarvan de gevolgen niet te overzien zijn.

Maureen Freely werd in 1952 geboren in Neptune, New Jersey, groeide op in Istanbul, studeerde aan Harvard University en woont nu in Engeland. Naast schrijver en vertaler is ze journalist en doceert ze aan de University of Warwick. 'Verlichting' verschijnt in april 2008 bij uitgeverij Querido.

DOODGEVROREN DAKLOZEN

In februari 2008 brengt Querido 'IJsdood', de tweede thriller van de Zwitserse auteur Michael Theurillat (foto) op de markt. Volgens de uitgeverij sluit het boek naadloos aan bij het thema van de Maand van het Spannende Boek 2008: 'Wetenschappers tegen de misdaad'.

'IJsdood' speelt zich af in Zürich, hartje winter. Omdat het zo extreem koud is, verbaast niemand zich erover dat in de stad steeds meer doodgevroren daklozen worden gevonden. Tot een patholoog-anatoom een raadselachtig gif vindt in een van de lichamen. Zijn naspeuringen voeren commissaris Eschenbach naar het Biochemisch Instituut van professor Winter, die als kandidaat voor de Nobelprijs wordt beschouwd. Maar er zijn
ook hardnekkige geruchten dat Winter chemische wapens ontwikkelt. En waar hangt Winters assistent uit, die plotseling van de aardbodem lijkt verdwenen?

Michael J. Theurillat (Basel, 1961) studeerde economie, geschiedenis en kunstgeschiedenis. Daarna werkte hij jarenlang in de bankwereld. In 2005 verscheen zijn thrillerdebuut 'Im Sommer sterben'.

Wordt verwacht 20 (nieuws, 2007)

LINGERIEONTWERPSTER IN DE KNEL

De uitgeverij noemt het een roman, maar afgaande op de summiere aanbiedingstekst in de folder zal het in 'Atoomgeheimen' van Marja Pruis niet aan spanning ontbreken.

'Atoomgeheimen' vertelt het verhaal van succesvol lingerieontwerpster Carice van Luijn (gemodelleerd naar Marlies Dekkers?). Carice' leven komt tijdens de vakantie met haar gezin in de Cariben onder grote druk te staan. Wanneer ze in een paaldanseres haar vroegere vriendin Josje herkent, wordt ze geconfronteerd met haar activistische verleden begin jaren tachtig.

Zou Josje iets te maken hebben met de gevaarlijke gek die het zonovergoten eiland al een tijdje terroriseert? Om man en kinderen te beschermen en zich eens en voor al te bevrijden van haar zonden, neemt Carice een ingrijpend besluit. En daarmee ze dat wat haar het meest dierbaar is op het spel.

Marja Pruis (1959) publiceerde eerder de romans 'Bloem' en 'De vertrouweling'. Pruis is redacteur en literatuurcriticus van De Groene Amsterdammer en schrijft ook voor Linda. over boeken. 'Atoomgeheimen' verschijnt in april 2008 bij uitgeverij Van Nijgh & Ditmar.

Vingercimbaaltjes (column, 2007)

BAKLAVA EN SCHUDDENDE BORSTEN

(Door Peter Kuijt)

Sommige schrijvers moeten al bij de afkorting kokhalzen, maar het Genootschap van Nederlandstalige Misdaadauteurs (GNM) is een gemoedelijk gezelschap. Een club van uiterst innemende schrijvers, uitgevers en critici, kortom ware liefhebbers van het spannende boek.

Een club ook die het beste met zijn leden voor heeft. Die opkomt voor de belangen van de ploeterende thrillerschrijver, altijd in gesprek is met doorgaans welwillende sponsors en die elk jaar door onafhankelijke jury’s twee mooie prijzen laat toekennen: de Schaduwprijs en de Gouden Strop.

Regelmatig worden uitstapjes georganiseerd, want een schrijver moet ook wel eens de deur uit. En één keer per jaar legt het bestuur verantwoording af aan zijn leden. De plaats delict van de jaarvergadering was ditmaal een bovenzaaltje van een Turks specialiteitenrestaurant in Utrecht.

Voor wie geïnteresseerd is in het reilen en zeilen van het GNM: het gaat goed met de club. Het aantal leden groeit nog steeds en de financiën zijn dik in orde. Wel sprak voorzitter Roel Janssen – die in zijn toespraak nog even memoreerde dat de Gouden Strop werd gewonnen door Roel Janssen – zijn zorg uit over de houding van dat dekselse, elitaire, grachtengordelachtige Fonds voor de Letteren, een subsidieverstrekker die geen oog heeft voor de noden van de spannendeverhalenschrijvers.

En daarna kon het netwerken beginnen. De ene schrijver vertelde over een mogelijke overstap naar een andere uitgever, de andere auteur had net weer een fantastische thrillersite ontdekt: de mijne! Anderen discussieerden weer over het belang van sterren bij recensies. De honger werd intussen gestild met koude meze, vis, vlees, rijst, ijs en baklava: het was er in overvloed.

Wat er ook in overvloed was, was de buikdanseres. De restauranteigenaar had kennelijk bij de reservering van het clubje thrillerschrijvers gedacht dat die heren ook wel eens verzetje konden gebruiken. Die zitten maar alleen aan hun sombere schrijftafeltje in hun eenzame plotgrot te turen naar het knipperende cursortje op het computerscherm. Die mogen nu wel eens wat anders om handen hebben, bedacht de goede man.

Wat hij kennelijk niet wist, is dat het GNM allang geen exclusieve mannenaangelegenheid meer is à la de Herenclub van Harry Mulisch. Volgens de notulen van de jaarvergadering waren er 23 mannen en 14 vrouwen, waarbij we het duo Tupla Mourits voor het gemak even als twee individuen tellen. De mannen keken met grote ogen op toen het volume op tien ging, opzwepende muziek het zaaltje werd ingepompt en een niet al te dik geklede dame binnenwervelde, wild haar vingercimbaaltjes beroerend. Rinus Ferdinandusse begon als een Nikita Chroesjtsjov met zijn handen op de tafel te trommelen, Charles den Tex rolde met zijn ogen, biddend dat de vrouw hem niet al te zeer zou naderen. En bij een niet met name genoemde auteur legde de danseres vervolgens haar schuddende borsten in de nek, als een basketballer die een perfecte dunk maakt. Het was voor de objectieve buitenstaander een fabelachtig staaltje van fysiek kunnen. Ondertussen tuurden de schrijfsters besmuikt naar de grond, uit het raam of naar de wandtegeltjes met een afbeelding van de beroemde kalksteenterrassen in Turkije. Zo niet thrillerdebutante Elisabeth Mollema. Zij wiegde niet onverdienstelijk op de dreunende muziek mee.

En je zag Roel Janssen denken: als het Fonds voor de Letteren dit te weten komt, kunnen we de subsidies helemaal vergeten.

(eerder geplaatst op Ezzulia.nl)

Stille lancering (nieuws, 2007)

REDACTEUR IN SPANNENDE ZAKEN

Publiceerde Saskia Noort eerder dit jaar een spannende novelle over een schrijfster in doodsangst, heeft Martine Kamphuis een thriller beloofd waarin een misdaadauteur centraal staat en moeten we nog een klein half jaar wachten op het qua hoofdpersoon vergelijkbare 'De misdaadschrijver' van haar Amerikaanse collega-auteur Gregg Hurwitz, nu blijkt dat ook redacteuren van uitgeverijen een gevaarlijk beroep hebben.

