Gulle gever (nieuws, 2019)

Megacollectioneur Wim van Eyle overleden



Superverzamelaar en kenner van het thrillergenre Wim van Eyle is op 29 november op 83-jarige leeftijd overleden.  Hij was een van de oprichters van marktonderzoeksbureau Interview. Nadat hij zich had laten uitkopen, ging al zijn tijd zitten in zijn passie: verzamelen. Hij vergaarde inforamtie over jazz, wielrennen, schaatsen, en Nederlandse misdaadromans. Van begin 2010 tot augustus 2014 belichtte hij maandelijks op De Spanningsblog (bijna) vergeten misdaadschrijvers en hun werk. 

Wim van Eyle schreef vele boeken, waarvan Een Eeuw Nederlandse Wielersport een klassieker is geworden. Tien jaar geleden droeg hij zijn wielerarchief over aan een museum in oprichting in Oldenzaal. Dat museum kwam echter niet van de grond. Nu is de collectie voor een deel in het bezit van het wielermuseum in het Belgische Roeselare. Een ander deel ligt in Hennie Kuiper Museum in Denekamp. Het Nederlandse jazzarchief nam een deel van zijn jazzverzameling over.

Eerder dit jaar schonk Van Eyle zijn collectie Nederlandse misdaadromans uit de twintigste eeuw aan de Koninklijke Bibliotheek. Het gaat om circa 3.500 Nederlandse uitgaven. Zijn collectie misdaadliteratuur, die hij zelf in kaart had gebracht in zijn Lexicon van Misdaadauteur (2008), was uniek. Zo bezat hij een zeldzaam exemplaar van De leproos van Molokaï, een van de vier titels in de thrillerserie die Willem Frederik Hermans in 1945 publiceerde onder het pseudoniem Fjodor Klondyke. Onder het label Plaat van de Maand belichtte hij op De Spanningsblog enkele jaren lang  tientallen schrijvers van de vroege misdaadroman, onder wie Eline Capit, Fred Summer, Tjeerd Adema en Stanley West.

De schenking van Van Eyle was een belangrijke toevoeging aan de collectie ‘pulp’ en aanverwante lectuur van de KB, genres die vroeger niet zo goed bewaard werden. Arno Kuipers, collectiespecialist bij de KB, verklaart op informatieprofessional.nl: 'Als nationale bibliotheek dient de KB alle Nederlandse publicaties te bewaren, óók als dat publicaties zijn op het terrein van triviale lectuur of ‘pulp’. Met terugwerkende kracht vullen we de collecties aan van dit soort genres, die in het verleden verwaarloosd zijn.'

De collectie die hij aan de KB overdroeg, bevat veel eerste drukken van vroege Nederlandse misdaadauteurs, zoals Ivans (pseudoniem van Jacob van Schevichaven), G.H. Priem, Herman Middendorp, Jules van Dam en Willy Corsari. Ook de tientallen romans van de veelschrijvers Edward Multon (Herman N. van der Voort) en Francis Hobart (Cor Docter) zijn nu zeer ruim voorhanden in de KB.

Van Eyle studeerde psychologie aan de UvA en ging daarna als marktonderzoeker werken. Nadat hij was weggegaan bij Interview – later vooral bekend als het bureau van Maurice de Hond – ging hij lesgeven in marketing en communicatie aan de hogescholen in Alkmaar en Amsterdam. Hij was echter in de eerste plaats verzamelaar. ‘Het begon met jazz’, zegt Stella Oude Elferink in de Volkskrant. ‘Hij stelde de Nederlandse Jazz Encyclopedie samen. Vervolgens kwam de sport en dan vooral de wielrennerij. En als laatste was er de misdaadliteratuur.’

Naast Nederlandse misdaadromans had Van Eyle ook een omvangrijke collectie Vlaamse misdaadromans. Deze Vlaamse uitgaven gaan op verzoek van Van Eyle naar Vlaanderen, waar de Erfgoedbibliotheek Hendrik Conscience in Antwerpen ze onder haar hoede zal nemen.

Bron: De Volkskrant, De Spanningsblog