Thuisisolatie, ‘social distance’. Schrijvers zijn wel gewend om in afzondering creatief te zijn. Maar we maken nu wel erg bizarre tijden mee. Life during wartime. Hoe is het om als auteur te werken in tijden van corona, te pennen tijdens een pandemie? De Spanningsblog vroeg een aantal thrillerschrijvers naar hun ervaringen. Een Q&A qua quarantaine. Jac. Toes: 'In de ontspanning krijgen alle invallen, ideeën en denkbeelden alle gelegenheid te rijpen en op hun waarde geschat te worden.'
Hoe sla je je door deze coronacrisis heen? Volg je trouw de richtlijnen van het RIVM?
Hoe sla je je door deze coronacrisis heen? Volg je trouw de richtlijnen van het RIVM?
Jac. Toes: 'Ja, min of meer braaf doe ik wel wat het RIVM zegt, hoewel ik soms de indruk heb dat ik in een verkapte staatsgreep ben terechtgekomen. Wat helpt: via collega’s hoor ik hoe onvoorspelbaar het virus toeslaat en dat nodigt uit tot voorzichtigheid.'
Valt het thuiswerken je zwaar?
'Het was even omschakelen… Normaal ben ik als rechtbankverslaggever voor De Gelderlander bijna dagelijks op het Paleis van Justitie in Arnhem te vinden. De rechtspraak ligt echter bijna stil en al mijn andere (club)activiteiten zijn ook gecanceld dus ik ben nu tot fulltime schrijverschap achter het beeldscherm veroordeeld. Sociaal gezien een fikse aderlating die niet te lang moet duren, maar ik krijg er vooralsnog een rijkdom aan tijd en rust voor terug.'
Maakt deze tijd je angstig of geeft het je extra zorgen? Wat doet het persoonlijk met je?
'Het maakt me eerst zeer bewust van mijn fysieke (wel)zijn en dat strekte daarna verder: in het algemeen krijgt mijn bewustzijn een kleine boost. De beperkte bewegingsvrijheid en het sololeven dwingen me met veel aandacht naar weinig te kijken.'
Heeft deze crisis effect op jouw werkzaamheden als schrijver? Worden er bijvoorbeeld projecten uitgesteld, vervallen er wellicht boekpresentaties. Hoe zit het met het doen van research?
'Het heeft zeker effect: een stuk of acht lezingen die ik met mijn coauteur Thomas Hoeps zou geven zijn al afgezegd. Bovendien zijn we met Die Cannabis-Connection genomineerd voor de Glauser, de Duitse tegenhanger van de Gouden Strop. Op 18 april aanstaande zou er in Hannover een groot gala worden gehouden als slot van het jaarlijkse congres van het Syndikat, de vereniging van Duitstalige Krimiautoren. Daarop zou de winnaar worden bekend gemaakt. Dat wordt nu een digitale bijeenkomst, zo kreeg ik gisteren te horen, dus helaas zonder Krimibar en zonder dansparty.
Wat betreft het schrijfwerk: Thomas Hoeps en ik zijn al in de winter op research geweest in Tallinn voor onze volgende roman. Toevallig had ik zelf al de nodige tijd in Brussel doorgebracht dus de info over de twee hoofdlocaties is al binnen.
De Auteursbond vindt dat de overheid zelfstandige schrijvers die door deze crisis financieel worden geraakt, zou moeten steunen. Wat vind jij hiervan?
'Ja, natuurlijk, net zoals de getroffen kroegbazen, kappers en alle andere kleine zelfstandigen. Ik houd de berichtgeving over steunmaatregelen op de site van PZO (Platform Zelfstandig Ondernemers) dus goed in de gaten.'
Slaat deze crisis je lam of maakt het je juist creatiever?
'Het laatste. In de ontspanning krijgen alle invallen, ideeën en denkbeelden alle gelegenheid te rijpen en op hun waarde geschat te worden.'
Zou de coronacrisis een onderwerp/thema kunnen zijn dat je verwerkt in een volgend boek? Nederland. Zo ja, zou je daarover iets met de lezer willen delen?
'Het zou er heel geschikt zijn als onderliggende verhaallijn voor een serie. Om corona als onderwerp voor een misdaadroman te nemen, zou je het moeten aankleden met complottheorieën, met alle kans op onwaarschijnlijkheid. Tomas Ross heeft het thema van een snel om zich heen grijpende pandemie in 1987 met Bèta al heel verdienstelijk uitgewerkt.'
Hoe staat het trouwens met een volgend boek? Kun je hierover een update geven?
'Thomas Hoeps en ik zijn na Die Cannabis-Connection (Unionsverlag, 2019) in februari begonnen aan het tweede deel van de Vos &Kamrath-trilogie. Het is wederom een politieke thriller die zich dit keer afspeelt in de setting van de Europese Unie. De Nederlandse Marie Vos en de Duitse speciale afgevaardigde Marcel Kamrath worden dit keer gedwongen samen te werken om namens de EU een ogenschijnlijk onbelangrijke deal in Tallinn (Estland) te redden. Inzet is het waterbedrijf terug te brengen in stedelijke handen maar daarachter spelen veel grotere belangen die beslissend zijn voor de machtsverhouding tussen West-Europa en Rusland.'
Lees ook het interview met Simon de Waal
Lees ook het interview met René Appel
Lees ook het interview met Michael Berg
Lees ook het interview met Gerard Nanne
Lees ook het interview met Charles den Tex
Lees ook het interview met Ingrid Oonincx
Lees ook het interview met Simone van der Vlugt
Lees ook het interview met Loes den Hollander
Lees ook het interview met Bram Dehouck
Lees ook het interview met Peter de Zwaan
Geen opmerkingen:
Een reactie posten