Rond 10 december verschijnt 'Dubbel gepakt', een nieuwe psychologische thriller van John Brosens. Het verhaal gaat over ene Tamar. In haar laatste maanden als senior redacteur bij uitgeverij De Nieuwe Wereld te Amsterdam werkt ze ontspannen naar haar vrijheid toe: binnenkort wordt ze vijftig. Dan vertrekt ze voorgoed naar haar huis in Pietraporzio, Piemonte, Italië. Daar gaat ze tuinieren, aquarelleren, veel wandelen en misschien eindelijk zelf schrijven.

Maar dan komt er een kink in de kabel. Tamar koestert sinds haar twintigste een goedbewaard geheim. In de weken voor haar afscheid zijn er aanwijzingen dat iemand daarvan op de hoogte is. Tamars zorgvuldig opgebouwde burcht vertoont ineens bressen en barsten. En plots is er net als vroeger elke nacht dezelfde beangstigende droom. Ze krijgt met een volhardende stalker te maken die Tamar en haar collega's meesleurt in een draaikolk van gewelddadigheden.

'Dubbel gepakt' is na 'Jacht op de jager', 'Duijkers dossiers' en 'Zwart fortuin' Brosens' vierde thriller die verschijnt bij uitgeverij Ellesy Crime. De auteur heeft afgezien van een officiële presentatie van het boek. ,,In december blijkt dat voor boekwinkels of bibliotheken ondoenlijk'', laat hij weten.

Wordt verwacht 19 (nieuws, 2007)

IETS MET TULPEN

Uitgeverij A.W. Bruna zegt groot vertrouwen te hebben in Daniëlle Hermans. Vandaar dat ze deze schrijfster heeft gecontracteerd voor twee thrillers over het Nederlandse culturele erfgoed. De eerste, 'Het tulpenvirus' kunnen we in mei 2008 verwachten. Een jaar later volgt haar tweede thriller, waarvan de titel nog niet bekend is.

De in Bilthoven woonachtige Daniëlle Hermans is geboren in 1963 en volgens de uitgever 'getogen in verschillende dorpen, steden en continenten'. Na een studie Kunstbeleid en -management aan de Universiteit van Utrecht werkt ze nu als freelance communicatiemanager.

Haar thrillerdebuut start in Alkmaar. Het is 1636 als de herbergier en tulpenhandelaar Wouter Winckel dood wordt gevonden in de gelagkamer van zijn taveerne De Oude Schuttersdoelen. De goede man is duidelijk vermoord, maar waarom?

Het is 2005 als in Londen Frank Schoeller door zijn neef Alec dodelijk gewond wordt aangetroffen. Uit de laatste woorden van Frank begrijpt Alec dat de moord iets met tulpen te maken moet heben. Damien volgt een spoor dat niet alleen terugleidt naar de zeventiende-eeuwse tulpenhandel en de moord op Winckel, maar ook naar een groep investeerders waarvan Frank deel uitmaakte. Intussen duikt de ambitieuze biologe Tara Quispel op. Zij blijkt Frank goed gekend te hebben en heeft het moeilijk met zijn dood. Maar om andere redenen dan Alec denkt... Als blijkt wat er achter Franks plannen zat en hoeveel er op het spel staat, is niemand van de betrokkenen zijn leven meer zeker.

RITUELE MOORD

Een andere debutante bij A.W. Bruna is de Britse S.J. Bolton. Na een toneelopleiding en uitvoeringen op onder meer het Edinburgh Fringe Festival begon ze een carrière in pr en marketing. Tijdens een loopbaanonderbreking om meer tijd te maken voor haar gezin, raakte ze gefascineerd door de Britse traditionele folklore en begon ze met het schrijven van haar eerste boek 'Offerande', dat in maart 2008 verschijnt.

Boltons debuut speelt zich af op de Shetland-eilanden. Tora Guthrie is daar net komen wonen als ze in haar tuin een gemummificeerd lijk vindt. Het hart is eruit gerukt en in de rug zijn runen gekerfd. Alles wijst op een rituele moord. Een ring moet de identificatie makkelijker maken. Als verloskundige in het ziekenhuis waar de lijkschouwing plaatsvindt, kan Tora zien dat het slachtoffer zwanger is geweest. Wat is er met de baby gebeurd en wat heeft de legende over de Kunal Trows hiermee te maken?

AMSTERDAM

Allang geen debutant meer is David Baldacci (1960). Zijn thrillers zijn in 35 talen vertaald en wereldwijd heeft hij ruim veertig miljoen boeken verkocht. In mei 2009 verschijnt zijn nieuwe thriller. De titel is nog niet bekend, maar wat vaststaat is dat het boek zich deels in Amsterdam afspeelt.

Centraal staat Richard Jansen, directeur van The Ares Corporation, de grootste wapenfabrikant ter wereld. Om de winst van zijn onderneming naar nog grotere hoogten te doen stijgen, neemt hij twee mannen in dienst: Matt Pender en Saul Bergman. Het duo krijgt de opdracht om op subtiele wijze 'invloed' uit te oefenen op wereldconflicten.

Dan is er ook nog Shaw, een man met een uniek verleden. Hij is in dienst van een internationale geheime inlichtingendienst die de taak heeft om conflicten waar ook ter wereld op te lossen en de vrede te bewaren. Ook duikt journaliste Katie James op. Zij wil alles doen om weer terug te keren aan de top. Zij heeft het aanbod gekregen om de enige overlevende van een massamoord te interviewen. De levens van deze personen zullen elkaar kruisen in de nieuwe 'Baldacci'.

DROSTE-EFFECT

Met 'De misdaadschrijver', te verwachten in april 2008, heeft de Amerikaanse misdaadschrijver Gregg Hurwitz een thriller geschreven over een schrijver die in zijn eigen thriller belandt. Een soort Droste-effect, maar dan in boekvorm.

Drew Danner, een succesvolle schrijver die in Los Angeles woont, ontwaakt in een ziekenhuisbed met een litteken op zijn hoofd. De politie vertelt hem dat ze hem hebben aangetroffen bij het levenloze lichaam van zijn ex-verloofde terwijl hij een epileptische aanval had. Met een mes in zijn hand en bloed onder zijn nagels. Maar Danner kan zich er niets meer van herinneren. Om de waarheid te achterhalen moet hij de gebeurtenissen die tot de moord hebben geleid, reconstrueren alsof het de plot is van een van zijn eigen boeken. Van schrijver wordt hij hoofdrolspeler én hoofdverdachte in zijn eigen verhaal.

'De misdaadschrijver' is de achtste thriller van de pas 32-jarige Hurwitz, die opgroeide in de omgeving van San Francisco. Hij studeerde Engels en psychologie aan Harvard en vervolgde zijn studie aan Trinity College, waar hij zich specialiseerde in de tragedies van William Shakespeare.

Andere nieuwe titels:

José Carlos Somoza - 'De tijdschim' (maart 2008)
Wiliam Landay - 'De wurger' (maart 2008)
Judy Merill Larsen - 'Het ongeluk' (maart 2008)
John Katzenbach - 'Nog niet voorbij' (maart 2008)
William Lashner - 'Wie volgt?' (april 2008)
Barry Eisler - 'Schaduwleven' (april 2008)
Sebastian Faulks - 'James Bond 007; Roekeloos' (28 mei 2008)
Peter Robinson - 'Woensdagkind' (maart 2008)

Nicolet Steemers (interview, 2007)

'Alles in dialogen zeggen'

Haar thriller over een cabaretier die was geïnspireerd op Theo van Gogh werd door de werkelijkheid ingehaald. De ontvoering en ontsnapping van de Oostenrijkse Natascha Kampusch bracht Nicolet Steemers op het idee voor haar tweede boek. 'Humor en spanning kunnen botsen.'

(Door Theo Hakkert)

GROENLO - Ze vindt dat ze voor 'de gemakkelijkste weg' heeft gekozen. 'Ik heb zitten worstelen met het perspectief', vertelt Nicolet Steemers over haar tweede thriller Zachte heelmeesters. 'Ik heb geprobeerd het boek vanuit het perspectief van een ontvoerd meisje te schrijven. Ik merkte echter dat ik me op gebieden begaf waar ik geen verstand van heb. Ik dreigde te vervallen in clichés en dat kan ik me niet veroorloven.'

Dus schreef ze Zachte heelmeesters vanuit de moeder van het ontvoerde meisje. Maar waarom noemt ze dat 'de gemakkelijkste weg'? 'Omdat ik zelf moeder ben. Weer een ouder van wie het kind ontvoerd werd. Maar het was uiteindelijk de logische keus.'

Heleen Mendels, zo heet de moeder in de roman. Ze is arts. Haar tienerdochter Mila is al maanden spoorloos, maar dan vindt de politie haar - gewoon op een bankje in het park. Wat is er gebeurd? Wat verbergt Mila achter haar zwijgen? Directe aanleiding voor Nicolet Steemers voor het schrijven was de zaak van het Oostenrijkste meisje Natascha Kampusch, dat augustus vorig jaar wist te ontsnappen na een ontvoering die acht jaar had geduurd. 'Daar kwam het idee vandaan. Mede ook omdat iedereen een oordeel over haar klaar had. Iedereen deed of hij er verstand van had en beoordeelde het meisje op karakter. Karakterzwakte, maar hoe kom je tot zo'n oordeel als er zo weinig over bekend is?'

Net als Mila in het boek ging Kampusch een relatie aan met de ontvoerder. Het befaamde Stockholm-syndroom, dat de naam ontleent aan het gegeven dat een vrouw, na een lange gijzeling in een bank in Stockholm, haar verloving verbrak om met de bankovervaller annex gijzelnemer te trouwen. 'Het syndroom heeft me altijd gefascineerd. Boeiende materie, maar toen ik er een goed wetenschappelijk boek over zocht, bleek dat er geen bestond.'

Waarmee ze geenszins wil zeggen dat zij met Zachte heelmeesters deze leemte heeft opgevuld. 'Wat Mila psychologisch drijft, daar lees je juist weinig over. Hoe een ontvoering psychologisch werkt en doorwerkt, zou ik wel willen weten, maar daar is een thriller niet zo geschikt voor. Hoe je het ook wendt of keert, een thriller is toch formulewerk. Een boek met een spanningsboog.'

Medium

Nicolet Steemers (48) - uit Groenlo en journalistiek medewerkster bij Twentsche Courant Tubantia en De Gelderlander - debuteerde vorig jaar met Het hart en de moordkuil, waarvan meer dan vijfduizend exemplaren werden verkocht.

Het was niet het eerste en enige boek waar ze aan schreef. Ideeën en probeersels te over. Ze was zelfs ooit ver gevorderd met een thriller over een cabaretier die werd ontvoerd. Het zou haar debuut zijn geworden. De ontvoerders werden gezocht in moslimkringen, want hij stond bekend om zijn rabiaat anti-islamitische oneliners. Maar hij bleek te zijn ontvoerd door een man op de eerste rij, die hij tot op het bot had beledigd.

De figuur van de cabaretier had ze gebaseerd op Theo van Gogh, niet een cabaretier, maar wel iemand met niet-onuitgesproken meningen. 'Ik hield wel van dat woordincontinente van hem. Ik had het idee dat hij aan Gilles de la Tourette leed, maar hij was een briljant interviewer en cineast.'

Toen Van Gogh werd vermoord, heeft ze het boek in de la gestopt. 'Ik vind niet dat ik er nu nog een draai aan zou moeten geven. Ik heb ook geen zin meer te schrijven over het islamdebat.'

De razende vaart van Zachte heelmeesters komt op het conto van de vele dialogen waarmee Steemers het verhaal vertelt. 'Dat zal komen omdat ik graag eens toneel zou willen schrijven. Het mooiste is om, ook in een thriller, in dialogen alles te zeggen. Ik zou het zo goed willen kunnen dat ik er zelfs niet bij hoef te zeggen op welke toon iemand iets zegt, maar dat je dat aan het woord kunt zien. Ik ben dan ook niet van plan mijn hele leven lang alleen thrillers te schrijven.'

Opvallend hoe ze het aandurft de spanning zo nu en dan te doorbreken door snedige, droogkomische opmerkingen van moeder Heleen. Ook voert ze een medium ten tonele, maar dan wel een medium met een burn-out. 'Humor en spanning kunnen botsen, dat besef ik. Maar ik wil af en toe graag relativeren.'

Nicolet Steemers - Zachte heelmeesters. Uitgeverij L.J. Veen, 240 pag.

Bron: De Gelderlander

Mynx (nieuws, 2007)

ANGST OP 80 VIERKANTE METER

De grootste boekenreclame van Nederland is dezer dagen te zien langs de snelweg bij Rotterdam Spaanse Polder. Daar hangt een billboard van tachtig vierkante meter met de tekst 'Ik heb mijn beste vriend vermoord. Dat was niet de bedoeling...' Uitgeverij Mynx maakt hiermee reclame voor de thriller 'Angst' van Jeff Abbott, één van de beter verkopende spannende boeken uit het fonds van Mynx. De uitgeverij is voortgekomen uit de Meulenhoff-imprint M, gespecialiseerd in fantasy. Met het reusachtige reclamebord wil de uitgeverij ook haar eenjarig bestaan vieren.

,,Het is de grootste advertentie ooit in Nederland voor een boek gemaakt'', zegt Mynx-woordvoerder Marc van Biezen in Boekblad. ,,Voor zover wij weten dan, maar we hebben een vertegenwoordiger die al veertig jaar in het vak zit, en volgens hem hebben we gelijk. Grotere billboards ken ik ook niet.''

Het billboard is 19 november aangebracht en blijft tot 3 december staan. Wat Mynx heeft betaald, wil Van Biezen niet zeggen. Hij houdt het op 'een mooie last minute deal'.

De reclame sluit een jaar af, waarin Mynx werkte aan een uitbreiding van het fonds met spannende boeken in bredere zin, zonder dat fantasy uit het oog werd verloren, stelt Van Biezen. ,,Schrijvers als Nick Stone en Jeff Abbott deden het goed. Het beste verkocht was 'De kinderen van Hurin', het boek dat J.R.R. Tolkien onvoltooid achterliet en door zijn zoon werd afgemaakt.''

(Bron: Boekblad)

Kathy Reichs (interview, 2007)

'Het moet allemaal kloppen'

(Door Monique Brandt)

AMSTERDAM - Ze heeft nog altijd die ene doos met dat kinderskeletje in een kast in haar laboratorium staan. Het zijn de overblijfselen van een kind van een jaar of zes dat met geweld om het leven is gebracht, een lijkje dat nooit is opgeëist door ouders of verzorgers. Die doos staat er al een jaar of tien, en forensisch arts Kathy Reichs hoopt nog altijd dat ze het kind ooit een naam kan geven. Op hetzelfde schap staat een doos met de verminkte schedel van een nog jonger kind, ook al 'vergeten'.

Het zijn de zaken die de wereldberoemde Reichs, even succesvol forensisch antropoloog als thrillerauteur, maar niet loslaten. Reichs is, ondanks een sabbatical die al negen jaar duurt, nog immer aan de universiteit van North Carolina verbonden als bijzonder hoogleraar - 'ik blijf maar zeggen dat ik niet meer terugkom, maar ze willen me niet kwijt' - en is directeur van het forensisch lab in Quebec, Canada. In de tijd die haar rest schrijft ze aan haar succesvolle thrillerserie rond forensisch antropologe Temperance - 'Tempe' voor intimi - Brennan.

Haar verschillende activiteiten lopen nog al eens door elkaar heen. Het kan dus gebeuren dat er, zoals laatst in Charleston, in het zuiden van de Verenigde Staten, tijdens een signeersessie opeens een lijkschouwer voor haar neus staat met een grote kist. 'Ze had de stoffelijke resten van een oude man bij zich. De man was weggelopen uit een verpleegtehuis en gestorven in het bos. Zijn familie geloofde dat niet en eiste een 'second opinion'. Zo kwam de lijkschouwer weer bij mij terecht.'

Reichs' werkelijkheid is vaak zo bizar dat je het zelf niet verzonnen zou krijgen. Niet vreemd dus dat ze sinds een tijdje ook werkzaam is als televisieproducer. De serie Bones, te zien bij RTL 4, is gebaseerd op haar boeken. Zelf was ze ook in een aflevering te zien in een kleine rol. 'De regisseur had me al een paar keer gevraagd om iets te doen, maar ik weigerde steeds. Toen zei hij: 'Ik schrijf gewoon een rol voor je, als je het dan niet wil, casten we wel iemand'. Waarna bleek dat het een aflevering zou zijn die geregisseerd werd door David Duchovny (Mulder uit de serie The X-files, red.) en waarin ook Ryan O'Neal opduikt. Hoe kon ik toen nog nee zeggen?!'

Als producer overlegt Reichs intensief met de negen schrijvers om de wetenschappelijke feiten die in de serie aan bod komen zo realistisch mogelijk te houden. Ook hoofdrolspeelster Emily Deschanel hecht aan regelmatige ontmoetingen met de vrouw die zíj speelt. Zo hoopt Reichs enige greep te houden op Bones. 'Het moet allemaal kloppen.'

Series als CSI, waarin binnen twintig minuten DNA-uitslagen binnenkomen, verafschuwt ze dan ook. 'Invloed op de productie houden, dat was mijn belangrijkste voorwaarde bij de onderhandelingen destijds. Ik was al veel langer in bespreking over de verfilming van mijn boeken, onder meer voor een bioscoopfilm, maar die plannen ketsten af. Ik wilde mijn personage Temperance namelijk niet zonder meer 'uitleveren' aan Hollywood', zegt de auteur, voor promotie van haar laatste boek Tot stof vergaan even over in Amsterdam.

Kippenbloed

Behalve de ultramoderne apparatuur in het lab van de tv-versie, die haar eigen budget miljoenen dollars te boven gaat, kloppen de feiten in Bones. 'Alles wat je ziet, is in principe mogelijk. Ik ben blij met het resultaat, want om eerlijk te zijn was ik enorm sceptisch toen we van start gingen. Aardig is dat de serie zich vooral toespitst op het verschil in aanpak van de misdaadbestrijding door de wetenschappelijk denkende Tempe en politieman Seeley Booth, die afgaat op zijn instinct. Er zit ook veel humor in, gelukkig. Zelfs het feit dat Tempe tien jaar jonger is dan in de boeken, pakt goed uit. In feite gaat de serie over haar leven vóór de boeken.'

(De cast van de televisieserie Bones met van links naar rechts T.J. Thyne, Michaela Conlin, Emily Deschanel, David Boreanaz, Tamara Taylor en Eric Millegan.)

Ook in haar laatste boek duikt Temperance overigens in het verleden, namelijk de tijd dat ze zelf tiener was. Een vriendinnetje uit haar jeugd verdwijnt plotseling en lijkt later weer op te duiken, op de autopsietafel wel te verstaan. Bij het schrijven putte Reichs veelvuldig uit haar eigen herinneringen, zoals ook de zaken die ze beschrijft stammen uit haar eigen praktijk.

Haar schrijversloopbaan startte in de jaren negentig, in een tijd dat ze vooral veel leerboeken schreef. 'Ik had een collega die goedkope romannetjes schreef. Ze waren behoorlijk slecht en dus dacht ik: dat moet ik beter kunnen. Ik besloot dat ik vijftien afwijzingen van uitgeverijen zou accepteren, lukte het dan niet om mijn boek gepubliceerd te krijgen, dan zou ik ermee stoppen.'

Maar bij de eerste uitgever was het raak. Déjà dead werd meteen een internationale bestseller, evenals de negen boeken die volgden. Het elfde boek is, als ze de tijd eens zou krijgen, bijna klaar. 'Ik heb een contract voor veertien boeken. Geen idee of ik daarna doorga, ik leef een beetje bij de dag.'

Elk boek is gebaseerd op thematiek die ze in haar praktijk tegenkomt. Haar boek in wording gaat bijvoorbeeld over volksreligies als wicca, santería en voodoo. 'Elk jaar krijg ik wel een paar keer een schedel of een lijk in mijn praktijk dat duidelijk is gebruikt voor dit soort praktijken. Vind ik sporen van kippenbloed, dan weet ik tegenwoordig genoeg.'

Kathy Reichs - Tot stof vergaan. Uitgeverij De Boekerij, 304 pag.

Vercommercialisering (nieuws, 2007)

EN DAN NU: DE ZORGTHRILLER!

Na de literaire, de kantoor- en de ecothriller is er weer een nieuwe loot ontsproten aan de thrillerboom: de zorgthriller. Met 'Kritiek' heeft Robin Cook, 'de keizer van de medische thriller', volgens uitgeverij A.W. Bruna een actuele thriller over commercie binnen de zorg geschreven.

Cook vat in 'Kritiek' een uitermate heet onderwerp bij de horens: de toename van financiële belangen in de zorg, oftewel de vercommercialisering van ziekenhuizen. Wat betekent dit voor artsen en patiënten?

Het verhaal: Een onbekende en dodelijke bacterie duikt op in de klinieken van Angels Healthcare. De bacterie bedreigt niet alleen mensenlevens, ze zet ook de beursgang van Angels Healthcare op het spel. Forensisch patholoog Jack Stapleton wil zich na een knieblessure zo snel mogelijk laten behandelen. Het orthopedisch ziekenhuis van Angels Healthcare is de enige kliniek waar hij binnen drie dagen geopereerd kan worden. Laurie, zijn vrouw en collega, heeft zo haar twijfels. Haar achterdocht verandert in regelrechte angst zodra ze begint te vermoeden dat er een epidemie is uitgebroken. Dat er grote financiële belangen bij zo’n epidemie gebaat zijn, wordt haar pas duidelijk wanneer ze zelf het doelwit wordt.

Robin Cook (1940) studeerde aan de Colombia University Medical School en Harvard. Hij woont afwisselend in Boston en Florida. Hij is nog altijd praktiserend arts. Zijn boeken worden in dertig talen vertaald en hij heeft met 25 titels wereldwijd al ruim veertig miljoen exemplaren verkocht.

(Zie ook: interview met Robin Cook)

Lettervermicelli (column, 2007)

HETE SOEP EN ANDER ONGERIEF

(Door Peter Kuijt)

De ene schrijver was 'een reutelende vuilspuiter', de ander 'een paranoïde gek, rijp voor een dwangbehandeling in een kliniek'. Er zullen niet veel liefhebbers van het boek zijn geweest aan wie de pedante polemiek tussen Arnon Grunberg en A.F.Th. van der Heijden, beiden genomineerd voor de AKO Literatuurprijs, voorbij is gegaan.

Een rel doet het altijd goed in de publiciteit. En publiciteit verkoopt, hoopt de uitgever. Of het getut tussen beide heren de verkoop van hun genomineerde boeken heeft bevorderd, moet nog wetenschappelijk worden vastgesteld. Maar het kan haast niet anders of de vier overige genomineerden moeten het gebakkelei tandenknarsend hebben gevolgd. Want wie weet hún namen nog?

En ook nu bleek dat de soep met die leuke lettervermicelli niet zo heet werd gegeten als ze werd opgediend. Want nadat de door Rita Verdonk bejubelde A.F.Th. in een apart zaaltje van paleis Het Loo had gehoord dat zijn boek 'Het schervengericht' was bekroond met 50.000 euro, schudde zijn kwelgeest hem sportief de hand. Om een paar dagen later in de media als een klein kind te pruilen dat hij zich nóóóóit meer in het vaderlandse literaire circuit zal vertonen.

Een beetje polemiek kan natuurlijk nooit kwaad. Een beetje polemiek moet zelfs, wil je als schrijver een beetje aandacht, liefde en afzet krijgen op een van boeken overvoerde markt. Dus heren en dames auteurs, scherp de pennen, spuit gier, besprenkel met vitriool, pis azijn. Richt je pijlen desnoods op recensenten, als je je collega's wilt sparen. Goed, het levert wat ongerief op voor de aangevallen partij, maar als die zich met hand en tand verdedigt, kunnen we er als lezer nog een hoop plezier aan beleven. Overdrijf het echter niet, want je zult elkaar – ook de recensenten - nog tegenkomen op boekenballen en prijsuitreikingen. En sommige schrijvers hebben al zo veel boeken verkocht, dat ze de giertank niet eens nodig hebben….

Over recensenten gesproken. Hoe betrouwbaar zijn die gasten? Wat voor criteria hanteren ze en wie controleert of ze geen andere belangen behartigen dan die van de literatuur? Dit probleem is niet van vandaag of gisteren, maar bestaat al sinds het ontstaan van de literaire kritiek in Frankrijk en Engeland in de achttiende eeuw. Laatst werd de discussie nieuw leven ingeblazen door opmerkingen van de juryvoorzitter van de altijd prestigieus genoemde Man Booker Prize, die vond dat recensenten al gearriveerde schrijvers veel te mild beoordelen en nieuw talent links laten liggen. En in NRC Handelsblad brak critica, veelgevraagd jurylid en hoogleraar literaire kritiek Elsbeth Etty een lans voor 'de zuivere kritiek'. Zij ziet dat recensenten worden aangezet tot lovende besprekingen om uitgevers vriendelijk te stemmen en gratis recensie-exemplaren en dure advertenties binnen te halen. Zij weet dat sommige boekenredacteuren zich bij voortduring negatief uiten over vijanden en vrienden de hemel in prijzen. En in al dan niet commercieel gestuurde internetrecensies tref je sowieso weinig kritische besprekingen aan. Soms krijgt een auteur er zelfs een ster bij, omdat deze zich ook zo sympathiek op het lezersforum manifesteert.

Na een lang pleidooi voor een betrouwbaar oordeel over boeken verwijst Etty tenslotte naar criticus E.L. Sissman en schrijver John Updike die decennia geleden al enkele geboden voor recensenten opstelden:

- Recenseer nooit het werk van een vriend of een vijand,
- Doe niet mee aan modes,
- Probeer te begrijpen wat de schrijver wilde doen en verwijt hem niet dat hij niet heeft bereikt wat hij niet wilde bereiken,
- Geef een korte samenvatting van de plot en verraad het einde niet,
- Probeer te begrijpen waarom een boek faalt en vraag je af of jijzelf niet faalt,
- Gedraag je niet als een schoolmeester,
- Bespreek een boek, niet een reputatie.

Ik weet het, ik weet het: het zijn maar een paar regeltjes. Het lijkt allemaal zo simpel, maar het is zó moeilijk…

(eerder geplaatst op www.ezzulia.nl)

Schrijversstaking (nieuws, 2007)

STAKING LEIDT TOT UITSTEL FILM HET BERNINI MYSTERIE

De staking van de Amerikaanse scriptschrijvers heeft tot uitstel geleid van de film 'Angels & Demons', naar het gelijknamige boek van bestsellerauteur Dan Brown. Filmmaatschappij Columbia Pictures heeft laten weten dat de film niet zoals gepland rond Kerstmis 2008 in de bioscoop komt, maar dat de release is verschoven naar 15 mei 2009. Volgens de filmstudio moet er nog veel aan het scenario gesleuteld worden.

Scriptschrijver Akiva Goldman is aan het project verbonden, maar de vakbond Writers Guild of America verbiedt leden aan scenario's te werken wanneer er gestaakt wordt. Goldman won eerder een Oscar voor zijn scenario voor 'A Beautiful Mind'.

,,De filmmakers en de studio menen dat er een sterk scenario is, maar we geloven niet dat het script voor dit ambitieuze project nu al helemaal klaar is'', aldus Columbia Pictures in een verklaring over de vertraging. De filmmaatschappij zei niet te verwachten dat andere grote filmprojecten - zoals de nieuwe James Bond-film en de actiethriller 'Hancock' met in de hoofdrol Will Smith - zullen worden uitgesteld.

Ook in deze Dan Brown-verfilming, die opnieuw geregisseerd zal worden door Ron Howard, zal Tom Hanks te zien zijn als professor Robert Langdon. In 'Angels & Demons' moet Langdon een complot om het Vaticaan op te blazen zien te verijdelen. De film 'The Da Vinci Code' die in 2006 uitkwam, bracht wereldwijd 476 miljoen euro op.

'Angels & Demons' verscheen in het Nederlands onder de titel 'Het Bernini Mysterie'. Dit boek uit 2000 is geschreven nog vóór 'De Da Vinci Code'.

De scriptschrijvers en vertegenwoordigers van de grote Amerikaanse filmstudio's hervatten 26 november de loononderhandelingen. Tot die tijd gaan de scenaristen door met hun acties, aldus een woordvoerder van de Writers Guild of America. De staking van de schrijvers begon twee weken geleden toen hun vakbond en werkgevers het niet eens werden over nieuwe salarisafspraken. De scenaristen willen vooral dat ze meer betaald krijgen als een film of tv-serie op dvd of internet verschijnt. Het is de grootste staking in Hollywood in twintig jaar.

Wordt verwacht 18 (nieuws, 2007)

ONGENADE, BLAUW WATER EN ZWARTE NAZOMER

'Ongenade' heet ditmaal de thriller waarin het duo Escober (Esther en Berry Verhoef), na 'Onrust' en 'Onder druk', de lotgevallen van antiheld Sil Maier beschrijven. De nieuwe titel verschijnt in april 2008 bij uitgeverij Anthos. Deze zal ook de respectievelijk in 2003 en 2004 door Karakter uitgegeven 'Onrust' en 'Onder druk', voorzien van een nieuwe omslag ontworpen door Roald Triebels, tegen de volle prijs van € 19,95 aanbieden. Van Escober verscheen in 2006 bij uitgeverij Rotschild & Bach de actiethriller 'Chaos'.

'Ongenade’ wordt aangekondigd als het laatste deel van de Sil Maier-trilogie. De antiheld, die gebroken heeft met zijn vriendin Susan Staal, keert hierin terug naar zijn geboortestad München. Hij hoopt er een verklaring te vinden voor zijn destructieve gedrag. Bij aankomst in de Beierse stad die hij sinds zijn jeugd als de pest heeft gemeden, blijkt het verleden nog springlevend. Maier beseft dat dit nog maar het begin is van een nieuwe worsteling.

Voor wie het 'gewone' boek beu is: de drie Maier-thrillers zullen in april ook als ‘e-book’ verschijnen.

TBS'ER

Wat doe je als er een ontsnapte tbs’er ineens voor je neus staat? Met die vraag in het achterhoofd schreef Simone van der Vlugt de nieuwe thriller (voor volwassenen) ‘Blauw water’, die vanaf februari 2008 met onder andere een abricampagne en lezersacties wordt gepresenteerd.

Dat de was ophangen in je achtertuin niet zonder enig gevaar is, ondervindt Lisa wanneer er ineens een tbs'er, die zich zonder toestemming aan het toezicht van zijn begeleiders heeft onttrokken, de knijpers gaat staan aangeven. Vluchten is geen optie omdat ze het leven van haar zesjarige dochtertje niet in gevaar wil brengen. Er volgt een zenuwslopende week waarin moeder en dochter worden gegijzeld in hun eigen huis.

Jeugdboekenschrijfster Van der Vlugt brak in 2004 door met haar thrillerdebuut 'De reünie'. Daarna verschenen 'Schaduwzuster' en 'Het laatste offer'. Volgens Anthos heeft ze in totaal ruim een half miljoen exemplaren van haar thrillers verkocht.

ANTIDEPRESSIVA

,,Een overdonderend literair debuut, geschreven in hoog tempo en vol vlijmscherpe dialogen.'' Zo prijst Anthos 'Zwarte nazomer' aan, de eerste thriller van de Deense Inger Wolf (1971). Zeven jaar geleden debuteerde ze al met een roman, getiteld ‘Sidespring’. Wolf werkt ook nog als vertaalster en woont met haar dochter, vriend en drie katten in Arhus.

In die Deense provinciestad speelt zich ook haar thriller af. Op een septemberochtend wordt in een park het naakte lichaam van een jonge vrouw gevonden. Haar keel is doorgesneden, op haar borst ligt een boeket gedroogde bloemen. De vrouw heet Anna Kiehl en bij leven en welzijn studeerde ze antropologie. Rechercheur Daniel Trokic, een introverte vrijgezel met Kroatische wortels, en zijn partner, computerexpert Lisa Kornelius, worden belast met het onderzoek naar de moord. Anna’s dood blijkt in verband te staan met de verdwijning van Christoffer Holm, een vooraanstaand onderzoeker die op het spoor is gekomen van antidepressiva zonder bijwerkingen. Ook Holm blijkt te zijn vermoord en de druk op Trokic en Kornelius om de dader te vinden neemt toe.
'Zwarte nazomer' ligt in maart 2008 in de winkel.

STALIN

Als je eerste thriller wordt verfilmd door niet de eerste de beste regisseur – Ridley Scott ('American Gangster', 'Gladiator', 'Hannibal', 'Thelma & Louise') – dan heb je alle reden om in je handjes te knijpen. Tom Rob Smith (1980) is de auteur op wiens debuut 'Kind 44' Scott zich zal storten. Smith is de zoon van een Zweedse moeder en een Engelse vader. Hij woont en werkt in Londen. In 2001 voltooide hij zijn studie Engelse letterkunde aan de Universiteit van Cambridge. Daarna schreef hij scripts voor film en televisie.

'Kind 44' is een historische thriller die zich afspeelt in de tijd dat dictator Jozef Stalin de Sovjet-Unie nog immer in een ijzeren greep houdt. Het is 1953. Er is een kindermoordenaar actief. Het ene lichaam na het andere wordt gevonden. Maar in Stalins arbeidersparadijs bestaan kindermoorden niet.

Leo Demidov is een jonge en toegewijde officier van de geheime dienst. Als de stoffelijke resten van de kleine Arkadi Andrejev worden aangetroffen, moet hij de ouders vertellen dat de dood van hun zoontje een ongeluk is. Maar zij zijn ervan overtuigd dat Arkadi is vermoord. Demidov twijfelt. Zijn vijanden binnen de geheime dienst chanteren hem. Hij wordt gedegradeerd en met zijn vrouw overgeplaatst naar een stadje diep in de Oeral. Intussen gaan de kindermoorden door.

'Kind 44' dat in april 2008 verschijnt, werd in korte tijd verkocht aan meer dan twintig internationale uitgevers, laat Anthos weten.

Andere nieuwe titels:
Matt Beynon Rees - 'Het verraad van Bethlehem' (mei 2008)
Denise Mina - 'De kwetsbare getuige' (maart 2008)
Janette Turner Hospital - 'De stad van Orpheus' (april 2008)
Piero Degli Antoni - 'De nacht van de waarheid' (maart 2008)

Jacqueline Hoefnagels en Santje Kramer - Ons soort mensen (2007)

Vermakelijk soort mensen

(Door Arno Ruitenbeek)

Een uitzonderlijk zooitje ongeregeld voeren Jacqueline Hoefnagels en Santje Kramer op in hun vermakelijke roman Ons soort mensen. Te vrezen valt dat de beschreven OSM'ers, zij het onder een andere naam, werkelijk bestaan. Ze lijken te sterk op de types die je tegenkomt op de hockeyclub, feestjes en evenementen.

Genieten, dus. Want aangezien een diepgaand gesprek over de zin van het leven met hen niet mogelijk is - tenzij je masochistisch bent aangelegd of het risico wilt nemen dat je biertje doodslaat - is dit boek dé methode bij uitstek om er ongestoord en ongevaarlijk achter te komen wat hun zielenroerselen zijn. Als ze die hebben.

Het decor is Amsterdam, het inkomensniveau grachtengordel. De plot doet er weinig toe.

Sylvia en Rogier, een onaangenaam stel centendieven, gaan uit elkaar. Rogier duikt in bed met grijze muis Meike, Sylvia legt het aan met haar rijke en doodzieke werkgever. Gebeurtenissen die de hoofdpersonen, tv-presentator Cas en vooral advocate Martine van Vloten, voor raadsels plaatsen. Als ze tijd zouden hebben, zouden ze dit tot op de bodem uitzoeken. En daar ontbreekt het hen en 'hun soort mensen' nu eenmaal voortdurend aan. Het tweede huis in het oosten des lands, de sportvereniging van de kinderen, de vrienden- en vriendinnenclubs, de hobby's zoals het verzamelen van peperdure oldtimers. Het is een wonder dat ze aan werken en geld uitgeven toekomen.

Hoefnagels, in het dagelijks leven eindredacteur, en Kramer, televisiemaker, hadden meer spanning mogen leggen in de verwikkelingen rond Sylvia en Rogier. Het thrillerelement had meer verdiend, zeker gezien de René Appel-achtige beschrijving van de entourage.

Jacqueline Hoefnagels en Santje Kramer - Ons soort mensen. Uitgeverij Arena, 382 pag.

Ken Follet (nieuws, 2007)

OPRAH KIEST FOLLETT

De verkoop van 'The Pillars of the Earth', een historische thriller uit 1989 van de Britse schrijver Ken Follett, zal zo goed als zeker een enorme impuls krijgen, nu de Book Club van Oprah Winfrey het 973 pagina's tellende werk heeft uitgekozen als boek van de maand. De Book Club van de Amerikaanse talkshowpresentatrice is de grootste boekenclub ter wereld met ruim één miljoen online-leden. 'The Pillars of the Earth' verscheen in 1990 in Nederlandse vertaling onder de titel 'De kathedraal'.

De 58-jarige schrijver uit Cardiff (Wales) heeft al een respectabel aantal bestsellers op zijn naam staan, waaronder 'Eye of the Needle', 'The Man from St. Petersburg' en 'Lie down with Lions'. Inmiddels is ook 'World without End' ('Brug naar de Hemel'), het langverwachte vervolg op 'The Pillars...' verschenen.

'The Pillars...', een middeleeuws epos dat zich afspeelt in het Engeland van de twaalfde eeuw, is Folletts favoriete roman. Volgens zijn website verkoopt hij van dit boek alleen al in de Verenigde Staten jaarlijks nog steeds honderdduizend exemplaren. ,,Mijn uitgevers waren wat sceptisch over dit project, maar paradoxaal genoeg is dit mijn meest populaire boek'', aldus Follett. ,,Het is ook het boek waar ik het meest trots op ben. Het brengt de dagelijkse beslommeringen van het dorp en de mensen die daar wonen tot leven. Je hebt het gevoel dat je er zelf woont omdat je de plaats en de bewoners zo goed leert kennen.''

Een jaar nadat 'The Pillars...' was verschenen, tekende Follett met de Dell Publishing Company een contract ter waarde van ruim elf miljoen euro om er een tweeluik van te maken. Onlangs sloot hij een overeenkomst met de Penguin Group voor 'The Century Trilogy', drie historische romans over verschillende generaties van families, vanaf het begin van de twintigste eeuw tot en met de Koude Oorlog. Het eerste deel zal in 2010 verschijnen.

Ira Levin (1929-2007)

BESTSELLERAUTEUR VAN 'ROSEMARY'S BABY'

De Amerikaanse schrijver Ira Levin, auteur van bestsellers als 'Rosemary's Baby', 'The Boys From Brazil' en 'The Stepford Wives', is overleden. Dit heeft zijn agent Phyllis Westberg bekendgemaakt. Levin, die ook wel 'de Stephen King van de zestiger en zeventiger jaren' wordt genoemd, is 78 jaar geworden. De schrijver bezweek maandag 12 november 2007 in zijn appartement in Manhattan aan een hartaanval, aldus Westberg.

Ira Levin werd op 27 augustus 1929 in New York geboren. Zijn vader boerde goed in de speelgoedbranche en had gehoopt dat zijn zoon in zijn voetsporen zou volgen. Maar Ira wist al op 15-jarige leeftijd dat hij schrijver zou worden. Toen hij nog op high school zat eindigde hij als tweede in een wedstrijd voor scenarioschrijvers die was georganiseerd door omroep NBC. Hij ging vervolgens naar universiteiten in Des Moines, Iowa en New York, waar hij in 1950 afstudeerde in Engels en Filosofie.

Nog tijdens zijn studie voltooide hij zijn eerste thriller 'A Kiss Before Dying' die twee keer verfilmd werd. Het boek won in 1953 de Edgar Allan Poe Award voor het beste thrillerdebuut. In datzelfde jaar werd hij opgeroepen voor dienstplicht en in het leger maakte hij instructiefilms. Ook werkte hij voor de televisie.

Pas veertien jaar later voltooide Levin zijn tweede boek, 'Rosemary's Baby', een griezelverhaal over een New Yorks echtpaar dat in de greep komt van satanische buren. Het boek werd succesvol verfilmd door Roman Polanski, met een glanzende hoofdrol voor Mia Farrow. Ook de Hitlerkloon-thriller 'The Boys From Brazil', het huisvrouwenmysterie 'The Stepford Wives' en het verborgen-camera-avontuur 'Sliver' werden Hollywoodproducties. Levin schreef ook talrijke Broadway-stukken, waaronder het langlopende kassucces 'Deathtrap' dat in februari 1978 zijn première beleefde.

,,De boeken van Levin zijn zeer verschillend, maar hebben wel één ding gemeen: ze hebben iets lugubers'', zei collega-schrijver Peter Straub ooit. Levin reageerde daarop met: ,,Ik hou inderdaad van ideeën die niet alleen betrekking hebben op een individu, maar die grote groepen mensen aanspreken, een soort primaire angst. Daarom blijft er aan het eind van het boek ook altijd iets van het kwaad hangen en is de boef niet helemaal uitgeschakeld. Ik denk dat een boek op die manier bij de lezer meer weerklank vindt en ook na de laatste bladzijde doorwerkt.''

Zijn oeuvre is niet groot, erkende hij. ,,Ik heb de wereld niet echt opvallende nieuwe, serieuze gedachten te geven. Ik wil gewoon goede verhalen schrijven.''

(Bron: citaten Levin en Straub uit 'Moordgids' van Jos van Cann)

Klassiek terrein (nieuws, 2007)

POLANSKI VERFILMT 'GEEST'

Regisseur Roman Polanski ('The Pianist') gaat het boek 'Geest' van Robert Harris verfilmen. Het verhaal gaat over een voormalige Britse premier die voor een oorlogstribunaal gedaagd dreigt te worden. Boze tongen in de Britse pers beweren dat de hoofdpersoon gebaseerd is op voormalig premier Tony Blair, maar Harris ontkent dat.

Volgens het entertainmenttijdschrift Variety zal Polanski samen met Harris de politieke thriller op het witte doek brengen. Robert Benmussa en Alain Sarde produceren de film. Volgende herfst zullen de opnames in Europa beginnen.

,,Ik was al lang op zoek naar een politieke thriller om te regisseren. 'Geest' is perfect. Een groot deel van het verhaal speelt zich af in een huis aan zee, midden in de winter. Klassiek Polanski-terrein'', aldus de regisseur.

Hannibal Lecter (nieuws, 2007)

DE SNOODAARD DER LETTEREN

Dr. Hannibal Lecter is volgens de luisteraars van het Vlaamse Radio 1-programma Mezzo en de lezers van de krant De Standaard de grootste schurk uit de wereldliteratuur. Lecter, de vileine vleeseter uit onder andere 'Red Dragon' en 'The Silence of the Lambs' van Thomas Harris liet Jean-Baptiste Grenouille uit 'Das Parfum' van Patrick Süskind (op 2) en Reynaert uit 'Van den Vos Reynaerde' (op 3) achter zich.

Mezzo ging samen met De Standaard de voorbije weken op zoek naar De Snoodaard der Letteren, de meest tot de verbeelding sprekende slechterik uit de wereldliteratuur, 'the character you love to hate'. Ruim 2800 luisteraars en lezers brachten hun stem uit. Ze konden kiezen uit de volgende shortlist van tien schurken:

Richard III (Richard III - Shakespeare)
Patrick Bateman (American Psycho - B.E. Ellis)
Vlamont & Mme de Merteuil (Les Liaisons Dangereuses - Pierre Choderlos de Laclos)
Dr. Hannibal Lecter (Red Dragon, Silence of the Lambs, Hannibal, Hannibal Rising - Thomas Harris)
Jean-Baptiste Grenouille (Het Parfum, Patrick Süskind)
Raskolnikov (Crime and Punishment - Dostojevski)
Reynaert de Vos (Van den vos Reynaerde)
Casanova (Memoires - Giacomo Casanova)
Boorman (Lijmen /Het been - Willem Elsschot)
Big Brother (Big Brother - George Orwell)

(Bron: De Standaard)

Robert Harris - Geest (2007)

Politieke lijken tuimelen uit de kast

(Door Aly Knol)

Het is eigenlijk een tussendoortje, de thriller Geest van de Britse schrijver/journalist Robert Harris. Vorig jaar herfst kwam van hem Imperium uit, het eerste deel van wat een trilogie moet worden over het leven van de Romeinse staatsman en orator Marcus Cicero. Een boek vol spannende intriges, scherpe waarnemingen en humor dat meteen naar veel meer smaakte. Maar Harris' afkeer van de oorlog in Irak en van de manier waarop huidige politici afstand nemen van de consequenties van hun beslissingen, maakte dat hij zijn Cicero-project onderbrak voor Geest. En hoewel het boek lekker snel weghapt, is het verre van een tussendoortje te noemen.

In Imperium wordt op pagina twee de stelling geponeerd: 'Macht brengt een man een hoop weelde, maar een paar schone handen behoort daar zelden toe.' In Geest vergaat het de Britse oud-premier Adam Lang al niet anders. De 'Geest' uit de titel is een - voor de lezer anoniem blijvende - ghostwriter (letterlijk spookschrijver) die de 'autobiografie' van Lang moet schrijven. Of beter: hij moet de gortdroge tekst van de 'autobiografie' van Lang herschrijven, zoals zijn onder verdachte omstandigheden verdronken voorganger Mike McAra die heeft achtergelaten. Een manuscript waaraan de nieuwe ghostwriter evenveel lol beleeft als aan de memoires van Leonid Breznjev.

Harris grossiert als geen ander in dat soort prachtige onderkoelde humor en vergelijkingen. In het Londen waar de ghostwriter woont, gaan bijna terloops voortdurend bommen van zelfmoordterroristen af. Had Hitler maar geweten dat hij helemaal geen luchtmacht nodig had gehad om Londen te verlammen, overpeinst hij. Een opgefokte tiener met een fles bleekwater en een tas vol onkruidbestrijdingsmiddelen voldoet even goed.

Al snel verkast de ghostwriter naar het eiland Martha's Vineyard, waar Adam Lang en zijn vrouw Ruth onderdak hebben gekregen bij een steenrijke Amerikaanse kennis. De spookschrijver, die zich tot dan toe onledig hield met 'autobiografieën' van geflipte popsterren, een in zijn jeugd misbruikte televisiegoochelaar of voetballers die slecht uit hun woorden komen, zet zijn eerste schreden op het glibberige pad van de politiek en al gauw komt hij erachter dat dat niet zonder gevaren is.

Adam Lang wordt er in het begin van het boek van beschuldigd opdracht te hebben gegeven om vier mannen in Pakistan te arresteren, die na een tussenstop in Polen - waar één van hen sterft - in de beruchte Guantánamo-gevangenis zijn beland. Als Langs ex-minister van Defensie zich in de zaak mengt, dreigt de oud-premier zelfs voor het Internationale Hof in Den Haag te moeten verschijnen. Zijn totale deconfiture lijkt aanstaande. De ghostwriter is er van nabij getuige van en krijgt onverwacht hulp van een TomTom als hij wil uitzoeken hoe het nu werkelijk heeft gezeten.

Als je tegen het einde van het boek denkt te weten wat zich allemaal in Langs verleden heeft afgespeeld, weet Robert Harris er nog een heel onverwachte draai aan te geven. Geest is een in alle opzichten overtuigende en bevredigende thriller, waarin het ene lijk na het andere uit de kast tuimelt. Harris zegt in het openbaar graag dat Lang niet is gebaseerd op de enkele maanden geleden teruggetreden Britse premier Tony Blair. Maar de parallellen dringen zich wel op. En je mag je in gemoede afvragen hoe schoon de handen van Blair zijn gebleven, toen hij aan de macht was.

Robert Harris - Geest. Vertaling Janneke Zwart. Uitgeverij Cargo, 326 pag.

Zie ook interview met Robert Harris over Geest

Impac (nieuws, 2007)

OOK THRILLERAUTEURS OP LONGLIST IMPAC AWARD

Vandaag is de longlist voor de 2008 International IMPAC Dublin Literary Award bekendgemaakt. De prijs staat bekend als één van de financieel grootste literaire prijzen voor in het Engels beschikbare boeken.
De longlist bevat 137 romans, verkozen door 161 bibliotheken uit 121 steden. De boeken zijn afkomstig uit 45 landen. Er zijn boeken bij van schrijvers als Martin Amis, Stefano Benni, Vikram Chandra, Per Olov Enquist, Amélie Nothomb, Lloyd Jones, David Mitchell, Marisha Pessl én Thomas Pynchon.

Maar ook thrillerauteurs als Harlan Coben ('Promise Me'), Robert Harris ('Imperium'), Richard Flanagan ('The Unknown Terrorist') en Richard Powers ('The Echo Makers') staan op de lijst.

De shortlist wordt op 2 april 2008 bekendgemaakt, de winnaar op 12 juni 2008. De laatste keer ging de onderscheiding, goed voor 100.000 euro, naar Per Petterson.